DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.16082#0022
«Of ( it
XLV.
His prcemissis &pr«suppositis nunc inquirendurn eft,
quomodo agnoveriat Prophetje, illas voccs & imagices sibi aDeo ob*
btas cile.Ut hoc ostendamus,ioomni dirina rcvelationenotanduoa»
sive illainterscribendum contingat, sineinsomnio.sine invisione,si-
viinecstasi,triaoccurrere. Primumest Aientis itvocatioib usu sen-
suum cxteriorum. 2. Sjmbolornm eblatio, Rei revelata condttia
& w4/«nsi;cxhistribus velconjun&im veidivisim sumptis debucrunc
Propheta: agnosccre>Dsumsibilocutum<sse.
XLVI.
Quoad tllam avocAtionem mentis, i. non crat natnralis, &
ieansa tnterna prosecia,iedsnpernaiuraHsSii causd/xterna.Quoii
«onstat tumexeo, quod Prophctar sine hac persuasione vixcogL»
«assent.harc ipsis divinitus esse revelata ,tumex efficacia, qua meas
per objcfta fuit abstradta , & ita vehementer detenta inejus con-
templationcoccupata , ut'sui ipsius mcraoriam petdcret, quam virn
obje<5b, qux nobis naturalitcrosferuntur, non habenc. Ncc ita altc
in cor descendunt, aut animum occupant. Scdhcc satis apcrturn
jn ecstasibus, quat necessario sunt acausa extetna. Nam quamvis
cx vchementiori attentione & meditatione quarundam rcrum non
raro contingit, nos non obscrvare ea , quae cotam oculis aguntur,
atde Archimcdeferunt.quodingentemcaptaru Syracusarsistrepitsi
non audiverit , proptcr attcntam nimis considerationemrtamcn
contemplationes etiam altissima;, quat naturalitcr fium.noo acce#
duntad ecstaticas cievationesmentis, &omnimodamabstra£Ho»em
ab ususensuum, z. Avocatioilla erat voluntaria , non viotentaaat
pcrturbata aut lui non coropos, Quamvis enim aliquando ex vebe-
mentiori mcntisabstra&ioneabusu senuium.&oblongtus interru-
ptum commercium inter corpus &animam,& spirituumdetentio-
onem, inordinatio quardam acciderct in Prophetarum temperamen-
to,exquonon raromorbi &sanitat:sdestra&ioptovcMebant; imo
aliquando non exigua perturbatio,quoad a<3iones civiles, oriebatur,
quat pro furore apud homines ignaros, qwa re Prophetacum mens
ellct occupata, reputari poterant: tamen mcns ipsa non erat perturba-
ta,sed suogaudebat bono,& qiiamvisquasicxtraserapereturrnagni-
tudine rcvclationis, tamcn videbat res, ut erant,& luo fruebatur
XLV.
His prcemissis &pr«suppositis nunc inquirendurn eft,
quomodo agnoveriat Prophetje, illas voccs & imagices sibi aDeo ob*
btas cile.Ut hoc ostendamus,ioomni dirina rcvelationenotanduoa»
sive illainterscribendum contingat, sineinsomnio.sine invisione,si-
viinecstasi,triaoccurrere. Primumest Aientis itvocatioib usu sen-
suum cxteriorum. 2. Sjmbolornm eblatio, Rei revelata condttia
& w4/«nsi;cxhistribus velconjun&im veidivisim sumptis debucrunc
Propheta: agnosccre>Dsumsibilocutum<sse.
XLVI.
Quoad tllam avocAtionem mentis, i. non crat natnralis, &
ieansa tnterna prosecia,iedsnpernaiuraHsSii causd/xterna.Quoii
«onstat tumexeo, quod Prophctar sine hac persuasione vixcogL»
«assent.harc ipsis divinitus esse revelata ,tumex efficacia, qua meas
per objcfta fuit abstradta , & ita vehementer detenta inejus con-
templationcoccupata , ut'sui ipsius mcraoriam petdcret, quam virn
obje<5b, qux nobis naturalitcrosferuntur, non habenc. Ncc ita altc
in cor descendunt, aut animum occupant. Scdhcc satis apcrturn
jn ecstasibus, quat necessario sunt acausa extetna. Nam quamvis
cx vchementiori attentione & meditatione quarundam rcrum non
raro contingit, nos non obscrvare ea , quae cotam oculis aguntur,
atde Archimcdeferunt.quodingentemcaptaru Syracusarsistrepitsi
non audiverit , proptcr attcntam nimis considerationemrtamcn
contemplationes etiam altissima;, quat naturalitcr fium.noo acce#
duntad ecstaticas cievationesmentis, &omnimodamabstra£Ho»em
ab ususensuum, z. Avocatioilla erat voluntaria , non viotentaaat
pcrturbata aut lui non coropos, Quamvis enim aliquando ex vebe-
mentiori mcntisabstra&ioneabusu senuium.&oblongtus interru-
ptum commercium inter corpus &animam,& spirituumdetentio-
onem, inordinatio quardam acciderct in Prophetarum temperamen-
to,exquonon raromorbi &sanitat:sdestra&ioptovcMebant; imo
aliquando non exigua perturbatio,quoad a<3iones civiles, oriebatur,
quat pro furore apud homines ignaros, qwa re Prophetacum mens
ellct occupata, reputari poterant: tamen mcns ipsa non erat perturba-
ta,sed suogaudebat bono,& qiiamvisquasicxtraserapereturrnagni-
tudine rcvclationis, tamcn videbat res, ut erant,& luo fruebatur