DOI Heft:
Sztuka starożytna
DOI Artikel:Zdrojewska, Wanda; Muzeum Narodowe w Warszawie [Mitarb.]: Fragmenty luster pudełkowych w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19549#0087
5. Uchwyt lustra, Korynt, 2. ćwierć IV w. p.n.e. — pol. III w. p.n.e.,
Nr inw. 199877 MN
5. Uchwyt lustra
Nr inw. 199877 MN. Wys. 0,055 m.
Powierzchnia chropowata o korozji zielonej.
Uchwyt utworzony z wielobocznego, grubego drutu, wygiętego w ten sposób, że w górnej
partii zbliża się on do formy prostokąta, ku dołowi zaś odchyla silnie na zewnątrz. Końce ozdo-
bione pierścieniami, i zwężające się, zagięte są do środka.
Kształt uchwytu i zagięcie jego końców do wewnątrz wskazują na to, że był on częścią imadła
służącego do zawieszania bądź przytrzymywania lustra pudełkowego. Wygięte końce tkwiły
w otworach wyborowanych w sztabce przytwierdzonej do krawędzi pokrywy.
Na podstawie zachowanego fragmentu nie jest możliwe stwierdzenie, z jakiej formy lustra
on pochodzi, lecz z całą pewnością można wyłączyć pierwszą ze znanych form, gdyż na niej
ten rodzaj uchwytów nie występuje. Podobne uchwyty możemy prześledzić na wielu przykładach,
jak np. lustro z warsztatów Wielkiej Grecji, powstałe w 2 poł. IV w. p.n.e., obecnie w Muzeum
Brytyjskim w Londynie (druga forma)57, lustra korynckie: z drugiej ćwierci IV w. p.n.e. w Mu-
57 AA, 1905, s. 167; Z ttchne r, jw., s. 60, il. 28.
6'
83
Nr inw. 199877 MN
5. Uchwyt lustra
Nr inw. 199877 MN. Wys. 0,055 m.
Powierzchnia chropowata o korozji zielonej.
Uchwyt utworzony z wielobocznego, grubego drutu, wygiętego w ten sposób, że w górnej
partii zbliża się on do formy prostokąta, ku dołowi zaś odchyla silnie na zewnątrz. Końce ozdo-
bione pierścieniami, i zwężające się, zagięte są do środka.
Kształt uchwytu i zagięcie jego końców do wewnątrz wskazują na to, że był on częścią imadła
służącego do zawieszania bądź przytrzymywania lustra pudełkowego. Wygięte końce tkwiły
w otworach wyborowanych w sztabce przytwierdzonej do krawędzi pokrywy.
Na podstawie zachowanego fragmentu nie jest możliwe stwierdzenie, z jakiej formy lustra
on pochodzi, lecz z całą pewnością można wyłączyć pierwszą ze znanych form, gdyż na niej
ten rodzaj uchwytów nie występuje. Podobne uchwyty możemy prześledzić na wielu przykładach,
jak np. lustro z warsztatów Wielkiej Grecji, powstałe w 2 poł. IV w. p.n.e., obecnie w Muzeum
Brytyjskim w Londynie (druga forma)57, lustra korynckie: z drugiej ćwierci IV w. p.n.e. w Mu-
57 AA, 1905, s. 167; Z ttchne r, jw., s. 60, il. 28.
6'
83