Φαρών τοπογραφικά και επιγραφικά" νπ6 Ά. Σκιά.
107
Ό τύπος μημόριον αιώνων ύπομιμνήσκει ή μιας Κατ' έμίε ή έν άργή του στίχου 3 λέξις κεφα-
άττικήν τινα χριστιανικήν έπιγραφήν, έν ή κείται λαιοποιηθήτω: Ρηγοίνην (= Ρηγίνην, θηλυκον τοΟ
(ίΚνμητήριον [Ί]ερω\νύμον έώνιον» (Πανάρετος Ρηγΐνος άνορθόγραφον. Το 'Ρηγε)ινα κείται έν έπι-
Κωνσταντινίδης έν « Παρνασώ » τόμ;. ρ' (1882) σ. Υ?αφή χριστιανική Αττικής των πρώτων αιώνων.
82, άριθ. 6). Ίδέ «'Αρμονίαν» 1900, 33, άριθ. 29 και ΑΜ
'Αρίϋ1. 48. Επιγραφή Μακεδονίας' άναγινώ- 1888, 254). Είναι δέ ή Ρηγίνη αύτη κατά τήν
σκεται ύπο τοΟ άρχιμανδρίτον Άντωνίνου ενθ'άνω επιγραφήν ή άναλώσασα προς κατασκευήν της κρή-
σ 220, εν ύποσ. 1, ώς έξης" νης. Έν δε τω πλνην τω κειμένω έν τω αύτω
Μημόριον Θεοδοτίας κ(αί) Άσπιλίας παρθένων. στίχω ύπολανθάνει κατ' έμέ το γυνήν.
Λι , , , Άριϋ'. 50. Επιγραφή κεγρονισμένη τοΟ έτους
Κατά το πανοαοιοτυπον της επιγραφής, εν πιν. Ψ' , , ; ' , ~
, , ' , -χ „ , , , λ λ / 1 υ /1 εύοεθεΐσα κατα την νοτιαν 1 ωσιαν' έοηυ,ο-
ύπ αο. 1/, αντι θεοοοτιας αναγνωθι Θεοδοσίας. / ^ , "
, ' „ ,,-ι , , „ σιευθη ύπο Β. Εαίγ8θ1ΐθ\ν μετα πανομοιότυπου έν
ΑρΦ. 4&. Επιγραφή κεγρονισμένη, τοΟ έτους „ , , „ ... . . , . , , „ ,
„ , , γ «ρ-ίο/οι ·λ -Λ Βυΐΐ.άθ 1» Οοιηιηίδδίοη ιχηρβπ&ΐβ &Γθ1ΐΘθ1ο§ιαιιβ
ΛρΛα = 1622/^ , έν τή μονή της Αγ. Ανάστα- „ π , ΜΟηκΐ 1 4 39
-, ' ' της Ιίετρουπολεως, τευν. XIV Ιυυΰ σελ. Ιολ
σία; της Φαομακολυτριας έν τή Ααλκιοικη, έξε- » η μ ·η <ν
, „, . „ ", κε., αριθ. ο. Ο εκοότης αναγινωσκει'
οοίί] ύπο του κ. Πέτρου Δ. ίίαπαγεωργιου έν
Βγζ&ιιί. ΖβϊίθοΙίΓ. 1898, 82, άριθ. 3. Ό εκδότης ,Τ . * = > , 5, ,
^ 1 1 . . . . Ιωαννικιος μονάχος ο και οικοδόμος εις την α-
σημειούμενος περί του μνημείου: « Εν τη νοτία γ[αν μονηγ ταύτψ _ _ _
πλευρά της μονής άνωθεν κρήνης έντετειχισμένη
πλάξ φέρει επιγραφήν 1623 κεφαλαίοις γράμμασι, "Εχων ύπ' »ψει τ>0 πανομοιότυπον άναγινώσκω"
ποικίλως συμπεπλεγμένοις καϊ ουσερμηνεύτοις»
άνέγνω ώδε* ω [=και] ΰ|[κο]δομ(ή)σ(ας) τιν αγ(ίαν) μον(ήν)
+ Πότισον Χε ζωρόν πώμα τήνδε, άυτ(ην).....
τήν ποτίζουσαν ή μας τό ΰδωρ τοΰτο
ρηγοίνην πλνην (βίο) τοΰ τε Παντευγενήου Έν Μονάχω.
ϋυγάτηρ υπάρχουσα τοΰ Ιωάννου
οΰ ή πατρίς ήν έκ Σιδηροκαυσίας ΝΐΗ. Α. Βεης.
έν έ'τει ,ζρλα'. Ν ς.
Τοπογραφικά και επιγραφικά των έν Μεσσηνία Φαρών κα\ των πέριξ.
υπό
Ανδρέου Ν. Σκια.
Κατά μήνα Αΰγουστον του έτους 1901 διατρί- Β. ΜθϊδίθΓ έν Οοΐΐίίζ, 83πιιη1αη§ άθΓ §ΓΪβο1ιΐ-
ων έν Καλάμαις έ'λαβον -αρά τοΟ έπί των Έκ- βοΙιθπ Όϊ&ΙβΙίί-ΙηΒοΙιπίίθη III άριθ. 4673.Τά εκ-
κλησιαστικών και της Δημοσίας Εκπαιδεύσεως μαγεΤα ταΰτα παρασκευασΟέντα ύπ' έμοϋ' εϊσήχθη-
ύπουργείου έντολήν νά παρασκευάσω δαπάνη αύ- σαν εις το έν Αθήναις ΈπιγραφικΌν μουσεΐον, ταυ-
τοΰ γύψινα έκμ,αγεΐα των εντός της βραχώδους το/ρόνως δέ έΗηρεύνησα και άλλα τινά άρχαΐα λεί-
χαράδρας του χειμάρρου Νέδοντος έπ'ι των βρά- ψανα υπάρχοντα έν Καλάμαις και τοις πέριξ, το
χων έγκεχαραγμένων άρχαϊκών επιγραφών, των δέ πόρισμα της έρεύνης ταύτης έκτίθεται ήδη έν-
έκδεδομένων το τελευταϊον ύπο Η. Βόΐιΐ έν Ιη- ταΰθα.
δοπρίϊοηθδ Ογ&θο&θ 3ΐιίΐς[πΪ8Ϊιη&θ άριθ. 74 και
107
Ό τύπος μημόριον αιώνων ύπομιμνήσκει ή μιας Κατ' έμίε ή έν άργή του στίχου 3 λέξις κεφα-
άττικήν τινα χριστιανικήν έπιγραφήν, έν ή κείται λαιοποιηθήτω: Ρηγοίνην (= Ρηγίνην, θηλυκον τοΟ
(ίΚνμητήριον [Ί]ερω\νύμον έώνιον» (Πανάρετος Ρηγΐνος άνορθόγραφον. Το 'Ρηγε)ινα κείται έν έπι-
Κωνσταντινίδης έν « Παρνασώ » τόμ;. ρ' (1882) σ. Υ?αφή χριστιανική Αττικής των πρώτων αιώνων.
82, άριθ. 6). Ίδέ «'Αρμονίαν» 1900, 33, άριθ. 29 και ΑΜ
'Αρίϋ1. 48. Επιγραφή Μακεδονίας' άναγινώ- 1888, 254). Είναι δέ ή Ρηγίνη αύτη κατά τήν
σκεται ύπο τοΟ άρχιμανδρίτον Άντωνίνου ενθ'άνω επιγραφήν ή άναλώσασα προς κατασκευήν της κρή-
σ 220, εν ύποσ. 1, ώς έξης" νης. Έν δε τω πλνην τω κειμένω έν τω αύτω
Μημόριον Θεοδοτίας κ(αί) Άσπιλίας παρθένων. στίχω ύπολανθάνει κατ' έμέ το γυνήν.
Λι , , , Άριϋ'. 50. Επιγραφή κεγρονισμένη τοΟ έτους
Κατά το πανοαοιοτυπον της επιγραφής, εν πιν. Ψ' , , ; ' , ~
, , ' , -χ „ , , , λ λ / 1 υ /1 εύοεθεΐσα κατα την νοτιαν 1 ωσιαν' έοηυ,ο-
ύπ αο. 1/, αντι θεοοοτιας αναγνωθι Θεοδοσίας. / ^ , "
, ' „ ,,-ι , , „ σιευθη ύπο Β. Εαίγ8θ1ΐθ\ν μετα πανομοιότυπου έν
ΑρΦ. 4&. Επιγραφή κεγρονισμένη, τοΟ έτους „ , , „ ... . . , . , , „ ,
„ , , γ «ρ-ίο/οι ·λ -Λ Βυΐΐ.άθ 1» Οοιηιηίδδίοη ιχηρβπ&ΐβ &Γθ1ΐΘθ1ο§ιαιιβ
ΛρΛα = 1622/^ , έν τή μονή της Αγ. Ανάστα- „ π , ΜΟηκΐ 1 4 39
-, ' ' της Ιίετρουπολεως, τευν. XIV Ιυυΰ σελ. Ιολ
σία; της Φαομακολυτριας έν τή Ααλκιοικη, έξε- » η μ ·η <ν
, „, . „ ", κε., αριθ. ο. Ο εκοότης αναγινωσκει'
οοίί] ύπο του κ. Πέτρου Δ. ίίαπαγεωργιου έν
Βγζ&ιιί. ΖβϊίθοΙίΓ. 1898, 82, άριθ. 3. Ό εκδότης ,Τ . * = > , 5, ,
^ 1 1 . . . . Ιωαννικιος μονάχος ο και οικοδόμος εις την α-
σημειούμενος περί του μνημείου: « Εν τη νοτία γ[αν μονηγ ταύτψ _ _ _
πλευρά της μονής άνωθεν κρήνης έντετειχισμένη
πλάξ φέρει επιγραφήν 1623 κεφαλαίοις γράμμασι, "Εχων ύπ' »ψει τ>0 πανομοιότυπον άναγινώσκω"
ποικίλως συμπεπλεγμένοις καϊ ουσερμηνεύτοις»
άνέγνω ώδε* ω [=και] ΰ|[κο]δομ(ή)σ(ας) τιν αγ(ίαν) μον(ήν)
+ Πότισον Χε ζωρόν πώμα τήνδε, άυτ(ην).....
τήν ποτίζουσαν ή μας τό ΰδωρ τοΰτο
ρηγοίνην πλνην (βίο) τοΰ τε Παντευγενήου Έν Μονάχω.
ϋυγάτηρ υπάρχουσα τοΰ Ιωάννου
οΰ ή πατρίς ήν έκ Σιδηροκαυσίας ΝΐΗ. Α. Βεης.
έν έ'τει ,ζρλα'. Ν ς.
Τοπογραφικά και επιγραφικά των έν Μεσσηνία Φαρών κα\ των πέριξ.
υπό
Ανδρέου Ν. Σκια.
Κατά μήνα Αΰγουστον του έτους 1901 διατρί- Β. ΜθϊδίθΓ έν Οοΐΐίίζ, 83πιιη1αη§ άθΓ §ΓΪβο1ιΐ-
ων έν Καλάμαις έ'λαβον -αρά τοΟ έπί των Έκ- βοΙιθπ Όϊ&ΙβΙίί-ΙηΒοΙιπίίθη III άριθ. 4673.Τά εκ-
κλησιαστικών και της Δημοσίας Εκπαιδεύσεως μαγεΤα ταΰτα παρασκευασΟέντα ύπ' έμοϋ' εϊσήχθη-
ύπουργείου έντολήν νά παρασκευάσω δαπάνη αύ- σαν εις το έν Αθήναις ΈπιγραφικΌν μουσεΐον, ταυ-
τοΰ γύψινα έκμ,αγεΐα των εντός της βραχώδους το/ρόνως δέ έΗηρεύνησα και άλλα τινά άρχαΐα λεί-
χαράδρας του χειμάρρου Νέδοντος έπ'ι των βρά- ψανα υπάρχοντα έν Καλάμαις και τοις πέριξ, το
χων έγκεχαραγμένων άρχαϊκών επιγραφών, των δέ πόρισμα της έρεύνης ταύτης έκτίθεται ήδη έν-
έκδεδομένων το τελευταϊον ύπο Η. Βόΐιΐ έν Ιη- ταΰθα.
δοπρίϊοηθδ Ογ&θο&θ 3ΐιίΐς[πΪ8Ϊιη&θ άριθ. 74 και