Muzeum Narodowe <Krakau> [Hrsg.]: Rozprawy i Sprawozdania Muzeum Narodowego w Krakowie (4.1954-55(1956))

artystów-rzemieślników, zwanych we Francji ebenistes, gdyż zwykli, dotych-
czasowi stolarze chaisiers nie mogli już temu sprostać16).

W związku ze zmianą sposobu dekoracji zaczęto zaś rozróżniać dalsze
odmiany sekretarzyków, jak cabinct d’Allemagne, cabinet faęon de Genes ou de Flo-
rence i inne17). Jeśli w ciągu i. połowy w. XVI sekretarzyk włoski należał
do rzędu najbardziej poszukiwanych mebli w Europie, z wyjątkiem może

Rvc. 79. J. G. Fischer, Pyram i Thysbe, płaskorzeźba ok. r. 1656. Drezno, Das Griine Gewolbe

(J. L. Sponsel, Das Griine Gewolbe).

Polski, która poza dworem królewskim i jego środowiskiem tego rodzaju
sprzętu przypuszczalnie nie znała, to już w 2. połowie tegoż stulecia sytuacja
uległa pod tym względem znacznej zmianie. Zaczęły bowiem powstawać
w zachodnich państwach jak Francja, Niemcy czy Niderlandy, warsztaty
również produkujące ozdobne meble. I jeśli w początkowej fazie swego

16) K. Homolacs, Rękodzieło jako sztuka. Warszawa 1948, s. 160.

17) A. Feulner, of>. cit. s. 137.