DOI Artikel:
Kozakiewicz, Stefan: Malarstwo warszawskie w latach 1815 - 1850: podłoże rozwoju
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19394#0335
81. A. Kolberg, Św. Emilia. Ok. 1841. Muzeum Narodowe w Warszawie
Rozpatrujemy tu mecenat ziemiański pod kątem ograniczonym: w jego stosunkach z ma-
larstwem warszawskim. Promieniowanie Warszawy jako centrum artystycznego sięgało da-
leko w prowincję ziemiańską, obejmując w zasadzie całe Królestwo i wchodząc na Kresy
wschodnie, zamieszkałe przez szczególnie zamożną szlachtę, gdzie zresztą dzieliło swe wpły-
wy z Wilnem; pewna rola przypadała mniejszym miastom prowincjonalnym.
Przykłady nabywania obrazów ówczesnych malarzy warszawskich mamy właśnie z Kre-
sów. Znany literat i krytyk, członek petersburskiej ,,koterir' i dziedzic podolskiej Aleksandrów-
329
Rozpatrujemy tu mecenat ziemiański pod kątem ograniczonym: w jego stosunkach z ma-
larstwem warszawskim. Promieniowanie Warszawy jako centrum artystycznego sięgało da-
leko w prowincję ziemiańską, obejmując w zasadzie całe Królestwo i wchodząc na Kresy
wschodnie, zamieszkałe przez szczególnie zamożną szlachtę, gdzie zresztą dzieliło swe wpły-
wy z Wilnem; pewna rola przypadała mniejszym miastom prowincjonalnym.
Przykłady nabywania obrazów ówczesnych malarzy warszawskich mamy właśnie z Kre-
sów. Znany literat i krytyk, członek petersburskiej ,,koterir' i dziedzic podolskiej Aleksandrów-
329