DOI Artikel:
Kozakiewicz, Stefan: Malarstwo warszawskie w latach 1815 - 1850: podłoże rozwoju
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19394#0328
76. M. Chiarini, Rozpoznanie Odyseusza przez psa. Fresk. 1845. Pałac w Wilanowie
Wydaje się, że ambicje mecenasowskie w większym stopniu od Augusta miała jego żona,
Aleksandra z Potockich, zdolna rysowniczka-amatorka ; ona dała inicjatywę stworzenia w Wi-
lanowie lapidarium, łożyła też znaczne sumy na restaurację kościoła Wizytek w r. 1847, wspól-
nie ze Stanisławem Potockim i Ludwikiem Małachowskim218.
Zgodnie z ewolucją stylu późnoklasycystycznego i architektonicznych stylów romanty-
cznych — w jakich utrzymane były wspomniane przebudowy — malarstwo monumentalne
nie miało w nich wiele miejsca. Skromne dekoracje geometryczne nieznanego autora ozdobiły
w Natolinie świątynię dorycką i wnętrza przebudowane przez Aleksandra Potockiego. W sali
pompejańskiej pałacu Tyszkiewiczów wykonali w r. 1844 dekorację groteskową Włosi M. Chia-
rini i Leati219, a pierwszy ozdobił kompozycjami mitologicznymi wnętrze wilanowskiej ga-
lerii w r. 1845 (il. 76)220. Lecz najciekawszym wciągnięciem malarstwa w służbę tego mecenatu
było zamówienie przez Aleksandra Potockiego u Wincentego Kasprzyckiego cyklu 6 obrazów
218 F. K. Kurowski, Pamiątki miasta Warszawa. Z rękopisu wydał E. Szwankowski. Warszawa 1949,
s. II, s. 157.
219 Z. В a t o w s к i, Pałac Tyszkiewiczów w Warszawie. Rocznik Historii Sztuki, t. I, s. 338.
220 H. Skimborowicz i W. Gerson, Willanów, j.w., s. 85-86.
322
Wydaje się, że ambicje mecenasowskie w większym stopniu od Augusta miała jego żona,
Aleksandra z Potockich, zdolna rysowniczka-amatorka ; ona dała inicjatywę stworzenia w Wi-
lanowie lapidarium, łożyła też znaczne sumy na restaurację kościoła Wizytek w r. 1847, wspól-
nie ze Stanisławem Potockim i Ludwikiem Małachowskim218.
Zgodnie z ewolucją stylu późnoklasycystycznego i architektonicznych stylów romanty-
cznych — w jakich utrzymane były wspomniane przebudowy — malarstwo monumentalne
nie miało w nich wiele miejsca. Skromne dekoracje geometryczne nieznanego autora ozdobiły
w Natolinie świątynię dorycką i wnętrza przebudowane przez Aleksandra Potockiego. W sali
pompejańskiej pałacu Tyszkiewiczów wykonali w r. 1844 dekorację groteskową Włosi M. Chia-
rini i Leati219, a pierwszy ozdobił kompozycjami mitologicznymi wnętrze wilanowskiej ga-
lerii w r. 1845 (il. 76)220. Lecz najciekawszym wciągnięciem malarstwa w służbę tego mecenatu
było zamówienie przez Aleksandra Potockiego u Wincentego Kasprzyckiego cyklu 6 obrazów
218 F. K. Kurowski, Pamiątki miasta Warszawa. Z rękopisu wydał E. Szwankowski. Warszawa 1949,
s. II, s. 157.
219 Z. В a t o w s к i, Pałac Tyszkiewiczów w Warszawie. Rocznik Historii Sztuki, t. I, s. 338.
220 H. Skimborowicz i W. Gerson, Willanów, j.w., s. 85-86.
322