DOI Artikel:
Chiller, Phriderikos: Epigraphai ek tou ierou tēs Epidaurou
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14370#0086
74
Φ. Χίλλερ: Έπιγραφαϊ εκ τοϋ Ίεροϋ της Επιδαύρου
Α Ε 1925-1926
14/5 τον τον χάρακα [οικοΰντα]· ό χάραξ ώς και ό τοΰ Πατρόκλου (πρβ. ανω-
τέρου) ήτο πιθανώς φρούριον Πτολεμαϊκόν τότε εκείτο έκτος της πόλεως, καί^ώς ή
Τηλώνεια έκτος και υπεράνω της πόλεως Πριήνης (I. Ργϊθιιθ 4), ήντιγα ή φρουρά (των
Σελευκιδών) έφύλασσεν.
15/6 ά μεν πόλις-δραχμάς· πβ. την Τροζανίων και Έπιδαυρίων δμολογιαν,
σύγχρονόν πως οΰσαν (10 IV 941 οαιτι 9άά).—Νΐΐαΐδία Έφ. τοΰ υπουργείου δημοσίας
διαφωτίσεις (Τωσσικοϋ) 1902, 445. και Ηβπηβδ XXXVIII 1903, 406 ΥνΊΠιβΙω. Βθΐίι- I
1911 εί δέ δικάξαιτο, άποτεισάτω, ει μεν ίδιώτας, χιλ'ιας δραχμάς, εί δε πόλις, μυρίας.
16 καϊ δ,τι Βααιλίδι [χρή τελείτω]. Ασφαλέστατη είναι ή άνάγνωσις Βααι-
λίδι- επειδή δέ στερείται τοϋ άρθρου, δεν πρόκειται περι κοινής βασιλίδος ή άττικιστι
βασιλίννης ή Πτολεμαϊκής βασιλίσσης, οΰτε περι τής Πτολεμαϊκής οικίας, ήν αναφέρει
ή κρίσις των Μαγνητών περι Ίτανίων και Ίεραπυτνίων (8γ11. 3 68595), άλλα μάλλον περί
θεάς ή ήρωΐδος Βασιλίδος. Και ή μεν Αρσινόη έν τω άπ' αυτής καλουμένω Άρσινοΐτη
νυμώ ιερόν είχεν ώς ή τοΰ νόμου θέα (Οΐίο Ργϊοβιθγ ιιηά Τβηιρθΐ I 350)· κατ' άκολου-
θίαν δέ και έν τή κατά Πελοπόννησον Αρσινόη άπαιτοΰμεν ιερόν τής επωνύμου,
καθώς και έν Θήρα πλησίον τοϋ τής Ησιδος και τών συννάοον ίεροϋ (αλλά και άλλοϋ)
ευρέθη αναθηματική πλάξ Αρσινόης Φιλαδέλφου (Κ* XII 462). "Υστερον ομως έμεινεν
ή θρησκεία, ήλλαξαν δέ τά ονόματα τών Άρσινοών και Βερενικών και Κλεοπατρών
διεφύλαξαν δέ τήν «Βασιλίδα». "Ισως δέ και τό έν Θήρα κοινόν, ό έν τω πρώτω
ήμίσει τοϋ Γ" π. Χ. αιώνος έν τω τής "Ισιδος ιερώ άνέθηκε τον Θησαυρόν κατά τήν
έπιγραφήν (ΙΟ- XII 3, 443)·
Διοκλής και οι ΒασιλιοταΙ τον
'&ηαανρόν Σαράπι. "Ιαι, Άνονβι
ουχί τον βασιλέα εΐχεν έν νώ, αλλά τήν Βασιλίδα. Πρόκειται λοιπόν περί ποινής
προσθέτου, ήτις πέραν τών χιλίων δραχμών ώφείλετο, καθώς τό γνωστόν καϊ τό έπι-
δέκατον της Φεοϋ είναι.
18-24, Περι τούτων μεν περιμένεται έτι ή κρίσις, περί δέ τών άλλων ομολο-
γείται ήδη ή εκτασις τής κοινής χώρας. Περι τοϋ χάρακος τοϋ έπι τοϋ Στενίτα πρό-
κειται έτι ή δίκη· ό δ' (άλλος) Στενίτας και ή έκτος τοϋ χάρακος χώρου ανήκει ήδη εις
τήν κοινήν χώραν. Συμβουλεύω δμο^ς τοις λίαν έπιγραφικοΐς, όποος έξετάσωσι τούτους
τους στίχους και εΰρωσι λύσιν εύκολωτέραν.
18. Διαατενιτιν αΰτη, ώς τό διατείχισμα κείται έντύς τών τειχών, ήεο ταινία
τις ή ζώνη έντός τοϋ πλατύτερου «Στενίτα».
22/3 προστίθεται γεωγραφικόν τι σημεΐον προς τον λενκόν (= μαρμάρινον)
Έρμην.
25 βεβαίας· πβ. τό δεμόαιον βέβαιον τον χρεμάτον τοις άποδομένοις τό
Σνπαλεττίον ΙΟ 1' 189 και τά τοϋ ΚϊιόΙιΙιοΓΙ και ΚϊγοΙιπθγ και Ρ&ι4δοίι έκεϊ αναφε-
ρόμενα. Μή έπιτρεπέσθω λοιπόν δίκη μηδεμία περι τών έκεΐ κτημάτων, ει δέ μή, Ίσχύουσι
όσα έν τοις στίχοις 36-38 περι άλλων ελέχθησαν.
26/33 περι τής όροθεσίας πβ. τήν κρίσιν τών ΊΡοδίων τήν μεταξύ Σαμίων καϊ
Πριηνέων Ρπβηβ 37Ι58.
27 τάς άλας και τό Αιμένιον. Πάντες γνωρίζουσι τάς έν Αττική Άραφηνί-
Φ. Χίλλερ: Έπιγραφαϊ εκ τοϋ Ίεροϋ της Επιδαύρου
Α Ε 1925-1926
14/5 τον τον χάρακα [οικοΰντα]· ό χάραξ ώς και ό τοΰ Πατρόκλου (πρβ. ανω-
τέρου) ήτο πιθανώς φρούριον Πτολεμαϊκόν τότε εκείτο έκτος της πόλεως, καί^ώς ή
Τηλώνεια έκτος και υπεράνω της πόλεως Πριήνης (I. Ργϊθιιθ 4), ήντιγα ή φρουρά (των
Σελευκιδών) έφύλασσεν.
15/6 ά μεν πόλις-δραχμάς· πβ. την Τροζανίων και Έπιδαυρίων δμολογιαν,
σύγχρονόν πως οΰσαν (10 IV 941 οαιτι 9άά).—Νΐΐαΐδία Έφ. τοΰ υπουργείου δημοσίας
διαφωτίσεις (Τωσσικοϋ) 1902, 445. και Ηβπηβδ XXXVIII 1903, 406 ΥνΊΠιβΙω. Βθΐίι- I
1911 εί δέ δικάξαιτο, άποτεισάτω, ει μεν ίδιώτας, χιλ'ιας δραχμάς, εί δε πόλις, μυρίας.
16 καϊ δ,τι Βααιλίδι [χρή τελείτω]. Ασφαλέστατη είναι ή άνάγνωσις Βααι-
λίδι- επειδή δέ στερείται τοϋ άρθρου, δεν πρόκειται περι κοινής βασιλίδος ή άττικιστι
βασιλίννης ή Πτολεμαϊκής βασιλίσσης, οΰτε περι τής Πτολεμαϊκής οικίας, ήν αναφέρει
ή κρίσις των Μαγνητών περι Ίτανίων και Ίεραπυτνίων (8γ11. 3 68595), άλλα μάλλον περί
θεάς ή ήρωΐδος Βασιλίδος. Και ή μεν Αρσινόη έν τω άπ' αυτής καλουμένω Άρσινοΐτη
νυμώ ιερόν είχεν ώς ή τοΰ νόμου θέα (Οΐίο Ργϊοβιθγ ιιηά Τβηιρθΐ I 350)· κατ' άκολου-
θίαν δέ και έν τή κατά Πελοπόννησον Αρσινόη άπαιτοΰμεν ιερόν τής επωνύμου,
καθώς και έν Θήρα πλησίον τοϋ τής Ησιδος και τών συννάοον ίεροϋ (αλλά και άλλοϋ)
ευρέθη αναθηματική πλάξ Αρσινόης Φιλαδέλφου (Κ* XII 462). "Υστερον ομως έμεινεν
ή θρησκεία, ήλλαξαν δέ τά ονόματα τών Άρσινοών και Βερενικών και Κλεοπατρών
διεφύλαξαν δέ τήν «Βασιλίδα». "Ισως δέ και τό έν Θήρα κοινόν, ό έν τω πρώτω
ήμίσει τοϋ Γ" π. Χ. αιώνος έν τω τής "Ισιδος ιερώ άνέθηκε τον Θησαυρόν κατά τήν
έπιγραφήν (ΙΟ- XII 3, 443)·
Διοκλής και οι ΒασιλιοταΙ τον
'&ηαανρόν Σαράπι. "Ιαι, Άνονβι
ουχί τον βασιλέα εΐχεν έν νώ, αλλά τήν Βασιλίδα. Πρόκειται λοιπόν περί ποινής
προσθέτου, ήτις πέραν τών χιλίων δραχμών ώφείλετο, καθώς τό γνωστόν καϊ τό έπι-
δέκατον της Φεοϋ είναι.
18-24, Περι τούτων μεν περιμένεται έτι ή κρίσις, περί δέ τών άλλων ομολο-
γείται ήδη ή εκτασις τής κοινής χώρας. Περι τοϋ χάρακος τοϋ έπι τοϋ Στενίτα πρό-
κειται έτι ή δίκη· ό δ' (άλλος) Στενίτας και ή έκτος τοϋ χάρακος χώρου ανήκει ήδη εις
τήν κοινήν χώραν. Συμβουλεύω δμο^ς τοις λίαν έπιγραφικοΐς, όποος έξετάσωσι τούτους
τους στίχους και εΰρωσι λύσιν εύκολωτέραν.
18. Διαατενιτιν αΰτη, ώς τό διατείχισμα κείται έντύς τών τειχών, ήεο ταινία
τις ή ζώνη έντός τοϋ πλατύτερου «Στενίτα».
22/3 προστίθεται γεωγραφικόν τι σημεΐον προς τον λενκόν (= μαρμάρινον)
Έρμην.
25 βεβαίας· πβ. τό δεμόαιον βέβαιον τον χρεμάτον τοις άποδομένοις τό
Σνπαλεττίον ΙΟ 1' 189 και τά τοϋ ΚϊιόΙιΙιοΓΙ και ΚϊγοΙιπθγ και Ρ&ι4δοίι έκεϊ αναφε-
ρόμενα. Μή έπιτρεπέσθω λοιπόν δίκη μηδεμία περι τών έκεΐ κτημάτων, ει δέ μή, Ίσχύουσι
όσα έν τοις στίχοις 36-38 περι άλλων ελέχθησαν.
26/33 περι τής όροθεσίας πβ. τήν κρίσιν τών ΊΡοδίων τήν μεταξύ Σαμίων καϊ
Πριηνέων Ρπβηβ 37Ι58.
27 τάς άλας και τό Αιμένιον. Πάντες γνωρίζουσι τάς έν Αττική Άραφηνί-