DOI Artikel:
Dziuba, Stanisław: Sprawozdanie z działlalności Muzeum Narodowego w Krakowie w roku 1961
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.24581#0358
11. Z wystawy fresków jugosłowiańskich
danie nazwisk osób, do których pierwotnie należały. Stąd też przy różnych ekspo-
natach figurowały obok znanych nazwisk wojskowych, jak Skrzynecki, Dwernicki,
Dembiński i inni, także i mniej znane lub całkiem nieznane żołnierzy i oficerów
niższych. Zwiedzających mogły nadto zainteresować drobiazgi pamiątkowe, jak np.
szlify podporucznika Konstantego Ordona, którego unieśmiertelnił Mickiewicz
w znanym wierszu o wysadzonej reducie, lub dokument nadania krzyża Virtuti Mi-
litari pannie Bronisławie Czarnowskiej „kadetowi pułku 1 jazdy augustowskiej”,
świadczący, że Emilia Plater nie była wyjątkiem, jeśli chodzi o udział kobiet w wal-
kach roku 1831.
Wystawa była na ogół kolorowa. Koloru dodały jej barwne rabaty mundurów,
obrazy i ryciny. Układ był systematyczny i chronologiczny: w pierwszej sali okres
Królestwa Kongresowego, organizacja armii, dowódcy, sztaby i część druków współ-
czesnych; w następnej, w jej pierwszej połowie, ekspozycja pamiątek pułków gwardii
królewskiej, piechoty i jazdy, a w drugiej artyleria i formacje powstańcze roku
1830/31. Na eksponatach ikonograficznych prześledzić można było ewolucję ubioru
od krępującego i przeznaczonego przede wszystkim do parady munduru normowa-
nego ścisłymi przepisami w. ks. Konstantego do swobodnej „wołoszki” czy ludowej
sukmany formacji powstańczych.
Główny zrąb okazów na wystawie pochodził ze zbiorów Muzeum Narodowego.
Obrazy Łukaszewicza wypożyczało Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie, serię
akwatint Dietricha, liczne druki i ryciny — dr Ludwik Gocel z Krakowa, szeregu
innych okazów udzielili członkowie Stowarzyszenia Miłośników Dawnej Broni
i Barwy, pp. Feliks Ścibałło, mgr Tadeusz Iskrzycki, kpt. Leon Lewicki i mgr Ste-
fan Szydłowski, a nadto Muzeum Zamkowe w Łańcucie, dyr. Stanisław Kochanow-
ski w Krakowie i p. Antoni Kraiński w Tychach.
23 — Rozprawy i Sprawozdania
353
danie nazwisk osób, do których pierwotnie należały. Stąd też przy różnych ekspo-
natach figurowały obok znanych nazwisk wojskowych, jak Skrzynecki, Dwernicki,
Dembiński i inni, także i mniej znane lub całkiem nieznane żołnierzy i oficerów
niższych. Zwiedzających mogły nadto zainteresować drobiazgi pamiątkowe, jak np.
szlify podporucznika Konstantego Ordona, którego unieśmiertelnił Mickiewicz
w znanym wierszu o wysadzonej reducie, lub dokument nadania krzyża Virtuti Mi-
litari pannie Bronisławie Czarnowskiej „kadetowi pułku 1 jazdy augustowskiej”,
świadczący, że Emilia Plater nie była wyjątkiem, jeśli chodzi o udział kobiet w wal-
kach roku 1831.
Wystawa była na ogół kolorowa. Koloru dodały jej barwne rabaty mundurów,
obrazy i ryciny. Układ był systematyczny i chronologiczny: w pierwszej sali okres
Królestwa Kongresowego, organizacja armii, dowódcy, sztaby i część druków współ-
czesnych; w następnej, w jej pierwszej połowie, ekspozycja pamiątek pułków gwardii
królewskiej, piechoty i jazdy, a w drugiej artyleria i formacje powstańcze roku
1830/31. Na eksponatach ikonograficznych prześledzić można było ewolucję ubioru
od krępującego i przeznaczonego przede wszystkim do parady munduru normowa-
nego ścisłymi przepisami w. ks. Konstantego do swobodnej „wołoszki” czy ludowej
sukmany formacji powstańczych.
Główny zrąb okazów na wystawie pochodził ze zbiorów Muzeum Narodowego.
Obrazy Łukaszewicza wypożyczało Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie, serię
akwatint Dietricha, liczne druki i ryciny — dr Ludwik Gocel z Krakowa, szeregu
innych okazów udzielili członkowie Stowarzyszenia Miłośników Dawnej Broni
i Barwy, pp. Feliks Ścibałło, mgr Tadeusz Iskrzycki, kpt. Leon Lewicki i mgr Ste-
fan Szydłowski, a nadto Muzeum Zamkowe w Łańcucie, dyr. Stanisław Kochanow-
ski w Krakowie i p. Antoni Kraiński w Tychach.
23 — Rozprawy i Sprawozdania
353