Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Overview
Facsimile
0.5
1 cm
facsimile
Scroll
OCR fulltext
294

Die Strassen der Stadt

nehinlich angeknüpft an den Dienst der Hekate, welche da-
lier auch den Beinamen rpiobixic führt1); hier wurden heim
Mondwechsel Speiseopfer niedergelegt, die die Armen als
gute Beute betrachteten2;; auch war es üblich, hieher Nachts
aus den gereinigten Häusern die Reinigungsmittel, auf welche
die Verunreinigung gleichsam übertragen war, zu bringen3).
Einer dieser Plätze, mit dem Bild der dreiköpfigen Hekate
ausgestattet, führte in Athen den Namen Trigla4). Auch

1) Hesych. u. d. W. 'GKOtTCUot . . Tivec öe tu ev Tpiööoic. Varro,
Ving. Tat. VII 16 S. 301 Speng. Hecataeum quod in trivio ponitur in
oppidis. Steph. Byz. u. d. W. Tpioöoc . . aurn ('GKOtTT]) Tpioömc . .
öti ev Taic Tpiööoic xeT()ur)Tai.

2) Aristoph., Flut. V. 594 ff. uapd Tf|c 'GraTnc eEecriv toüto Ttu9e-
c9ai, | eixe tö TtAouTeTv eixe tö xceivnv ße\xiov. <pnä y«P oujxn, | toüc
p.ev e'xovxac Kai TrAouxoüvxac öemvov xa-ta uf|v' dTroireiuTreiv, | toüc öe
trevnTac tujv dv9pumujv dprrd^eiv irpiv KaxaBeivat. Schol. z. a. 0. rr\v
'EKÜTnv ev tcuc Tpiööoic exiuujv tö TcaAaiöv . . Korra öe vouunviav oi
ttXoucioi e'TreuTtov öeurvov earepac, utcrrep 9udav Tfj '(zKäxr\ ev tcuc
Tpiööoic" oi öe TrevnTec rjpxovxo Treivwvxec Kai rjcBiov auxd Kai eXeyov,
öti f] 'Gkuxu ecpayev aüxd. Deinosth. LIV 39 xoüxouc (dKOÜw) tö xe
'GKaxaia Kaxecökiv kxL

3) Harpokrat. u. d. W. öHu9üuia- Aiöuuoc (XeStc kujuikü Frg. 15,
S. 39 ed. M. Schmidt) öe AuxokXciöou AeHiv Trapaypdijjac ck xujv e£r|Ynxi-
kujv cpnciv 62u8ü]uia tö Ka9dpuaxa A.eyec9ai Kai drioÄ.üuaxa • xauxa jap
dTTocpepec9ai ek Tdc xpiööouc, ÖTav Tdc oudac KaGaipuuciv. ev öe tuj
ÜTtouvriMoiTi eic xöv KaTd Anudöou (S. 319 ed. Schmidt) Td ev xaTc xpiö-
boic cpnciv 'GKaTaia, öttou xd Ka0dpaa ecpepöv Tivec, a 6Hu9üuia Ka\eixai.
GüttoXic Ariuoic (Frg. 120,1 S. 290 bei Kock) r<ov xpnv ev xe xatc Tpiööoic
Kav toic öHu9u|Liioic | TrpocTpÖTraiov Tfjc ndAeuJC i<dec9ai TCTpiYÖTa".
Phot. u. d. W ö£u9ü,uur ö'ca Ka9aipovTec Tdc oudac 'A9nvaioi vüktujp
e"9oc exouciv ev toic Tpiöooic Te9f|vai, öHu9uuia KaXeixai. Bekker's An.
Gr. I S. 288, 7 u. d. W. ö£u9üuia (= Etym. Magn. S. 626, 45) Td tujv
oiKtdiv Ka9dp)aaTa (KaOdpcia An.) Td ev Taic Tpiööoic Ti9eueva. Die
ö£u9üuia werden oft für eigentliche Reinigungs- und Sühnopfer ge-
halten: die Zeugnisse dürften diese Auffassung nicht bestätigeu, wenn-
schon auf den Kreuzwegen natürlich solche gebracht wurden; vgl.
Plutaick., guaest. Born. 68 und namentlich 111 xQovxq, öe oenrvov
'GKdTn ueiaTTOuevoc (der Hund) ek Tpiööouc duoTpOTraiuiv Kai Ka9apduuv
eirexei uoipav. Vgl. Welcher a. a. 0. S. 411 f. Die richtige Auffassung
giebt z. B. Schümann, gr. Alt. II2 S. 368.

4) Athen. VII S. 325° 'A9r]vnci öe xai xöttoc xic TpiyAa KaAeTxai
Kai auxöGi ecxiv dvd9nua ttj cGKdTrj TpiYXav9ivrj • oiö Kai Xapu<\e(önc
ev 'AXücei (IV S. 556 bei Meineke) qpnd "öearotv' 'GKdTn TpiobiTi, | Tpi-
 
Annotationen