DOI Artikel:
Rozprawy
DOI Artikel:Niemczyk, Małgorzata: Kaplice mieszczańskie na Śląsku w okresie późnego gotyku
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.13737#0070
56
Małgorzata Niemczyk
lana ZU Brcslau 1454—1524, „Archiv fur schlesische Kir-
chengeschichte", VI (1941), s. 129—181; Luchs II, s. 510;
A. O. Meyer, Studien zur Vorgeschtchlc der Refor-
mation. Aus schlcslschcn Qucllen, Miinchen—Berlin
1903; Schmeidler, II, s. 26, przypis 3.
WROCŁAW — kościół Św. Elżbiety.
63. Kaplica Mathiasa Smedchin. WE II.
I. Smcdcłiinkapelle.
II. ,,Super ostlum ex opposite scole situata". Położona na
piętrze ponad kruchtą pn-zach. Znacznie wysunięta po-
za lico północnego szeregu kaplic. Wejście z kruchty
klatką schodową w grubości muru. Otwarta byia nie-
gdyś szeroką arkadą do nawy bocznej. Pseudogolycka
zewnętrzna przebudowa w 1890 r.
WE
57. Wrocław, kościół św. Elżbiety. Schemat rozmiesz-
czenia kaplic.
58. Wrocław, kościół św. Elżbiety. Przekrój pionowy.
59. Wrocław, kościół św. Elżbiety. Kaplica Mathiasa
Smedchin, ok. 1380 r.
III. Mathlas Smedchin występuje w źródłach z końca
XIV w. jako rajca. Rodzina pochodziła z 2agania, od
1333 we Wrocławiu. W XV w. w jej posiadaniu znaj-
dowały się dobra ziemskie z wsią i folwarkiem Pil-
czyce oraz dobra na Psim Polu i w Domaslawiu. Spo-
winowacona z Scheurlami.
IV. 1389 — zapis nieżyjącego już Mathiasa Smedchina na
świece dla opiekujących się kaplicą uczniów. 1405 —
fundacja beneficjum przy ołtarzu Trójcy Świętej
i Marii Panny przez Wincenza Kamerwaechtera.
V. Burgemeister na podstawie analizy form określał czas
powstania tej kaplicy: przed 1400 r. Nie uwzględniana
wzmianka z 1389 r, pozwala na uściślenie czasu po-
wstania na około 1380.
VI. B a u c h, s. 110; Burgemeister, II, s. 93;
Schmeidler I, s. 105; Urban, I, nr 1216.
64. Kaplica św. Anny. WE IV.
I. Od połowy XVI w. Rehdigerów von Schliesa i Schbn-
bornów; „hinder dem tojf Steine zunagst der Hallen
ais man auff don pjarhojf gehet".
II. Jednoprzestrzenna, międzyprzyporowa. Oświetlona jed-
nym wysokim oknem czterodzielnym. Wysokością od-
powiadającą nawie bocznej. Otwarta do nawy szeroką
arkadą o wykroju i wysokości równej pozostałym ka-
plicom. W 1649 r. na skutek runięcia filarów i sklepień
po stronie północnej zniszczone zostało również skle-
pienie kaplicy. Odbudowę ukończono w 1653 r. Pozo-
stałości tynków widoczne ponad sklepieniami świadczą
o obniżeniu sklepienia o około 1 m. Kaplica miała w
fasadzie północnej wyodrębniony szczyt, gdzie zawie-
szone były dzwony. Szczyt usunięto w 1890 r.
IV. 1515 — zapis Hansa Satlera dla kaplicy. 1519 — wzmian-
ka o świecznikach, wizerunkach św. Anny i św. Wolf-
ganga oraz o dzwonach.
V. Około 1400. Burgemeister określał czas powstania na
około 1330. Bauch podaje datę 1510. Datowanie utrud-
nione ze względu na brak wcześniejszych wzmianek
Małgorzata Niemczyk
lana ZU Brcslau 1454—1524, „Archiv fur schlesische Kir-
chengeschichte", VI (1941), s. 129—181; Luchs II, s. 510;
A. O. Meyer, Studien zur Vorgeschtchlc der Refor-
mation. Aus schlcslschcn Qucllen, Miinchen—Berlin
1903; Schmeidler, II, s. 26, przypis 3.
WROCŁAW — kościół Św. Elżbiety.
63. Kaplica Mathiasa Smedchin. WE II.
I. Smcdcłiinkapelle.
II. ,,Super ostlum ex opposite scole situata". Położona na
piętrze ponad kruchtą pn-zach. Znacznie wysunięta po-
za lico północnego szeregu kaplic. Wejście z kruchty
klatką schodową w grubości muru. Otwarta byia nie-
gdyś szeroką arkadą do nawy bocznej. Pseudogolycka
zewnętrzna przebudowa w 1890 r.
WE
57. Wrocław, kościół św. Elżbiety. Schemat rozmiesz-
czenia kaplic.
58. Wrocław, kościół św. Elżbiety. Przekrój pionowy.
59. Wrocław, kościół św. Elżbiety. Kaplica Mathiasa
Smedchin, ok. 1380 r.
III. Mathlas Smedchin występuje w źródłach z końca
XIV w. jako rajca. Rodzina pochodziła z 2agania, od
1333 we Wrocławiu. W XV w. w jej posiadaniu znaj-
dowały się dobra ziemskie z wsią i folwarkiem Pil-
czyce oraz dobra na Psim Polu i w Domaslawiu. Spo-
winowacona z Scheurlami.
IV. 1389 — zapis nieżyjącego już Mathiasa Smedchina na
świece dla opiekujących się kaplicą uczniów. 1405 —
fundacja beneficjum przy ołtarzu Trójcy Świętej
i Marii Panny przez Wincenza Kamerwaechtera.
V. Burgemeister na podstawie analizy form określał czas
powstania tej kaplicy: przed 1400 r. Nie uwzględniana
wzmianka z 1389 r, pozwala na uściślenie czasu po-
wstania na około 1380.
VI. B a u c h, s. 110; Burgemeister, II, s. 93;
Schmeidler I, s. 105; Urban, I, nr 1216.
64. Kaplica św. Anny. WE IV.
I. Od połowy XVI w. Rehdigerów von Schliesa i Schbn-
bornów; „hinder dem tojf Steine zunagst der Hallen
ais man auff don pjarhojf gehet".
II. Jednoprzestrzenna, międzyprzyporowa. Oświetlona jed-
nym wysokim oknem czterodzielnym. Wysokością od-
powiadającą nawie bocznej. Otwarta do nawy szeroką
arkadą o wykroju i wysokości równej pozostałym ka-
plicom. W 1649 r. na skutek runięcia filarów i sklepień
po stronie północnej zniszczone zostało również skle-
pienie kaplicy. Odbudowę ukończono w 1653 r. Pozo-
stałości tynków widoczne ponad sklepieniami świadczą
o obniżeniu sklepienia o około 1 m. Kaplica miała w
fasadzie północnej wyodrębniony szczyt, gdzie zawie-
szone były dzwony. Szczyt usunięto w 1890 r.
IV. 1515 — zapis Hansa Satlera dla kaplicy. 1519 — wzmian-
ka o świecznikach, wizerunkach św. Anny i św. Wolf-
ganga oraz o dzwonach.
V. Około 1400. Burgemeister określał czas powstania na
około 1330. Bauch podaje datę 1510. Datowanie utrud-
nione ze względu na brak wcześniejszych wzmianek