DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.3041#0095
LXXXI5
a Grimaldo aliisque habiti sunt tanquam Zachariani l, palaeogra-
phiam exhibent aetate Zachariae, id est saeeulo octavo, multo re-
centiorem. Neque basilica Lateranensis lectionaria servat antiquiora
saeculo decimo inclinato vel undecimo 2. Codices lectionarii super-
stites ecclesiae Eomanae antiquissimi omnium, quos ad hanc diem
me videre contigit, sunt Vaticani 3835, 3836 alter alterum con-
tinuans; complectuntur sermones Leonis Magni, Augustini, aliorum
exaratos litteris uncialibus saeculo fere octavo, ad usum basilicae
apostolorum Philippi et Iacobi, manu Agemundi presbyteri qui se
commendat principi apostolorum 3. Aetatis paullo recentioris vide-
tur alter codex sermonum s. Augustini Vallicellanus A. 14, item
scriptus litteris uncialibus, quem in stationibus sollemnibus urbanis
adhibitum esse indicant adnotationes adscriptae marginibus a Ioanne
subdiacono ecclesiae Eomanae 4. Deeimi fere saeculi est codex
passionarius omnium eiusdem generis, qui in vetere serie Vati-
cana censiti sunt, antiquissimus n. 1189; fuit coenobii s. An-
1 V. Bartolini (card.), Di s. Zaccaria papa p. 213.
2 De codice passionario antiquiore Lateranensi v. Sauppe in Eugippii
Vita s. Severini (Monum. Germ. tom. I Berol. 1877); Knoll in actis min. acad.
Vindob. (a. 1879) XCV p. 448 et seqq.; de aliis codicibus lectionariis Latera-
nensibus de Azevedo, Missale monast. Lat. p. XI et seqq.
3 De horum codicum praestantia dixerunt Ballerinii in editione operum
s. Leonis Magni et Angelus Mai, Nova patrum bibl. I p. 111, qui edidit specimen
palaeographicum et precem Agemundi presbyteri scriptoris exaratam in extrema
pagina (f. 329) codicis 3835 (Mai, 1. c. errore typothetae 1835). Adnotatio: BASI-
LICA (sic) APOSTOLORVM PHILIPPI ET IACOBI iisdem litteris eademque
manu appicta est, qua obsecratio scriptoris et totus codex. Similis est scriptura
uncialis codicis Vallic. B. 25. 2 (v. Vettori, Diss. philol. p. 88, 89) oblati Lau-
rentio martyri; sed de eius origine Romana non liquet.
4 V. Reifferscheid, Bibl. patrum Italica I p. 179-181.
a Grimaldo aliisque habiti sunt tanquam Zachariani l, palaeogra-
phiam exhibent aetate Zachariae, id est saeeulo octavo, multo re-
centiorem. Neque basilica Lateranensis lectionaria servat antiquiora
saeculo decimo inclinato vel undecimo 2. Codices lectionarii super-
stites ecclesiae Eomanae antiquissimi omnium, quos ad hanc diem
me videre contigit, sunt Vaticani 3835, 3836 alter alterum con-
tinuans; complectuntur sermones Leonis Magni, Augustini, aliorum
exaratos litteris uncialibus saeculo fere octavo, ad usum basilicae
apostolorum Philippi et Iacobi, manu Agemundi presbyteri qui se
commendat principi apostolorum 3. Aetatis paullo recentioris vide-
tur alter codex sermonum s. Augustini Vallicellanus A. 14, item
scriptus litteris uncialibus, quem in stationibus sollemnibus urbanis
adhibitum esse indicant adnotationes adscriptae marginibus a Ioanne
subdiacono ecclesiae Eomanae 4. Deeimi fere saeculi est codex
passionarius omnium eiusdem generis, qui in vetere serie Vati-
cana censiti sunt, antiquissimus n. 1189; fuit coenobii s. An-
1 V. Bartolini (card.), Di s. Zaccaria papa p. 213.
2 De codice passionario antiquiore Lateranensi v. Sauppe in Eugippii
Vita s. Severini (Monum. Germ. tom. I Berol. 1877); Knoll in actis min. acad.
Vindob. (a. 1879) XCV p. 448 et seqq.; de aliis codicibus lectionariis Latera-
nensibus de Azevedo, Missale monast. Lat. p. XI et seqq.
3 De horum codicum praestantia dixerunt Ballerinii in editione operum
s. Leonis Magni et Angelus Mai, Nova patrum bibl. I p. 111, qui edidit specimen
palaeographicum et precem Agemundi presbyteri scriptoris exaratam in extrema
pagina (f. 329) codicis 3835 (Mai, 1. c. errore typothetae 1835). Adnotatio: BASI-
LICA (sic) APOSTOLORVM PHILIPPI ET IACOBI iisdem litteris eademque
manu appicta est, qua obsecratio scriptoris et totus codex. Similis est scriptura
uncialis codicis Vallic. B. 25. 2 (v. Vettori, Diss. philol. p. 88, 89) oblati Lau-
rentio martyri; sed de eius origine Romana non liquet.
4 V. Reifferscheid, Bibl. patrum Italica I p. 179-181.