DOI Heft:
Sztuka starożytna
DOI Artikel:Rodziewicz, Mieczysław: Terakotowe kraty okienne z Faras
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19549#0152
7. Mgr Kamila Kołodziejczyk kompletuje fragmenty krat terakotowych podczas wykopalisk
w Faras (styczeń 1962 r.)
trza katedry. W przeciwnym bowiem razie bogata dekoracja ryta oraz malowana, znajdująca
się z drugiej strony, byłaby niewidoczna. Tak więc płaszczyzna dekorowana dawała bogaty
obraz dekoracyjny, będący głównym akcentem zdobniczym architektury kościoła, oglądanej
z zewnątrz.
RAMY
Wśród całego zespołu terakotowych krat okiennych z Faras, 54 fragmenty to ułamki ram,
niekiedy z zachowanymi częściami ornamentów, listew dzielących poszczególne pola ornamen-
talne w obrębie jednej kraty, niekiedy również fragmenty bordiur. Wszystkie te fragmenty mają
zewnętrzną krawędź prostą, wygładzoną ręcznie, na niektórych widoczne są ślady zaprawy.
Natomiast wewnętrzne krawędzie, do których przylegały listwy ornamentu, bordiury lub listwy
dzielące pola ornamentalne, posiadają powierzchnię niegładzoną, noszącą ślady pracy noża
łub innego narzędzia tnącego. W przeważającej ilości fragmentów, krawędź wewnętrzna ramy
jest prosta, jakkolwiek kilka jest również wygiętych, podporządkowanych niewątpliwie orna-
mentowi. Powierzchnia ram posiada niezależną od ornamentu kraty dekorację w postaci pro-
148
w Faras (styczeń 1962 r.)
trza katedry. W przeciwnym bowiem razie bogata dekoracja ryta oraz malowana, znajdująca
się z drugiej strony, byłaby niewidoczna. Tak więc płaszczyzna dekorowana dawała bogaty
obraz dekoracyjny, będący głównym akcentem zdobniczym architektury kościoła, oglądanej
z zewnątrz.
RAMY
Wśród całego zespołu terakotowych krat okiennych z Faras, 54 fragmenty to ułamki ram,
niekiedy z zachowanymi częściami ornamentów, listew dzielących poszczególne pola ornamen-
talne w obrębie jednej kraty, niekiedy również fragmenty bordiur. Wszystkie te fragmenty mają
zewnętrzną krawędź prostą, wygładzoną ręcznie, na niektórych widoczne są ślady zaprawy.
Natomiast wewnętrzne krawędzie, do których przylegały listwy ornamentu, bordiury lub listwy
dzielące pola ornamentalne, posiadają powierzchnię niegładzoną, noszącą ślady pracy noża
łub innego narzędzia tnącego. W przeważającej ilości fragmentów, krawędź wewnętrzna ramy
jest prosta, jakkolwiek kilka jest również wygiętych, podporządkowanych niewątpliwie orna-
mentowi. Powierzchnia ram posiada niezależną od ornamentu kraty dekorację w postaci pro-
148