DOI Artikel:
Blumówna, Helena; Rothowa, Władysława: Szkice Norblina do ,,Zbioru polskich ubiorów''
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.21221#0228
a także rozbudował w niej tło
architektoniczne ulic miejskich,
które nabrały charakteru bardziej
konkretnego i realnego. Wprawdzie
postać owego drugiego stróża z ry-
sunku, noszącego datę 1778 uległa
przekształceniu, a akcesoria zmia-
nom (w szkicu stróż trzyma hala-
bardę, na akwareli zaś kij), stano-
wi on niezawodnie drugi przykład.
O tym zaś, że kompozycja uległa
dalszemu pogłębieniu, świadczy
trzeci szkic na odwrocie akwareli
(ryc. 131) Stróży, w którym zmiany
są już tylko nieznaczne.
Jednym z wczesnych szkiców
o charakterze dokumentarnym jest
ołówkowy rysunek postaci Janczara
datowany na r. 1777. Zachował
w nim Norblin dużą dokładność
szczegółów, zwłaszcza kostiumolo-
gicznych munduru, z wyjątkiem
drobnych zmian np. w układzie rąk
oraz dodania tła w postaci narożnika
fortecy. Następnym czasowo szki-
cem, niewątpliwie zużytkowanym
przy realizacji jest Przedająca tata-
rak, jedyny datowany z nielicz-
nych szkiców akwarelowych. Nosi on datę 1791 i jest wiernie zachowany
w realizacji dzieła.
O wierności zachowania dawnych notatek czy szkiców z natury świadczy
rysunek Cebularza z r. 1792 (Alb. Gołuch.). W tym samym charakterze jest
szkic do Przedaiącego obrazy, który można datować współcześnie z poprzednim,
jak i szkic Garncarza ze zbiorów krakowskich, noszący datę 1792, a którego
ostateczna realizacja znana jest jedynie z akwatinty Debucourta. Pomimo
istniejących różnic stylistycznych niewątpliwym wydaje się również związek
poniżej omawianych szkiców z wykończonymi opracowaniami. Rysunki
te bowiem noszą na sobie piętno tego okresu artystycznego twórczości Norbłina.
w którym zanika uprzednia tendencja uogólniająca, dążąca do syntetycz-
nego ujęcia postaci i na jej miejsce pojawia się stosowanie drobnych uwielo-
krotnionych kresek użytych niekiedy dla bardziej szczegółowego opracowania
tematu. Obserwujemy to na innych rysunkach Norblina od r. 1792 do 1795,
Rvc. 133. J. P. Norblin, Bartnik (szkic). Album
Gołuchowskie, Warszawa, Muzeum Narodowe.
223
architektoniczne ulic miejskich,
które nabrały charakteru bardziej
konkretnego i realnego. Wprawdzie
postać owego drugiego stróża z ry-
sunku, noszącego datę 1778 uległa
przekształceniu, a akcesoria zmia-
nom (w szkicu stróż trzyma hala-
bardę, na akwareli zaś kij), stano-
wi on niezawodnie drugi przykład.
O tym zaś, że kompozycja uległa
dalszemu pogłębieniu, świadczy
trzeci szkic na odwrocie akwareli
(ryc. 131) Stróży, w którym zmiany
są już tylko nieznaczne.
Jednym z wczesnych szkiców
o charakterze dokumentarnym jest
ołówkowy rysunek postaci Janczara
datowany na r. 1777. Zachował
w nim Norblin dużą dokładność
szczegółów, zwłaszcza kostiumolo-
gicznych munduru, z wyjątkiem
drobnych zmian np. w układzie rąk
oraz dodania tła w postaci narożnika
fortecy. Następnym czasowo szki-
cem, niewątpliwie zużytkowanym
przy realizacji jest Przedająca tata-
rak, jedyny datowany z nielicz-
nych szkiców akwarelowych. Nosi on datę 1791 i jest wiernie zachowany
w realizacji dzieła.
O wierności zachowania dawnych notatek czy szkiców z natury świadczy
rysunek Cebularza z r. 1792 (Alb. Gołuch.). W tym samym charakterze jest
szkic do Przedaiącego obrazy, który można datować współcześnie z poprzednim,
jak i szkic Garncarza ze zbiorów krakowskich, noszący datę 1792, a którego
ostateczna realizacja znana jest jedynie z akwatinty Debucourta. Pomimo
istniejących różnic stylistycznych niewątpliwym wydaje się również związek
poniżej omawianych szkiców z wykończonymi opracowaniami. Rysunki
te bowiem noszą na sobie piętno tego okresu artystycznego twórczości Norbłina.
w którym zanika uprzednia tendencja uogólniająca, dążąca do syntetycz-
nego ujęcia postaci i na jej miejsce pojawia się stosowanie drobnych uwielo-
krotnionych kresek użytych niekiedy dla bardziej szczegółowego opracowania
tematu. Obserwujemy to na innych rysunkach Norblina od r. 1792 do 1795,
Rvc. 133. J. P. Norblin, Bartnik (szkic). Album
Gołuchowskie, Warszawa, Muzeum Narodowe.
223