DOI Artikel:
Chabiaras, Nikētas; Chabiaras, Mikaēl: Epigraphai Peraias tōn Rhodiōn
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13160#0074
64
' ΕπιγραφαΙ Περσίας τών Ροδίων νπδ Μιχαήλ και Νικήτα Χαβιαρά.
π[α]ι:ήρ Μηνοφίλας
χρηστέ χαίρε.
αύτη επιγραφή καθίστα πιθανωτάτην τήν συμπλή- 'ΙΙΙΙ,ΜΙΙΐ- φΙΛΠΠΕΞΑΝΘΙΕ
ρωσιν του δευτέρου στίχου, γενομένην κατά ψήφι- ^ ^ΤΗΡΜΗΝοφ ΛΑΣ
σμα του δήμου τοΟ Αθηναίων, καθ' 6 οί βουλόμενοι ΧΡΗΣΤΕΧΑΙΓΈ
των πολιτών και των άλλων προσεκαλοΟντο να
είσφέρωσιν εις τήν σωτηρίαν της πόλεως και την____ _ Φίλι[π]πε Ξάνθιε
Φυλακήν της χώρας ύπό τον εξής δρον: μή έξέ-
στω δε μηΦενι έπιδονναι πλέον Η Η δραχμών μη-
δ'ελαττον Ρ (ΌΐΙΙβηΙοθΐ^ΘΓ 8γ11.2 232). Λαμβα-
νομένης ο' ΰπ' οψιν τής άνω αναλογίας, ίσως έπετρέ-
πετο ήμϊν νά συμπληρώσωμεν τον τρίτον στίχον <Η Αριστερά επιγραφή, ής άρκετόν μέρος
ώς εξής: κα I ουκ ελαττον δραχμάν είκοσι πέντε). ύπήρχεν επί του ελλείποντος μέρους τής πλακός,
Ή λατρεία τής Άθηνας Καμειράδος προέρχε- θά *^ί?ιτο ίσως εις τήν προ τοΟ πατρός αυτής
τα- βεβαίως έχ Καμείρου · μνεία V αυτής γίνε- Φιλίππου άποθανοϋσαν Μηνοφίλαν.
ται χαΐ έν επιγραφή τής Ρόδου (ΙΟ XII1 786,
στ. 6-7).
Ζ). Βοσπόρου.
Ρ'). Αουμποννεας.
ΆριΦ. 58. Στήλη έχ μαρμάρου ύπομέλανος
Μεταξύ τών προ τοΟ λιμένος του ΰοσπάρου κει- μετά πλαισίων άνωθι και κάτωθι κατεστραμμένων
μένων νησίδων καταλέγεται και ή «Λουμπουνεά». και ακρωτηρίων, ίσως άνωθι και αετωμάτων κατά
Ώς έφ' βλων τών νησίδων τούτων παρατηρούνται τάς τρεις πλευράς. "Τψ. μέγ. 0-383, πλ. 0-452,
ολίγα ερείπια αρχαία και πλείστα τών βυζαντια- πάγ. 0-227 ανω, 0-218 εν τω μεσω, 0-229 κα-
κών και ιπποτικών χρόνων, ούτω καΐ ή Αουμ- τω. Η άνω πλευρά διασώζει διαιρέσεις, έξ ων δια-
πουνεά διασώζει ετι λείψανα μικροΟ φρουρίου και κρίνονται 6τι ύπήρ/ον δύο χιόνια διαμέτρου 0Ί0,
δύο βυζαντιακών εκκλησιών, ών ή παρά τον όρμί- έφ ών πιθανώς έφηρμόζοντο αγαλμάτια.Ύποκάτ
σκον αύτής κειμένη, τον προς ήπειρον τετραμμέ- υπάρχει όπή, δι' ής έστερεουτο ή στήλη επί ΐδιαι-
νον, καλείται κατά τήν παράδοσιν «άγιος Άθανά- τέρας βάσεως. Τψ. γραμμ. 0Ό11-0Ό35.
σιος». ΈνταΟθα ύπάρ^ουσι και λείψανα άρχαίου
ελληνικού οικοδομήματος,
έν οΐς εύρέθη ή εξής έπι- «■■■ΚΗ^^' '
γραφή. 2 *.Γ**-.' * ■ |' ''Φ'* -"λ „■ '>»■ .-■'.>>.
ΆρίΦ. 57. Τέσσαρα .. ____. *~. (^
θραύσματα έκ μαρμάρου Κ^.Γ Ϊ^Μί . V (" > ? '
μελανίζοντος, καλώς προς ξ ' ΎΪ'Γφτ'
άλληλα εφαρμοζόμενα. Το ηΜί <'
εκ των τετσαοων τούτων
θραυσμάτων αποτελούμε- ||| ^Ρ^Ρ^ί''Μ^'^ ' '^^§ΜΜ4' ''
νον μέρος τή; πλακός, γ- |1ί
τις είναι ελλιπής προς τά-
ριστερά, έ'χει ύψος 0Ί7,
πλάτ. μέγ. 0 44, πάχ.
0Ί9. Ιψος γραμμάτων
0 013-0-023.
12 (επιγρ. αριϋ·. 58). 'Έπιτνμβιον.
■ Έτνπ. 20.8.11.
' ΕπιγραφαΙ Περσίας τών Ροδίων νπδ Μιχαήλ και Νικήτα Χαβιαρά.
π[α]ι:ήρ Μηνοφίλας
χρηστέ χαίρε.
αύτη επιγραφή καθίστα πιθανωτάτην τήν συμπλή- 'ΙΙΙΙ,ΜΙΙΐ- φΙΛΠΠΕΞΑΝΘΙΕ
ρωσιν του δευτέρου στίχου, γενομένην κατά ψήφι- ^ ^ΤΗΡΜΗΝοφ ΛΑΣ
σμα του δήμου τοΟ Αθηναίων, καθ' 6 οί βουλόμενοι ΧΡΗΣΤΕΧΑΙΓΈ
των πολιτών και των άλλων προσεκαλοΟντο να
είσφέρωσιν εις τήν σωτηρίαν της πόλεως και την____ _ Φίλι[π]πε Ξάνθιε
Φυλακήν της χώρας ύπό τον εξής δρον: μή έξέ-
στω δε μηΦενι έπιδονναι πλέον Η Η δραχμών μη-
δ'ελαττον Ρ (ΌΐΙΙβηΙοθΐ^ΘΓ 8γ11.2 232). Λαμβα-
νομένης ο' ΰπ' οψιν τής άνω αναλογίας, ίσως έπετρέ-
πετο ήμϊν νά συμπληρώσωμεν τον τρίτον στίχον <Η Αριστερά επιγραφή, ής άρκετόν μέρος
ώς εξής: κα I ουκ ελαττον δραχμάν είκοσι πέντε). ύπήρχεν επί του ελλείποντος μέρους τής πλακός,
Ή λατρεία τής Άθηνας Καμειράδος προέρχε- θά *^ί?ιτο ίσως εις τήν προ τοΟ πατρός αυτής
τα- βεβαίως έχ Καμείρου · μνεία V αυτής γίνε- Φιλίππου άποθανοϋσαν Μηνοφίλαν.
ται χαΐ έν επιγραφή τής Ρόδου (ΙΟ XII1 786,
στ. 6-7).
Ζ). Βοσπόρου.
Ρ'). Αουμποννεας.
ΆριΦ. 58. Στήλη έχ μαρμάρου ύπομέλανος
Μεταξύ τών προ τοΟ λιμένος του ΰοσπάρου κει- μετά πλαισίων άνωθι και κάτωθι κατεστραμμένων
μένων νησίδων καταλέγεται και ή «Λουμπουνεά». και ακρωτηρίων, ίσως άνωθι και αετωμάτων κατά
Ώς έφ' βλων τών νησίδων τούτων παρατηρούνται τάς τρεις πλευράς. "Τψ. μέγ. 0-383, πλ. 0-452,
ολίγα ερείπια αρχαία και πλείστα τών βυζαντια- πάγ. 0-227 ανω, 0-218 εν τω μεσω, 0-229 κα-
κών και ιπποτικών χρόνων, ούτω καΐ ή Αουμ- τω. Η άνω πλευρά διασώζει διαιρέσεις, έξ ων δια-
πουνεά διασώζει ετι λείψανα μικροΟ φρουρίου και κρίνονται 6τι ύπήρ/ον δύο χιόνια διαμέτρου 0Ί0,
δύο βυζαντιακών εκκλησιών, ών ή παρά τον όρμί- έφ ών πιθανώς έφηρμόζοντο αγαλμάτια.Ύποκάτ
σκον αύτής κειμένη, τον προς ήπειρον τετραμμέ- υπάρχει όπή, δι' ής έστερεουτο ή στήλη επί ΐδιαι-
νον, καλείται κατά τήν παράδοσιν «άγιος Άθανά- τέρας βάσεως. Τψ. γραμμ. 0Ό11-0Ό35.
σιος». ΈνταΟθα ύπάρ^ουσι και λείψανα άρχαίου
ελληνικού οικοδομήματος,
έν οΐς εύρέθη ή εξής έπι- «■■■ΚΗ^^' '
γραφή. 2 *.Γ**-.' * ■ |' ''Φ'* -"λ „■ '>»■ .-■'.>>.
ΆρίΦ. 57. Τέσσαρα .. ____. *~. (^
θραύσματα έκ μαρμάρου Κ^.Γ Ϊ^Μί . V (" > ? '
μελανίζοντος, καλώς προς ξ ' ΎΪ'Γφτ'
άλληλα εφαρμοζόμενα. Το ηΜί <'
εκ των τετσαοων τούτων
θραυσμάτων αποτελούμε- ||| ^Ρ^Ρ^ί''Μ^'^ ' '^^§ΜΜ4' ''
νον μέρος τή; πλακός, γ- |1ί
τις είναι ελλιπής προς τά-
ριστερά, έ'χει ύψος 0Ί7,
πλάτ. μέγ. 0 44, πάχ.
0Ί9. Ιψος γραμμάτων
0 013-0-023.
12 (επιγρ. αριϋ·. 58). 'Έπιτνμβιον.
■ Έτνπ. 20.8.11.