binecie Graficznym Biblioteki Jagiellońskiej w Krakowie12. Wystarczy bo-
wiem porównać przedstawienie Chrztu Chrystusa czy też Znalezienie Mojżesza
(ryc. 80 i 84) z ilustracjami na te same tematy, znajdującymi się we wspomnia-
nym zbiorze holenderskich rycin, aby się przekonać o nadzwyczajnym wprost
pokrewieństwie obu przedstawień Chrystusa 13), względnie o dużym podobień-
stwie układu trzech głównych osób uczestniczących w scenie Znalezienia
Moj żesza. Wprawdzie tego rodzaju przedstawienia jak zaczerpnięte z cyto-
Ryc. 74. Bijatyka, płycina w drzwiczkach sekretarzyka z r. 1648.
wanych ilustracji biblijnych (z r. 1700) mogą na pozór nie nadawać się
do zestawienia z reliefami z r. 1648, gdyż są późniejsze, ale należy przypom-
nieć, że jako konwencjonalne i spopularyzowane, powtarzane zapewne
bardzo długo, opierają się na znacznie wcześniejszych. A ta zaś okoliczność
usprawiedliwia odwołanie się do nich, celem podkreślenia holenderskiej
genezy, wyzyskanych w naszym sprzęcie wzorów. Pewne zacofanie tych
przedstawień możnaby też wyjaśnić wypadkami politycznymi, jakie miały
miejsce w Holandii na początku w. XVII, kiedy zwycięstwo protestantyzmu,
połączone z wyzwoleniem narodowym odwróciło uwagę artystów od sztuki
12) Biblia Sacra, Alle de rornaamste Historien des Ouden en Neuven Testaments, Dordrecht-Amsterda-
miem 1700, Bibl. Jag., sygn. 453/IV; Albumy.
13) Ibid. ryc. na s. 7.
120
wiem porównać przedstawienie Chrztu Chrystusa czy też Znalezienie Mojżesza
(ryc. 80 i 84) z ilustracjami na te same tematy, znajdującymi się we wspomnia-
nym zbiorze holenderskich rycin, aby się przekonać o nadzwyczajnym wprost
pokrewieństwie obu przedstawień Chrystusa 13), względnie o dużym podobień-
stwie układu trzech głównych osób uczestniczących w scenie Znalezienia
Moj żesza. Wprawdzie tego rodzaju przedstawienia jak zaczerpnięte z cyto-
Ryc. 74. Bijatyka, płycina w drzwiczkach sekretarzyka z r. 1648.
wanych ilustracji biblijnych (z r. 1700) mogą na pozór nie nadawać się
do zestawienia z reliefami z r. 1648, gdyż są późniejsze, ale należy przypom-
nieć, że jako konwencjonalne i spopularyzowane, powtarzane zapewne
bardzo długo, opierają się na znacznie wcześniejszych. A ta zaś okoliczność
usprawiedliwia odwołanie się do nich, celem podkreślenia holenderskiej
genezy, wyzyskanych w naszym sprzęcie wzorów. Pewne zacofanie tych
przedstawień możnaby też wyjaśnić wypadkami politycznymi, jakie miały
miejsce w Holandii na początku w. XVII, kiedy zwycięstwo protestantyzmu,
połączone z wyzwoleniem narodowym odwróciło uwagę artystów od sztuki
12) Biblia Sacra, Alle de rornaamste Historien des Ouden en Neuven Testaments, Dordrecht-Amsterda-
miem 1700, Bibl. Jag., sygn. 453/IV; Albumy.
13) Ibid. ryc. na s. 7.
120