STEFAN SKOWRONEK
GRUPA GRECKICH STATERÓW WKLĘSŁYCH
Z W. VI V p. n. e.
W zbiorach krakowskiego Muzeum Narodowego znajdują się interesujące
egzemplarze monet greckich, mianowicie statery *) wklęsłe miast południowej
Italii z w. VI/V p. n. e. Pochodzą one z kolekcji prof. Franciszka Piekosiń-
skicgo i Karola Hallamy, a dostały się do Muzeum drogą daru w latach 1915
i 1946. Na zbiór ten składa się 10 typów monet:
1) Stater srebrny miasta Sybaris z w. VI; śr. 28 mm — 30 mm; w. 8,37 g;
n. i. 62778. Pochodzi z daru Hallamy (ryc. 1 a, b).
A: byk stojący w lewo z głową zwróconą w prawo; u góry w polu
napis z prawej ku lewej: VM, otok perełkowy. (Z prawej strony
w otoku ślad poruszenia stempla).
R: wklęsły.
(Por. Barclay V. Head, Historia numorum. Oxford 1911, s. 84).
2) Stater srebrny miasta Sybaris z w. VI; śr. 29 mm; w. 8, 17 g; n.i. 60389.
Pochodzi z daru Piekosińskiego (ryc. 2 a, b).
A: byk stojący w lewo z głową zwróconą w prawo; u dołu w od-
cinku napis z prawej ku lewej: VM, otok perełkowy.
R: wklęsły.
Uw. moneta uszkodzona w czterech miejscach w otoku, w jednym
miejscu widoczne pęknięcie.
(Por. Head. op. cit. s. 84).
3) Stater srebrny miasta Krotonu z ok. r. 550—480; śr. 27 mm — 30 mm;
w. 8,59 g; n. i. 60435. Pochodzi z daru Piekosińskiego (ryc. 3 a, b).
A: trójnóg; w lewym polu napis: 9PO, otok perełkowy.
R: wklęsły.
(Por. Head, op. cit. s. 95).
9 Stater — grecka nazwa szekla, babilońskiej jednostki wagowej, używana przez Greków na
oznaczenie podstawowej jednostki monetarnej. Rozróżniano statery złote i srebrne; stater złoty
dzielono na 20 drachm, stater srebrny na 2 lub 3 drachmy.
5
GRUPA GRECKICH STATERÓW WKLĘSŁYCH
Z W. VI V p. n. e.
W zbiorach krakowskiego Muzeum Narodowego znajdują się interesujące
egzemplarze monet greckich, mianowicie statery *) wklęsłe miast południowej
Italii z w. VI/V p. n. e. Pochodzą one z kolekcji prof. Franciszka Piekosiń-
skicgo i Karola Hallamy, a dostały się do Muzeum drogą daru w latach 1915
i 1946. Na zbiór ten składa się 10 typów monet:
1) Stater srebrny miasta Sybaris z w. VI; śr. 28 mm — 30 mm; w. 8,37 g;
n. i. 62778. Pochodzi z daru Hallamy (ryc. 1 a, b).
A: byk stojący w lewo z głową zwróconą w prawo; u góry w polu
napis z prawej ku lewej: VM, otok perełkowy. (Z prawej strony
w otoku ślad poruszenia stempla).
R: wklęsły.
(Por. Barclay V. Head, Historia numorum. Oxford 1911, s. 84).
2) Stater srebrny miasta Sybaris z w. VI; śr. 29 mm; w. 8, 17 g; n.i. 60389.
Pochodzi z daru Piekosińskiego (ryc. 2 a, b).
A: byk stojący w lewo z głową zwróconą w prawo; u dołu w od-
cinku napis z prawej ku lewej: VM, otok perełkowy.
R: wklęsły.
Uw. moneta uszkodzona w czterech miejscach w otoku, w jednym
miejscu widoczne pęknięcie.
(Por. Head. op. cit. s. 84).
3) Stater srebrny miasta Krotonu z ok. r. 550—480; śr. 27 mm — 30 mm;
w. 8,59 g; n. i. 60435. Pochodzi z daru Piekosińskiego (ryc. 3 a, b).
A: trójnóg; w lewym polu napis: 9PO, otok perełkowy.
R: wklęsły.
(Por. Head, op. cit. s. 95).
9 Stater — grecka nazwa szekla, babilońskiej jednostki wagowej, używana przez Greków na
oznaczenie podstawowej jednostki monetarnej. Rozróżniano statery złote i srebrne; stater złoty
dzielono na 20 drachm, stater srebrny na 2 lub 3 drachmy.
5