DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13159#0189
357
θεσσαλικοί έπιγραφαί' ύπό Ά. Σ. 'Αρβανιτοπούλλου.
358
διότι απέθανε τω 9 π. Χρ., οπότε δεν ήτο Καίσαρ
ό Γερμανικός. Ο έν τη επιγραφή Δροΰσος είναι αυ-
τός ό υιός του Τιβερίου εκ της Βιψανίας γεννηθείς
τω 15 π. Χρ. καϊ άποθανών τω 23 μ. Χρ., οδτι-
νος ή προσωνυμία ώς Καίσαρος ήτο φυσική και
από της είσποιήσεως ήδη τοϋ πατρός αύτοΰ Τιβε-
ρίου ύπό τοΟ Αύγουστου. Άλλα προ αύτοΟ άπέ-
θανεν ό Γερμανικός τω 19 μ. Χρ. και προ αύτοΰ
Ό Αύγουστος τφ 14 μ.Χρ.Ή πάντων λοιπόν όμοΟ
αναγραφή καθίστα ευλογον να πιστευσωμεν ό'τι
έ'ζων πάντες, καθ'όν χρόνον ή διαθήκη αύτη έγρά-
φη" δεν ήδύνατο άρα να γραφή ού'τε προ τοΰ 4 μ.
Χρ. ού'τε μετά το 14 μ. Χρ.
Στίχ. 8-9. — Ό 'Απολλοφάνης ήτο δημόσιος
λειτουργός έπι τών κληρονομιών. Οϊ αυτοκράτορες
είσέπραττον τάς άφινομένας ύπό πολιτών έαυτοΐς
διά δωρεών, διαθηκών ή αφιερώσεων κληρονομιάς,
τή βοήθεια ιδίων ύπαλλήλων (βιιναίονββ) αί> Ιιβνβ-
άίίαίίδιιβ- έπίσης και την τεσσαρακοστήν, ήτοι το
μερίδιον ή τόν φόρον έκΐ τών κληρονομιών 2 1/2 °/0,
άνήκουσαν τω αύτοκράτορι , είσέπραττον ούτοι
ομοίως δι' ίδιων υπαλλήλων τών βιιταίοτββ Χι·
(αΜαάνα@β8Ϊ9ηαβ) αύ /ιβτβάίίαϋδιιβ. Τό τελευ-
ταΐον τούτο εσοδον ούχί σπανίως παρεχώρει ό αυ-
τοκράτωρ δωρούμενος εϊς Κοινότητας" ούτως έν
επιγραφή της Έφ εσου (ΌίΙΙβηδβτρβτ, δγΐΐ.'2 389)
καλούνται τά ποσοστά ταΰτα δίκαια έπι τών κλη-
ρονομιών ήτοι δικαιώματα, δωροΰνται δ' αύτόθι
386 εις τήν Γερουσίαν της Εφέσου' εκ τοΰ στ. 5
κέ. της επιγραφής ταύτης, μή έρμηνευομένης κα-
λώς παρά ϋιίΙβηβθΓ^βι·, έπει δε πολλούς έδηλ[ώ-
οατε \ σφ[ετερί]ζεσϋ·αι χρήματα υμέτερα, ουσίας
τών δεδανισ[μέ\νω[ν κ\ατέχοντας, ού φάσκοντας
δε κληρονομεϊν κτλ., μανθάνομεν ό'τι κληρονόμοι
τινές πονηρευόμενοι δεν άπέδιδον τά ύπό τοΟ αύ-
τοκράτορος εις τήν Γερουσίαν δωρηθέντα δικαιώ-
ματα 2 Υ2 °/0, πλάττοντες τύπους δανείου προς
τόν κληρονομούμενον, ίνα χαρακτηρίζωσι τήν κλη
ρονομίαν ώς άπόδοσιν και έξάφλησιν δανείου, άπο-
φεύγωσι δ' ούτω τόν φόρον.
Έπι του προκειμένου ό 'Απολλοφάνης ήδυνατο
νά κατέχη αμφότερα τά ύπουργήματα, ών είσ-
πράκτωρ και κληρονομιών ολοκλήρων άφιερουμέ-
νων τω αύτοκράτορι, ώς ή έαυτοΰ, και της τεσ-
σαρακοστής αύτών διά τούτο καλεΤται γενικώς ό
έπι τών κληρονομιών.
Στίχ.. 9-10. —Συνεπληρώσαμεν φροντιστής τε
ών, ούχί φροντιστής γεών 1, ίδόντες ό'τι τό Γ είναι
πιθανώτατα ύπόλοιπον τοΰ Τ, του Γ αύτοΟ άλλως
γραφομένου έν τή επιγραφή. Έχωρίσαμεν δέ τό
ύπούργημα τούτο από τοΰ έπι τών κληρονομιών,
θεωρήσαντες έτερον ένεκα τοΰ τε. Είναι δέ τό ύπούρ-
γημα τοΰ φροντιστοΰ γενικώτατάν τι, άλλά και
αύτό οικονομικής μάλλον ή διοικητικής φύσεως.
Ένταΰθα φαίνεται ότι μεταφράζεται τις ρνοβίινα-
ίον, καίτοι ή έλληνική άπόδοσις τοΰ ό'ρου τούτου
γίνεται διά της λέξεως έπίτροπος.
Πάντως νομίζομεν ότι διά τοΰ φροντιστής έν-
ταΰθα δύναται νά νοήται πιθανώς ό επιμελητής της
εικοστής έλενϋ-ερίας, ριιδίίοιιβ XX Ηδβνίαίίδ, ή ό
της αηηοηαβ' διότι και πλεΐσται απελευθερώσεις
έγίνονζο έν Θεσσαλία, ώς μανθάνομεν έκ τών παν-
ταχού αύτής πολυαρίθμων εύρεθεισών έπιγραφών
(βλ. κατωτέρω άριθ. 7. 8), και ή χώρα παρήγε
πλούσια, ποικίλα και καλά προϊόντα, εξ ών ό τε
φάρος της έλευθερίας και ό επί τών φυσικών της
γης προϊόντων δεύτερος φάρος τής &ηηοη&θ καθί-
στατο σημαντικώτατος.
Ώς προς τόν έπιμελητήν της εικοστής έλευθε-
ρίας σημειωτέον ότι έν έπιγραοαϊς τής Υπάτης
ία IX 2 17.19. 21. 22 (23), άναφέρεται μονα-
δικός άρχων, δ επιμελητής τών άπελεν&ερικών χρη-
μάτων, όστις όμως έ/.τελεΐ τά εργα, άτινα άλλοος
έξετέλει Ό ταμίας ή ό ταγός τής πόλεως ή ό προ-
στάτης (βλ. θ. Ββιΐδβΐι, Όβ πι&ηιιΐϊΠ88ίοηιιηι ίί-
ίιιΐϊδ βριιά ΤΊΐθ88&1θ8 σελ. 67 και 86. 89), εισ-
πράττει δήλον ότι τό γινόμενον τή πόλει' περί έτε-
ρου άπελευθερικοΰ φάρου δημοσίου ή αύτοκρατο-
ρικοΰ ούδαμοΰ τών Θεσσαλικών έπιγραφών εύρο-
μέν τι σχετικάν τό φροντιστής άρα τής περί ής ό
λόγος επιγραφής θά δηλοΐ πιθανώτερον τον έπιμε-
λητήν τής Ηΐιηοη&β, έκτος άν ύποθέσωμεν ότι έπι
τοΰ γινομένου τή πόλει τών (15 στατήρων, ή)
22 Υ2 δηναρίων έλαμβάνετο ποσοστον κατά τούς
αύτοκρατορικούς χρόνους, δι'* οδ τήν είσπραξιν διω-
ρίζετο φροντιστής.
Στίχ. 10-12.— Αϊ δοθεϊσαι συμπληρώσεις είναι
σύμφωνοι προς τά σωθέντα γράμματα, προς τόν χώ-
1 Ό σεβαστός καθηγητής Σπ. Βάσης, άναγνούς εχτυπον τής επι-
γραφής ταύτης, ή'κασε γεών.
θεσσαλικοί έπιγραφαί' ύπό Ά. Σ. 'Αρβανιτοπούλλου.
358
διότι απέθανε τω 9 π. Χρ., οπότε δεν ήτο Καίσαρ
ό Γερμανικός. Ο έν τη επιγραφή Δροΰσος είναι αυ-
τός ό υιός του Τιβερίου εκ της Βιψανίας γεννηθείς
τω 15 π. Χρ. καϊ άποθανών τω 23 μ. Χρ., οδτι-
νος ή προσωνυμία ώς Καίσαρος ήτο φυσική και
από της είσποιήσεως ήδη τοϋ πατρός αύτοΰ Τιβε-
ρίου ύπό τοΟ Αύγουστου. Άλλα προ αύτοΟ άπέ-
θανεν ό Γερμανικός τω 19 μ. Χρ. και προ αύτοΰ
Ό Αύγουστος τφ 14 μ.Χρ.Ή πάντων λοιπόν όμοΟ
αναγραφή καθίστα ευλογον να πιστευσωμεν ό'τι
έ'ζων πάντες, καθ'όν χρόνον ή διαθήκη αύτη έγρά-
φη" δεν ήδύνατο άρα να γραφή ού'τε προ τοΰ 4 μ.
Χρ. ού'τε μετά το 14 μ. Χρ.
Στίχ. 8-9. — Ό 'Απολλοφάνης ήτο δημόσιος
λειτουργός έπι τών κληρονομιών. Οϊ αυτοκράτορες
είσέπραττον τάς άφινομένας ύπό πολιτών έαυτοΐς
διά δωρεών, διαθηκών ή αφιερώσεων κληρονομιάς,
τή βοήθεια ιδίων ύπαλλήλων (βιιναίονββ) αί> Ιιβνβ-
άίίαίίδιιβ- έπίσης και την τεσσαρακοστήν, ήτοι το
μερίδιον ή τόν φόρον έκΐ τών κληρονομιών 2 1/2 °/0,
άνήκουσαν τω αύτοκράτορι , είσέπραττον ούτοι
ομοίως δι' ίδιων υπαλλήλων τών βιιταίοτββ Χι·
(αΜαάνα@β8Ϊ9ηαβ) αύ /ιβτβάίίαϋδιιβ. Τό τελευ-
ταΐον τούτο εσοδον ούχί σπανίως παρεχώρει ό αυ-
τοκράτωρ δωρούμενος εϊς Κοινότητας" ούτως έν
επιγραφή της Έφ εσου (ΌίΙΙβηδβτρβτ, δγΐΐ.'2 389)
καλούνται τά ποσοστά ταΰτα δίκαια έπι τών κλη-
ρονομιών ήτοι δικαιώματα, δωροΰνται δ' αύτόθι
386 εις τήν Γερουσίαν της Εφέσου' εκ τοΰ στ. 5
κέ. της επιγραφής ταύτης, μή έρμηνευομένης κα-
λώς παρά ϋιίΙβηβθΓ^βι·, έπει δε πολλούς έδηλ[ώ-
οατε \ σφ[ετερί]ζεσϋ·αι χρήματα υμέτερα, ουσίας
τών δεδανισ[μέ\νω[ν κ\ατέχοντας, ού φάσκοντας
δε κληρονομεϊν κτλ., μανθάνομεν ό'τι κληρονόμοι
τινές πονηρευόμενοι δεν άπέδιδον τά ύπό τοΟ αύ-
τοκράτορος εις τήν Γερουσίαν δωρηθέντα δικαιώ-
ματα 2 Υ2 °/0, πλάττοντες τύπους δανείου προς
τόν κληρονομούμενον, ίνα χαρακτηρίζωσι τήν κλη
ρονομίαν ώς άπόδοσιν και έξάφλησιν δανείου, άπο-
φεύγωσι δ' ούτω τόν φόρον.
Έπι του προκειμένου ό 'Απολλοφάνης ήδυνατο
νά κατέχη αμφότερα τά ύπουργήματα, ών είσ-
πράκτωρ και κληρονομιών ολοκλήρων άφιερουμέ-
νων τω αύτοκράτορι, ώς ή έαυτοΰ, και της τεσ-
σαρακοστής αύτών διά τούτο καλεΤται γενικώς ό
έπι τών κληρονομιών.
Στίχ.. 9-10. —Συνεπληρώσαμεν φροντιστής τε
ών, ούχί φροντιστής γεών 1, ίδόντες ό'τι τό Γ είναι
πιθανώτατα ύπόλοιπον τοΰ Τ, του Γ αύτοΟ άλλως
γραφομένου έν τή επιγραφή. Έχωρίσαμεν δέ τό
ύπούργημα τούτο από τοΰ έπι τών κληρονομιών,
θεωρήσαντες έτερον ένεκα τοΰ τε. Είναι δέ τό ύπούρ-
γημα τοΰ φροντιστοΰ γενικώτατάν τι, άλλά και
αύτό οικονομικής μάλλον ή διοικητικής φύσεως.
Ένταΰθα φαίνεται ότι μεταφράζεται τις ρνοβίινα-
ίον, καίτοι ή έλληνική άπόδοσις τοΰ ό'ρου τούτου
γίνεται διά της λέξεως έπίτροπος.
Πάντως νομίζομεν ότι διά τοΰ φροντιστής έν-
ταΰθα δύναται νά νοήται πιθανώς ό επιμελητής της
εικοστής έλενϋ-ερίας, ριιδίίοιιβ XX Ηδβνίαίίδ, ή ό
της αηηοηαβ' διότι και πλεΐσται απελευθερώσεις
έγίνονζο έν Θεσσαλία, ώς μανθάνομεν έκ τών παν-
ταχού αύτής πολυαρίθμων εύρεθεισών έπιγραφών
(βλ. κατωτέρω άριθ. 7. 8), και ή χώρα παρήγε
πλούσια, ποικίλα και καλά προϊόντα, εξ ών ό τε
φάρος της έλευθερίας και ό επί τών φυσικών της
γης προϊόντων δεύτερος φάρος τής &ηηοη&θ καθί-
στατο σημαντικώτατος.
Ώς προς τόν έπιμελητήν της εικοστής έλευθε-
ρίας σημειωτέον ότι έν έπιγραοαϊς τής Υπάτης
ία IX 2 17.19. 21. 22 (23), άναφέρεται μονα-
δικός άρχων, δ επιμελητής τών άπελεν&ερικών χρη-
μάτων, όστις όμως έ/.τελεΐ τά εργα, άτινα άλλοος
έξετέλει Ό ταμίας ή ό ταγός τής πόλεως ή ό προ-
στάτης (βλ. θ. Ββιΐδβΐι, Όβ πι&ηιιΐϊΠ88ίοηιιηι ίί-
ίιιΐϊδ βριιά ΤΊΐθ88&1θ8 σελ. 67 και 86. 89), εισ-
πράττει δήλον ότι τό γινόμενον τή πόλει' περί έτε-
ρου άπελευθερικοΰ φάρου δημοσίου ή αύτοκρατο-
ρικοΰ ούδαμοΰ τών Θεσσαλικών έπιγραφών εύρο-
μέν τι σχετικάν τό φροντιστής άρα τής περί ής ό
λόγος επιγραφής θά δηλοΐ πιθανώτερον τον έπιμε-
λητήν τής Ηΐιηοη&β, έκτος άν ύποθέσωμεν ότι έπι
τοΰ γινομένου τή πόλει τών (15 στατήρων, ή)
22 Υ2 δηναρίων έλαμβάνετο ποσοστον κατά τούς
αύτοκρατορικούς χρόνους, δι'* οδ τήν είσπραξιν διω-
ρίζετο φροντιστής.
Στίχ. 10-12.— Αϊ δοθεϊσαι συμπληρώσεις είναι
σύμφωνοι προς τά σωθέντα γράμματα, προς τόν χώ-
1 Ό σεβαστός καθηγητής Σπ. Βάσης, άναγνούς εχτυπον τής επι-
γραφής ταύτης, ή'κασε γεών.