Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1891)

ΕΚ ΜΥΚΗΝΩΝ

(Πίν. 1, 3 χαί 3)

Έν τοΐς επομένοίς πραγματευόμεθα περί τίνων
μνημείων της μυχηναίας έποχής ή όλως νέων ή
νυν πρώτον δημοσίευομένων, έξ κυτών δ' αφορμήν
λαμέάνοντες παρενείρομεν εις τον λόγον — άτά-
χτως ίσως ολίγον — διαφόρους παρατηρήσεις χαί
τίνας νέας πληροφορίας συντελούσας, ως πιστεύω,
εις δίαλεύχανσίν του σπουδαίοτάτου, άλλα χαί λίαν
σχοτείνου έτί μυχηναίου ζητήματος* μοί φαίνεται
δέ— ί'να είπω τούτο ευθύς εξ αρχής — ότι πολλαί
χαί πολλής προσοχής άξίαί ένδείξείς συνηγορούσα
υπέρ τής γνώμης, ότι οί Μυχηναΐοί, ήτοι ό τον μυ-
χηναΐον πολιτισμόν έν Έλλάδί χεχτη μένος λαός ήν
τώ οντί έλληνίχός.
Α
Πίν. 1. Εν τώ πίναχί τούτω άπείχονίσθησαν
.χατά σχεδιάσματα του άρχίτέχτονος ΚαΜθΓ&υ ή
χάτοψίς,ή προσοψίς χαί λεπτομέρείαί τής προσοψεως
τάφου άναχαλυφθέντος πέρυσι (1890) ένΜυχήναίς,
λελαξευμένου ο έν τώ βράχω,ώς οί προ τριών έτών
αυτόθι άναχαλυφθέντες, χαί έχοντος τάς πλευράς
του στομίου έπίχεχρίσμένας δί' άσ^έστου, τήν δέ
πρόσοψίν χεχοσμημένην διά πολύχρωμων χοσμημά-
των. Παρά τούτον άνεχαλύφθη σχεδόν συγχρόνως
χκί δεύτερος, ού το στομίονώσαύτως είναι χεχονία-
μένον χαί χεχοσμημένον διά γραφών, χατά δυστυ-
χίαν χαχώς δίατηρουμένων,ών όμως ίσως παράσχω-
μέν ποτέ είχονα χαθ όσον σώζονται* άμφοτεροί δ^
οί τάφοι ούτοί χεΐνταί έπί τής αυτής γραμμής χαί
άπέχουσα ολίγα μόνον μέτρα του ήδη έν Αρχαίολ.
Εφημ. 1888 σ. 157 ύπ άρίθ. 52 περίγραφέντος,
οστίς προ τής περίσυνής άναχαλύψεως ήν ό μόνος
δ έχων τάς παραστάδας του στομίου ούτω χεχο-
νίαμένας, ίσως δε χαί έρυθράς χεχρωσμένας* ώστε
άπετέλεί τότε έξαίρεσίν, σήμερον όμως μετά τών
οάο άλλων, πλησίέστατα ως είπομεν άλλήλων
χε^μένων, άποτελεΐ συστάδα ή μίχρόν νεχροτα-
ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 1891.

φεΐον γένους τίνος ή χώμης* διότι τήν άναχάλυψίν
τών δύο νέων τάφων θεωρώ ώς τήν μεγίστην τών
άποδείξεων περί τής όρθότητος τής έν Αρχαίολ*
Έφημ. 1888 σ. 124 εξ. έχφρασθείσης χαί, όσον
οίδα, χοίνώς δεχτής γενομένης γνώμης, ότι έν Μν-
χήναίς έχάστη χώμη ή έχαστον γένος είχεν ίδιον
νεχροταφεΐον άποτελούμενον εχ τίνων τάφων έχύν-
των χοίνά, άλλά πολλάχίς δυσχόλως οριζόμενα
γνωρίσματα* νυν άναχαλύπτεταί συστάς έχ τριών

^ \ '

αφων εχοντων γνωρίσματα χοίνα τα μάλα χαρα-
χτηρίστίχά χαί όποια έν ούδενί τών άλλων πεντή-
χοντα χαί πέντε περίπου μυχηναίων τάφων παρε-
τηρήθησαν.
Ο τάφος, ού τά σχέδια δημοσίεύομεν, εχεί τσ
στομίον έστραμμένον προς δυσμάς* ό δρόμος αύτου
δεν έχαθαρίσθη όλύχληρος χαί διά τούτο είναι ά-
γνωστον το μήχός του, το δε πλάτος αύτου προ
του στομίου είναι δύο μέτρων* το στύμίον εχεί.
πλάτος χάτω 1,30 μ. περίπου, ύψος 2,60 μ. χαί
βάθος 1,85 μ. Του έσωτερίχου αί διαστάσεις είναι.
4,65 μ. προς 5,65 μ., οί δε χάθετοί τοίχοι εχου-
σίν ύψος 2,70 μ. περίπου, ή οροφή όμως είναι χα-
τεστραμμένη χαί ένεχα τούτου το ύψος αυτής έν
τώ μέσω είναι άγνωστον. Κεχονίαμέναί είναι πρώ-
τον ή προσοψίς μέχρι του σημείου περίπου, όπου
αί εχατέρωθεν αυτής πλευραί του δρόμου άρχονταί
συνερχόμεναί άποτόμως μετά μείζονος χλίσεως χαί
σχεδόν ένούμεναί σχηματίζουσί τρίγωνον υπέρ τήν
Ούραν* έπειτα αί δύο πλευραί τού στομίου χαί τά
παραχείμενα τώ στομίω χείλη τών έσωτερίχών τοί-
χων έπί πλάτος 0,20 μ. περίπου* διά τοιχογραφιών
όμως χοσμεΐταί μόνη ή προσοψίς, το δέ χονίαμα
τών πλευρών του στομίου χαί τών χείλέων τών
παραχείμένων τώ στομίω τοίχων είναι λευχον.
Κατά τήν άνασχαφήν το στόμίον εύρέθη, ώς έν
πάσί τοΐς λοίποΐς όμοίοίς τάφοίς, πεφραγμένον διά
ξηροτοίχου έχ λίθων άργών, ήδυνήθην δέ χάλλί-
1