DOI Artikel:
Papabasileios, Georgios A.: Symplērōseis kai paratērēseis eis tas L. Ziehen Leges Graecorum sacras, 1906
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13160#0100
90
νο
Εις τας Σ. ΖίβΚβη Σβρβ'β Οναβοονηηι βαβναβ' νπδ Γ. Παπαβασιλείου.
μένην συμπλήρωσιν βοδς πέντε 1ιό\λας μερίδας 13ου και 17ου στίχου τή ύπο τοΰ κ. Σβορώ·
παρέχοσαν, διτ\ινι οτερνοφορ\εϊν δέδοται, δς και νομένη ούδένα λάγον εχει, έκτος άν εινε τύπογοα-
κατανέμει τάς μερίδας, ούτε την σύνταξιν ούτε τον φικόν άβλέπτημα άντί του δίδοται. Έν τω στίχω
νοΰ'ν νοοϋμεν. Το δε παρέχοσαν τί εΐνε;. 14ν άπεδεξάμην τήν άνάγνωσιν τοΟ \νί11ιβ1πι τέν
-2τίχ. 5-10. Ο κ. Σβορώνος συμπληροΐ τους /ιιέρειαν άντί τεί Ιαερείαι.
στίχους ώδε' -Στίχ. 16-22. Έν τω στίχω 19".' συνεπληρώ-
- > < / β» ί , ιη Τ . /? · / π> / σαμεν τραπεζόματα λαβόντες πρό όφθαλαών την
5 Αρχεγετο οεμο ο Ιιιερεν ς λαμρανετο καν εκ- 1 Κ Γ 1 ' 1 1
ο, / . ο ι , , »/ / έπιγραφήν ΖϊθΙίΘη 189 (ποβ. και 49).
αστον υυματον τον οαρ\τον τα οερματα παρε- ι γ ·τ ι ^ ,
Λ » ι / , ι „ > λ ' ΆοιΌ". 41. Στίγ. 11112. εάν μη τι άλλο ιυηφί-
χον Δα μεν μηρον, γλοτ\ταν όε τοί Αρχεγετε- * , „
ττ /1 λτ' λτ ι ' α' ^ "τττ σωνται οι όργεώνες ινε ΐας ε\νεκε]ν εις ώ ιερόν.
. Ιινμνετριαι 1\νμφες Τνν\σαιας καναπερ το ϋ- ( , ,
τ, μ.ζ ι:
- ι. · ~ ■ „ ..ν* ι .ο/ Ό Φουκάρ συνεπλήρωσέ δαπανάν οπερ ή
ροτος το Ιιιεριΐ : ρ: οίθο]ταί είς απομετρα ; οι- ~ ■ <γ γι
10 όοταί (5έ και β,αχ,Όν. Βερ]ας Μρ«α λα^α- συνεπληρώσαμεν [#έ>ς έ>*ε>.
'-Αρίύ1. 46. -Στί'%. 4 8. εάν (5έ πληροί, είρ-
Ως γίνεται δήλον σαφώς εκ των σωζόμενων λέ- γέσΰω της στιβάδος και έντονείτωσαν οι τω ψηφί-
ςεων έν τή πλευρά ταύτη, δ νόμος ορίζει τά ίερώ- σματι εγγεγραμμένοι χωρίς ή αποδημίας η νόσου
συνα ούχί δε καϊ τά θυάμενα ή προσφερόμενα τοις ή ει σφόδρα άνανκαΐός τις ην δ προσδεχνησόμένος
θεοϊς ή ήρωσιν. Ούχί ορθώς άρα ό κ. Σβορώνος ες τήν στιβάδα κρεινάντων των ιερέων.
λέγει,ό'τι ό ιερεύς παρέχει και ενταύθα κα'ι έν στ. 14 Ερωτάται τίνες είσίν οί τω ψηφίσματι έγγε-
τώ Διϊ μηρόν, τώ δε άρχηγέτη γλώτταν έπειτα ό γραμμένοι και ποίον τδ ψήφισμα. Κατα τήν γνώ-
ίερεΰς είχε το δικαίωμα νά παρέχη κατά τδν νό- μην ημών έγγεγραμμένοι εϊσιν οί άπογραψάμενοι
μον τοις θύουσιν ούχΙ δε και τοις θεοϊς, άφ'ού άλ- παρά τω ίερεΐ τήν νενομισμένην άπογραφήν καϊ μή
λοι εϊσιν οί τά θύματα προσφέροντες. Τήν λέςιν δοκιμασθέντες ύπδ τών Ίοβάκχων ψήφω. Ούτοι
ννμα έν ούδενϊ τών ιερών νόμων εύρομεν' άντ'αύ- λοιπόν οί έγγεγραμμένοι ώφειλον νά εύτονήσωσι,
της τίθεται ή λ. ίερδν ώς έν τήδε τή επιγραφή νά είσενέγκωσι δηλονότι τήν όρισθεϊσαν είς οινον
(στίχ. 11, 21) ή ίερήιον, ίερεΐον ώς έν άλλαις φοράν. Της φοράς άιτηλλαγμένοι ήσαν οί άποδη-
(Ζίβΐίθη 24, 53, 60, 119, 129 κ. ά.). Της ύμνη- μουντές, οί πενθοϋ'ντες, οί νοσοΟντες και ό'στις κατά
τρίας της νύμφης Νυσαίας ό ιερεύς, ώς και ό του τήν κρίσιν τών ιερέων ήτο αναγκαίος νά γίνη δε-
Έρωτος λαμβάνουσιν είς άπόμετρα δραχμήν, δί- κτός είς τήν στιβάδα και άνευ της καταβολής της
δοται δε αύτοΐς και βραχίων. Ενταύθα νομίζω δεν μηνιαίας είς οίνον φοράς. Ψήφισμα οέ ουδέν άλλο
ήτο δυνατόν ό γράψας νά πρόταξη τά άπόμετρα, νομίζομεν ή τήν άπόφασιν τών Ίοβάκνων περί της
ατινα είνε δραχμή, και νά έπιτάξη τό κύριον έπί- παραδοχής αύτών, ήτις εγένετο προ της δοκιμα-
δομα τον βραχίονα. σίας.
Στίχ. 11-15. Έμμένομεν είς τήν γραφήν ετ^ε- ^ΤίΖ· ^5. ίερδς παις έξωτικός. Ούτω λέγεται ό
ρως και δεν άποδεχόμεθα τήν άνάγνωσιν του Ζίθ- υιός ούχί Ίοβάκχου, άλλ' άνθρωπου μή ανήκοντος
Ιιβη εά\ν δε βος, πρώτον μεν διότι παρατηρήσαν- είς τήν στιβάδα τών Ίοβάκχων, ό'στις, επειδή βοη-
τες μετά προσοχής τον λίθον ουδέν ίχνος της κάτω θεΐ αύτοΐς έν ταϊς ίεροτελεστίαις, καλείται ιερός,
καμπύλης γραμμής τοΟ Β εϊδομεν, έπειτα εάν ήτο Ώς νυν προς τούς κληρικούς αντιτίθενται οί λαϊ-
κός ένταΟθα, εδει και έν τώ 2" στίχω της πλευ- κοί, ών τ;νες χωρίς νά είνε ιερωμένοι ύπηρετουσι
ράς Α νά εινε γεγραμμένον ώσαύτως βος και ούχϊ τοις ίερωμένοις, ούτω και οί έξωτικοί παίδες προ-
βον[ν. Δεν εινε εσφαλμένη ή σύνθεσις τοΟ ένδέρως, σελαμβάνοντο έκ μή Ίοβάκχων και ύπηρέτουν αύ-
ώς νομίζει ό κ. Ζίθΐιβη, διότι ή σύνθεσις έγένετο τοις οπωσδήποτε κατά τάς τελετάς. Ώς φαίνεται
ούχί άπό του δορά, οπότε πρέπει νά σχηματισθή δέ έκ τών λέξεων εάν ανάλωση τά προς τους νεούς
το έπίθετον ενδορος και τό επίρρημα ένδόρως, άλ- και τδ Βακχεΐον ο έξιοτικός παις, ίνα γένηται δε-
λ' άπό του δέρας, ώς άπό τοΟ κέρας τό εϋκερως. κτός (καθεσθείς) είς τήν στιβάδα μετά τοϋ' πατρός
Ό παρακείμετος δέδοται Ό έν τή συμπληρώσει τοΟ μια σπονδή, έδει νά άναλώση ύΐτέρ τών θεών και
νο
Εις τας Σ. ΖίβΚβη Σβρβ'β Οναβοονηηι βαβναβ' νπδ Γ. Παπαβασιλείου.
μένην συμπλήρωσιν βοδς πέντε 1ιό\λας μερίδας 13ου και 17ου στίχου τή ύπο τοΰ κ. Σβορώ·
παρέχοσαν, διτ\ινι οτερνοφορ\εϊν δέδοται, δς και νομένη ούδένα λάγον εχει, έκτος άν εινε τύπογοα-
κατανέμει τάς μερίδας, ούτε την σύνταξιν ούτε τον φικόν άβλέπτημα άντί του δίδοται. Έν τω στίχω
νοΰ'ν νοοϋμεν. Το δε παρέχοσαν τί εΐνε;. 14ν άπεδεξάμην τήν άνάγνωσιν τοΟ \νί11ιβ1πι τέν
-2τίχ. 5-10. Ο κ. Σβορώνος συμπληροΐ τους /ιιέρειαν άντί τεί Ιαερείαι.
στίχους ώδε' -Στίχ. 16-22. Έν τω στίχω 19".' συνεπληρώ-
- > < / β» ί , ιη Τ . /? · / π> / σαμεν τραπεζόματα λαβόντες πρό όφθαλαών την
5 Αρχεγετο οεμο ο Ιιιερεν ς λαμρανετο καν εκ- 1 Κ Γ 1 ' 1 1
ο, / . ο ι , , »/ / έπιγραφήν ΖϊθΙίΘη 189 (ποβ. και 49).
αστον υυματον τον οαρ\τον τα οερματα παρε- ι γ ·τ ι ^ ,
Λ » ι / , ι „ > λ ' ΆοιΌ". 41. Στίγ. 11112. εάν μη τι άλλο ιυηφί-
χον Δα μεν μηρον, γλοτ\ταν όε τοί Αρχεγετε- * , „
ττ /1 λτ' λτ ι ' α' ^ "τττ σωνται οι όργεώνες ινε ΐας ε\νεκε]ν εις ώ ιερόν.
. Ιινμνετριαι 1\νμφες Τνν\σαιας καναπερ το ϋ- ( , ,
τ, μ.ζ ι:
- ι. · ~ ■ „ ..ν* ι .ο/ Ό Φουκάρ συνεπλήρωσέ δαπανάν οπερ ή
ροτος το Ιιιεριΐ : ρ: οίθο]ταί είς απομετρα ; οι- ~ ■ <γ γι
10 όοταί (5έ και β,αχ,Όν. Βερ]ας Μρ«α λα^α- συνεπληρώσαμεν [#έ>ς έ>*ε>.
'-Αρίύ1. 46. -Στί'%. 4 8. εάν (5έ πληροί, είρ-
Ως γίνεται δήλον σαφώς εκ των σωζόμενων λέ- γέσΰω της στιβάδος και έντονείτωσαν οι τω ψηφί-
ςεων έν τή πλευρά ταύτη, δ νόμος ορίζει τά ίερώ- σματι εγγεγραμμένοι χωρίς ή αποδημίας η νόσου
συνα ούχί δε καϊ τά θυάμενα ή προσφερόμενα τοις ή ει σφόδρα άνανκαΐός τις ην δ προσδεχνησόμένος
θεοϊς ή ήρωσιν. Ούχί ορθώς άρα ό κ. Σβορώνος ες τήν στιβάδα κρεινάντων των ιερέων.
λέγει,ό'τι ό ιερεύς παρέχει και ενταύθα κα'ι έν στ. 14 Ερωτάται τίνες είσίν οί τω ψηφίσματι έγγε-
τώ Διϊ μηρόν, τώ δε άρχηγέτη γλώτταν έπειτα ό γραμμένοι και ποίον τδ ψήφισμα. Κατα τήν γνώ-
ίερεΰς είχε το δικαίωμα νά παρέχη κατά τδν νό- μην ημών έγγεγραμμένοι εϊσιν οί άπογραψάμενοι
μον τοις θύουσιν ούχΙ δε και τοις θεοϊς, άφ'ού άλ- παρά τω ίερεΐ τήν νενομισμένην άπογραφήν καϊ μή
λοι εϊσιν οί τά θύματα προσφέροντες. Τήν λέςιν δοκιμασθέντες ύπδ τών Ίοβάκχων ψήφω. Ούτοι
ννμα έν ούδενϊ τών ιερών νόμων εύρομεν' άντ'αύ- λοιπόν οί έγγεγραμμένοι ώφειλον νά εύτονήσωσι,
της τίθεται ή λ. ίερδν ώς έν τήδε τή επιγραφή νά είσενέγκωσι δηλονότι τήν όρισθεϊσαν είς οινον
(στίχ. 11, 21) ή ίερήιον, ίερεΐον ώς έν άλλαις φοράν. Της φοράς άιτηλλαγμένοι ήσαν οί άποδη-
(Ζίβΐίθη 24, 53, 60, 119, 129 κ. ά.). Της ύμνη- μουντές, οί πενθοϋ'ντες, οί νοσοΟντες και ό'στις κατά
τρίας της νύμφης Νυσαίας ό ιερεύς, ώς και ό του τήν κρίσιν τών ιερέων ήτο αναγκαίος νά γίνη δε-
Έρωτος λαμβάνουσιν είς άπόμετρα δραχμήν, δί- κτός είς τήν στιβάδα και άνευ της καταβολής της
δοται δε αύτοΐς και βραχίων. Ενταύθα νομίζω δεν μηνιαίας είς οίνον φοράς. Ψήφισμα οέ ουδέν άλλο
ήτο δυνατόν ό γράψας νά πρόταξη τά άπόμετρα, νομίζομεν ή τήν άπόφασιν τών Ίοβάκνων περί της
ατινα είνε δραχμή, και νά έπιτάξη τό κύριον έπί- παραδοχής αύτών, ήτις εγένετο προ της δοκιμα-
δομα τον βραχίονα. σίας.
Στίχ. 11-15. Έμμένομεν είς τήν γραφήν ετ^ε- ^ΤίΖ· ^5. ίερδς παις έξωτικός. Ούτω λέγεται ό
ρως και δεν άποδεχόμεθα τήν άνάγνωσιν του Ζίθ- υιός ούχί Ίοβάκχου, άλλ' άνθρωπου μή ανήκοντος
Ιιβη εά\ν δε βος, πρώτον μεν διότι παρατηρήσαν- είς τήν στιβάδα τών Ίοβάκχων, ό'στις, επειδή βοη-
τες μετά προσοχής τον λίθον ουδέν ίχνος της κάτω θεΐ αύτοΐς έν ταϊς ίεροτελεστίαις, καλείται ιερός,
καμπύλης γραμμής τοΟ Β εϊδομεν, έπειτα εάν ήτο Ώς νυν προς τούς κληρικούς αντιτίθενται οί λαϊ-
κός ένταΟθα, εδει και έν τώ 2" στίχω της πλευ- κοί, ών τ;νες χωρίς νά είνε ιερωμένοι ύπηρετουσι
ράς Α νά εινε γεγραμμένον ώσαύτως βος και ούχϊ τοις ίερωμένοις, ούτω και οί έξωτικοί παίδες προ-
βον[ν. Δεν εινε εσφαλμένη ή σύνθεσις τοΟ ένδέρως, σελαμβάνοντο έκ μή Ίοβάκχων και ύπηρέτουν αύ-
ώς νομίζει ό κ. Ζίθΐιβη, διότι ή σύνθεσις έγένετο τοις οπωσδήποτε κατά τάς τελετάς. Ώς φαίνεται
ούχί άπό του δορά, οπότε πρέπει νά σχηματισθή δέ έκ τών λέξεων εάν ανάλωση τά προς τους νεούς
το έπίθετον ενδορος και τό επίρρημα ένδόρως, άλ- και τδ Βακχεΐον ο έξιοτικός παις, ίνα γένηται δε-
λ' άπό του δέρας, ώς άπό τοΟ κέρας τό εϋκερως. κτός (καθεσθείς) είς τήν στιβάδα μετά τοϋ' πατρός
Ό παρακείμετος δέδοται Ό έν τή συμπληρώσει τοΟ μια σπονδή, έδει νά άναλώση ύΐτέρ τών θεών και