znaczy powtarzającą identyczny wzór przez gor-
szego jednak rzemieślnika, z tym, że układ fałd
himationu Abrahama na zachowanym fragmen-
cie jest bardziej naturalny i bardziej zbliżony
do załamań fałd himationu na brzuchu figury
kobiety przedstawionej z prawej strony naszej
plakietki38. Całość dekoracji omawianego frag-
mentu różni się od przedstawienia na pyxis bar-
dziej schematycznym opracowaniem i niewielki-
mi tylko zmianami w układzie draperii. Wydaje
się bardziej prawdopodobnym, że obydwa zabyt-
ki pochodzą z jednego ośrodka, jakkolwiek z war-
sztatów dwóch różnych artystów, ponieważ scena
ofiary Abrahama zachowana fragmentarycznie
jest znacznie gorsza w wykonaniu. Późniejsza
nieco pyxis z Musee de Cluny z przedstawieniem
w reliefie Chrystusa cudotwórcy, przypisywana
warsztatom Antiochii, ma wprawdzie układ
szat poszczególnych postaci bardziej zbliżony
do naszego zabytku, ale kompozycja postaci
jest już zdecydowanie pionowa, a wyraz twarzy
bardziej ekspresyjny, słowem, zarówno ta pyxis,
jak i inne zabytki z kości słoniowej z Antiochii
począwszy od trzeciego wieku naszej ery, są już
nie tylko w tematyce, ale i w formie wyrazem
sztuki wczesnochrześcijańskiej, podczas kiedy
w tym samym czasie w Aleksandrii w zakresie
7. Fragment wczesnochrześcijańskiej pyxis z kości,
wg O. Wulff, Altchristliche und mittelalterliche
Bildwerke. cz. III (Berlin 1909), tabl. XX, 428
-,s P e 1 k a, jw., s. 47, il. 20; Slrzygowski, jw. s. 11, il. 4.
138
szego jednak rzemieślnika, z tym, że układ fałd
himationu Abrahama na zachowanym fragmen-
cie jest bardziej naturalny i bardziej zbliżony
do załamań fałd himationu na brzuchu figury
kobiety przedstawionej z prawej strony naszej
plakietki38. Całość dekoracji omawianego frag-
mentu różni się od przedstawienia na pyxis bar-
dziej schematycznym opracowaniem i niewielki-
mi tylko zmianami w układzie draperii. Wydaje
się bardziej prawdopodobnym, że obydwa zabyt-
ki pochodzą z jednego ośrodka, jakkolwiek z war-
sztatów dwóch różnych artystów, ponieważ scena
ofiary Abrahama zachowana fragmentarycznie
jest znacznie gorsza w wykonaniu. Późniejsza
nieco pyxis z Musee de Cluny z przedstawieniem
w reliefie Chrystusa cudotwórcy, przypisywana
warsztatom Antiochii, ma wprawdzie układ
szat poszczególnych postaci bardziej zbliżony
do naszego zabytku, ale kompozycja postaci
jest już zdecydowanie pionowa, a wyraz twarzy
bardziej ekspresyjny, słowem, zarówno ta pyxis,
jak i inne zabytki z kości słoniowej z Antiochii
począwszy od trzeciego wieku naszej ery, są już
nie tylko w tematyce, ale i w formie wyrazem
sztuki wczesnochrześcijańskiej, podczas kiedy
w tym samym czasie w Aleksandrii w zakresie
7. Fragment wczesnochrześcijańskiej pyxis z kości,
wg O. Wulff, Altchristliche und mittelalterliche
Bildwerke. cz. III (Berlin 1909), tabl. XX, 428
-,s P e 1 k a, jw., s. 47, il. 20; Slrzygowski, jw. s. 11, il. 4.
138