DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1979#0185
265 Si contius, vel vtilpub &c. Tit.xxij. 26
VS. Ided non debet aliquis reſcriptum
Vi licitam.CCAS
Qinperare lra ſententia, per quod poie ſententiaminfir-
mare: quia debet quis, lata ſententia contra ſe, appellare: quod ſi
non fecerit, perpetuô debet ſilere: ſi autem contra fecerit, deſide-
rio ſuo carebit, & pena notabitur infamiæ. VIVIAN.
Nota primô ex hac
lege, quod de natura
A Sententiæ ea ſententie eſt impo-
e natura, Vt nere perpetuum ſilen-
condemnato uere perpetuum
perpetuú im- tinm victo, & intellige
ponar ſilenti. ſilentium ſuper cõtra-
dictione, ſecundu Bald.
2. Nota ſecundô in fin.
ſecundum Paul. hîc vnu
mirabile, quod incurrit
Infamis fit, infamiam, qui ſup-
qui ſupplieat plicat, vt retractetur
antns, uu ſententia quae tranſiuit
tranſiuit in re in rem iudicatam: &
iudicatam. ſie ſi produceretur in
teſtem, poſſet ſibi obii-
ci, quod nõ eſſet habi-
lis. Patitur etiam aliam
pœnam, de qua in lege
præcedenti in fin. & di-
cit Paul hic iſtud men-
ti tenendum.
Omiſerit. quid au-
tem ſi illicitam omiſit,
vt quia toties appella-
uerat, quia iam plus
appellari non poterat,
vel ex vera cõtumacia
fuerat damnatus? Re-
ſpond. poteſt ſupplicare
tune, ſecundum quoſ-
dam: argum. huius l.
quod non placet, ne al-
e Prmium ex tero caſu ex contu-
contumacie macia cõſequatur præ-
nemo conſe-
qui debet miumvt f. de neg. geſt.
l. ſius hereditaria altero
d’Infinitas vi- infinitas incurratur:
tanda. vt S. de ſacroſanct. el.
* al. conſulibus ( fin.
y4oy 6. AA 7 m ¬
SICONTRA
IVS, VEL VTI-
litatem publi-
cam, &c.
Tractando de precibus
fecit mentionem de re-
ſcriptis:ideo de his gene-
raliter ſupponit.
On idcireo.3
d A sv eo
L minus meus
impetrauit reſcriptum
contra vicinum ſuum,
impetrãdo omiſit qua-
dam, que exprimere de-
bebat, porrexit il lud
reſcriptum iudici, &
petiit, vt procederet in
cauſa.aduerſarius dicit
quod non debet proce-
dere: quia quedamdi-
cuntur omiſſa, & ſic ta-
cita veritate impetra-
tum reſcriptum. Quæ-
ritur, vtrum procedere
debeat? Et dieitur, quod
J ad hune lo-
cum vide Me-
nochium r. de
arbit. quaſl.37.
12. 24.
e Si Princeps
in ſuo reſcri-
pto dicat ſim-
pliciter, Dele-
gamus tibi ta-
lem cauſam, in-
telligitur mã-
daſſe cognitio-
nem, & deci-
ſionem: ſecus
ſi dicat, Dele-
gamus tibi ta-
let cauſam co-
gnoſcendam.
quia tunc tan-
tum cauſ co-
gnitionẽ man-
aſſe videtur.
vide Balbum
LLj.321.
J. l. proxi. Solu vt ibi.
Codex.
Dat. Id. Aug. Aretale PP Id. Octo-
br. Thebeſte, Sabino, & Ruffino
CoSS.
Non appellanti eſt impoſitum ſi-
lentium ipſo iure, & ſi tentat per re-
ſcriptum retractare deciſa, notatur
infamia. BALD.
III. Idem A. ad vniuorſos prouinciales.
not.in c quiſquis, j. q. 1.
Vi licitam prouocatio-
nem omiſerit, perpetuô
ſilere debebit: nec à nobis impu-
dens petere per ſupplicationem
auxilium. Quod ſi fecerit, deſi-
derio ſuo carebit, & ignomini
pœna notabitur. Dat. Ralend.
Aug. PP. Ralend Septemb. Baſſo,
& Ablabio COSS.
SICONTRAIVS, VELVTILITATE M
PVLICAM, VEL PER
MENDACIVM FVERIT
aliquid poſtulatum, vel impetratum.
TITVLV
3
e
s XXII.
Epetitur in hoc titulo lex vltima: quod ſatis, vt arbitror, fuerat expoſi-
l tum tit. 19. non valere preces, aut reſcripta contraria iuri, vel vtilitati
o publicæ: quia haud dubie ſubreptionem arguunt impetrantis:vt l. 1O.S.
de ſacroſanct. eccleſ. .I.S. de ſenatuſconſult. l.47. Cod. Theodoſ-de
hœret. & Nouell. Valentinian in damnum publicum non valere reſcripta. Sed ad-
iicitur, ne etiam preces mendaces, aut pereas elicita reſcripta recipiantur: quod qui-
dem mendaci crimen eſt falſo proximum:l. ſi quis obrepſerit. ff ad leg. Cornel. de
falſ. & recte Augustinus in Ioannem, iuris eſſe forenſis, vt qui in precibus mentitus
fuerit, non illi proſit quod impetrauit: iudex tamen reſcripto datus, iudex manet,
etiamſi preces, ad quas reſcribens Imperator iudicem dedit, ſubreptitiæ, & mendaces
ſint. Iudicis datio valet, impetratio non valetnon eſt ergo reſcriptum omni ex parte
inutile, atque vitioſum. Sed de hac re aliter distinguitur in c. ſuper literis. de re-
ſcript. CVIAC.
Omiſſio non vitiat reſcriptum in
eo, quod ſi fuiſſet expreſſum, fuiſſet
tamen æque conceſſum. BALD.
1. Impp. DIOCLETIANVS, &
MAXIMIANVS. AA. &
cc. Gregorio.
On idcircô minûs is, cui
ex * noſtro reſcripto co-
gnitio delata eſt P, iudicare po-
teſt, quod ex geſtis s qudam in
precibus d omiſſa proponis. Dat.
V. Non. Maij, Diocletiano IV. &
MaximianoIIL.AA. CoSS.
Ista lex eſt notabilis, & vtilis, &
habet duas lectiones. Una eſt ſecun-
dum Placen. ſi reperiatur reſcriptum
per mendacium impetratum, non co-
gnoſcet impetratns de negotio princi-
pali. h. d. Bald. Vel ſic: Ista lex ha-
bet multas lecturas, & ſummarie ſe-
cundum omnem lecturam hoc inten-
dit: Mendacium ſupplicantis delega-
tum cognoſcere, & pronunciare non
impedit pro tenore veritatis. Vel
magis ſtrictè: Supplicantis menda-
ſic, & debet cognoſcere in cauſa. VIVIAN. Nota ex hac lege,
quod vbicumque aliquid tacetur, quod videtur obſtare, & in ef-
fectu non obſtat, non vitiatur reſcriptum, ſecundûm Bald. hic.
bJ Delata eſt.id eſt, delegata cauſa, putà appellationis.
cGestis, apud primum iudicem.
d In precibus. Principi porrectis: quia videbatur per menda¬ ſequendo veritatem tacitaim, non mendacium expreſſum cogno-
cium impetratuim, & ſic nullum, ſed tamen valet. Sed contrà, ſcit de toto ne
cium in qualitate vel circunstantia
rei non impedit delegatum cognoſce-
re, & pronunciare pre verita te-
noris. SALYCET.
11. IidemAA. & CONSTANTINvS, &
MAXIMIANVS cC.Statiæ.
PRaeſceriprione e t mendacio-
rum oppoſira , ſiue in iuris 8
narratione mendacium reperia-
tur, ſiue in facti P, ſiue in tacen-
di i fraude: pro tenore veri-
tatis, non deprecantis affirma-
tione datum iudicem cognoſce-
re deberel, & ſecundûm hoc de
cauſa conuenit ferre ſenten-
tiamP. Dat. Ralend. Decembr.
Sirmij, CC.COSS.
Ubi reſcriptum dicitur falſium, re-
cipienda eſt probatio ſuper obiectis,
aliàs punitur iudex. h. d. ſecundum
vnum intellectum. Vel non loquitur
hîc de falſo propriè ſumpto, ſed de
mendacio impetrantis, ſuper quo iu-
dex debet recipere probationem. h. d.
ſecundum aliam lecturam. BALD.
veritatem, ſicut exprimendo falſitatem, ſecundum Iaſon. & di-
cunt hic in fin. Bart. & Raph.Fulgoſ.poſt Iac. But. quod teſtis de-
bet ita puniri poena falſi, quando ſcienter tacet veritatem, ſicut
quando exprimit falſum: concor. c.j & ibi Pan. de cri. fal. & tex.
eC Praſcriptione. id eſt,
exceptione. quia dici-
tur ſuggeſto menda-
cio imperratum.
fq Oppoſita ab eo con-
tra quem eſt impetra-
tum.
g Iuris. ſe. ſcripti, ve
quia dixit, legem di-
cere, intra duodecim
dies poſſe appellari:
quod non placet: cum
omnia iura ſint in eius
pectore, vt j. de teſta. l.
omninm. & j. vnde vi.
meminerint, & quia
multi ſunt circa eum
ſemper Iuriſperiti. 2.
Dic ergo, iuris conſue-
tudinarij, cum ius aliud
ſcriptú, aliud non ſcri-
ptum: vt Inſtit. de iur.
nat gent. & ciu. S. con-
ſtat. Dicebat enim
cõſuetudinem eſſe ter-
re ſux, quod intra duo-
decim dies poterat ap-
pellari: & dic, iure, id
eſt, qualitate facti. Di-
cebat enim ſe intra de-
cé dies appellaſſe, cum
poſteà appellaſſet: & ſic
ponitur ius: ff. de iure-
iur. l. fin. S. ſin autem.
h In facti. ſc. narra-
tione. quia dicebat ſe
appelaſe, cum non
eſlet verum.
i Tacendi. quia di-
cebat ſe appellaſſe, &
in veritate appellaue-
rat, ſed nõ exprimebat
ſuper qua cauſa: cum
talis erat, ſuper qua nõ
poterat appellari: qua
ſunt mult vt j. quor.
app. non re per totum. &
maxime in l. fin. Item
exemplû eſt ff. de euict.
l. ſi re i.S vlt. & ffde
ado. l. ſi paterfam. S.fin.
& ff de in ius voc.l. ſed
ſi hac. S patronum.
Pro tenore. con-
tempto reſcripto.
I Debere. d quatuor
modis intelligitur hoc.
t. Primô, vt proniciet,
ſe iudicem non eſſe, ſe-
cundûm P. 2. Secundô,
quod ſit aliàs ordina-
rius partium dictus de-
legatus, ſecundûmH.
3. Tertiô, quod con-
ſenſerint partes in de-
legatum, non in hoc,
quod per mendacium
eſt impetratum. 4. Quartô, quia delegatus non cognoſcit, ſed
alius, qui erat ordinarius partium, & ſecundûm hos modos qua-
tuor non cognoſcit ex vi reſcripti de principali negotio: ſed
quia vel partes conſenſerunt, vel quia aliàs erat ordinarius: vel
nllo modo, vt in primo.5.Quintô, ſecundûm Az-ex vi reſcripti,
per literis.
gotio, ſecundum Decret. vt extr. de reſcript. c. ſu-
m Sententiam. id eſt, feret ſententiam, ſuper hoc ſc. vtrum
fuerit impetratum per mendacium, an non, ſecundum Placen.
ſic cauſa dubitationis habet iuriſdictionem, quam aliàs non
haberet:vt & argumff.de iudic.l. ſi quis & ff. ſi quis in ius voc.
l. penult. & de lib. cauſa. l.ordinata. & j. ſi adu. rem iudic. l ſi cum
Paſeriptionel CASrs. Domious meus impetrauit reſcri-
ptum & per mendacium: quritur ergo, an iudex debeat
procedere, & ſententiam ferre? Et dicitur, quod bene debet pro-
cedere, non ſecundum mendacium, ſed ſecundum tenorem veri-
tatis: falſum autem eſt ſiue in facto, ſiue in iure aliquid falſum,
vel tacendo verum, exprimatur. Not.ex hoc text. ibi, ſiue in
tacendi fraude. quod mendacium ita poteſt committi tacendo
proderit.
pater.2. Vel dic ſecundum Azo. quod feret ſententiam ſuper cau-
a principali: & illud, quod erat per mendacium dictum, illi non
I 3 Sed
*Cod. Ih. 11.
3.6.
a Nota bene
iſtam gloſſam,
quod ſurreptio
iuris ſcripti nõ
vitiat reſcri-
ptum. Iaſhic.
b Iſta gloſſa
eſt valde ſin-
gularis, ſecun-
dim Bald. hic
in 2. col. ad hoc
quod tempus,
quo datur ad
appellandum,
poteſt augeri
per ſtatutum,
& conſuetudi-
nem: & repu-
tauit ſingularẽ
Feli. icc cunt
ſit Romana.
extr. de appel.
adde Corſeti
ſingulari, Ap-
pellatio inter-
poni.
* Hve lux cum
quatuor legi-
bus ſequenti-
bus, eſt cano-
nizata 25.q.2.
preſiript. 133..
e Multis in
cauſis appel-
lari nõ poteſt..
d Hine colli-
gunt, citatio-
nem volunta-
riam reſpectu
citatr, putà ſi
ſua putauerat
intereſſe, va-
lere, etiam in
perſonis non
ſubiectis iudi-
ci citanti. Vide
Balbum deciſ-
323.
c Dubitationis
cauſa iuriſdi-
cti quando-
que alicui cõ-
petit.
VS. Ided non debet aliquis reſcriptum
Vi licitam.CCAS
Qinperare lra ſententia, per quod poie ſententiaminfir-
mare: quia debet quis, lata ſententia contra ſe, appellare: quod ſi
non fecerit, perpetuô debet ſilere: ſi autem contra fecerit, deſide-
rio ſuo carebit, & pena notabitur infamiæ. VIVIAN.
Nota primô ex hac
lege, quod de natura
A Sententiæ ea ſententie eſt impo-
e natura, Vt nere perpetuum ſilen-
condemnato uere perpetuum
perpetuú im- tinm victo, & intellige
ponar ſilenti. ſilentium ſuper cõtra-
dictione, ſecundu Bald.
2. Nota ſecundô in fin.
ſecundum Paul. hîc vnu
mirabile, quod incurrit
Infamis fit, infamiam, qui ſup-
qui ſupplieat plicat, vt retractetur
antns, uu ſententia quae tranſiuit
tranſiuit in re in rem iudicatam: &
iudicatam. ſie ſi produceretur in
teſtem, poſſet ſibi obii-
ci, quod nõ eſſet habi-
lis. Patitur etiam aliam
pœnam, de qua in lege
præcedenti in fin. & di-
cit Paul hic iſtud men-
ti tenendum.
Omiſerit. quid au-
tem ſi illicitam omiſit,
vt quia toties appella-
uerat, quia iam plus
appellari non poterat,
vel ex vera cõtumacia
fuerat damnatus? Re-
ſpond. poteſt ſupplicare
tune, ſecundum quoſ-
dam: argum. huius l.
quod non placet, ne al-
e Prmium ex tero caſu ex contu-
contumacie macia cõſequatur præ-
nemo conſe-
qui debet miumvt f. de neg. geſt.
l. ſius hereditaria altero
d’Infinitas vi- infinitas incurratur:
tanda. vt S. de ſacroſanct. el.
* al. conſulibus ( fin.
y4oy 6. AA 7 m ¬
SICONTRA
IVS, VEL VTI-
litatem publi-
cam, &c.
Tractando de precibus
fecit mentionem de re-
ſcriptis:ideo de his gene-
raliter ſupponit.
On idcireo.3
d A sv eo
L minus meus
impetrauit reſcriptum
contra vicinum ſuum,
impetrãdo omiſit qua-
dam, que exprimere de-
bebat, porrexit il lud
reſcriptum iudici, &
petiit, vt procederet in
cauſa.aduerſarius dicit
quod non debet proce-
dere: quia quedamdi-
cuntur omiſſa, & ſic ta-
cita veritate impetra-
tum reſcriptum. Quæ-
ritur, vtrum procedere
debeat? Et dieitur, quod
J ad hune lo-
cum vide Me-
nochium r. de
arbit. quaſl.37.
12. 24.
e Si Princeps
in ſuo reſcri-
pto dicat ſim-
pliciter, Dele-
gamus tibi ta-
lem cauſam, in-
telligitur mã-
daſſe cognitio-
nem, & deci-
ſionem: ſecus
ſi dicat, Dele-
gamus tibi ta-
let cauſam co-
gnoſcendam.
quia tunc tan-
tum cauſ co-
gnitionẽ man-
aſſe videtur.
vide Balbum
LLj.321.
J. l. proxi. Solu vt ibi.
Codex.
Dat. Id. Aug. Aretale PP Id. Octo-
br. Thebeſte, Sabino, & Ruffino
CoSS.
Non appellanti eſt impoſitum ſi-
lentium ipſo iure, & ſi tentat per re-
ſcriptum retractare deciſa, notatur
infamia. BALD.
III. Idem A. ad vniuorſos prouinciales.
not.in c quiſquis, j. q. 1.
Vi licitam prouocatio-
nem omiſerit, perpetuô
ſilere debebit: nec à nobis impu-
dens petere per ſupplicationem
auxilium. Quod ſi fecerit, deſi-
derio ſuo carebit, & ignomini
pœna notabitur. Dat. Ralend.
Aug. PP. Ralend Septemb. Baſſo,
& Ablabio COSS.
SICONTRAIVS, VELVTILITATE M
PVLICAM, VEL PER
MENDACIVM FVERIT
aliquid poſtulatum, vel impetratum.
TITVLV
3
e
s XXII.
Epetitur in hoc titulo lex vltima: quod ſatis, vt arbitror, fuerat expoſi-
l tum tit. 19. non valere preces, aut reſcripta contraria iuri, vel vtilitati
o publicæ: quia haud dubie ſubreptionem arguunt impetrantis:vt l. 1O.S.
de ſacroſanct. eccleſ. .I.S. de ſenatuſconſult. l.47. Cod. Theodoſ-de
hœret. & Nouell. Valentinian in damnum publicum non valere reſcripta. Sed ad-
iicitur, ne etiam preces mendaces, aut pereas elicita reſcripta recipiantur: quod qui-
dem mendaci crimen eſt falſo proximum:l. ſi quis obrepſerit. ff ad leg. Cornel. de
falſ. & recte Augustinus in Ioannem, iuris eſſe forenſis, vt qui in precibus mentitus
fuerit, non illi proſit quod impetrauit: iudex tamen reſcripto datus, iudex manet,
etiamſi preces, ad quas reſcribens Imperator iudicem dedit, ſubreptitiæ, & mendaces
ſint. Iudicis datio valet, impetratio non valetnon eſt ergo reſcriptum omni ex parte
inutile, atque vitioſum. Sed de hac re aliter distinguitur in c. ſuper literis. de re-
ſcript. CVIAC.
Omiſſio non vitiat reſcriptum in
eo, quod ſi fuiſſet expreſſum, fuiſſet
tamen æque conceſſum. BALD.
1. Impp. DIOCLETIANVS, &
MAXIMIANVS. AA. &
cc. Gregorio.
On idcircô minûs is, cui
ex * noſtro reſcripto co-
gnitio delata eſt P, iudicare po-
teſt, quod ex geſtis s qudam in
precibus d omiſſa proponis. Dat.
V. Non. Maij, Diocletiano IV. &
MaximianoIIL.AA. CoSS.
Ista lex eſt notabilis, & vtilis, &
habet duas lectiones. Una eſt ſecun-
dum Placen. ſi reperiatur reſcriptum
per mendacium impetratum, non co-
gnoſcet impetratns de negotio princi-
pali. h. d. Bald. Vel ſic: Ista lex ha-
bet multas lecturas, & ſummarie ſe-
cundum omnem lecturam hoc inten-
dit: Mendacium ſupplicantis delega-
tum cognoſcere, & pronunciare non
impedit pro tenore veritatis. Vel
magis ſtrictè: Supplicantis menda-
ſic, & debet cognoſcere in cauſa. VIVIAN. Nota ex hac lege,
quod vbicumque aliquid tacetur, quod videtur obſtare, & in ef-
fectu non obſtat, non vitiatur reſcriptum, ſecundûm Bald. hic.
bJ Delata eſt.id eſt, delegata cauſa, putà appellationis.
cGestis, apud primum iudicem.
d In precibus. Principi porrectis: quia videbatur per menda¬ ſequendo veritatem tacitaim, non mendacium expreſſum cogno-
cium impetratuim, & ſic nullum, ſed tamen valet. Sed contrà, ſcit de toto ne
cium in qualitate vel circunstantia
rei non impedit delegatum cognoſce-
re, & pronunciare pre verita te-
noris. SALYCET.
11. IidemAA. & CONSTANTINvS, &
MAXIMIANVS cC.Statiæ.
PRaeſceriprione e t mendacio-
rum oppoſira , ſiue in iuris 8
narratione mendacium reperia-
tur, ſiue in facti P, ſiue in tacen-
di i fraude: pro tenore veri-
tatis, non deprecantis affirma-
tione datum iudicem cognoſce-
re deberel, & ſecundûm hoc de
cauſa conuenit ferre ſenten-
tiamP. Dat. Ralend. Decembr.
Sirmij, CC.COSS.
Ubi reſcriptum dicitur falſium, re-
cipienda eſt probatio ſuper obiectis,
aliàs punitur iudex. h. d. ſecundum
vnum intellectum. Vel non loquitur
hîc de falſo propriè ſumpto, ſed de
mendacio impetrantis, ſuper quo iu-
dex debet recipere probationem. h. d.
ſecundum aliam lecturam. BALD.
veritatem, ſicut exprimendo falſitatem, ſecundum Iaſon. & di-
cunt hic in fin. Bart. & Raph.Fulgoſ.poſt Iac. But. quod teſtis de-
bet ita puniri poena falſi, quando ſcienter tacet veritatem, ſicut
quando exprimit falſum: concor. c.j & ibi Pan. de cri. fal. & tex.
eC Praſcriptione. id eſt,
exceptione. quia dici-
tur ſuggeſto menda-
cio imperratum.
fq Oppoſita ab eo con-
tra quem eſt impetra-
tum.
g Iuris. ſe. ſcripti, ve
quia dixit, legem di-
cere, intra duodecim
dies poſſe appellari:
quod non placet: cum
omnia iura ſint in eius
pectore, vt j. de teſta. l.
omninm. & j. vnde vi.
meminerint, & quia
multi ſunt circa eum
ſemper Iuriſperiti. 2.
Dic ergo, iuris conſue-
tudinarij, cum ius aliud
ſcriptú, aliud non ſcri-
ptum: vt Inſtit. de iur.
nat gent. & ciu. S. con-
ſtat. Dicebat enim
cõſuetudinem eſſe ter-
re ſux, quod intra duo-
decim dies poterat ap-
pellari: & dic, iure, id
eſt, qualitate facti. Di-
cebat enim ſe intra de-
cé dies appellaſſe, cum
poſteà appellaſſet: & ſic
ponitur ius: ff. de iure-
iur. l. fin. S. ſin autem.
h In facti. ſc. narra-
tione. quia dicebat ſe
appelaſe, cum non
eſlet verum.
i Tacendi. quia di-
cebat ſe appellaſſe, &
in veritate appellaue-
rat, ſed nõ exprimebat
ſuper qua cauſa: cum
talis erat, ſuper qua nõ
poterat appellari: qua
ſunt mult vt j. quor.
app. non re per totum. &
maxime in l. fin. Item
exemplû eſt ff. de euict.
l. ſi re i.S vlt. & ffde
ado. l. ſi paterfam. S.fin.
& ff de in ius voc.l. ſed
ſi hac. S patronum.
Pro tenore. con-
tempto reſcripto.
I Debere. d quatuor
modis intelligitur hoc.
t. Primô, vt proniciet,
ſe iudicem non eſſe, ſe-
cundûm P. 2. Secundô,
quod ſit aliàs ordina-
rius partium dictus de-
legatus, ſecundûmH.
3. Tertiô, quod con-
ſenſerint partes in de-
legatum, non in hoc,
quod per mendacium
eſt impetratum. 4. Quartô, quia delegatus non cognoſcit, ſed
alius, qui erat ordinarius partium, & ſecundûm hos modos qua-
tuor non cognoſcit ex vi reſcripti de principali negotio: ſed
quia vel partes conſenſerunt, vel quia aliàs erat ordinarius: vel
nllo modo, vt in primo.5.Quintô, ſecundûm Az-ex vi reſcripti,
per literis.
gotio, ſecundum Decret. vt extr. de reſcript. c. ſu-
m Sententiam. id eſt, feret ſententiam, ſuper hoc ſc. vtrum
fuerit impetratum per mendacium, an non, ſecundum Placen.
ſic cauſa dubitationis habet iuriſdictionem, quam aliàs non
haberet:vt & argumff.de iudic.l. ſi quis & ff. ſi quis in ius voc.
l. penult. & de lib. cauſa. l.ordinata. & j. ſi adu. rem iudic. l ſi cum
Paſeriptionel CASrs. Domious meus impetrauit reſcri-
ptum & per mendacium: quritur ergo, an iudex debeat
procedere, & ſententiam ferre? Et dicitur, quod bene debet pro-
cedere, non ſecundum mendacium, ſed ſecundum tenorem veri-
tatis: falſum autem eſt ſiue in facto, ſiue in iure aliquid falſum,
vel tacendo verum, exprimatur. Not.ex hoc text. ibi, ſiue in
tacendi fraude. quod mendacium ita poteſt committi tacendo
proderit.
pater.2. Vel dic ſecundum Azo. quod feret ſententiam ſuper cau-
a principali: & illud, quod erat per mendacium dictum, illi non
I 3 Sed
*Cod. Ih. 11.
3.6.
a Nota bene
iſtam gloſſam,
quod ſurreptio
iuris ſcripti nõ
vitiat reſcri-
ptum. Iaſhic.
b Iſta gloſſa
eſt valde ſin-
gularis, ſecun-
dim Bald. hic
in 2. col. ad hoc
quod tempus,
quo datur ad
appellandum,
poteſt augeri
per ſtatutum,
& conſuetudi-
nem: & repu-
tauit ſingularẽ
Feli. icc cunt
ſit Romana.
extr. de appel.
adde Corſeti
ſingulari, Ap-
pellatio inter-
poni.
* Hve lux cum
quatuor legi-
bus ſequenti-
bus, eſt cano-
nizata 25.q.2.
preſiript. 133..
e Multis in
cauſis appel-
lari nõ poteſt..
d Hine colli-
gunt, citatio-
nem volunta-
riam reſpectu
citatr, putà ſi
ſua putauerat
intereſſe, va-
lere, etiam in
perſonis non
ſubiectis iudi-
ci citanti. Vide
Balbum deciſ-
323.
c Dubitationis
cauſa iuriſdi-
cti quando-
que alicui cõ-
petit.