87. J. К. Minasowicz, Portret p. Budziszewskiej. Karta ze szkicownika.
1837. Rysunek ołówkiem. Muzeum Narodowe w Warszawie
skich odnosi się też do mieszczaństwa. Za najcharakterystyczniejszy przykład portretu war-
szawskiego omawianego okresu można uważać portret właściciela handlu rycin Piotra Peliz-
zaro, wykonany przez Bonawenturę Dąbrowskiego (il. 88). Oszczędny w formie i wyrazie, da-
je nam szczególnie trafną charakterystykę społeczną modela, posuniętą dalej, niż w portretach
jego nauczyciela Antoniego Brodowskiego z okresu Królestwa Kongresowego. Od lat 40-tych
portret malarski w sferach mniej zamożnego mieszczaństwa rugowany jest coiaz bardziej przez
dagerotyp; do sprawy tej wrócimy dalej.
,,Dzisiaj, kiedy zbytek stał się niejaką potrzebą i kiedy najuboższa klassa pragnie żyć wy-
stawnie, ozdabiać swoje mieszkania, wywieszać na ścianach swoje lub krewnych wizerunki" ■
pisał recenzent J. S. wystawy r. 1845 — „ta część sztuki stała się najwięcej popularną, najwię-
22 Rocznik VI Muz. Narodowego 1961/62
1837. Rysunek ołówkiem. Muzeum Narodowe w Warszawie
skich odnosi się też do mieszczaństwa. Za najcharakterystyczniejszy przykład portretu war-
szawskiego omawianego okresu można uważać portret właściciela handlu rycin Piotra Peliz-
zaro, wykonany przez Bonawenturę Dąbrowskiego (il. 88). Oszczędny w formie i wyrazie, da-
je nam szczególnie trafną charakterystykę społeczną modela, posuniętą dalej, niż w portretach
jego nauczyciela Antoniego Brodowskiego z okresu Królestwa Kongresowego. Od lat 40-tych
portret malarski w sferach mniej zamożnego mieszczaństwa rugowany jest coiaz bardziej przez
dagerotyp; do sprawy tej wrócimy dalej.
,,Dzisiaj, kiedy zbytek stał się niejaką potrzebą i kiedy najuboższa klassa pragnie żyć wy-
stawnie, ozdabiać swoje mieszkania, wywieszać na ścianach swoje lub krewnych wizerunki" ■
pisał recenzent J. S. wystawy r. 1845 — „ta część sztuki stała się najwięcej popularną, najwię-
22 Rocznik VI Muz. Narodowego 1961/62