DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1979#0812
I ex vul
Aideo e
diliiinnmuſe
pVBE
Codicis Liber ſextus. 1520
dJ Non focit. i non declarauit fines, vel formam certaminis.
es Copulaſſet. qu enim incontinenti a fiunt, videntur ineſſe: a Que incoſp l,
vt fſi cer. pel. lecta, & fde cõditio, & deml non ad ea & de vert. tinent e yy?
1519
rante eo, cui proficit eam impleri. ſi autem non eſt caſualis, ſi-
quidem eſt in dando: tunc mortuo demum teſtatore impletur,
& à ſciente. ſi autem in facto, ſi quidem tale eſt, quod facile fieri
poteſt, vt aſcendere capi-
tolium:tune idem:ſieut
in dando dixi: ſi verô nõ
facile, vt ſi Titius erit
conſul, vel nupſerit illi:
tune etiam viuo teſtato-
re, vt dixi, in caſuali etiã
ab ignorante: & proban-
tur hæc hic, & ffde con-
di. & demõſt lj. & lhac
cõditio. in prin. & l. ſi iã.
& l. Publius. & l. multi
intereſt, & l. conditionum.
& de hored. inſtit.l ſi quis
inſtituatur. Item nota
Regula iuris hie quod ſufficit a factu,
eſt, vt ceſſante licét non duret factum:
eaeae eſeten vt fflocal, maritus. Sed
fallit, quando argu, contrà ff. de in rem
ſufficit, vt cau- verſl ſi pro patre.S. ver-
ſa adſit certo ſum.ACCVR.
aliquo tmmOe I testamentum C a¬
re: na ſi oot. Soté Teſtamentum
dfuerit, ., n
nelbtel feciſti heredem inſtitui-
fectus, ſi po- ſti, & adieciſti, ſit ille
ſteà cauſa ceſ-heres ſecüdum P condi-
ſer: y. plenius tiones: eod. teſtamento
auur iraquel, ſeriptas, & ſeribendas: ſi
tauſa. limit. 4in nulla fuérit ſubſcriptio:
prine. an valeat teſtamentum
5 Verba Papi- & heredis inſtitutio,
niani in l. ci queritur?Reſp quod ſic,
aer & cõditio reiecta, & va-
l lataa von cua eſt intelligeda, exé-
b Heres eſto, plo eius, qui reipub cer-
ſecundum cõ- tos vicos reliquit, & di-
ditiones infra xit ſe velle alia ſcriptura
ſeriptas: ſi ne fines declarare, & quo-
ſeribat, an te¬.
ftamentum tiens, vel quomodo de-
valeat. beant in eis exerceri:nec
fecit morte prœuentus,
quæritur, an valeat reli-
ctum? Reſp. quod ſic. &
quod ſequitur, referas
ad primum caſum. Si au
tem aliqua conditio ap-
poſita fuit in aliqua par-
te teſtamenti, ad illã re-
ferenda eſt inſtitutio, &
erit conditionalis. VIVI.
a Purã habere inſtitu-
tionẽ immô videtur non
valere:ve ff de hered, inſt.
l quotiens. S. tantundem.
Solu. ibi ſententia Mar-
celli dicitur, & mala: vt
in eo. tit.l. ij.2. Vel dic ſe-
cundûm Ioan. ibi loqui-
tur, cum teſtator deſti-
nauerat, & in animo ha-
buerat inſerere condi-
tionem: ſed prœuentus
morte non inſeruit: hic
autem non, licet eſſet
pollicitus ſe inſerturu.
3. Vel aliter hic dixit, he-
res eſto ſecundûm con-
ditionem, &c. ibi, heres
erit ſecundum conditio-
nem, &c. 4. Vel ibi non
eſt heres, vt voluit te-
ſtator: ſcil. ſub conditio-
ne: ſed purè: vt hic 5.
Vel die, ibi habuit in
animo perficere teſta-
e Ex imperſe- mentum, & morte præ-
co teſtamẽto uentus eſt, & ſic exim-
aihil debetur. perfecto teſtamento ni-
hil debetur:vt ff-de teſta.
l.ex ea ſcriptura. in prine.
hîe compleuit, &c.
b Papinianus reſpondit.
ſie ff.de lega.ij. l. cum pa-
ter. S fina.
e JCertaminis. al certam
in his: & alias, certaminis.
parte teſtamenti adiectu, diſpoſitio-
nem reddunt conditionalem SAL.
Vel ſic: Inſtitutio facta ſub cõditio.
ne, vel modo, vel demoſtratione, in-
ferius exprimendis à teſtatore, non
vitiatur: licèt poſteà nõ expriman-
tur. Si verô exprimatur conditio,
etiam in fine teſtamenti, reddit in-
ſtitutionẽ conditionalem: ſicut ſi à
principio fuiſſet appoſita. ALEx.
VII1. Idem A. IoanniPP.
Iteſtamentum ita ſcriptum
inueniatur, Ille heres esto ſe-
cundum conditiones infra ſcriptas:
ſi quidem nihil eſt adiectum,
neque aliqua conditio in teſta-
mento poſita eſt: ſuperuacuam
eſſe conditionum pollicitatio-
nem ſancimus, & teſtamentum
puram habere inſtitutionem a.
Et argumẽto vtimur, quod Pa
pinianus reſponditb , Vicos
reipublice relictos, qui proprios
fines habebant, non ideô ex fi-
deicommiſſo minus deberi,
quod teſtator fines eorum, &
certaminise formam, quod *
celebrari ſingulis annis voluit,
alia ſcriptura ſe declaraturum
promiſit, ac poſteà morte præ-
uentus non fecit . Sin autem
conditiones quaſdam in quauis
parte teſtamenti poſuit: tunc
videri ab initio conditionalem
eſſe inſtitutionem, & ſic om-
nia compleri tanquâm ſi teſta-
tor ipſas inſtituriones eiſdem
conditionibus copulaſſet, s qu
infra conſcriptæ ſunt. Dat. VI.
Ralend. Auguſt. Conſtantinop.
poſt conſulatum Lampadij, &
Oreſtis VV.CC.
Tacita pupillaris non admitti-
tur contra matrem, dum viuit: ſed
ſi mater ante mortem impuberis
exiit de medio, admittitur ſub-
ſtitutus. h.d. ſecundum commu-
nem opinionem gloſſatorum, &
doctorum. ALEX. concor. BALD.
& SAL.
IX. Idem A. Ioanni PP.
Vm quidam prægnantem
Chlbens conigem, ſeripſit
heredem ipſam quidem ſuam
vxorem ex parte: ventrem verô
ex alia parte, & adiecit: ſi non
poſthumus natus fuerit, alium
ſibi heredem eſſe: poſthumus
autem natus impubes deceſſit:
dubitatur quid iuris ſit, tam Vl-
piano, quàm Papiniano viris di-
ſertiſſimis voluntatis eſſe que-
ſtionem ſcribentibus, cûm opi-
nabatur f Papinianus eüdemg *
teſtatorẽ voluiſſe poſthumo na-
to, & impubere defuncto, ma-
trem magis ad eius venire ſuc-
ceſſionem, quàm ſubſtitutum. Si
enim ſuæ ſubſtantiæ partem
vxori dereliquit l: multô magis
& luctuoſam l hereditatem ad
matrem venire curauit. Nos ita-
que in hac ſpecie Papiniani du-
bitationem reſecantes, ſubſtitu-
tionem quidem in huiuſmodi
caſu, vbi poſthumus natus ad-
huc impubes viua matre deceſ-
ſerit, reſpuendam eſſe cenſe-
mus. Tunc autem tantummo-
dô T ſubſtitutionem admitti-
mus, cûm poſthumus minime
editus fuerit, vel poſt eius par-
tum mater prior m deceſſerit.
Dat. III. Ralend. Auguſt. Con-
ſtantinop. poſt cõſulatum Lam-
padij, & Oreſtis VV.CC.
DE IMPVBERV
ccccc e,
M, ET ALIIS
ſubſtitutionibus T.
TITVEVS
Ixit titulo ſuperiore de ſubstitutionibus precariis, & conditionibus earum: hoc
titulo dicturus eſt de directis, qua poſt inſtitutiones ſequentem partem, locum-
D
XXVI.
ve in teſtamentis occupant, de quibus etiã anteuertit dicere l. vlt.tit. ſuperioris, vt
hoc veluti nodo hunc ei cõnecteret, cui ſimilem adnotabo tit, o. Et vt primum con-
ſtituamus, quid ſint. Directa ſunt inſtitutiones heredum, quos vel nobis ipſis facimus
in priorum locum: vel quibuſdã liberis noſtris non habentibus teſtamenti factioné.
His verbis notamus duos tantum ſubſtitutionum caſus, vt l-precibus. hoc tit. qui
& euentus dicuntur, Liam hoc iure. D.eod & cauſa, l.cu ex filio S filio. D.eod.
Primo caſu, ſi primo gradu institutus heres eſſe nolit, aut non poſſit alii in loci, par-
témve eius nobis heredem ſubstituimus: & hac eſt ſubstitutio vulgaris, qua commu-
ni iuré fieri ab omnibus, & omnibus poteſt. Secundo caſu, ſi liberi nostri moriantur,
antequam habeant testamenti factionẽ: putà impuberes, aut mente capti, heredem
eis damus, quem ſubstitutum vocamus: quod poſt heredem, quem nobis instituimus
prima parte testamenti, eum ſubiiciamus, & ſubstituamus liberis, quos in potestate
habemus, ita vt duo testamenta fint-vnum, quod facimus nobis:altorum, quod faci-
mus liberis nostris impuberibus, quod dicitur pupillare testamentum, pupillaris ſub-
ſtitutio, pupillares tabula, ſecunda tabula. Appellatio enim ſecundarum tabularum
pupillari tantum
bularum,
principalium tabularum locum obtinet,
ad exemplum pupillaris, etiam liberis
mus, in ſimilem caſum: Si mente capti deceſſerint, ſubstituere poſſumus ex Con- quia tractatur de ſucceſ-
ſtitutionibus Iustiniani. namque olim moribus hoc tantum datum erat paren- ſione virinon heredlt ,
tibus, vt liberis impuberibus testamentum facerent in hunc caſum, Si impu- te filij: ſed mariti Cll
1uS
m ſubstitutioni conuenit: & ſecundi heredis, quàm ſecundarum ta-
am, latior appellatio eſtnam & ſubstitutus vulgariter, & coheres adiectus
primo loco heredi inſtituto ſecundus heres eſt. Vulgaris ſubstitutio primarn, 11
&eredisr aderius multo magus, Poro lquamuis excludit ma- aac poſrema
IVV.... .. in noteftate habe¬re? Reſpondetur ſic; abuſius appel lu
Vulgaris ſubstitutio primarum, &
mente captis, quos in potestate habe-
oblig. l ſi ita ſtipulatus. s ineſſe vidẽtu,ului
di inftit. l inſtitutio.
CVn quidam CA-
un fiunmnſieis prines
ex vna parte, & eum, qui ln dis ben,
it, Si poſthumus natus i une tpreſſ que a
2.. u lſAſti¬ pr
humun peruéturaerat. uenſbtr Pnſinfituuul vlt
uus, & impubes deceſſit:
Portionus adſi
quaritur? De hoc dubi¬ ules alliu-
1 adin eſtſei-
nem, opinabatur autem qlot , tiones in inſtuut
A. heredita¬ mrite repetitæ..
bere mortuo matrem oheredita acite repet
perator diſtinguit, aut e¬ ulus adduas.
deceſſit, aut matre pr- uden partes, NVSA
bet locu ſubſtitutio. In ſe dicit, pro un lutitutio-
uu uon E inl
., uaE tat: hoc eſt lulſibuu
editus nõ eſt, vel editus. at: hoc eſt lll
ex verbis teſtamenti tem, & negan-j l’r¬
tre:ex verbis teſtamenti ten& nea nii, partium menti
VIVIAN. tit cit ontrail uiopartium
2... .hha Glu s in ve. lht, quod di manifeſte in inl
autẽ pro certo dicebat. GlolS, in in
V dTacita vulgu nahicer...
bat: quoniam dubitan- iea uvt ilutquiſiiin. IA
I..av. Muatuor Subſtitutio bi
gS Eundem. quia ex- preſſa pupillar lulaauaiiqua-
Aa p al, omnino.up au. & nuh...A1.
quia partem ei reliquit ’i furioſorm dlpuéſi dl puberis: ſed inp
...I....2. il 1. J Reiecta incr an,
iT Dereliquit. ſcil te. Ja ſuoſtiu¬ Pruvdluntas
ſtator. . 1.A tionu diuiſio¬ ulllinamvt mppSE V
lt ſMulio magis. id eſt, ne, & abore, lſj ’rr IVEF
non minus. ſie ex iegibus ſ’ni¬ NINVSAA
21. I. tutionum alia Sul
fa de bis qui amle aper uioe ali o truioe ibi d
ul’lulut fas tbi d dubitari n
AAFeGSEt d eſt, directa. ’lll lle
quam partus, s Sic ergo id eſt dt l, lnſeis fa
nota qjuodtacita eſub iaus vipuis uqun lſta, adpuber
non admittitur: ſed hoc Alia pupilla. uet & ali-
a 1, .m.v allis nor-
deunt eſte verun cûnm is al qs q i qyi ei l on eiu
en uS s B heredibue:
aliter:nos idem ſemper: luitinianeai l auous;
Chryſogonus & ar de buut ſa
here. insti. aſſe. & de con¬ Vv
Svs. Quidam teſta¬ ll l ſant, ali
mentum fecit: vxorem hm fiunt, all
2. Ledes ex u i vel liber
n vett erat exalsia arrieree pre,
redem inſtituit: & adie ppbus ll ſuu vel fiunt expre,
non ert, Vitalis ſit heres lunt u, orationis velus
n ea parte, que ad poſt- uqual precbvel Sempre
. llu t in¬ res
natus eſt poſthumus vi¬ d vo p etatur poteſtatenm
an mater ad parten ſu pmnſſire
vocetur, an ſubſtitutus, lun voi.1
eapiniauus, deus dbiuius mdrrry
tat ’apimanus, dicensliuoquibus . reciproca.B
voluntatis eſſe queſtio¬ uoquou’ ne recipr
ooiqualibus,
teſtatorem voluiſſe po¬ pi e liguur inſubſti
ſthumo nato, & impu¬ diaals:
vocari ſubſtituto exclu- , u nſinuue tes adiecte in in
ſo & pro ea allegat Im¬ taliàs, ide. uui enſentur in ſul
ditus eſt partus, aut non: u tuin te-
ſi editus, aut viua matre uiéhot vo¬ I.Imp. M.JE1
mortua. Primo caſu ad¬. upeſa l RV
mittitur mater: nec ha- bOpinari quinidigur ç
lpe
ſecundo caſu eſt locus certo nõ adfir-
VV mat:ſſd ſear ndilul.
ſubſtitutioni. Si auten at ſe dut iieitu purit R ſul
. rus nedus en ia qumnelils lu
pramortua tamen mar ter aEtma uuuuuralus er in ſubſtitution
locum habebit ſubſtitu¬ gubſtitutioilun li in fa¬ 1:
tio & vocabitur Vitalis. iuoitiuiolmunr alias partes teſt
matré non ad-lluun. tioni tacitæ inl
f opinabatur. non b t ruu ddr dintiunt, ſer tlont tact
vnde in fine corigitur, airne ul u e la ſunt . Dar
CiI AnA Ahita¬ rtt pror. ſpſt unt.
n eo ſeil quod dubita- racita vua l ſ uero Cos.
ris (quæ intel-
dum non erat. ACcVRS. ligitur in ex- quatuor
rimarren ex.auautl qua- proca facta perſo
preſan pappilren mon d’anutnre ui uiaue ons ſaper
fecit ſed tacitam. Irem aa omnin l iuiuud, ontnet pupillar
vt ſubiicit. & extranet v.
...r uſjue ylſd Inet vul,
n SSue. ſreſtatoris. Cuac . Eulol vna vulgaremt
buediSj, rit omnibus fier;
tiont diuiſio¬ Nſe
n amanie di¬ lulboe
I5 Luctuoſam. ſic Inssi. Romanis di¬ qu run TTErei
A. Suhſti. u oll.. IEr.
al Teriulin prine ds int uile: siſi, blis HEteditate.
ltutione. A Acti inteſte
tabu l.jjin fine. duplex llun
... a4 oriſ- Alia vulgaris: l’llinquan ſtitnri-
m Prior, id eſt, priuſe Aia vutétr a unon ttutio enim tr
2 actio dicitur
ſtiturio contra matren direta liee i portigi n6
pennr & al
& ipſa ſit inſtituta, non pupllaris, ſeu
i. ’ln, j licé ſub:
lumantus in n l e lubſtituti
vt jtitu rl precibus niſi lunautetu, n l een a nrbnuututis
itituz l precibus nil fra evnnu. lionſa perſonam ¬
in breuiloqua duobus Aia comu puiti. ſu lam, quil
impuberibus facta ſie & nis, ſiue gene. iulel
vos inuicen ſubltituo. taisque dait l ini. te
nam quatuor ſubſtitux dtut ſ ſo iuite
tiones videnturvt ſſ de plce, & re it ldunbes
vulg ſubſt l. Lucius. cee a n. .
Sed nunquid tacita d ,an hos ture. l.
vulgaris, que intelligi¬ Lucius feoo.
tur in expreſſa pupilla¬ Alia militaris,
tvr ff AM.l hA ,, alia fideicom-
ri:vt ffeod-l iam hoc iure. iſſaria: ſed
latur ſubſtitu Ml
io. Anto, con¬ llollol.
tio. Anto. diuſti
Aideo e
diliiinnmuſe
pVBE
Codicis Liber ſextus. 1520
dJ Non focit. i non declarauit fines, vel formam certaminis.
es Copulaſſet. qu enim incontinenti a fiunt, videntur ineſſe: a Que incoſp l,
vt fſi cer. pel. lecta, & fde cõditio, & deml non ad ea & de vert. tinent e yy?
1519
rante eo, cui proficit eam impleri. ſi autem non eſt caſualis, ſi-
quidem eſt in dando: tunc mortuo demum teſtatore impletur,
& à ſciente. ſi autem in facto, ſi quidem tale eſt, quod facile fieri
poteſt, vt aſcendere capi-
tolium:tune idem:ſieut
in dando dixi: ſi verô nõ
facile, vt ſi Titius erit
conſul, vel nupſerit illi:
tune etiam viuo teſtato-
re, vt dixi, in caſuali etiã
ab ignorante: & proban-
tur hæc hic, & ffde con-
di. & demõſt lj. & lhac
cõditio. in prin. & l. ſi iã.
& l. Publius. & l. multi
intereſt, & l. conditionum.
& de hored. inſtit.l ſi quis
inſtituatur. Item nota
Regula iuris hie quod ſufficit a factu,
eſt, vt ceſſante licét non duret factum:
eaeae eſeten vt fflocal, maritus. Sed
fallit, quando argu, contrà ff. de in rem
ſufficit, vt cau- verſl ſi pro patre.S. ver-
ſa adſit certo ſum.ACCVR.
aliquo tmmOe I testamentum C a¬
re: na ſi oot. Soté Teſtamentum
dfuerit, ., n
nelbtel feciſti heredem inſtitui-
fectus, ſi po- ſti, & adieciſti, ſit ille
ſteà cauſa ceſ-heres ſecüdum P condi-
ſer: y. plenius tiones: eod. teſtamento
auur iraquel, ſeriptas, & ſeribendas: ſi
tauſa. limit. 4in nulla fuérit ſubſcriptio:
prine. an valeat teſtamentum
5 Verba Papi- & heredis inſtitutio,
niani in l. ci queritur?Reſp quod ſic,
aer & cõditio reiecta, & va-
l lataa von cua eſt intelligeda, exé-
b Heres eſto, plo eius, qui reipub cer-
ſecundum cõ- tos vicos reliquit, & di-
ditiones infra xit ſe velle alia ſcriptura
ſeriptas: ſi ne fines declarare, & quo-
ſeribat, an te¬.
ftamentum tiens, vel quomodo de-
valeat. beant in eis exerceri:nec
fecit morte prœuentus,
quæritur, an valeat reli-
ctum? Reſp. quod ſic. &
quod ſequitur, referas
ad primum caſum. Si au
tem aliqua conditio ap-
poſita fuit in aliqua par-
te teſtamenti, ad illã re-
ferenda eſt inſtitutio, &
erit conditionalis. VIVI.
a Purã habere inſtitu-
tionẽ immô videtur non
valere:ve ff de hered, inſt.
l quotiens. S. tantundem.
Solu. ibi ſententia Mar-
celli dicitur, & mala: vt
in eo. tit.l. ij.2. Vel dic ſe-
cundûm Ioan. ibi loqui-
tur, cum teſtator deſti-
nauerat, & in animo ha-
buerat inſerere condi-
tionem: ſed prœuentus
morte non inſeruit: hic
autem non, licet eſſet
pollicitus ſe inſerturu.
3. Vel aliter hic dixit, he-
res eſto ſecundûm con-
ditionem, &c. ibi, heres
erit ſecundum conditio-
nem, &c. 4. Vel ibi non
eſt heres, vt voluit te-
ſtator: ſcil. ſub conditio-
ne: ſed purè: vt hic 5.
Vel die, ibi habuit in
animo perficere teſta-
e Ex imperſe- mentum, & morte præ-
co teſtamẽto uentus eſt, & ſic exim-
aihil debetur. perfecto teſtamento ni-
hil debetur:vt ff-de teſta.
l.ex ea ſcriptura. in prine.
hîe compleuit, &c.
b Papinianus reſpondit.
ſie ff.de lega.ij. l. cum pa-
ter. S fina.
e JCertaminis. al certam
in his: & alias, certaminis.
parte teſtamenti adiectu, diſpoſitio-
nem reddunt conditionalem SAL.
Vel ſic: Inſtitutio facta ſub cõditio.
ne, vel modo, vel demoſtratione, in-
ferius exprimendis à teſtatore, non
vitiatur: licèt poſteà nõ expriman-
tur. Si verô exprimatur conditio,
etiam in fine teſtamenti, reddit in-
ſtitutionẽ conditionalem: ſicut ſi à
principio fuiſſet appoſita. ALEx.
VII1. Idem A. IoanniPP.
Iteſtamentum ita ſcriptum
inueniatur, Ille heres esto ſe-
cundum conditiones infra ſcriptas:
ſi quidem nihil eſt adiectum,
neque aliqua conditio in teſta-
mento poſita eſt: ſuperuacuam
eſſe conditionum pollicitatio-
nem ſancimus, & teſtamentum
puram habere inſtitutionem a.
Et argumẽto vtimur, quod Pa
pinianus reſponditb , Vicos
reipublice relictos, qui proprios
fines habebant, non ideô ex fi-
deicommiſſo minus deberi,
quod teſtator fines eorum, &
certaminise formam, quod *
celebrari ſingulis annis voluit,
alia ſcriptura ſe declaraturum
promiſit, ac poſteà morte præ-
uentus non fecit . Sin autem
conditiones quaſdam in quauis
parte teſtamenti poſuit: tunc
videri ab initio conditionalem
eſſe inſtitutionem, & ſic om-
nia compleri tanquâm ſi teſta-
tor ipſas inſtituriones eiſdem
conditionibus copulaſſet, s qu
infra conſcriptæ ſunt. Dat. VI.
Ralend. Auguſt. Conſtantinop.
poſt conſulatum Lampadij, &
Oreſtis VV.CC.
Tacita pupillaris non admitti-
tur contra matrem, dum viuit: ſed
ſi mater ante mortem impuberis
exiit de medio, admittitur ſub-
ſtitutus. h.d. ſecundum commu-
nem opinionem gloſſatorum, &
doctorum. ALEX. concor. BALD.
& SAL.
IX. Idem A. Ioanni PP.
Vm quidam prægnantem
Chlbens conigem, ſeripſit
heredem ipſam quidem ſuam
vxorem ex parte: ventrem verô
ex alia parte, & adiecit: ſi non
poſthumus natus fuerit, alium
ſibi heredem eſſe: poſthumus
autem natus impubes deceſſit:
dubitatur quid iuris ſit, tam Vl-
piano, quàm Papiniano viris di-
ſertiſſimis voluntatis eſſe que-
ſtionem ſcribentibus, cûm opi-
nabatur f Papinianus eüdemg *
teſtatorẽ voluiſſe poſthumo na-
to, & impubere defuncto, ma-
trem magis ad eius venire ſuc-
ceſſionem, quàm ſubſtitutum. Si
enim ſuæ ſubſtantiæ partem
vxori dereliquit l: multô magis
& luctuoſam l hereditatem ad
matrem venire curauit. Nos ita-
que in hac ſpecie Papiniani du-
bitationem reſecantes, ſubſtitu-
tionem quidem in huiuſmodi
caſu, vbi poſthumus natus ad-
huc impubes viua matre deceſ-
ſerit, reſpuendam eſſe cenſe-
mus. Tunc autem tantummo-
dô T ſubſtitutionem admitti-
mus, cûm poſthumus minime
editus fuerit, vel poſt eius par-
tum mater prior m deceſſerit.
Dat. III. Ralend. Auguſt. Con-
ſtantinop. poſt cõſulatum Lam-
padij, & Oreſtis VV.CC.
DE IMPVBERV
ccccc e,
M, ET ALIIS
ſubſtitutionibus T.
TITVEVS
Ixit titulo ſuperiore de ſubstitutionibus precariis, & conditionibus earum: hoc
titulo dicturus eſt de directis, qua poſt inſtitutiones ſequentem partem, locum-
D
XXVI.
ve in teſtamentis occupant, de quibus etiã anteuertit dicere l. vlt.tit. ſuperioris, vt
hoc veluti nodo hunc ei cõnecteret, cui ſimilem adnotabo tit, o. Et vt primum con-
ſtituamus, quid ſint. Directa ſunt inſtitutiones heredum, quos vel nobis ipſis facimus
in priorum locum: vel quibuſdã liberis noſtris non habentibus teſtamenti factioné.
His verbis notamus duos tantum ſubſtitutionum caſus, vt l-precibus. hoc tit. qui
& euentus dicuntur, Liam hoc iure. D.eod & cauſa, l.cu ex filio S filio. D.eod.
Primo caſu, ſi primo gradu institutus heres eſſe nolit, aut non poſſit alii in loci, par-
témve eius nobis heredem ſubstituimus: & hac eſt ſubstitutio vulgaris, qua commu-
ni iuré fieri ab omnibus, & omnibus poteſt. Secundo caſu, ſi liberi nostri moriantur,
antequam habeant testamenti factionẽ: putà impuberes, aut mente capti, heredem
eis damus, quem ſubstitutum vocamus: quod poſt heredem, quem nobis instituimus
prima parte testamenti, eum ſubiiciamus, & ſubstituamus liberis, quos in potestate
habemus, ita vt duo testamenta fint-vnum, quod facimus nobis:altorum, quod faci-
mus liberis nostris impuberibus, quod dicitur pupillare testamentum, pupillaris ſub-
ſtitutio, pupillares tabula, ſecunda tabula. Appellatio enim ſecundarum tabularum
pupillari tantum
bularum,
principalium tabularum locum obtinet,
ad exemplum pupillaris, etiam liberis
mus, in ſimilem caſum: Si mente capti deceſſerint, ſubstituere poſſumus ex Con- quia tractatur de ſucceſ-
ſtitutionibus Iustiniani. namque olim moribus hoc tantum datum erat paren- ſione virinon heredlt ,
tibus, vt liberis impuberibus testamentum facerent in hunc caſum, Si impu- te filij: ſed mariti Cll
1uS
m ſubstitutioni conuenit: & ſecundi heredis, quàm ſecundarum ta-
am, latior appellatio eſtnam & ſubstitutus vulgariter, & coheres adiectus
primo loco heredi inſtituto ſecundus heres eſt. Vulgaris ſubstitutio primarn, 11
&eredisr aderius multo magus, Poro lquamuis excludit ma- aac poſrema
IVV.... .. in noteftate habe¬re? Reſpondetur ſic; abuſius appel lu
Vulgaris ſubstitutio primarum, &
mente captis, quos in potestate habe-
oblig. l ſi ita ſtipulatus. s ineſſe vidẽtu,ului
di inftit. l inſtitutio.
CVn quidam CA-
un fiunmnſieis prines
ex vna parte, & eum, qui ln dis ben,
it, Si poſthumus natus i une tpreſſ que a
2.. u lſAſti¬ pr
humun peruéturaerat. uenſbtr Pnſinfituuul vlt
uus, & impubes deceſſit:
Portionus adſi
quaritur? De hoc dubi¬ ules alliu-
1 adin eſtſei-
nem, opinabatur autem qlot , tiones in inſtuut
A. heredita¬ mrite repetitæ..
bere mortuo matrem oheredita acite repet
perator diſtinguit, aut e¬ ulus adduas.
deceſſit, aut matre pr- uden partes, NVSA
bet locu ſubſtitutio. In ſe dicit, pro un lutitutio-
uu uon E inl
., uaE tat: hoc eſt lulſibuu
editus nõ eſt, vel editus. at: hoc eſt lll
ex verbis teſtamenti tem, & negan-j l’r¬
tre:ex verbis teſtamenti ten& nea nii, partium menti
VIVIAN. tit cit ontrail uiopartium
2... .hha Glu s in ve. lht, quod di manifeſte in inl
autẽ pro certo dicebat. GlolS, in in
V dTacita vulgu nahicer...
bat: quoniam dubitan- iea uvt ilutquiſiiin. IA
I..av. Muatuor Subſtitutio bi
gS Eundem. quia ex- preſſa pupillar lulaauaiiqua-
Aa p al, omnino.up au. & nuh...A1.
quia partem ei reliquit ’i furioſorm dlpuéſi dl puberis: ſed inp
...I....2. il 1. J Reiecta incr an,
iT Dereliquit. ſcil te. Ja ſuoſtiu¬ Pruvdluntas
ſtator. . 1.A tionu diuiſio¬ ulllinamvt mppSE V
lt ſMulio magis. id eſt, ne, & abore, lſj ’rr IVEF
non minus. ſie ex iegibus ſ’ni¬ NINVSAA
21. I. tutionum alia Sul
fa de bis qui amle aper uioe ali o truioe ibi d
ul’lulut fas tbi d dubitari n
AAFeGSEt d eſt, directa. ’lll lle
quam partus, s Sic ergo id eſt dt l, lnſeis fa
nota qjuodtacita eſub iaus vipuis uqun lſta, adpuber
non admittitur: ſed hoc Alia pupilla. uet & ali-
a 1, .m.v allis nor-
deunt eſte verun cûnm is al qs q i qyi ei l on eiu
en uS s B heredibue:
aliter:nos idem ſemper: luitinianeai l auous;
Chryſogonus & ar de buut ſa
here. insti. aſſe. & de con¬ Vv
Svs. Quidam teſta¬ ll l ſant, ali
mentum fecit: vxorem hm fiunt, all
2. Ledes ex u i vel liber
n vett erat exalsia arrieree pre,
redem inſtituit: & adie ppbus ll ſuu vel fiunt expre,
non ert, Vitalis ſit heres lunt u, orationis velus
n ea parte, que ad poſt- uqual precbvel Sempre
. llu t in¬ res
natus eſt poſthumus vi¬ d vo p etatur poteſtatenm
an mater ad parten ſu pmnſſire
vocetur, an ſubſtitutus, lun voi.1
eapiniauus, deus dbiuius mdrrry
tat ’apimanus, dicensliuoquibus . reciproca.B
voluntatis eſſe queſtio¬ uoquou’ ne recipr
ooiqualibus,
teſtatorem voluiſſe po¬ pi e liguur inſubſti
ſthumo nato, & impu¬ diaals:
vocari ſubſtituto exclu- , u nſinuue tes adiecte in in
ſo & pro ea allegat Im¬ taliàs, ide. uui enſentur in ſul
ditus eſt partus, aut non: u tuin te-
ſi editus, aut viua matre uiéhot vo¬ I.Imp. M.JE1
mortua. Primo caſu ad¬. upeſa l RV
mittitur mater: nec ha- bOpinari quinidigur ç
lpe
ſecundo caſu eſt locus certo nõ adfir-
VV mat:ſſd ſear ndilul.
ſubſtitutioni. Si auten at ſe dut iieitu purit R ſul
. rus nedus en ia qumnelils lu
pramortua tamen mar ter aEtma uuuuuralus er in ſubſtitution
locum habebit ſubſtitu¬ gubſtitutioilun li in fa¬ 1:
tio & vocabitur Vitalis. iuoitiuiolmunr alias partes teſt
matré non ad-lluun. tioni tacitæ inl
f opinabatur. non b t ruu ddr dintiunt, ſer tlont tact
vnde in fine corigitur, airne ul u e la ſunt . Dar
CiI AnA Ahita¬ rtt pror. ſpſt unt.
n eo ſeil quod dubita- racita vua l ſ uero Cos.
ris (quæ intel-
dum non erat. ACcVRS. ligitur in ex- quatuor
rimarren ex.auautl qua- proca facta perſo
preſan pappilren mon d’anutnre ui uiaue ons ſaper
fecit ſed tacitam. Irem aa omnin l iuiuud, ontnet pupillar
vt ſubiicit. & extranet v.
...r uſjue ylſd Inet vul,
n SSue. ſreſtatoris. Cuac . Eulol vna vulgaremt
buediSj, rit omnibus fier;
tiont diuiſio¬ Nſe
n amanie di¬ lulboe
I5 Luctuoſam. ſic Inssi. Romanis di¬ qu run TTErei
A. Suhſti. u oll.. IEr.
al Teriulin prine ds int uile: siſi, blis HEteditate.
ltutione. A Acti inteſte
tabu l.jjin fine. duplex llun
... a4 oriſ- Alia vulgaris: l’llinquan ſtitnri-
m Prior, id eſt, priuſe Aia vutétr a unon ttutio enim tr
2 actio dicitur
ſtiturio contra matren direta liee i portigi n6
pennr & al
& ipſa ſit inſtituta, non pupllaris, ſeu
i. ’ln, j licé ſub:
lumantus in n l e lubſtituti
vt jtitu rl precibus niſi lunautetu, n l een a nrbnuututis
itituz l precibus nil fra evnnu. lionſa perſonam ¬
in breuiloqua duobus Aia comu puiti. ſu lam, quil
impuberibus facta ſie & nis, ſiue gene. iulel
vos inuicen ſubltituo. taisque dait l ini. te
nam quatuor ſubſtitux dtut ſ ſo iuite
tiones videnturvt ſſ de plce, & re it ldunbes
vulg ſubſt l. Lucius. cee a n. .
Sed nunquid tacita d ,an hos ture. l.
vulgaris, que intelligi¬ Lucius feoo.
tur in expreſſa pupilla¬ Alia militaris,
tvr ff AM.l hA ,, alia fideicom-
ri:vt ffeod-l iam hoc iure. iſſaria: ſed
latur ſubſtitu Ml
io. Anto, con¬ llollol.
tio. Anto. diuſti