Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1906)

239

ΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΝΑΥΜΑΧΙΑΣ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΟΣ

240

ομοίου πηλού" κατεσκευασμένα ευρέθησαν ήδη έν αύτη, ώστε νά γίνηται πιθανόν, ότι και ταύτα,

Διμινίω καϊ Σέσκλω πολλά, ή δ' εύοεσις του- όπως και τά πλείστα των κοσμ,τηΐΛ,τήτων τΫίς Μυ-

του έν τφ τάφω ημών μαρτυρεί, 8τι ή κατασκευή κηναϊκής περιόδου, προέρχονται έκ του αύτοΰ

τούτων έν έκείνοις τοις τόποις έξηκολούΟει και αγνώστου έτι κοινοΰ κέντρου. Ή αύτη δ' όαοιότης

κατά τους Μυκηναϊκούς χρόνους. έδείχθη και έ/. της άφηγήσεως τών κατά την άνα

Ομοίως εύρέΟησαν έν τω τάφω και τεμάχια σκαφήν του τάφου, και ώς προς τον τρόπον της

όπωσοΰν μεγάλου γειροποιήτου αγγείου, του ταφής και τάς κατά ταύτην συνήθειας. ΒεβαιοΟται

όποιου ο πηλός εΐνε όμοιος προς τά τών λεγομέ- λοιπόν και οιά της άνασκαφής τοΰ τάφου ημών,

νων αγγείων ΒιιοοΙιθγο. τό και ήδη πρότερον γνωστόν γεγονός, ότι και οί

Έν τη ανωτέρω γενομένη περιγραφή ένός έκά- κατοικοΟντες τά παράλια ταύτα της Θεσσαλίας

στου τών ευρημάτων εδόθη ήμΐν ευκαιρία νά κα- Μυκηναίοι λαοί άνήκουσιν εις το αύτο έθνος, 5περ

ταδείξωμεν, ότι ταΰτα πάντα απολύτως όμοιά- κατοικούν τήν Λλλάοα άπό αρχαιοτάτων χρόνων,
ζουσι τελείως προς πράγματα ευρεθέντα ήδη έν εύρίσκετο έν τη άκμή αύτοΰ κατά τήν 2 π. Χ.
άλλοις τάφοις διαφόρων Μυκηναϊκών πόλεων. Τών χιλιετηρίδα,
πλείστων μάλιστα έκ τούτων ή όαοιότης κατά το

σχήμα και τον τρόπον της κατασκευής είνε τοι- Κ. ΚΟΥΡΟΤΝΙΩΤΗΣ.

ΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΝΑΥΜΑΧΙΑΣ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΟΣ

Έν τών σπουδαιότερων αιτίων της μεταξύ τών νίαν του σημερινού ναου τοΟ Άγ.

ωαννου

διαφόρων αφηγήσεων περί της ναυμαχίας της Σα- Ρέντη, εις τά Β. Α. του Ν. Φαλήρου (λνΠΗβΙπι

λαμΐνος ασυμφωνίας είνε αναμφιβόλως ή αβέβαιος Άρχ· ΈφηΐΛ.. 1904, σελ. 139, ΜΐΜΛόίθΓ ε. ά.

Οέσις του ύπό του Διοδώρου και Πλουτάρχου άνα- Ηθίί VIII. σ. 29 I και επομένως φαίνεται άδύνα-

φερομένου « Ηρακλείου». τος ή -αρά του Διόδωρου αναφορά της έλληνικής

Ό Ι,βεΠίθ (ΤΊιβ άβπιΐ οί Αίίίοίΐ, Τόμ. II σ. 33), παρατάξεως εις τήν Σαλαμίνα και τό τετράκωμον

ό Μαγβι· (ΗβΓπίθδ XXX α. 286), ό Μϊ1ο1ι1ίο£θγ Ήράκλειον,καθ'ήν περίπτωσιν τοτελευταΐον τοΟτο

ΚείΓίβη νοη Αίίίοει, ΕιΊέίιιίθΓηοίΘΓ ΤθχΙ; Ηβ£ΐ II εκείτο παρά τον "Αγ. Ίωάννην τον Ρέντην, ένεκα

σ. 6) και άλλοι έταύτισαν το υπό τοΰ Διοδώρου (ΙΑ' της μεγάλης αποστάσεως τοΰ Ηρακλείου τούτου

18) και Πλουτάρχου (θεμιστ. 13) άναφερόμενον ώς άπό της Σαλαμίνος και της παρεμβολής της πολλώ

όρίζον μετά της Σαλαμίνος τήν διεύθυνσιν ήν κατέ- σπουδαιοτέρας πόλεως του Πειραιώς εις ήν εδει

σχεν ή έλληνική παράταςις Πράκλειον προς το νά άναφέρηται, ώς έπίσης και πολλών λόφων άπο-

τετράκωμον Πράκλειον (Πολυδεύκ. Δ' 105, Στεφ. κλειάντων τήν άπό τών στενών της Σαλαμίνος

Βυζ. έν λ. Έχελίδαι), δπερ άπετέλει τήν ένωσιν Οέαν αύτοΟ.

τών τεσσάρων άττικών δήμων, Πειραιέων, Φα- Νομίζω ότι ή έμμονή εις τήν ταύτισιν τοΟ

ληρέων, ζ,υπεταιόνων και θυμαιταδών, καί όπερ Ηρακλείου του Διοδώρου και Πλουτάρχου προς το

γενικώς έταυτίσΟη προς τά ερείπια άτινα εϊδεν Ό τετράκωμον Πράκλειον άπετέλεσε το σπουδαιό-

Εθπΐίθ (1. ο.) παρά τον μυχον τοΰ κόλπου τοΰ τατον σφάλμα έν άπάσαις ταΐς άφηγήσεσιν τών

Κερατσινίου. νεωτέρων περ'ι της ναυμαχίας και φρονώ ότι το

Εντούτοις φαίνεται ήδη άναμφίβολον ότι τό Πράκλειον τοΰ Διοδώρου, όπερ πρέπει άναμφιβόλως

τετράκωμον "Πράκλειον εκείτο εις τήν γειτο- νά τεΟή εις τήν γειτονίαν της Σαλαμίνος, έπΐ της