nych. Zmniejszone do połowy w stosunku do pierwszego zespołu, wymiary
płycin jak również obrany format leżącego prostokąta zmusiły artystę do za-
stąpienia medalierskiej drobiazgowości bardziej uogólnionymi formami. Swo-
bodne, odśrodkowe przesunięcie kompozycji figuralnej pozbawiło całość
zwartości rozbijając ją na luźno związane ze sobą części. Obok głównej sceny
biblijnej wystąpiło samodzielnie istniejące tło pejzażowe z własnym szta-
fażem postaciowym. Wysoko umieszczony punkGwidzenia w stosunku do tła
Ryc. 69. A. Bossę, L’Adolescence, ryc. z cyklu Les Quatre Ages. Kraków, Muzeum Narodowe,
Zbiory Czartoryskich, R. 3694.
oraz przewaga miękkich, falistych linii horyzontalnych pozwoliły na rozwi-
nięcie dalekiej panoramy potęgując złudzenie przestrzenności. Wrażenie
malowniczości wzmacniają jeszcze stosowane dość obficie środki kolorystyczne.
Na skromną paletę artysty składają się: żółtawoszara jabłoń, brązowo-
złocisty cis, brunatnomahoniowa korowina oraz gruszka bejcowana w za-
leżności od potrzeby raz na zielono, raz na czarno.
Graficzność pierwszego zespołu płaskorzeźb w stosunku do malarskości dru-
giego mogłab-y nasuwać pozornie słuszne przypuszczenia o istnieniu dwóch róż-
nych wykonawców, z których jeden mógłby być autorem cyklu świeckiego
oraz związanej z nim stylistycznie sceny z Zjuzanną wśród starców, a także
i wykonawcą dekoracji roślinnej. Drugiemu zaś artyście przypadłaby w udziale
8*
płycin jak również obrany format leżącego prostokąta zmusiły artystę do za-
stąpienia medalierskiej drobiazgowości bardziej uogólnionymi formami. Swo-
bodne, odśrodkowe przesunięcie kompozycji figuralnej pozbawiło całość
zwartości rozbijając ją na luźno związane ze sobą części. Obok głównej sceny
biblijnej wystąpiło samodzielnie istniejące tło pejzażowe z własnym szta-
fażem postaciowym. Wysoko umieszczony punkGwidzenia w stosunku do tła
Ryc. 69. A. Bossę, L’Adolescence, ryc. z cyklu Les Quatre Ages. Kraków, Muzeum Narodowe,
Zbiory Czartoryskich, R. 3694.
oraz przewaga miękkich, falistych linii horyzontalnych pozwoliły na rozwi-
nięcie dalekiej panoramy potęgując złudzenie przestrzenności. Wrażenie
malowniczości wzmacniają jeszcze stosowane dość obficie środki kolorystyczne.
Na skromną paletę artysty składają się: żółtawoszara jabłoń, brązowo-
złocisty cis, brunatnomahoniowa korowina oraz gruszka bejcowana w za-
leżności od potrzeby raz na zielono, raz na czarno.
Graficzność pierwszego zespołu płaskorzeźb w stosunku do malarskości dru-
giego mogłab-y nasuwać pozornie słuszne przypuszczenia o istnieniu dwóch róż-
nych wykonawców, z których jeden mógłby być autorem cyklu świeckiego
oraz związanej z nim stylistycznie sceny z Zjuzanną wśród starców, a także
i wykonawcą dekoracji roślinnej. Drugiemu zaś artyście przypadłaby w udziale
8*