Verheyen, Philip: Corporis humani anatomiae liber ...: in quo tam veterum, quam recentiorum anatomicorum inventa ; methodo nova & intellectu facillima describuntur, ac tabulis aeneis repraesentantur (Band 2): In quo partium solidarum libro primo descriptarum usus & munia explicantur : accedit descriptio anatomica partium foetui & recenter nato propriarum. Item Controversia de foramine ovali inter authorem, & D. Mery (Brüssel, 1710)

TraB. IV. Cap. FI, de ^Ptilpbm: 277
aïiasomi'am cordis occupât us , resiexi ad hoc , quod m raque vcna , cava
scîlicet h pulmonaria , respedivè ventriculo inferatur à parte posteriori,
iive dorsum speâanîe; ut raque vero arteria, pulmonaria & aorta, à parte
anteriori, & quidem val de propè invicem , ex qua iituatione clarè percepi
sanguinem in cordis constrictione à reliquis ejus partibus propelli versus
parîem anteviorem , cui nominatss arteriae inseruntur. Cùm autem pars
anterior sit maximè emînens , & peclorï proxima, sequitur eandem , &
verosî militer totarn cordis molem3 utpotè penduli, diclo sanguinis impul-
£u versus anteriora vibrarî.
Patet ex ante di&is , prrecipuam pulsûs causam esTe cordis & arteriarum Çauso
constriâionem , ipiritusque diélam constriétionem essicientes : quibus ad- sus"
jungî poisunt sanguinis motus intestinus, quo medîante quasdam particule
sanguinis flbras cordis irritant, & Ipiritus ad promptiorem inrluxum déter-
minant , item sanguinis ssuiditas, ipfe particulas irritativae, &c.
Causa finalis , iîve usus naturalis pulsûs , est sauguinem déferre in or- Rjhîï
bem, prout diéium est Capite tettio hujus Traâatûs. Usus autem, quein su£*
Medicis ut signum prsestat, in praxi deseriberur.
C A P U T V I I.
J ^De Sanguisicatione,
y
Anguîficatio Graecîs I-fematolls est converfio chyîi in sanguinem.
Ex iis quse de transitu chyli ac motu sanguinis, tam intestino, quàm Sanguifica.-
circulari dicla sinit , satis constat chylum in vena subclavia sanguini corn-ti0-
mixtum cum eo ulteriùs ferri ad dextrum cordis ventricùlum , indèque
per pulmones ad sinistrum , &c atque in illo transitu à particulis sanguinis
multisariè concutî, agitari & perseindi, ac proînde ejus particulas multipli-
cem subire mutationem , iîcut alise variis ramuseulis expandantnr , aux à
se invicem divellantur ac subtilisentur , alias hanc , alise illam induant fl-
guram ; prout nîmirumJttkc vel illo modo prxviè fuerant dispolitœ , aut In 1U0 coa-
alterationem fortiorem deSilioremve eamque terapore longiori aut brevio- sistat"
ri pafîas sunt .: in simili autem particularum mutatione ipsa consistit san-
guificatio.
Hinc patet sanguincationem fîerî in omnï corporis parte , quam unà ubi £ar.
cum sanguine chylus perftuit ; magîs tamen in corde , & potissimùm in
ventriculo ejus imîstro, ubi major est sanguinis rareseentia , fortiorque il-
lius particularum agitatio.
Patet etiam , pr secipuara sanguincationis causam else ipsum sanguinem Ejuscanfîs*.
praeexistentem, consideratum scîlicet cum suis particulis spirituosis, aëreis,
&c. contribuere tamen ipsas partes solidas , & potiffimùm cor , in quan-
tum videlicet, per ejus constiâàonem motus circularis sanguinis, aliorum-
que humorum ipsi commixtorum persicitur, & intestinus promovetur non
M m 3 est.