DOI article:
Papageōrgiu, Petros N.: Ergatōn sēmata kai onomata epi tōn marmarōn tou theatrou tēs Thessalonikēs
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.13160#0183
Εργατών σήματα και ονόματα έν τώ ΰεάτρω της Θεσσαλονίκης- νπό Π. Παπαγεωργίου. 173
τεί/ους την προ της καθαιρέσεων κειμένην μεταξύ περί τήν Χρυσήν πύλην τείχους πάλαι έξαχθέντα.
της Κασσανδρεωτικής πύλης και της "Ρώμης, ϊά Και το μεν βάθρον, ύψους 0-23, μήκους 082 και
έοώλια του ιπποδρόμου πιθανώς έπιτεθειμένα ήσαν πλάτους 0'37,
επί της σειράς τών έν τη δυτική πλευρά αύτου εγει κατά τάς
υπογείων αψίδων τών βαφείων, της αρχομένης σχε- πλαγίας αύτοΟ
δον εξ αυτής της Εγνατίας οδοϋ 1 και σχεδόν εις πλευράς έλικοει-
αΰτήν την παραλίαν τελευτώσης, διακεκομμένης δη κοσμήματα,
δε νυν ΰπο οικιών και παρόδων ή δέ προς άνατο- κατά δε τήν εμ-
λήν τετραμμένη πλευρά τοΟ ιπποδρόμου ίσως ήτο προσθεν πλευράν
ελευθέρα. Ό Γβΐϊχ Βθ&α]"ουΓ ΤαοΙ. άβ βοηνηι. άβ τρεις ρόδακας ■
Ια Ονβββ I ρ. 37 άμαρτύρως γράφει « 1β ροαΓ- επί της άνω έπι-
Ιοπγ [του ιπποδρόμου] θί&ϊί ΐοηηβ ά'ιαη δπιρίιΐ- πέδου επιφανείας
ΐΙΐΘβίΓθ άθ ^γ&άϊηβ; βί ά&ηβ \ά ρ&ιΊϊβ οοοίάβη- κείνται δύο μ,ικρά
ΐ&ΐβ γθ^πηϊθπΙ; άθ ν&δίβδ £31θπθβ, ςυϊ ονηαίβηί κοιλώματα (προς
Ιβ ραΐαίδ άβ ΌβοβΙβίίβη βΐ φΐΐ βΐ&ϊβηΐ θοπίβηιιβδ ένστήοιξιν του
ρ»γ υηθ ίϊΐβ ά'&ΓΟθ&ιιχ» (και ΟΙ&γΙϊθ ΤταυβΙδ II θρόνου) επί δέ
ρ. 356) 2. Ό ΤβϊθΙ ρ. 167 αποκλίνει εις τήν γνώ- τ^δπ[σθενπλευ-
μην περί βασιλείων του Μαξιμιανου και ό Ε. Κΐηοΐι ?~ς μ^ ΕΙκών 4 ■Ανάγλνφον τοΰ &εάτρον
Σ'ανβ άβ ίνϊοηψ/ιβ άβ 8αΙοηϊαηβ (Ραπ§ 1890) ζοντία κοιλότης Θεσσσαλονίκης.
ρ. 10 εις τήν περί βασιλείων τοΟ Γαλερίου Μαξι- Τά §έ άνάγλυφα) &τινα πάντα ίκασ.Ιον παραχρήμ<χ
μιανου, ακολουθών τώ ΟοΓηδΙθ Βαβθ. Έμοί δέ άναίΛ[[χνήσκουσ[ τά έν τώ Διονυσιακώ θεάτρω τών
μέχρι σαφεστέρας τινός αποδείξεως έπιτραπήτω ή Άθηνών'κείμε-
είκασία ό'τι αί εϊρημέναι αψίδες ήσαν ο1θ3θ3β. να ϊ^ουσ[ν ^_
Άλλ' οπωσδήποτε τούτων έχόντων, τώ θεάτρω ψ0„ £ν 0'46
άσφαλώς, νομίζω, νά προσνείμω δύναμαι νά προσ- πλάτοςδέ0*33'
νείμω το θρόνου βάθρον είκ. 3 και τά ανάγλυφα τ(~ν §λων δέ
μαρμάρων τό
ΰψος ειναι0"60,
τό πλάτ. 0'88
και τό πάγος
0'26.Τρίτον δ-
μοιον άνάγλυ-
φον σφόδρα βε-
βλαμμένον εϊ-
δον πρό τίνος
χρόνου έν τώ
Είκών Β. Βάϋρον &ρόνον εν τω ΰεάτρω της Θεσσαλονίκης. δημαρ^είω
"^χ^φ^ξ Είκών 5. 'Ανάγλνφον τον ΰεάτρον
είκ. 4-3, και τά τοία μετά πολλών εδωλίων έκ τοΟ » , ■ Θεσσαλονίκης.
έκόωσω και ε-
1 Κα-ά τινα παράδοσιν τοϋ λαοϋ ή σειρά υπόγειος σώζεται και πιγραφάς ίσως τώ θεάτρω ουναμένας νά προσνε-
ανωθεν τη; Εγνατίας όδοΰ μέχρι και αυτής της ακροπόλεως. Τό λε- ΐΛϊΐθώσΐν
γόαενον δεν είναι άπίΟανον. 1
2 Αμφότεροι λε'γουσιν ό'τι τών άψίδων ή σειρά ε·/ει ελλείψεως Έν μηνί Ίουνίω 1911.
(Οΐ3Γΐί8 «ίη ϊοπη οί 3η βΙΗρββ, δοιιιτοιιηάβά 1>γ βη ,
ΐιηηιβηδβ Οοίΐοη»)! Πέτρος Ν. Παπαγεωργίου.
τεί/ους την προ της καθαιρέσεων κειμένην μεταξύ περί τήν Χρυσήν πύλην τείχους πάλαι έξαχθέντα.
της Κασσανδρεωτικής πύλης και της "Ρώμης, ϊά Και το μεν βάθρον, ύψους 0-23, μήκους 082 και
έοώλια του ιπποδρόμου πιθανώς έπιτεθειμένα ήσαν πλάτους 0'37,
επί της σειράς τών έν τη δυτική πλευρά αύτου εγει κατά τάς
υπογείων αψίδων τών βαφείων, της αρχομένης σχε- πλαγίας αύτοΟ
δον εξ αυτής της Εγνατίας οδοϋ 1 και σχεδόν εις πλευράς έλικοει-
αΰτήν την παραλίαν τελευτώσης, διακεκομμένης δη κοσμήματα,
δε νυν ΰπο οικιών και παρόδων ή δέ προς άνατο- κατά δε τήν εμ-
λήν τετραμμένη πλευρά τοΟ ιπποδρόμου ίσως ήτο προσθεν πλευράν
ελευθέρα. Ό Γβΐϊχ Βθ&α]"ουΓ ΤαοΙ. άβ βοηνηι. άβ τρεις ρόδακας ■
Ια Ονβββ I ρ. 37 άμαρτύρως γράφει « 1β ροαΓ- επί της άνω έπι-
Ιοπγ [του ιπποδρόμου] θί&ϊί ΐοηηβ ά'ιαη δπιρίιΐ- πέδου επιφανείας
ΐΙΐΘβίΓθ άθ ^γ&άϊηβ; βί ά&ηβ \ά ρ&ιΊϊβ οοοίάβη- κείνται δύο μ,ικρά
ΐ&ΐβ γθ^πηϊθπΙ; άθ ν&δίβδ £31θπθβ, ςυϊ ονηαίβηί κοιλώματα (προς
Ιβ ραΐαίδ άβ ΌβοβΙβίίβη βΐ φΐΐ βΐ&ϊβηΐ θοπίβηιιβδ ένστήοιξιν του
ρ»γ υηθ ίϊΐβ ά'&ΓΟθ&ιιχ» (και ΟΙ&γΙϊθ ΤταυβΙδ II θρόνου) επί δέ
ρ. 356) 2. Ό ΤβϊθΙ ρ. 167 αποκλίνει εις τήν γνώ- τ^δπ[σθενπλευ-
μην περί βασιλείων του Μαξιμιανου και ό Ε. Κΐηοΐι ?~ς μ^ ΕΙκών 4 ■Ανάγλνφον τοΰ &εάτρον
Σ'ανβ άβ ίνϊοηψ/ιβ άβ 8αΙοηϊαηβ (Ραπ§ 1890) ζοντία κοιλότης Θεσσσαλονίκης.
ρ. 10 εις τήν περί βασιλείων τοΟ Γαλερίου Μαξι- Τά §έ άνάγλυφα) &τινα πάντα ίκασ.Ιον παραχρήμ<χ
μιανου, ακολουθών τώ ΟοΓηδΙθ Βαβθ. Έμοί δέ άναίΛ[[χνήσκουσ[ τά έν τώ Διονυσιακώ θεάτρω τών
μέχρι σαφεστέρας τινός αποδείξεως έπιτραπήτω ή Άθηνών'κείμε-
είκασία ό'τι αί εϊρημέναι αψίδες ήσαν ο1θ3θ3β. να ϊ^ουσ[ν ^_
Άλλ' οπωσδήποτε τούτων έχόντων, τώ θεάτρω ψ0„ £ν 0'46
άσφαλώς, νομίζω, νά προσνείμω δύναμαι νά προσ- πλάτοςδέ0*33'
νείμω το θρόνου βάθρον είκ. 3 και τά ανάγλυφα τ(~ν §λων δέ
μαρμάρων τό
ΰψος ειναι0"60,
τό πλάτ. 0'88
και τό πάγος
0'26.Τρίτον δ-
μοιον άνάγλυ-
φον σφόδρα βε-
βλαμμένον εϊ-
δον πρό τίνος
χρόνου έν τώ
Είκών Β. Βάϋρον &ρόνον εν τω ΰεάτρω της Θεσσαλονίκης. δημαρ^είω
"^χ^φ^ξ Είκών 5. 'Ανάγλνφον τον ΰεάτρον
είκ. 4-3, και τά τοία μετά πολλών εδωλίων έκ τοΟ » , ■ Θεσσαλονίκης.
έκόωσω και ε-
1 Κα-ά τινα παράδοσιν τοϋ λαοϋ ή σειρά υπόγειος σώζεται και πιγραφάς ίσως τώ θεάτρω ουναμένας νά προσνε-
ανωθεν τη; Εγνατίας όδοΰ μέχρι και αυτής της ακροπόλεως. Τό λε- ΐΛϊΐθώσΐν
γόαενον δεν είναι άπίΟανον. 1
2 Αμφότεροι λε'γουσιν ό'τι τών άψίδων ή σειρά ε·/ει ελλείψεως Έν μηνί Ίουνίω 1911.
(Οΐ3Γΐί8 «ίη ϊοπη οί 3η βΙΗρββ, δοιιιτοιιηάβά 1>γ βη ,
ΐιηηιβηδβ Οοίΐοη»)! Πέτρος Ν. Παπαγεωργίου.