Muzeum Narodowe <Krakau> [Hrsg.]: Rozprawy i Sprawozdania Muzeum Narodowego w Krakowie (8.1964)

ponowana w Muzeum Narodowym w Poznaniu)15 Stańczyk ma stopy za-
łożone jedna na drugą. Artystom nie podobała się ta poza. Jabłoński pisze
dalej: „Zabrał się (Matejko) do obrazu, ubrawszy pozującego (Jabłoń-
skiego) w przybliżony kostium, siadł jak na szkicu, ale nogi rozstawił
i uznał wreszcie tę zmianę za korzystniejszą i tak w obraz wprowadził”.
Jabłoński opisał szczegółowo pracę Matejki: „Taki miał zwyczaj, że ubra-
nego modela zasadzał lub stawiał w pozycji zdeklarowanej i wedle natury
przerabiał, kontrolując wzór z tym, co było wedle szkicu pamięciowego
zaznaczone i lekko podmalowane, zatarte farbami, bo nie znosił barwy
martwego płótna; poprawił szczegół, dalej nieco szczegóły jak ręce, formę
nóg, zaznaczał układ z użyciem jednej farby Van Dyck-braun (dawniej
asfaltu używał). Po takim sprawdzaniu proporcji form układał kostium
na manekinie i studiował go jak najsumienniej, oraz akcesoria siłą barw”.

15 Szkic do obrazu Stańczyk na balu u królowej Bony, ol. pł., 44,5X54,0 wł.
Muzeum Narodowego w Warszawie. W Spisie obrazów Matejki zgromadzonych na
wystawie jubileuszowej w salach królewskich na Wawelu, wrzesień 1883, pod po-
zycją 34 czytamy: Stańczyk w czasie balu u królowej Bony (szkic) 1861, właściciel
p. Dobrzański”.

333