Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (6.1962)

64. F. Kostrzewski, Źródła Wisły. 1852. Muzeum Narodowe w Warszawie

metodzie166. Zasługi pierwszego leżą zaś zarówno w metodzie nauki, jak w pierwszym rzędzie
w ogólnym kierunku, jakim oddziaływał na uczniów. Gerson mówi o wielkiej różnicy, ,,jaka
zachodziła pomiędzy brakiem wpływu profesorów Hadziewicza i Kaniewskiego na młodzież
Szkoły Sztuk Pięknych, a wpływem wybitnym Piwarskiego"167. Piwarski, „pedagog gorliwy,
kochający młodzież całem zacnem sercem, pracami swemi i nauczaniem wywarł przemożny
wpływ na kierunki artystyczne, jakie śród młodzieży kończącej Szkołę Sztuk Pięknych, zapa-
nowały"168. Podobnie świadczy nam i Kostrzewski169. Świadczą o tym i inni malarze i krytycy
współcześni, a także i obrazy malowane w początku lat pięćdziesiątych i później przez uczniów
Szkoły (il. 63—65). Sprawa jest ogólnie znana i wielokrotnie była omawiana170.

166 J.w., s. 14.
Ui7 J.w., s. 12.

168 J.w., s. 10.

169 F. Kostrzewski, Pamiętnik, j.w., s. 5.

170 A. R y s z к i e w i с z, Jan Feliks Piwarski, j.w., s. 24-25; А. V e t u 1 a n i, Wojciech Gerson. Warszawa
1952, s. 11 i nast.; I. Jakimowicz, Franciszek Kostrzewski. Warszawa 1952, s. 13 i nast.

297