Muzeum Narodowe <Krakau> [Hrsg.]: Rozprawy i Sprawozdania Muzeum Narodowego w Krakowie (8.1964)

10. Wystawa fresków jugosłowiańskich

Wystawa informowała więc o wojsku polskim, przede wszystkim zaś o jego
wyglądzie zewnętrznym, o tzw. barwie i uzbrojeniu, a zwłaszcza o barwie. Zabytki
bowiem muzealne dotyczą niemal wyłącznie mundurów, czapek, oporządzenia, broni,
współczesnych portretów, obrazów i rycin. Dołączają do nich współczesne druki
wojskowe, regulaminy, przepisy musztry, nominacje itp., przedstawiające dodatkowy
przedmiot zainteresowań bibliofilskich.

Należy podkreślić, że dawne polskie ubiory wojskowe są już dzisiaj wielka rzad-
kością. Poza Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie, gdzie jest ich najwięcej,
jedynie Muzeum Narodowe w Krakowie posiada jeszcze pewną ich ilość. Na wy-
stawie pokazano łącznie 21 kurtek, fraków, surdutów, znacznie mniej zachowało się
nakryć głowy: czapek, kaszkietów i kapeluszy.

Luki w oryginalnym materiale zabytkowym z tej dziedziny uzupełniono, o ile
to było możliwe, przez współczesne obrazy i ryciny, a więc przede wszystkim obrazy
Józefa Łukaszewicza (1789—1850), który na polecenie w. ks. Konstantego malował
drobiazgowo oficerów i żołnierzy różnych formacji, zadziwiając wykonaniem szcze-
gółów i niemal miniaturową techniką. Okres powstania zilustrowały współczesne
akwarele znakomitego artysty Piotra Michałowskiego (1800—1855), który w tym
czasie kierował fabrykami broni, dalej seria akwatint barwnych F. K. Dietricha,
wykonanych w Warszawie w r. 1831 według akwarel J. F. Piwarskiego oraz liczne
akwarele Romana Rupniewskiego (1802—1893), oficera artylerii konnej Bema.

Przy urządzaniu wystawy starano się wykorzystać wszelkie dane dokumentarae,
aby — obok oznaczenia poszczególnych okazów — podkreślić ich wartość przez po-

352