DOI Artikel:
Dziuba, Stanisław: Sprawozdanie z działlalności Muzeum Narodowego w Krakowie w roku 1961
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.24581#0346
Stanisław Dziuba
t
|
SPRAWOZDANIE
Z DZIAŁALNOŚCI MUZEUM NARODOWEGO W KRAKOWIE
W ROKU 1961
I. UWAGI OGÓLNE
Podjęte i realizowane w roku 1961 prace Muzeum Narodowego w Krakowie były
kontynuacją działalności, określonej w latach ubiegłych programem rozwoju naszej
placówki.
Cele i zadania Muzeum Narodowego w Krakowie mieszczą się z natury rzeczy
w szeroko pojętym i wytyczonym programie rozwoju kultury w Polsce. Społeczny
charakter działalności polskich instytucji kulturalnych, placówek naukowych, ścisły
związek ich bytu z ogólnym nurtem życia społeczeństwa determinuje postawę ze-
społów pracowników w nich zatrudnionych, rozstrzyga o klimacie ich pracy, wyborze
celów i metod działania.
Rok 1961 był dla naszego Muzeum okresem utrwalenia działalności społecznej,
w miarę możliwości i środków rozwijanej i pogłębianej w oparciu o nowe formy
i sposoby pracy. Sam proces rozwoju, poszukiwań i eksperymentów — z pewnością
jeszcze nie zakończony — znalazł później wspólną formułę w haśle „muzea uni-
wersytetami kultury”. Program Ministerstwa Kultury i Sztuki, uzasadniający i uru-
chamiający wielką akcję realizującą to hasło, sformułował wiele nowych i interesu-
jących wątków działalności muzealnictwa polskiego. Znaczna i zasadnicza ich część
podjęta została przez Muzeum Narodowe w Krakowie już wcześniej. Z prawdziwym
zadowoleniem Muzeum Narodowe w Krakowie odnalazło w zasadzie „muzea uni-
wersytetami kultury” potwierdzenie i uznanie dla dawno wybranego kierunku dzia-
łalności, podjętych i realizowanych prac w latach ubiegłych.
Źródłem pozytywnej oceny roku 1961 jest w znacznej mierze fakt wykonania
w poprzednich latach wielu robót remontowych i inwestycyjnych. Roboty te stwo-
rzyły realne i objektywne przesłanki dla uporządkowanej i systematycznej pracy
naukowej i wystawowo-społecznej. Oczywiście, nie znaczy to, aby w przyszłości
nie należało uzupełniać braków w wyposażeniu, lokalach itd. Braki te istnieją i są
ważną przeszkodą w normalnej działalności muzealnej. Szczególnie dotyczy to sy-
tuacji lokalowej. W tym zakresie podstawowym zagadnieniem jest rozbudowa Gma-
chu Głównego Muzeum Narodowego w Krakowie przy Alei 3 Maja.. Projekt budynku
przewiduje usunięcie wielu istniejących dzisiaj trudności w zakresie pomieszczeń
dla pracowni, wystaw stałych i czasowych, biur i magazynów. Oddanie rozbudowa-
nego gmachu do użytku Muzeum będzie mieć w przyszłości zasadnicze i przełomowe
znaczenie.
Znaczniejszego nakładu środków i wysiłków w roku 1961 wymagało przepro-
wadzenie remontu i odnowienia budynku Oddziału Szołayskich przy placu Szcze-
341
t
|
SPRAWOZDANIE
Z DZIAŁALNOŚCI MUZEUM NARODOWEGO W KRAKOWIE
W ROKU 1961
I. UWAGI OGÓLNE
Podjęte i realizowane w roku 1961 prace Muzeum Narodowego w Krakowie były
kontynuacją działalności, określonej w latach ubiegłych programem rozwoju naszej
placówki.
Cele i zadania Muzeum Narodowego w Krakowie mieszczą się z natury rzeczy
w szeroko pojętym i wytyczonym programie rozwoju kultury w Polsce. Społeczny
charakter działalności polskich instytucji kulturalnych, placówek naukowych, ścisły
związek ich bytu z ogólnym nurtem życia społeczeństwa determinuje postawę ze-
społów pracowników w nich zatrudnionych, rozstrzyga o klimacie ich pracy, wyborze
celów i metod działania.
Rok 1961 był dla naszego Muzeum okresem utrwalenia działalności społecznej,
w miarę możliwości i środków rozwijanej i pogłębianej w oparciu o nowe formy
i sposoby pracy. Sam proces rozwoju, poszukiwań i eksperymentów — z pewnością
jeszcze nie zakończony — znalazł później wspólną formułę w haśle „muzea uni-
wersytetami kultury”. Program Ministerstwa Kultury i Sztuki, uzasadniający i uru-
chamiający wielką akcję realizującą to hasło, sformułował wiele nowych i interesu-
jących wątków działalności muzealnictwa polskiego. Znaczna i zasadnicza ich część
podjęta została przez Muzeum Narodowe w Krakowie już wcześniej. Z prawdziwym
zadowoleniem Muzeum Narodowe w Krakowie odnalazło w zasadzie „muzea uni-
wersytetami kultury” potwierdzenie i uznanie dla dawno wybranego kierunku dzia-
łalności, podjętych i realizowanych prac w latach ubiegłych.
Źródłem pozytywnej oceny roku 1961 jest w znacznej mierze fakt wykonania
w poprzednich latach wielu robót remontowych i inwestycyjnych. Roboty te stwo-
rzyły realne i objektywne przesłanki dla uporządkowanej i systematycznej pracy
naukowej i wystawowo-społecznej. Oczywiście, nie znaczy to, aby w przyszłości
nie należało uzupełniać braków w wyposażeniu, lokalach itd. Braki te istnieją i są
ważną przeszkodą w normalnej działalności muzealnej. Szczególnie dotyczy to sy-
tuacji lokalowej. W tym zakresie podstawowym zagadnieniem jest rozbudowa Gma-
chu Głównego Muzeum Narodowego w Krakowie przy Alei 3 Maja.. Projekt budynku
przewiduje usunięcie wielu istniejących dzisiaj trudności w zakresie pomieszczeń
dla pracowni, wystaw stałych i czasowych, biur i magazynów. Oddanie rozbudowa-
nego gmachu do użytku Muzeum będzie mieć w przyszłości zasadnicze i przełomowe
znaczenie.
Znaczniejszego nakładu środków i wysiłków w roku 1961 wymagało przepro-
wadzenie remontu i odnowienia budynku Oddziału Szołayskich przy placu Szcze-
341