DOI Artikel:
Dziuba, Stanisław: Sprawozdanie z działlalności Muzeum Narodowego w Krakowie w roku 1961
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.24581#0353
6. Wystawa „Ikony od w. XV do w. XVIII”
a przede wszystkim okazami odlewnictwa w metalu. Ogółem wystawa obejmowała
145 eksponatów. Scenariusz wystawy opracowała Janina Kłosińska.
Kolejną imprezą zorganizowaną w Gmachu Głównym była jugosłowiańska wy-
stawa kopii fresków z cerkwi Bogorodzicy Leviśkiej w Prizreniu z r. 1306/7. Wy-
stawa czynna była od 6 do 28 maja 1961 roku, objęła zaś 160 niezwykle starannych
kopii malowideł ściennych z jednego tylko zespołu, będącego dziełem jednego warsz-
tatu malarskiego (mistrz Astrapas i jego współpracownicy), działającego w Serbii
w ostatnich latach wieku XIII i w pierwszej ćwierci XIV. Kopie ukazały drobne
tylko fragmenty wielkich kompozycji z życia Chrystusa i świętych. Unaocznić miały
sposób, w jaki serbscy artyści początku w. XIV pojmowali i interpretowali otacza-
jący ich świat. Intencje jugosłowiańskich organizatorów wystawy określił jej tytuł:
„Człowiek, przyroda, przedmioty”. Przedstawiając w wybranych obiektach zagad-
nienia czysto malarskie, charakterystyczne dla tego czasu, uzyskano jednocześnie
obraz życia w jego realiach i zwykłych ludzkich sytuacjach. Grupy zabytków uka-
zały uderzająco różnorodne tradycje i problemy malarskie, nurtujące twórców fres-
ków w Prizreniu w okresie największej stosunkowo niezależności ich sztuki od ma-
larstwa bizantyńskiego.
Podkreślić wypada, że wystawa była nie tylko pokazem malarstwa z obszaru
dzisiejszej Jugosławii, ale stanowiła również przyczynek do współczesnych zagadnień
artystycznych. Syntetyczny realizm średniowiecznej sztuki serbskiej okazał się bliski
tendencjom sztuki wieku XX. Stąd też obraz świata i jego interpretacja w dziele
Astrapasa jest zrozumiały dla współczesnego widza, wystawa zaś przyjęta została
z ogromnym zainteresowaniem i wdzięcznością.
348
a przede wszystkim okazami odlewnictwa w metalu. Ogółem wystawa obejmowała
145 eksponatów. Scenariusz wystawy opracowała Janina Kłosińska.
Kolejną imprezą zorganizowaną w Gmachu Głównym była jugosłowiańska wy-
stawa kopii fresków z cerkwi Bogorodzicy Leviśkiej w Prizreniu z r. 1306/7. Wy-
stawa czynna była od 6 do 28 maja 1961 roku, objęła zaś 160 niezwykle starannych
kopii malowideł ściennych z jednego tylko zespołu, będącego dziełem jednego warsz-
tatu malarskiego (mistrz Astrapas i jego współpracownicy), działającego w Serbii
w ostatnich latach wieku XIII i w pierwszej ćwierci XIV. Kopie ukazały drobne
tylko fragmenty wielkich kompozycji z życia Chrystusa i świętych. Unaocznić miały
sposób, w jaki serbscy artyści początku w. XIV pojmowali i interpretowali otacza-
jący ich świat. Intencje jugosłowiańskich organizatorów wystawy określił jej tytuł:
„Człowiek, przyroda, przedmioty”. Przedstawiając w wybranych obiektach zagad-
nienia czysto malarskie, charakterystyczne dla tego czasu, uzyskano jednocześnie
obraz życia w jego realiach i zwykłych ludzkich sytuacjach. Grupy zabytków uka-
zały uderzająco różnorodne tradycje i problemy malarskie, nurtujące twórców fres-
ków w Prizreniu w okresie największej stosunkowo niezależności ich sztuki od ma-
larstwa bizantyńskiego.
Podkreślić wypada, że wystawa była nie tylko pokazem malarstwa z obszaru
dzisiejszej Jugosławii, ale stanowiła również przyczynek do współczesnych zagadnień
artystycznych. Syntetyczny realizm średniowiecznej sztuki serbskiej okazał się bliski
tendencjom sztuki wieku XX. Stąd też obraz świata i jego interpretacja w dziele
Astrapasa jest zrozumiały dla współczesnego widza, wystawa zaś przyjęta została
z ogromnym zainteresowaniem i wdzięcznością.
348