DOI Artikel:
Kopff, Andrzej: Pierwsze lata Muzeum Narodowego w Krakowie
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.21221#0298
Ryc. 169. Wystawa zabytków z epoki J. Kochanowskiego, urządzona w r. 1884 w Galerii w Su-
kiennicach (Kłosy, 1884).
stości z okresu Sejmu Czteroletniego otwartą w stulecie konstytucji 3. Maja 53),
Wystawę Kościuszkowską urządzoną w stulecie powstania, Wystawę pro-
jektów pomnika Mickiewicza i Wystawę pośmiertną dzieł Jana Matejki.
Wszystkie te wystawy dowodziły dużej prężności i żywotności Muzeum.
Sale pozyskane po zlikwidowaniu wystawy pamiątek z czasów Sobieskiego
odremontowano malując je na modny w ówczesnym muzealnictwie kolor
czerwieni pompejańskiej „w tonie podnoszącym blask malowań i pozłoty
ram“ 54), poczym sprawiono kosztem około 1000 złr. nowy sprzęt ekspozy-
cyjny. W tak przystosowanych salach przystąpiono do przygotowania stałej
wystawy mającej objąć łącznie sześć sal, a w tym największą, tzw. Racławicką.
Okoliczność, że Muzeum posiadało już wówczas dostateczną ilość zabytków
by zapełnić wszystkie te sale, świadczy niewątpliwie o szybkim rozroście
zbiorów muzealnych, a tym samym o ofiarności społeczeństwa, której Mu-
zeum zawdzięczało w pierwszym rzędzie swe zabytki. Wśród zbiorów brak
53) Na wystawę tę złożyły się portrety olejne, akwarelowe i pastelowe oraz miniatury, sztychy
i litografie wypożyczone od osób prywatnych. Pragnąc zachować trwały ślad po tej wystawie doko-
nano na wniosek Matejki serii zdjęć fotograficznych. Wykonał je znany fotograf krakowski Kriegier.
Sprawozdanie Zarządu Muzeum Narodowego w Krakowie za rok i8gi, Kraków 1892, s. 10.
54) Sprawozdanie z czynności Dyrekcji Muzeum Narodowego za czas od sierpnia r. 1883 do lutego r. 1884
(rękopis Łuszczkiewicza).
293
kiennicach (Kłosy, 1884).
stości z okresu Sejmu Czteroletniego otwartą w stulecie konstytucji 3. Maja 53),
Wystawę Kościuszkowską urządzoną w stulecie powstania, Wystawę pro-
jektów pomnika Mickiewicza i Wystawę pośmiertną dzieł Jana Matejki.
Wszystkie te wystawy dowodziły dużej prężności i żywotności Muzeum.
Sale pozyskane po zlikwidowaniu wystawy pamiątek z czasów Sobieskiego
odremontowano malując je na modny w ówczesnym muzealnictwie kolor
czerwieni pompejańskiej „w tonie podnoszącym blask malowań i pozłoty
ram“ 54), poczym sprawiono kosztem około 1000 złr. nowy sprzęt ekspozy-
cyjny. W tak przystosowanych salach przystąpiono do przygotowania stałej
wystawy mającej objąć łącznie sześć sal, a w tym największą, tzw. Racławicką.
Okoliczność, że Muzeum posiadało już wówczas dostateczną ilość zabytków
by zapełnić wszystkie te sale, świadczy niewątpliwie o szybkim rozroście
zbiorów muzealnych, a tym samym o ofiarności społeczeństwa, której Mu-
zeum zawdzięczało w pierwszym rzędzie swe zabytki. Wśród zbiorów brak
53) Na wystawę tę złożyły się portrety olejne, akwarelowe i pastelowe oraz miniatury, sztychy
i litografie wypożyczone od osób prywatnych. Pragnąc zachować trwały ślad po tej wystawie doko-
nano na wniosek Matejki serii zdjęć fotograficznych. Wykonał je znany fotograf krakowski Kriegier.
Sprawozdanie Zarządu Muzeum Narodowego w Krakowie za rok i8gi, Kraków 1892, s. 10.
54) Sprawozdanie z czynności Dyrekcji Muzeum Narodowego za czas od sierpnia r. 1883 do lutego r. 1884
(rękopis Łuszczkiewicza).
293