Tract. III. Cap. I. Anima rationalis eft fenfitiva. 187
sret dari aliud proprium illarum principium , neque appareat cur minus
Anima rationalis eàsdem mediantibus organis efficere valeat ; hinc habetur
fundamentum sumciens il las di&ae Animas rationali adscribendi. Quod au-
tem in brutis passim admittatur Anima senfîtiva materialis, nequaquam ad
hominem deduci débet, cùm in brutis non detur principium nobilius, cui
iliorum sensationes adscribi polTunt. Adde quod multi modérai nec ope^
rationes sensitivas, nec animam sensitivam in brutis admittant.
Secundo : nulla videtur proportio inter animam fpiritualem & corpus , ut Aliud.
■illa fine medio pojjit huic inhabitare. Quare , inquit Clarils Dol^euS , ne-
cejfario conquit endum innculum quoddam, quod habet refpeitum quïdem ad ma-
teriarn , fed tamen quodammodo appropinquet ejfentiœ face naturd menti , fpiri-
tai ilti immort ait : nullum autem aptius excogitart pote fi quàm forma five ani-
ma rerum fublunarium nobilifsima , qua efi anima senfitiva; ergo. Respondeo solvjtui
ego quidem safeor me non intelligere quomodo Anima rationalis , quaa
est substantia toto cœlo à corpore diversa, spiritualis , incorruptilis , non
extensa , &c. afficiatur à corpore , iliudque vicissim afficiat ; quamquam
illud quotidie in me ipso ita experior , ùt.nihil certius : nego tamen sub-
sumptum D. DoLvi. Quia suppofititia ejus Anima sensitiva mini ne vel
scintillam luminis affert in hac caligine, cùm dicta anima rursus sit corpo-i
rea, atque ita nec inter ipsam & animam rationalem concipiatur proportio,
niiî fortè velis ex speciali ordinatione divina ; sed ex quibusdam expert
mentis liquet Deum pro medio inter Animam & reliquum corporis ordi-
naire spiritus , ergo ad aliam Animam nobis incognitam non est recur-
endum.
Probatur subsumptum ; quia prœclusâ via inter cerebrum & partes rc- "
motiores , sie ut spiritus ab eo suppeditari nequeant , cessat commercium
inter animam & corpus. Secundo, perturbatis spiritibus à materia aliéna,
uti fît in ebriis, & febre malignâ laborantibus , etiam omnes aâiones tam
rationales quam sensitivse , &c. perturbantur ac vitiantur. Tertio corpus
per illa, quœ spiritus deperdunt, redditur inhabile ad obsequium Animée ;
per vinum autem aliaque spirituosa moderatè sumpta, restauratur.
Insuper, suppositâ tali dependentiâ inter animam & spiritum facile intel-
ligitur ( quod ex sequentibus paîebit ) quâ ratione spiritus ulteriùs corpus
afficiant, & hoc ssli's mediantibus Animam : quod de Anima sensitiva dici
nequit , quia illâ suppositâ manet tamen ejus modus operandi plané igno-
tus , imo inconceptibilis , ergo ob difficultates superiùs allegatas , nulla
Anima sensitiva à rationali diversa in nobis admitti débet.
Tertio : siunt in.eodem homine & eodem tempore afFeâus plané con- Teitium.
trarii , ac inter se répugnantes ;* ut dum cseco quodam impetu ruit in ea,
qua? sunt extra terminum honestatis & utilitatis , cui appetitui voluntas
tamquam potentia superior frsenum injicere studet : unde Apostolus fen~
tto , inquit , aliam legem in mernbris meis , repugnantem legi mentis me ce.
Et modo hase modo illâ superior evadit : nam quandoque video meliora
A a 2 pro-
sret dari aliud proprium illarum principium , neque appareat cur minus
Anima rationalis eàsdem mediantibus organis efficere valeat ; hinc habetur
fundamentum sumciens il las di&ae Animas rationali adscribendi. Quod au-
tem in brutis passim admittatur Anima senfîtiva materialis, nequaquam ad
hominem deduci débet, cùm in brutis non detur principium nobilius, cui
iliorum sensationes adscribi polTunt. Adde quod multi modérai nec ope^
rationes sensitivas, nec animam sensitivam in brutis admittant.
Secundo : nulla videtur proportio inter animam fpiritualem & corpus , ut Aliud.
■illa fine medio pojjit huic inhabitare. Quare , inquit Clarils Dol^euS , ne-
cejfario conquit endum innculum quoddam, quod habet refpeitum quïdem ad ma-
teriarn , fed tamen quodammodo appropinquet ejfentiœ face naturd menti , fpiri-
tai ilti immort ait : nullum autem aptius excogitart pote fi quàm forma five ani-
ma rerum fublunarium nobilifsima , qua efi anima senfitiva; ergo. Respondeo solvjtui
ego quidem safeor me non intelligere quomodo Anima rationalis , quaa
est substantia toto cœlo à corpore diversa, spiritualis , incorruptilis , non
extensa , &c. afficiatur à corpore , iliudque vicissim afficiat ; quamquam
illud quotidie in me ipso ita experior , ùt.nihil certius : nego tamen sub-
sumptum D. DoLvi. Quia suppofititia ejus Anima sensitiva mini ne vel
scintillam luminis affert in hac caligine, cùm dicta anima rursus sit corpo-i
rea, atque ita nec inter ipsam & animam rationalem concipiatur proportio,
niiî fortè velis ex speciali ordinatione divina ; sed ex quibusdam expert
mentis liquet Deum pro medio inter Animam & reliquum corporis ordi-
naire spiritus , ergo ad aliam Animam nobis incognitam non est recur-
endum.
Probatur subsumptum ; quia prœclusâ via inter cerebrum & partes rc- "
motiores , sie ut spiritus ab eo suppeditari nequeant , cessat commercium
inter animam & corpus. Secundo, perturbatis spiritibus à materia aliéna,
uti fît in ebriis, & febre malignâ laborantibus , etiam omnes aâiones tam
rationales quam sensitivse , &c. perturbantur ac vitiantur. Tertio corpus
per illa, quœ spiritus deperdunt, redditur inhabile ad obsequium Animée ;
per vinum autem aliaque spirituosa moderatè sumpta, restauratur.
Insuper, suppositâ tali dependentiâ inter animam & spiritum facile intel-
ligitur ( quod ex sequentibus paîebit ) quâ ratione spiritus ulteriùs corpus
afficiant, & hoc ssli's mediantibus Animam : quod de Anima sensitiva dici
nequit , quia illâ suppositâ manet tamen ejus modus operandi plané igno-
tus , imo inconceptibilis , ergo ob difficultates superiùs allegatas , nulla
Anima sensitiva à rationali diversa in nobis admitti débet.
Tertio : siunt in.eodem homine & eodem tempore afFeâus plané con- Teitium.
trarii , ac inter se répugnantes ;* ut dum cseco quodam impetu ruit in ea,
qua? sunt extra terminum honestatis & utilitatis , cui appetitui voluntas
tamquam potentia superior frsenum injicere studet : unde Apostolus fen~
tto , inquit , aliam legem in mernbris meis , repugnantem legi mentis me ce.
Et modo hase modo illâ superior evadit : nam quandoque video meliora
A a 2 pro-