Muzeum Narodowe <Breslau> [Hrsg.]; Muzeum Śla̜skie <Breslau> [Hrsg.]: Roczniki Sztuki Śląskiej (2.1963)

58

DANIELA STANKIEWICZ, ANNA ZIOMECKA

gen Ursulinenkloster, Breslau Schopen S c h o p e n W., Rede nach der Ein-

1937. weihung des neuerrichteten Cla-

Pinder i P i n d e r W., Die deutsche Plastik renklosters, Breslau 1699.

vom ausgehenden Mittelalters bis Semrau Semrau M., Zwei Mittelrheini-

zum Ende der Renaisance, Wild- sche Madonnenstatuen im Schlesi-

park-Potsdam 1929. schen Museum jur Kunstgewerbe

Pinder II Pin der W., Zum Problem der und Altertilmer, „Schlesiens Vor-

Schónen Madonnen um 1400, zeit", N. F., Bd VII: 1919, s. 185—196.

,,Jahrb. der preussischen Kunst- Sronkova Sronkova O., Die Mode der

sammlungen", Bd 44: 1923. Gotischen Frau, Prag 1955.

Reau Reau L., Iconographie de Vart Wiese I W i e s e E., Schlesiche Plastik,

chretien, t. III, p. 2: Iconographie vom Beginn des XIV bis zur Mitte

des saintes, Paris 1958. des XV Jahrhunderts, Leipzig

Schultz I S c h u 11 z A., Urkundliche Ge- 1923.

schichte der breslauer Malerinnuwj Wiese II Wiese E., Madonna und Schmer-

in den Jahren 1345—1523, Breslau zensmann in der Dorotheenkirche

1866. zu Breslau, „Der Cicerone", Jhrę

Schultz II Schultz A., Schlesiens Kunstle- XIV:1922, s. 535—545.

ben im XIII und XIV Jahrhundert Wolfskron Wolf skroń v. A., Die Bilder

Breslau 1870. der Hedwigslegende, Wien 1846.

ANEKS

BADANIA TECHNOLOGICZNE RZEŹBY ŚREDNIOWIECZNEJ Z KOŚCIOŁA URSZULANEK

PŁASZCZ 9. Warstwa brunatno-żółta średnio gruba,

należąca do podkładu pod złoto.

Opis przekroju: Warstwa malarska bardzo porowata, za-
wierająca gruboziarniste cząsteczki barw-

1. Warstwa malarska o zabarwieniu inten- n^a niebieskiego.

sywnie czerwonym, prawie nierozbielona. u. Cienka warstwa żółtawo-biała. Prawdopo-

Widoczne cząsteczki drobne czerwonego dobnie podkład pod warstwę 10.

barwnika. 12. Bardzo cieniutka brunatno-czarna warstwa

la. Warstwa malarska różowo-czerwona (roz- werniksu.

biał). 13. Warstwa srebra metalicznego.

2. Bardzo cienka biała warstwa izolująca
między gruntem a warstwą malarską (spo-
ista i drobnoziarnista). ^ *

3. Grunt wtórny: 3fflffffOnTffffllWl't'1'1 fflHlIflTffiIf fffff*_— 1 cl

a) cienka warstwa gruntu gruboziarnista,
dość porowata, o zabarwieniu żółtawo-
białym (przesycona olejem z warstwy 2).

Z
5

b) pozostała część gruntu porowata, biała, • 9 m ° o • * 0 _ lf

bez śladów przesycenia olejem, _ 5

6

c) wyraźna granica przeniknięcia oleju

w głąb gruntu. 'T^^PPWyWW^WWWym 7e

Warstwa malarska szaro-zielonkawa o stru- ■^^^^^^^^^y^y^^--^/^^' -. «

9

kturze średnio-ziarnistej (widoczne cząstki * * ' * ' • -—10

barwnika zielonego, niebieskiego, czarne- •> -

go i rozbiał).

5. Bardzo cienka warstwa o zabarwieniu
jasnożółtym. Przekrój nr 2.

6. Laserunkowa warstwa werniksu, leżąca W przekroju 2. znaleziono analogiczny układ
na złocie. warstw, z tym, że stwierdzono jeszcze war-

7. Warstwa złota. stwę 14. w postaci szczątków autentycznego

8. Ciemna b. cieniutka warstewka brunatno- gruntu. W szczątkach tych udało się stwier-
czarna, leżąca bezpośrednio pod warstwą dzić 12—13 warstw o nierównomiernej gru-

. złota (podkład). bości.