DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.14132#0163
• - 147
'TRACTATUS SECUNDUS
> • •
DE MOTJLJ ANIMAL!.' ■
CAP U T- P R I M U M.
De Anima ratioualï.
Artibus solidis Librb primo^xaratis adjunximus hoc Libro
fluidas, humpres scilicet necessarios & spijitus ; iisque ad-
didimus elementa ,'eorumque modos, temperamentorum
nomine vulgp notos. Excrementa quoque ac supersiua ab
iisdemsejunximus. ConlTdcremus modo easdem partes non Dignitas a-
divulsas ac laceratas , sed pùlcherrimâ harmoniâ lïbi invi- rauo
cem cohérentes atque unitas : illisque addamus Anïmam rationalem , divi- • ' ' •
use illam aûrae particulam, • quâ homo insinité prssstat castéra animantia ,
cujusque gratiâ ferè de unoquoque dicere liçet,quod Ovidius àzPythag»ra :
Mente De as adiit ; & quœ Natura negavit
Vifibus humants, oculis ea peétoris haujit.
Anima rationalis se iatis maniféstat per suas .cogitationes, variarum re-
rum apprehensiones , judicia , & discursus : quippe quas nemo unquam
prudenter adscypserit materice corporel,utpote nimis viliquàmut aéliones
adeô nobiles ab ea procédants Referenda itaque sunt ad principium RÔ-Est spiritùt
bilius &*excellentius , adeôque spirituale ; quia substantiam tertiam , rive lis-
in ter-corpus & spiritum mediam % non agnoscimus.
Hinc sequitur Animam etiam eiTe immortalém ; quia* cum sil substan- Et ideô im
tiam cQrporea , nullam habet extensionem , adeôque nec partes , quarurn mortalls'
Yeparatione distrueretur.
• Insuper Animas immortalitatem videtur probare lex Natures : liquidera •
non soli illi, qui lumine fldei Divinas illullrati sunt ; sed omnes penè na-
tiones , aut saltem illarum prascipui magisqug stpientes, crediderunt ani-
mam post fata maner* supersiitiem. Unde tritum illud roé'tse y morte cu-
rent animes.
Hinc quoque Ethnici Vates ac Philosophi multa commenti surif de in-
ferno, campis Elysiis , aliîsque locis, ubi boni post hanc vitam reciperent
prasmia, mali verô supplicia.
Sed Animse existentiam 5 immortalitatem longé efficaciùs probat autho-
• T 2 ritas
'TRACTATUS SECUNDUS
> • •
DE MOTJLJ ANIMAL!.' ■
CAP U T- P R I M U M.
De Anima ratioualï.
Artibus solidis Librb primo^xaratis adjunximus hoc Libro
fluidas, humpres scilicet necessarios & spijitus ; iisque ad-
didimus elementa ,'eorumque modos, temperamentorum
nomine vulgp notos. Excrementa quoque ac supersiua ab
iisdemsejunximus. ConlTdcremus modo easdem partes non Dignitas a-
divulsas ac laceratas , sed pùlcherrimâ harmoniâ lïbi invi- rauo
cem cohérentes atque unitas : illisque addamus Anïmam rationalem , divi- • ' ' •
use illam aûrae particulam, • quâ homo insinité prssstat castéra animantia ,
cujusque gratiâ ferè de unoquoque dicere liçet,quod Ovidius àzPythag»ra :
Mente De as adiit ; & quœ Natura negavit
Vifibus humants, oculis ea peétoris haujit.
Anima rationalis se iatis maniféstat per suas .cogitationes, variarum re-
rum apprehensiones , judicia , & discursus : quippe quas nemo unquam
prudenter adscypserit materice corporel,utpote nimis viliquàmut aéliones
adeô nobiles ab ea procédants Referenda itaque sunt ad principium RÔ-Est spiritùt
bilius &*excellentius , adeôque spirituale ; quia substantiam tertiam , rive lis-
in ter-corpus & spiritum mediam % non agnoscimus.
Hinc sequitur Animam etiam eiTe immortalém ; quia* cum sil substan- Et ideô im
tiam cQrporea , nullam habet extensionem , adeôque nec partes , quarurn mortalls'
Yeparatione distrueretur.
• Insuper Animas immortalitatem videtur probare lex Natures : liquidera •
non soli illi, qui lumine fldei Divinas illullrati sunt ; sed omnes penè na-
tiones , aut saltem illarum prascipui magisqug stpientes, crediderunt ani-
mam post fata maner* supersiitiem. Unde tritum illud roé'tse y morte cu-
rent animes.
Hinc quoque Ethnici Vates ac Philosophi multa commenti surif de in-
ferno, campis Elysiis , aliîsque locis, ubi boni post hanc vitam reciperent
prasmia, mali verô supplicia.
Sed Animse existentiam 5 immortalitatem longé efficaciùs probat autho-
• T 2 ritas