Ryc. 20. M. Lancz z Kitzingen, fragment kwatery ołtarza wawelskiego z r. 1521. Kraków, Mu-
zeum Narodowe. -
grafiki niemieckiej leżąca u podstaw kompozycyjnych poszczególnych obra-
zów ołtarza, jak i sucha, niemal graficzna maniera malarska jego twórcy,
łącząca się ze śmiałym, szerokim rysunkiem konturów', przebijających wyraź-
nie przez warstwę farby — skierowała moją uwagę na pewne momenty
wiążące artystyczną działalność Lancza z współczesną grafiką książkową
Krakowa.
Najbardziej oczywisty związek wykazują zwieńczenia obrazów pokry-
wających a wersy skrzydeł, których renesansowe girlandy z owoców i kwiatów
oraz rogi obfitości z postaciami nagich chłopców przypominają żywo po-
dobne rozwiązania spotykane w grafice obcej i polskiej. Zwłaszcza brzydkie
lecz pełne ruchu figurki nagich puttów, zaplątane w zwoje gałązek i wygię-
tych rogów obfitości, nasuwają myśl o znanym drzeworycie tytułowej ramki
Jana Hallera z r. 1518 (ryc. 20 i 21). Podobieństwo typów, upozowania
postaci a nawet modelunku ciała jest w obu wypadkach uderzające. Także
motyw suchych, fantastycznie splecionych konarów spotkamy w skromniej-
szym wymiarze w zwieńczeniach górnych kwater, a motyw ptaków i zawie-
szonej tarczy herbowej, we wczesnym obrazie ś. Hieronima, malowanym
przez Lancza w r. 1507. Zestawienie jednak czysto renesansowych zwieńczeń
37
zeum Narodowe. -
grafiki niemieckiej leżąca u podstaw kompozycyjnych poszczególnych obra-
zów ołtarza, jak i sucha, niemal graficzna maniera malarska jego twórcy,
łącząca się ze śmiałym, szerokim rysunkiem konturów', przebijających wyraź-
nie przez warstwę farby — skierowała moją uwagę na pewne momenty
wiążące artystyczną działalność Lancza z współczesną grafiką książkową
Krakowa.
Najbardziej oczywisty związek wykazują zwieńczenia obrazów pokry-
wających a wersy skrzydeł, których renesansowe girlandy z owoców i kwiatów
oraz rogi obfitości z postaciami nagich chłopców przypominają żywo po-
dobne rozwiązania spotykane w grafice obcej i polskiej. Zwłaszcza brzydkie
lecz pełne ruchu figurki nagich puttów, zaplątane w zwoje gałązek i wygię-
tych rogów obfitości, nasuwają myśl o znanym drzeworycie tytułowej ramki
Jana Hallera z r. 1518 (ryc. 20 i 21). Podobieństwo typów, upozowania
postaci a nawet modelunku ciała jest w obu wypadkach uderzające. Także
motyw suchych, fantastycznie splecionych konarów spotkamy w skromniej-
szym wymiarze w zwieńczeniach górnych kwater, a motyw ptaków i zawie-
szonej tarczy herbowej, we wczesnym obrazie ś. Hieronima, malowanym
przez Lancza w r. 1507. Zestawienie jednak czysto renesansowych zwieńczeń
37