Wołodymyr S. Wujcyk
Instytut „Ukrzachidprojektrestavracija"
Lwów
ARCHITEKT LWOWSKI FRANCISZEK KSAWERY KULCZYCKI
(NA PODSTAWIE BADAŃ ARCHIWALNYCH)1
Franciszek Ksawery Kulczycki był jednym z najbardziej aktywnych
lwowskich architektów 2. połowy w. XVIII, choć wciąż pozostaje mało znany,
a jego twórczość jest opracowana fragmentarycznie. W publikacjach pojawiał się
on głównie jako współtwórca cerkwi Wniebowzięcia, należącej do ławry
poczajowskiej, obok Gotfryda Hoffmana i Piotra Polejowskiego2. Dopiero
niedawno związano z nim kilka dalszych realizacji3.
Działalność Kulczyckiego przypada na czasy, kiedy to budownictwo — pod-
upadłe w rezultacie kryzysu trwającego od pierwszych lat w. XVIII — zaczyna
powoli ożywać. Pracował on zarówno we Lwowie, jak i na prowinqi, realizując
cudze oraz własne projekty. Obracał się w kręgu współczesnych architektów:
Piotra Polejowskiego, Klemensa Fesingera, Krzysztofa Muradowicza, Piotra
Dionizego Ghibaut, a także mistrzów cechowych, takich jak Józef Dublowski
i Antoni Kosiński, który u schyłku życia określany był także jako architekt.
Podjęte przeze mnie poszukiwania archiwalne przyniosły odkrycie licznych
tekstów źródłowych, które dotyczą osoby Kulczyckiego i dają możliwość
znacznego rozszerzenia i dopełnienia informacji dotyczących jego działalności
architektonicznej.
Nie znamy dokładnej daty urodzenia Franciszka Kulczyckiego, z doku-
mentu Litterae legitimi ortus z 1 VII 1766, który został przedstawiony
w magistracie lwowskim, wiadomo tylko, że urodził się we Lwowie. Rodzice
przyszłego architekta — ojciec Andrzej, z zawodu cieśla, i matka Anna — wzięli
ślub według obrządku rzymskiego4. W r. 1764 Franciszek Kulczycki wstąpił do
lwowskiego cechu budowniczych5, a 7 VI następnego roku — za rekomendacją
mistrzów cechu murarskiego, Antoniego Kosińskiego i Antoniego Drymulow-
skiego — przyjął obywatelstwo miejskie6, za co wpłacił do kasy miejskiej 24 zł.
Instytut „Ukrzachidprojektrestavracija"
Lwów
ARCHITEKT LWOWSKI FRANCISZEK KSAWERY KULCZYCKI
(NA PODSTAWIE BADAŃ ARCHIWALNYCH)1
Franciszek Ksawery Kulczycki był jednym z najbardziej aktywnych
lwowskich architektów 2. połowy w. XVIII, choć wciąż pozostaje mało znany,
a jego twórczość jest opracowana fragmentarycznie. W publikacjach pojawiał się
on głównie jako współtwórca cerkwi Wniebowzięcia, należącej do ławry
poczajowskiej, obok Gotfryda Hoffmana i Piotra Polejowskiego2. Dopiero
niedawno związano z nim kilka dalszych realizacji3.
Działalność Kulczyckiego przypada na czasy, kiedy to budownictwo — pod-
upadłe w rezultacie kryzysu trwającego od pierwszych lat w. XVIII — zaczyna
powoli ożywać. Pracował on zarówno we Lwowie, jak i na prowinqi, realizując
cudze oraz własne projekty. Obracał się w kręgu współczesnych architektów:
Piotra Polejowskiego, Klemensa Fesingera, Krzysztofa Muradowicza, Piotra
Dionizego Ghibaut, a także mistrzów cechowych, takich jak Józef Dublowski
i Antoni Kosiński, który u schyłku życia określany był także jako architekt.
Podjęte przeze mnie poszukiwania archiwalne przyniosły odkrycie licznych
tekstów źródłowych, które dotyczą osoby Kulczyckiego i dają możliwość
znacznego rozszerzenia i dopełnienia informacji dotyczących jego działalności
architektonicznej.
Nie znamy dokładnej daty urodzenia Franciszka Kulczyckiego, z doku-
mentu Litterae legitimi ortus z 1 VII 1766, który został przedstawiony
w magistracie lwowskim, wiadomo tylko, że urodził się we Lwowie. Rodzice
przyszłego architekta — ojciec Andrzej, z zawodu cieśla, i matka Anna — wzięli
ślub według obrządku rzymskiego4. W r. 1764 Franciszek Kulczycki wstąpił do
lwowskiego cechu budowniczych5, a 7 VI następnego roku — za rekomendacją
mistrzów cechu murarskiego, Antoniego Kosińskiego i Antoniego Drymulow-
skiego — przyjął obywatelstwo miejskie6, za co wpłacił do kasy miejskiej 24 zł.