DOI Heft:
Sprawozdania
DOI Artikel:Kopff, Andrzej: Sprawozdanie z działalności Muzeum Narodowego w latach 1954 i 1955
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.21221#0334
Ryc. 184. Wystawa objazdowa „Ubiór i wnętrze w dawnej Polsce”. Makieta wnętrza chaty chłopskiej
z okresu pańszczyźnianego, w. XIX.
kazuje ona dość wyraźny spadek, co niewątpliwie tłumaczy się skróceniem
czasokresu eksploatacji wystaw w terenie. I tak w r. 1952 frekwencja ta
wyniosła 647.730 osób (czynnych było wówczas 7 wystaw przez przeciąg
1257 dni), w r. 1953 — 195-734 zwiedzających (4 wystawy w ciągu 402 dni),
a w r. 1955 tylko 160.000 osób (3 wystawy w ciągu 422 dni).
Dodatkowe usprawiedliwienie stanowi okoliczność, iż w latach 1952/53
wystawy przybywały także do miast dużych jak Warszawa, Poznań czy Łódź,
a więc środowisk zapewniających znaczną frekwencję. W latach 1954/55
starano się zaś uwzględnić przede wszystkim miejscowości mniejsze, co mu-
siało wpłynąć decydująco na liczbę zwiedzających. Pozytywnym pociągnię-
ciem okazało się natomiast przydzielenie do każdej wystawy pracownika
działu naukowo-społecznego, który towarzyszył wystawie przez cały okres
jej pobytu w terenie.
Z wniosków nasuwających się w wyniku analizy działalności wystaw
objazdowych, na pierwszym miejscu należy postawić postulaty pomnożenia
ilości wystaw wysyłanych w teren, co jest w pełni możliwe ze względu na
zdolności produkcyjne pracowni malarskiej oraz zwiększenia ilości wystawodni.
Rozbudowanie akcji wystaw objazdowych byłoby bardzo pożądane, gdyż
329
z okresu pańszczyźnianego, w. XIX.
kazuje ona dość wyraźny spadek, co niewątpliwie tłumaczy się skróceniem
czasokresu eksploatacji wystaw w terenie. I tak w r. 1952 frekwencja ta
wyniosła 647.730 osób (czynnych było wówczas 7 wystaw przez przeciąg
1257 dni), w r. 1953 — 195-734 zwiedzających (4 wystawy w ciągu 402 dni),
a w r. 1955 tylko 160.000 osób (3 wystawy w ciągu 422 dni).
Dodatkowe usprawiedliwienie stanowi okoliczność, iż w latach 1952/53
wystawy przybywały także do miast dużych jak Warszawa, Poznań czy Łódź,
a więc środowisk zapewniających znaczną frekwencję. W latach 1954/55
starano się zaś uwzględnić przede wszystkim miejscowości mniejsze, co mu-
siało wpłynąć decydująco na liczbę zwiedzających. Pozytywnym pociągnię-
ciem okazało się natomiast przydzielenie do każdej wystawy pracownika
działu naukowo-społecznego, który towarzyszył wystawie przez cały okres
jej pobytu w terenie.
Z wniosków nasuwających się w wyniku analizy działalności wystaw
objazdowych, na pierwszym miejscu należy postawić postulaty pomnożenia
ilości wystaw wysyłanych w teren, co jest w pełni możliwe ze względu na
zdolności produkcyjne pracowni malarskiej oraz zwiększenia ilości wystawodni.
Rozbudowanie akcji wystaw objazdowych byłoby bardzo pożądane, gdyż
329