DOI article:
Różycka-Bryzek, Anna: Miniaturowy ołtarzyk ruski z końca w. XVII w Zbiorach Czartoryskich
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.21221#0146
Ryc. 91. Miniaturowy ołtarzyk ruski z końca w. XVII, strona zewnętrzna. Kraków, Muzeum
Narodowe, Zbiory Czartoryskich.
wielkości, osadzonych w mosiężnej oprawie (ryc. 91 i 92). Po zamknięciu
tworzy on prostopadłościan (długości 93 mm, szerokości 84 mm, wysokości
51 mm) o narożach ozdobionych okuciami z okrągłymi otworami dawniej
wypełnionymi czerwoną temperą. Do górnego brzegu oprawy przymocowany
jest haczyk i dwa kółka. Podobrazie stanowdą jednolite deseczki, na których
malowidła wykonano farbami temperowymi na złocie pokrywającym bezpo-
średnio grubą warstwą podkład gipsowy2). W dwu narożach każdego
obrazu uwagę zwracają ślady po gwoździach przytrzymujących pierwotnie
zagubione dziś ozdoby. Rewers skrzydła lewego, tworzący stronę wierzchnią
zamkniętego tryptyku, zdobi obramiony wieńcem medalion z emblema-
tami Męki Chrystusa i literami skrótów: IC MP CAal m fń*rrr*3).
Środkowy obraz tryptyku (ryc. 93) przedstawia Przemienienie, lewy —
śś. Jana Chrzciciela i Mikołaja Cudotwrórcę adorujących ikonę Matki Boskiej
Tichwińskiej, prawy —śś. Gerasima, Jakuba, Dometija, Jana Wojownika
i Ksienię. W scenie Przemienienia nad żółtawymi skałami unosi się
Chrystus w białej szacie otoczony owalną, płomienistą mandorlą. Ku niemu
zwracają się stojący z obu stron prorocy Eliasz i Mojżesz i klęczący poniżej
w niemal symetrycznym układzie apostołowie Piotr i Jakub; jedynie mło-
dzieńczy Jan złożył głowę na rękach okrytych płaszczem, przypadając po
środku ku ziemi.
Na lewym skrzydle tryptyku (ryc. 94) ś. Jan Chrzciciel, bosy, odziany
w skórę i opończę, wyciągając ręce pochyla się, jak i ś. Mikołaj Cudo-
2) Wiadomość tę zawdzięczam uprzejmości konserwatora R. Kozłowskiego, który przepro-
wadził analizę gruntu.
3) Wyjaśnienie i znaczenie powyższych skrótów patrz przyp. 63.
141
Narodowe, Zbiory Czartoryskich.
wielkości, osadzonych w mosiężnej oprawie (ryc. 91 i 92). Po zamknięciu
tworzy on prostopadłościan (długości 93 mm, szerokości 84 mm, wysokości
51 mm) o narożach ozdobionych okuciami z okrągłymi otworami dawniej
wypełnionymi czerwoną temperą. Do górnego brzegu oprawy przymocowany
jest haczyk i dwa kółka. Podobrazie stanowdą jednolite deseczki, na których
malowidła wykonano farbami temperowymi na złocie pokrywającym bezpo-
średnio grubą warstwą podkład gipsowy2). W dwu narożach każdego
obrazu uwagę zwracają ślady po gwoździach przytrzymujących pierwotnie
zagubione dziś ozdoby. Rewers skrzydła lewego, tworzący stronę wierzchnią
zamkniętego tryptyku, zdobi obramiony wieńcem medalion z emblema-
tami Męki Chrystusa i literami skrótów: IC MP CAal m fń*rrr*3).
Środkowy obraz tryptyku (ryc. 93) przedstawia Przemienienie, lewy —
śś. Jana Chrzciciela i Mikołaja Cudotwrórcę adorujących ikonę Matki Boskiej
Tichwińskiej, prawy —śś. Gerasima, Jakuba, Dometija, Jana Wojownika
i Ksienię. W scenie Przemienienia nad żółtawymi skałami unosi się
Chrystus w białej szacie otoczony owalną, płomienistą mandorlą. Ku niemu
zwracają się stojący z obu stron prorocy Eliasz i Mojżesz i klęczący poniżej
w niemal symetrycznym układzie apostołowie Piotr i Jakub; jedynie mło-
dzieńczy Jan złożył głowę na rękach okrytych płaszczem, przypadając po
środku ku ziemi.
Na lewym skrzydle tryptyku (ryc. 94) ś. Jan Chrzciciel, bosy, odziany
w skórę i opończę, wyciągając ręce pochyla się, jak i ś. Mikołaj Cudo-
2) Wiadomość tę zawdzięczam uprzejmości konserwatora R. Kozłowskiego, który przepro-
wadził analizę gruntu.
3) Wyjaśnienie i znaczenie powyższych skrótów patrz przyp. 63.
141