301
Το έν Βάσσαις άρχαιότερον ιερόν τον "Απόλλωνος· υπό Κ. Κουροννιώτον.
μετάλλου ευρέθησαν και άρκετά σιδηρά και έλά- λουτο ή μικρά
νιστα αργυρά και μολύβδινα πράγματα. πλινθίς έπΐ έτέ-
Μορφαι άνϋρώπων και ζώων. Τό σπουδαιάτε- ρα^ δλίγω μεγα-
ρθν εύρημα είνε αναμφιβόλως το έπί τοΟ πίνακος 12 λειτέρας βάσεως,
δημοσιευόμενον χαλκοϋν άγαλμάτιον 1. Ο χαρα- ήτις ήδύνατο νά
κτηριστιχος σχηματισμός του προσώπου αυτού είνε διαφοοοτρό-
μετά της τραχείας και δ'λως αδέξιου παραστάσεως πως έσχηματι-
τών διαφόρου αύτου μερών σαφώς μαρτυρεί δτι σμένη, είνε δέ
και τούτο άνήκει εις την τάξιν τών αρκαδικών χαλ- κάτωθεν πάντοτε
κών αγαλματίων, ών δείγματα μετά την πρώτην μικράς έξονάς ,
περί αύτών μελέτην του ΓυΓίν^&η^ΙθΓ (8ίίζυη£8- σπειροειδείς κρί-
1)θΓ. ά. 1υ&ίι·. Αΐν. 1899 II σ. 570) έδημοσίευσεν ό /.ους ώςτο έν είκ.
8ΐυάηίοζ1ί& (ΑΜ'1905 σ.65 έξ.), ό ΡβΓάπζβΙ (ΒΟΗ 19 άγαλμάτιον
1903 σ. 300) και εγώ (ΑΕ 1904 σ. 179 έξ.). Το (πρβ. ΑΖ§.1881
άγαλμάτιον εικονίζει άνδρα τελείως γυμνόν ορθιον πίν. 2), ή πόδας
και πατουντα ομοίως και επί τών δυο ποδών, ών ό (ΑΕ 1904σ.213
αριστερός μετά του σκέλους είνε δλίγω τινί μαλ- είκ. 29). Ή με-
λον το) οεςιου' προβεβλημένος. Τά σκέλη εινε άμ- γαλειτέρα βάσις
φότερα ελαφρώς κεκαμμένα κατά το γόνυ, προσ- ένετίθετο εντός
δίοεται ο ούτω άστάθειά τις, ακουσία βεβαίως, εις κοιλώματος 6-
τήν στάσιν του αγαλματίου. Εϊνε δέ το άγαλμά- πάονοντος επί
τιον συμφυές λεπτή πλινθίδι έχούση δύο οπάς, μίαν της κορυφής μι-
προ τών ποδών και έτέραν όπισθεν αύτών. Ή μικρά κροΟ βαθριδίου,
αύ'τη πλινΟΊς άπαντώσα και έπί αγαλματίων έξ όμοιου ποος το έν
άλλης προελεύσεως (01γιηρΪ3. IV άρ. 42. Εουϊΐ- ε"ίκ. 20, έν τώ Είχών 19· Αγαλμάτι<
1ΰ3 άβ ϋβίρΐιββ 5 σελ. 39 είκ. 121) ιδιάζει έπ'ι ναώ του Πανός
τών αρκαδικών2. Ό τρόπος δΓού ίδρύοντο τά μι- έν Μπέρεκλα εύρεθέν και έ-
κρά ταϋτα άγαλμάτια μετά της πλινθίδος καταφαί- στερεώνετο διά μολύβδου,όσ-
νεται έκ της παρατιΟεμένης ενταύθα εικόνος 19 τις χυνάμενος διά τών σπει-
άγαλματίου Απόλλωνος (ΆΟ. μουσ. άρ. 13056), ροειδών κρίκων ή έπιτών καμ-
ήν άποσπώμεν έκ της μελλούσης δημοσιεύσεως πών τών ποδών της βάσεως
τών παρά τον ναόν τοΟ Πανός έν Μπέρεκλα ευ- συνεκράτει άσφαλέστερον το
ρεθέντων άγαλματίων 3. Διά δύο ήλων προση- άγαλμάτιον. Προς τον αύτόν
σκοπόν της άσφαλεστέρας ί-
1 "Ομοιον θά ήτο χαί τό άγαλμάτιον, δπιρ αναφέρει δτι εΟρέθη δούσεως Χ.αί δΐά μολύβδου
*αιά την πρώτην άνασχαοήν ό 8ί3θ1ίβ1ΐ5βΓ§ I. δ. σ. 18. ΑυβδβΓ- συγκοατήσεως έπί τοΟ βαθρι-
άβηι ΛνυΓάβη ΙιίβΓ "ννοΐιΐβι-ΐιαίίβηβ ΕΒηζβηΒρίΙζβη νοη άθΓ /■ \ » ?> ·'» ·
Ροηη άβΓ ΟΙίνβηΜαΙίβΓ ^βίυηάβη, ίβι-ηβΓ Κββίβ βι-οηζβ- φέρουσι τα άρχαοικα κ-
ηβΓ υηά δΠββπιβί' νβββη, βίη ηοοίι βιΊιβΙίβηβΒ Μβϊηβδ γαλμάτια διαφόρων σνημά-
ΒΓοηζβ§βί388, βίτιβ Μϋηζβ, βϊηθ Ιίΐβίηβ ΒβϊηβοΙιϊβηΘ 3ΐΐ8 „ ,* , , _λ" ,
ΒΓοηζβ (^ΙίΓδΛβίηϋοΙι βίη ΕχνοΙο), βϊη νβ^οΐάβΐ ιηβ- συμφυεις εςο/ας υπο τους
1&1]βηθ8 Ι,οΐ'&βθΐ-1)1311 3ΐΐ8 άβΐΏ Κτβηζβ άββ ϊιη Τβιηρβί νβΓ- ποοας (ΑΕΙ 904 σελ. 181 είκ.
βΙΐΓίβη 6οΙΙβ8, βίηβ Μβϊηβ 8ίβίΐβ Βτοηζβίίριιτ άβ$$βΙδβ?ι 8-10 και 1903 σ 173 είκ 8 1
ίτη αΙΙβη βοηνβηίίοηβΙΙ τβίίι/ίδδβη 8ΗΙ. „ , ,
2 Ί» τά αγαλμάτια ΑΜ 1905 σ. 65, ΒΟΗ 1903, πίν. νΐ-ΙΧ. το έκ του Κωτιλου άγαλμα-
Καί τά πλείστα δέ τών ίιτ.' έμοΰ ευρεθέντων παρά τον ναον τοΰ Πα- τΐον, ένθα έσφαλμένως ΰπέθε-
νος έν Μπε'ρεχλα άγαλαατιων 'έ'/ουσι ταύτην την πλινΟίδα. „ , , , , λ
3 Μιχραί είχόνες Ινίων έχ τούτων έδημοσιευΟησαν παρά 8ί3Ϊ8 σα ενικά νης υ ι.Ο „θυ._ ^ -ν
Μιΐ8. Ν3ΐ. Μ3ΐΊ)ΐ·β3 βί 1»Γθηζβ8 σελ. 311 έξ. Είχών 20
Το έν Βάσσαις άρχαιότερον ιερόν τον "Απόλλωνος· υπό Κ. Κουροννιώτον.
μετάλλου ευρέθησαν και άρκετά σιδηρά και έλά- λουτο ή μικρά
νιστα αργυρά και μολύβδινα πράγματα. πλινθίς έπΐ έτέ-
Μορφαι άνϋρώπων και ζώων. Τό σπουδαιάτε- ρα^ δλίγω μεγα-
ρθν εύρημα είνε αναμφιβόλως το έπί τοΟ πίνακος 12 λειτέρας βάσεως,
δημοσιευόμενον χαλκοϋν άγαλμάτιον 1. Ο χαρα- ήτις ήδύνατο νά
κτηριστιχος σχηματισμός του προσώπου αυτού είνε διαφοοοτρό-
μετά της τραχείας και δ'λως αδέξιου παραστάσεως πως έσχηματι-
τών διαφόρου αύτου μερών σαφώς μαρτυρεί δτι σμένη, είνε δέ
και τούτο άνήκει εις την τάξιν τών αρκαδικών χαλ- κάτωθεν πάντοτε
κών αγαλματίων, ών δείγματα μετά την πρώτην μικράς έξονάς ,
περί αύτών μελέτην του ΓυΓίν^&η^ΙθΓ (8ίίζυη£8- σπειροειδείς κρί-
1)θΓ. ά. 1υ&ίι·. Αΐν. 1899 II σ. 570) έδημοσίευσεν ό /.ους ώςτο έν είκ.
8ΐυάηίοζ1ί& (ΑΜ'1905 σ.65 έξ.), ό ΡβΓάπζβΙ (ΒΟΗ 19 άγαλμάτιον
1903 σ. 300) και εγώ (ΑΕ 1904 σ. 179 έξ.). Το (πρβ. ΑΖ§.1881
άγαλμάτιον εικονίζει άνδρα τελείως γυμνόν ορθιον πίν. 2), ή πόδας
και πατουντα ομοίως και επί τών δυο ποδών, ών ό (ΑΕ 1904σ.213
αριστερός μετά του σκέλους είνε δλίγω τινί μαλ- είκ. 29). Ή με-
λον το) οεςιου' προβεβλημένος. Τά σκέλη εινε άμ- γαλειτέρα βάσις
φότερα ελαφρώς κεκαμμένα κατά το γόνυ, προσ- ένετίθετο εντός
δίοεται ο ούτω άστάθειά τις, ακουσία βεβαίως, εις κοιλώματος 6-
τήν στάσιν του αγαλματίου. Εϊνε δέ το άγαλμά- πάονοντος επί
τιον συμφυές λεπτή πλινθίδι έχούση δύο οπάς, μίαν της κορυφής μι-
προ τών ποδών και έτέραν όπισθεν αύτών. Ή μικρά κροΟ βαθριδίου,
αύ'τη πλινΟΊς άπαντώσα και έπί αγαλματίων έξ όμοιου ποος το έν
άλλης προελεύσεως (01γιηρΪ3. IV άρ. 42. Εουϊΐ- ε"ίκ. 20, έν τώ Είχών 19· Αγαλμάτι<
1ΰ3 άβ ϋβίρΐιββ 5 σελ. 39 είκ. 121) ιδιάζει έπ'ι ναώ του Πανός
τών αρκαδικών2. Ό τρόπος δΓού ίδρύοντο τά μι- έν Μπέρεκλα εύρεθέν και έ-
κρά ταϋτα άγαλμάτια μετά της πλινθίδος καταφαί- στερεώνετο διά μολύβδου,όσ-
νεται έκ της παρατιΟεμένης ενταύθα εικόνος 19 τις χυνάμενος διά τών σπει-
άγαλματίου Απόλλωνος (ΆΟ. μουσ. άρ. 13056), ροειδών κρίκων ή έπιτών καμ-
ήν άποσπώμεν έκ της μελλούσης δημοσιεύσεως πών τών ποδών της βάσεως
τών παρά τον ναόν τοΟ Πανός έν Μπέρεκλα ευ- συνεκράτει άσφαλέστερον το
ρεθέντων άγαλματίων 3. Διά δύο ήλων προση- άγαλμάτιον. Προς τον αύτόν
σκοπόν της άσφαλεστέρας ί-
1 "Ομοιον θά ήτο χαί τό άγαλμάτιον, δπιρ αναφέρει δτι εΟρέθη δούσεως Χ.αί δΐά μολύβδου
*αιά την πρώτην άνασχαοήν ό 8ί3θ1ίβ1ΐ5βΓ§ I. δ. σ. 18. ΑυβδβΓ- συγκοατήσεως έπί τοΟ βαθρι-
άβηι ΛνυΓάβη ΙιίβΓ "ννοΐιΐβι-ΐιαίίβηβ ΕΒηζβηΒρίΙζβη νοη άθΓ /■ \ » ?> ·'» ·
Ροηη άβΓ ΟΙίνβηΜαΙίβΓ ^βίυηάβη, ίβι-ηβΓ Κββίβ βι-οηζβ- φέρουσι τα άρχαοικα κ-
ηβΓ υηά δΠββπιβί' νβββη, βίη ηοοίι βιΊιβΙίβηβΒ Μβϊηβδ γαλμάτια διαφόρων σνημά-
ΒΓοηζβ§βί388, βίτιβ Μϋηζβ, βϊηθ Ιίΐβίηβ ΒβϊηβοΙιϊβηΘ 3ΐΐ8 „ ,* , , _λ" ,
ΒΓοηζβ (^ΙίΓδΛβίηϋοΙι βίη ΕχνοΙο), βϊη νβ^οΐάβΐ ιηβ- συμφυεις εςο/ας υπο τους
1&1]βηθ8 Ι,οΐ'&βθΐ-1)1311 3ΐΐ8 άβΐΏ Κτβηζβ άββ ϊιη Τβιηρβί νβΓ- ποοας (ΑΕΙ 904 σελ. 181 είκ.
βΙΐΓίβη 6οΙΙβ8, βίηβ Μβϊηβ 8ίβίΐβ Βτοηζβίίριιτ άβ$$βΙδβ?ι 8-10 και 1903 σ 173 είκ 8 1
ίτη αΙΙβη βοηνβηίίοηβΙΙ τβίίι/ίδδβη 8ΗΙ. „ , ,
2 Ί» τά αγαλμάτια ΑΜ 1905 σ. 65, ΒΟΗ 1903, πίν. νΐ-ΙΧ. το έκ του Κωτιλου άγαλμα-
Καί τά πλείστα δέ τών ίιτ.' έμοΰ ευρεθέντων παρά τον ναον τοΰ Πα- τΐον, ένθα έσφαλμένως ΰπέθε-
νος έν Μπε'ρεχλα άγαλαατιων 'έ'/ουσι ταύτην την πλινΟίδα. „ , , , , λ
3 Μιχραί είχόνες Ινίων έχ τούτων έδημοσιευΟησαν παρά 8ί3Ϊ8 σα ενικά νης υ ι.Ο „θυ._ ^ -ν
Μιΐ8. Ν3ΐ. Μ3ΐΊ)ΐ·β3 βί 1»Γθηζβ8 σελ. 311 έξ. Είχών 20