DOI Artikel:
Stankiewicz, Jan: Sekretarzyk z r. 1648 w Zbiorach Czartosyskich
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.21221#0134
Ryc. 85. H. Cock, Miłosierny Samarytanin (P. W. H. Hollstein, Dutch a. Flemish Etchings).
sadniczymi cechami tych wyrobów była dekoracja rzeźbiarska, wykonywana
na płycinach sklejanych z kawałków różnokolorowego drewna oraz uży-
wanie bejcowanej na czarno gruszki zamiast hebanu. Dodatkowymi wska-
zówkami pomocnymi w określaniu wyrobów warsztatów chebskich według
Hermana Schmitza są ich następujące cechy: dwuskrzydłowy układ drzwi
oraz okoliczność występowania w tematyce dekoracyjnej scen biblijnych
względnie mitologicznych w połączeniu z ilustracjami z życia współczesnego,
a także równoczesne uwzględnianie dekoracji kwiatowej 23). Jak wynika
z katalogów i fachowych opracowań, dotyczących historii rozwoju meblar-
stwa artystycznego, w zbiorach europejskich znajdowało się jeszcze do nie-
dawna kilkanaście sekretarzyków chebskich z 1. lub 2. połowy w. XVII.
Niestety żaden z nich, sądząc z oglądanych reprodukcji, nie doszedł do na-
szych czasów w całości. Wszystkie prawie postradały dolne części podobne
do wysokich stoliczków, jak to widzimy na ryc. 89, oraz wiotkie szczyty
w kształcie przyczółków, przykładem których może być jedyny, zdaje się,
zachowany gzyms, wieńczący sekretarzyk, przedstawiony na ryc. 88.
Fakt utraty dolnych części sprzętu był przypuszczalnie powodem do
wyrobienia poglądu Adolfa Feulnera, jakoby sekretarzyki chebskie były
meblami jednoczłonowymi, tj. nie posiadały podstaw. Hipoteza powyższa
23) H. Schmitz, Deutsche Mobel d. Barock u. Rokoko, Stuttgart 1923, s. XIV.
9 — Rozprawy 1 Sprawozdania
129
sadniczymi cechami tych wyrobów była dekoracja rzeźbiarska, wykonywana
na płycinach sklejanych z kawałków różnokolorowego drewna oraz uży-
wanie bejcowanej na czarno gruszki zamiast hebanu. Dodatkowymi wska-
zówkami pomocnymi w określaniu wyrobów warsztatów chebskich według
Hermana Schmitza są ich następujące cechy: dwuskrzydłowy układ drzwi
oraz okoliczność występowania w tematyce dekoracyjnej scen biblijnych
względnie mitologicznych w połączeniu z ilustracjami z życia współczesnego,
a także równoczesne uwzględnianie dekoracji kwiatowej 23). Jak wynika
z katalogów i fachowych opracowań, dotyczących historii rozwoju meblar-
stwa artystycznego, w zbiorach europejskich znajdowało się jeszcze do nie-
dawna kilkanaście sekretarzyków chebskich z 1. lub 2. połowy w. XVII.
Niestety żaden z nich, sądząc z oglądanych reprodukcji, nie doszedł do na-
szych czasów w całości. Wszystkie prawie postradały dolne części podobne
do wysokich stoliczków, jak to widzimy na ryc. 89, oraz wiotkie szczyty
w kształcie przyczółków, przykładem których może być jedyny, zdaje się,
zachowany gzyms, wieńczący sekretarzyk, przedstawiony na ryc. 88.
Fakt utraty dolnych części sprzętu był przypuszczalnie powodem do
wyrobienia poglądu Adolfa Feulnera, jakoby sekretarzyki chebskie były
meblami jednoczłonowymi, tj. nie posiadały podstaw. Hipoteza powyższa
23) H. Schmitz, Deutsche Mobel d. Barock u. Rokoko, Stuttgart 1923, s. XIV.
9 — Rozprawy 1 Sprawozdania
129