56
Έπιγραφαι Περσίας τών Ροδίων νπδ Μιχαήλ και Νικήτα Χαβιαρά.
Λούμπουκκι. Ισως δέ έπι τών ερειπίων αύτοΟ τά δεξιά δ' αυτών εις άπόστασίν τινα μικρόν σφαι-
έκτίσθη βυζαντιακή εκκλησία, έφ'ής καταστραφεί- ρικον έ'γκοιλον, κείμενον ακριβώς άνωθι της επί-
σης ο άρτι ανοικοδομηθείς ναΐσκος τοΟ Άρχαγγέ- γραφής α, έν ώ τά δυο άλλα εγκοιλα κείνται άνωθι
λου Μιχαήλ τοΟ 'ΘαρρινοΟ'. της έπιγραφης β. Το βάθρον κείται αναμφιβόλως
Αριά. 26. Βάθρον όγκωδέστατον λίθου λευ- κατά χώραν ήτοι έν τη άρχικη αυτού θέσει κα'ι
κοΟ μετά πλαισίων κάτωθι κείμενον ενθα και ή είναι κεχωμένον έν τω έδάφει πλην τοΰ' μέρους της
άνω έπιγραφή' φέρει έπι της άνωθι επιφανείας πλευράς τοΟ φέροντος τά γράμματα και της άνω
δύο εγκοιλα σχήματος άκριβώς ποδός, χρησιμεύ- επιφανείας. "Εχει ύψος Ί'27, πλ. δσον φαίνεται
σαντα προφανώς προς στήριςΊν άγάλματος, προς 2'50, πάχ. ύπέρ το έδαφος 1'06.
β ΕΠΙΚΡΑΤΗ*
ΕΛΡΙΝΙΚΟΥ
γ ΔΙθΝΥ€Ιθ€ΝΑΥΚΡΑΤ§ΤΑί§θΕΜΒΑΜΑΕΡθΗ€Ε
α------- β Έπικράτης
- ------ Έλπινίκου
γ Διονύσιος Ναυκρατ[ί]τας [τ]ό εμβαμα έπόησε.
Γράμματα έπιμεμελημένα του Δ' π. Χρ. αϊώ- της περιφερείας του άνωθι τροχίλου. Ευρίσκεται
νος' εχουσιν ΰψος ϋ'025-0*033. έν θέσει λεγομένη του « Βαρσαμή ». "Τψ. 0'375,
Ό αρχιτέκτων Διονύσιος Ναυκρατίτας δέν εΐναι πλάτ. 1*1.3, πάχ. Ο'θ35. Τψ. γραμμ. 0Ό25-
ήμΐν τουλάχιστον άλλοθεν γνωστός. 0Ό28.
Ή λέξις εμβαμα μη άπαντώσα έν τοις Λεξικοΐς ΝΑΣΙ/λ-ΤΑΣ Νασιώτας
της "Ελληνικής Γλώσσης παράγεται προφανώς εκ ΝΙΚΑΣΙΔΑΜοΥ Νικασιδάμου.
τοΟ έμβαίνω (ώς βάμα και άττικώς βήμα έκ τοΟ , . α Οο η-λ < -, - ,« ->
0 , Γ , , ( „ Γ - ο ^Ιρίν1. 2σ. Βαθρον άπλοΰν εκ λίθου λευκοί),
βαίνω) κα'ι σημαίνει άναμφιοόλως εισουον, εμβα- Λ- „ Α , , , , , , . Λ ,,,
, „ - „ ευρεθεν ενθα και ή ανωτέρω επιγραφή. Ανεκοινωθη
σμα ώς λέγομεν κοινώς. Ητο οέ Βεβαίως τό έμ- , „ , „ κ , , , ,-, Λ
, 1 ήμιν μετα πιστού σχεοιασματος υπο του φίλου οι-
βαμα, ό'ιτεο έποίησεν Ό Διονύσιος Ναυκρατίτας ο 'τ ^ ' β ο λτ~ < ο ό <><
Γ / ^ ■' ^ , 1 οασκαλου κ. 1ω. Φρ. ϋιταλη. ΙΝυν το ραυρον όεν
σπουοαίου όημοσίου οίκοοομήαατος, εΰοισκομένου ,ω λ, . > ο ρ>-, . τ,
ΙΓ 1 ' Γ σώζεται, καταΰοαυσϋεν υπο ρεοηλων γειοων. Ια
ράμματα εισιν όμοια τοις της προηγουμένης επι-
έν Λούμπουκκι τών Λωρύμων, και πιθανώς γυ-
μνασίου. Περί της ύπάοξεως τούτου ένταΟθα μαο-
' „ ! -/ υ » / > λ \ γραφής-
τυρουσι ουο επιγραφαί, ων η μια αναθηματική και ΔΩΡΙΕΥΣ Δωριεύς
ή ετέρα κατάλογος νικητών έν άγώνι λαμπαδιστών ΔΩΡΙΜΑΧοΥ Δωριμάχου.
(ΑΕ 1907, 211, άρ. 3, και 210, άΡ. 2).
Είναι άξιον παρατηρήσεως οτι έν τη θέσει α Αριά. 29. Βάθρον όρθογώνιον εξ άσβεστολίθου
ύπήρχεν έπιγραφή, ήτις άποξεσθεΐσα ουδόλως άνα- ί^ετά τροχίλων κυλινδρικών άνωθι. Κείται εις άπό-
γινώσκεται· άπε'ξέσθη δέ και της έπιγραφης β Ό σ^ασίν τετάρτου περίπου της ώρας άπό του « Χα-
πρώτος στίχος, άλλ' άναγινώσκεται σαφώς, ό δέ λικερου » αιγιαλού παρά την πηγήν την λεγομένην
δεύτερος αύτής στίχος και ή έπιγραφή γ μόνον υπό « Χατζάλη». "Εχει ύψος 0 55, πλάτ. 0*84,
του χρόνου υπέστησαν έλαχίστην φθοράν. Νομίζο- "ά/.· 0-81. Τψ. γραμμ. 0*02-0*03.
μεν οτι ή άπόξεσις τών επιγραφών έγένετο έν χρό- ΑΡΙΣΤΟΜΑΧΟΣ Άριστόμαχος
νοις πολύ νεωτέροις καϊ πιθανώς χριστιανικούς. ΤΕΛΕΣΑΡΧοΥ Τελεσάρχου
Άριά. 27. Βάθρον όρθογώνιον λίθου μελανί- ΚΑΘΥΟΘΕΣΙΑΝΔΕ καθ' ύοθεσίαν δέ
ζοντος, φέρον άνωθι δύο τροχίλόυς κυλινδρικούς, \ΡΙΣΤθΜΑΧθΥ [Ά]οιστομάχου
ών έν τω κέντρω οπή, άφ ής αύλαξ φέρει μέχρι ΚΑΣΑΡΕΥΣ Κασαρεΰς
Έτνπ. 17.8.11.
Έπιγραφαι Περσίας τών Ροδίων νπδ Μιχαήλ και Νικήτα Χαβιαρά.
Λούμπουκκι. Ισως δέ έπι τών ερειπίων αύτοΟ τά δεξιά δ' αυτών εις άπόστασίν τινα μικρόν σφαι-
έκτίσθη βυζαντιακή εκκλησία, έφ'ής καταστραφεί- ρικον έ'γκοιλον, κείμενον ακριβώς άνωθι της επί-
σης ο άρτι ανοικοδομηθείς ναΐσκος τοΟ Άρχαγγέ- γραφής α, έν ώ τά δυο άλλα εγκοιλα κείνται άνωθι
λου Μιχαήλ τοΟ 'ΘαρρινοΟ'. της έπιγραφης β. Το βάθρον κείται αναμφιβόλως
Αριά. 26. Βάθρον όγκωδέστατον λίθου λευ- κατά χώραν ήτοι έν τη άρχικη αυτού θέσει κα'ι
κοΟ μετά πλαισίων κάτωθι κείμενον ενθα και ή είναι κεχωμένον έν τω έδάφει πλην τοΰ' μέρους της
άνω έπιγραφή' φέρει έπι της άνωθι επιφανείας πλευράς τοΟ φέροντος τά γράμματα και της άνω
δύο εγκοιλα σχήματος άκριβώς ποδός, χρησιμεύ- επιφανείας. "Εχει ύψος Ί'27, πλ. δσον φαίνεται
σαντα προφανώς προς στήριςΊν άγάλματος, προς 2'50, πάχ. ύπέρ το έδαφος 1'06.
β ΕΠΙΚΡΑΤΗ*
ΕΛΡΙΝΙΚΟΥ
γ ΔΙθΝΥ€Ιθ€ΝΑΥΚΡΑΤ§ΤΑί§θΕΜΒΑΜΑΕΡθΗ€Ε
α------- β Έπικράτης
- ------ Έλπινίκου
γ Διονύσιος Ναυκρατ[ί]τας [τ]ό εμβαμα έπόησε.
Γράμματα έπιμεμελημένα του Δ' π. Χρ. αϊώ- της περιφερείας του άνωθι τροχίλου. Ευρίσκεται
νος' εχουσιν ΰψος ϋ'025-0*033. έν θέσει λεγομένη του « Βαρσαμή ». "Τψ. 0'375,
Ό αρχιτέκτων Διονύσιος Ναυκρατίτας δέν εΐναι πλάτ. 1*1.3, πάχ. Ο'θ35. Τψ. γραμμ. 0Ό25-
ήμΐν τουλάχιστον άλλοθεν γνωστός. 0Ό28.
Ή λέξις εμβαμα μη άπαντώσα έν τοις Λεξικοΐς ΝΑΣΙ/λ-ΤΑΣ Νασιώτας
της "Ελληνικής Γλώσσης παράγεται προφανώς εκ ΝΙΚΑΣΙΔΑΜοΥ Νικασιδάμου.
τοΟ έμβαίνω (ώς βάμα και άττικώς βήμα έκ τοΟ , . α Οο η-λ < -, - ,« ->
0 , Γ , , ( „ Γ - ο ^Ιρίν1. 2σ. Βαθρον άπλοΰν εκ λίθου λευκοί),
βαίνω) κα'ι σημαίνει άναμφιοόλως εισουον, εμβα- Λ- „ Α , , , , , , . Λ ,,,
, „ - „ ευρεθεν ενθα και ή ανωτέρω επιγραφή. Ανεκοινωθη
σμα ώς λέγομεν κοινώς. Ητο οέ Βεβαίως τό έμ- , „ , „ κ , , , ,-, Λ
, 1 ήμιν μετα πιστού σχεοιασματος υπο του φίλου οι-
βαμα, ό'ιτεο έποίησεν Ό Διονύσιος Ναυκρατίτας ο 'τ ^ ' β ο λτ~ < ο ό <><
Γ / ^ ■' ^ , 1 οασκαλου κ. 1ω. Φρ. ϋιταλη. ΙΝυν το ραυρον όεν
σπουοαίου όημοσίου οίκοοομήαατος, εΰοισκομένου ,ω λ, . > ο ρ>-, . τ,
ΙΓ 1 ' Γ σώζεται, καταΰοαυσϋεν υπο ρεοηλων γειοων. Ια
ράμματα εισιν όμοια τοις της προηγουμένης επι-
έν Λούμπουκκι τών Λωρύμων, και πιθανώς γυ-
μνασίου. Περί της ύπάοξεως τούτου ένταΟθα μαο-
' „ ! -/ υ » / > λ \ γραφής-
τυρουσι ουο επιγραφαί, ων η μια αναθηματική και ΔΩΡΙΕΥΣ Δωριεύς
ή ετέρα κατάλογος νικητών έν άγώνι λαμπαδιστών ΔΩΡΙΜΑΧοΥ Δωριμάχου.
(ΑΕ 1907, 211, άρ. 3, και 210, άΡ. 2).
Είναι άξιον παρατηρήσεως οτι έν τη θέσει α Αριά. 29. Βάθρον όρθογώνιον εξ άσβεστολίθου
ύπήρχεν έπιγραφή, ήτις άποξεσθεΐσα ουδόλως άνα- ί^ετά τροχίλων κυλινδρικών άνωθι. Κείται εις άπό-
γινώσκεται· άπε'ξέσθη δέ και της έπιγραφης β Ό σ^ασίν τετάρτου περίπου της ώρας άπό του « Χα-
πρώτος στίχος, άλλ' άναγινώσκεται σαφώς, ό δέ λικερου » αιγιαλού παρά την πηγήν την λεγομένην
δεύτερος αύτής στίχος και ή έπιγραφή γ μόνον υπό « Χατζάλη». "Εχει ύψος 0 55, πλάτ. 0*84,
του χρόνου υπέστησαν έλαχίστην φθοράν. Νομίζο- "ά/.· 0-81. Τψ. γραμμ. 0*02-0*03.
μεν οτι ή άπόξεσις τών επιγραφών έγένετο έν χρό- ΑΡΙΣΤΟΜΑΧΟΣ Άριστόμαχος
νοις πολύ νεωτέροις καϊ πιθανώς χριστιανικούς. ΤΕΛΕΣΑΡΧοΥ Τελεσάρχου
Άριά. 27. Βάθρον όρθογώνιον λίθου μελανί- ΚΑΘΥΟΘΕΣΙΑΝΔΕ καθ' ύοθεσίαν δέ
ζοντος, φέρον άνωθι δύο τροχίλόυς κυλινδρικούς, \ΡΙΣΤθΜΑΧθΥ [Ά]οιστομάχου
ών έν τω κέντρω οπή, άφ ής αύλαξ φέρει μέχρι ΚΑΣΑΡΕΥΣ Κασαρεΰς
Έτνπ. 17.8.11.