DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1979#0825
1545 De iure deliberandi, &c. Tit xxX. 154
a JAdeunda. ab extra-
Adire, & noo. ſed* ſui dicuntur ſe
ſe immiſcere immiſcere:vt Inſt. de he-
differunt. red, qualitate, & differ.
Sin extraneis.
b Acquirenda. à quo-
eumque ſuo, vel extra-
neo.
S Ià patreJCASvS.
e Filiæ emancipata
delata erat bon. poſſ. in
bonis patris: ſeruum he-
reditarium manumiſit:
res quaſdam ob funeris
impenſam diſtraxir: an
videatur ſe alligaſſe he-
reditati, quô magis à
creditoribus heredita-
riis cõueniri poſſit, quœ-
ritur? Reſpon. quod nõ,
ſi bon. poſſ. non agno-
uit: quia hoc modo non
videtur ſe pro herede
gerere filia emancipata.
VIVIAN.
c J Obligata. ſubaudi,
ide quôd, &c.
qEt ſic not. quod pro-
Hodie tamẽ prer talia non videtur
filius emanci- gerere pro herede: vt
patus man hi, & ſf de relig. l. at ſi
ittendo, quis S-mterdum.
mancipia pro- ,. .
eris J Sed contra ffeo ſcili.
impenſas di- cet de acquire. hered l. Iu.
ſtrahendo, pro lianus. & aliàs incipit,
herede ger ſi pupillus. S. ſi ſeruum.
vderur yot oi manumittendo fit
ſublatam dif VD ate.
ferentiame- heres. Solu. hic de filia
mancipationis emancipata: ibi de filio
iure Nouella in poreſtate, qui fit he-
ru res, niſi proteſterur: vt
ff eodem titu. l. pro he-
rede. S. j. & infrà de re-
pu. hered. l. j. Fallit ta-
nen in filiofamilias
milite, qui manumit-
tẽdo ſeruum patris non
fit heres, quamuis ſit
in poteſtate: vt ff eo-
dem. l. Iulianus. S. fin.
Vel ibi in d. S. fin. eſt
e Imô ibi fit ide in milite: quia
manumiſſi0 prius ſe abſtinuerat: vn-
de ſeruo no de nõ videtur ponitere
hereditario de abſtinentia manu-
hic de heredi-
tario. ideo ſe- mittendo. ADITIO.
cus. Dy. Bar. Pa. Aduertas quod cùm ho-
Alex. & Iaſ- die per iura authent. ſit
fublata differentia e¬
mancipationis, & patria
poteſtatis: & quilibet
ſuccedat de iure ciuili:
per iſtum actum extra-
iudiciarium de quo hac
l.loquitur, induceretur
aditio: vt hic dicit Bar-
tol. & tenet hic expreſsè
Cynus.
OV ddebitun debitnn,C a.
SVS. Si obligatus
creditoribus teſtamen-
tum feciſti, & heredes
inſtituiſti: an eo ipſo
quod aliquis debitum
paternu ſoluit pro por-
tione hereditaria videa-
tur hereditatem defun-
cti agnouiſſe, quaritur?
Reſpond, quod ſic.
d Hereditaria. id eſt,
portione, qua tange-
ret te, ſi expreſse velles
adire hereditatem.
e Ambigitur. vt ſu-
prà de inofficioſo teſtam.
l parentibus. & ffieodem,
t al. Floren¬ ſcilicet de acquiren. hore.
auno. pro herede. j. Argu.
Codex.
* al Titiana.
DE IVRE DELIBERANDI, ET DE
adeunda, vel acquirenda hereditate.
TITVLVSXXX.
Ie titulus eſt de voluntariis heredibus. Nec enim iure ciuili aliis, quam vo-
HIerulls ſt diaus et ade u mmntis ons dellerraddi; id eſt, poreſtus, & arbbiriun
conſultandi vtrum expediat adire hereditatem, nécne: quia inuiti non adeunt ſuo
periculo, cum ſint voluntari. Iure pratorio competit etiam ſuis: quia ſe abstinere
poſſunt. Neceſſariis neque ciuili, neque pratorio iure icompetit. Et ad deliberandum
quidem vel à teſtatore datur dies, hoc eſt, cretio: vel à iudice, hoc eſt, proprie delibe-
ratio, cui dandæ, ne omnins eſſet in arbitrio principis, vel iudicis, praſcripta eſt pra-
ſcriptio certa in l.vlt. . ſed quia. J. At ſi neque à teſtatore, neque à principe, aut iu-
dice datum ſit tempus ad deliberandum forte nullis poſtulantibus creditoribus, aut
liberis exheredatis, ius, vt opinor, adeundæ hereditatis eſt perpetuum, l. 1. j de ſuis,
& leg.lib. ita Graci notant ad l. qui adm. ad bon. poſſ. To orior dluoν
pôr oxioZ: quibus crediderim magis, quam argumentis Latinorum male
ductu, vel ex l. 8huius tit. vel ex aliis locis. Quod autem ſequitur in hoc tit. &
de adeunda, etiam oſtendit hunc titulum eſſe de votuntariis heredibus, quibus ſolis
aditio neceſſaria eſt: ſuis aditio, aut non. poſſeſſio eſt neceſſaria, l.7. D.de inoffic.
teſt l.17. hoc tit. Et aditio quidem aliàs accipitur pro cretione, qua dicitur intra
tempus à teſtatore conſtitutum: id eſt, pro aditione ſolemni, aliàs pro aditione ſim-
plici, ſiue nuda conteſtatione amplectenda hereditatis, qua hodie vtimur detractis
cretionis ſolemnibus, detracta infinitate ſuperſtitum, detractis formulis, detracta
corporis hereditarij apprebenſione, detracta percuſſione digitorum. Effectus tamen cre-
tionis manet, & effectu ſolo inspecto dicitur aditionem hereditatis eſſe actum legiti-
mum. Nam & pure fit, & ſemel, & per heredem ipſum, non per procuratorem, niſi
Caſaris, non per tutorem, niſi pupillus infans ſit, ſed per patrem recte volente filiof.
vel etiam eo non volente, ſi infans ſit. Quod additur in hoc tit. Vel adquirenda,
cauſam aliam prabet, ne ſuos heredes ab hoc titulo omnino ſummoueamus. Nam
adquirendi verbum generale eſt, quod complectitur & cretionem, & aditionem, &
immiſtionem, & pro herede goſtionem, & existentiam, & animi destinationem ſo-
lam. His enim omnibus modis hereditas adquiritur, & ſuis heredibus, aut neceſſa-
riis existentia, qua à Grecis rapms dicitur, & immistionem proprie. Recte igitur
dixeris, quod ſit hic tit. de omni genere adquirenda hereditatis, & quod prator
etiam ſuis heredibus det tempus ad deliberandum, hunc titulum potiſſimum eſſe de
voluntariis heredibus: ſed nonnihil etiam ad ſuos pertinere, de quibus eſt l.3.8. 13.
& initium 19 quorum pracipuum ius in tranſmiſſione delata hereditatis, aliquate-
nus communicatum tamen voluntariis heredibus conſtitutionibus tribus l. I8. &
19.hoc tir. & l.1. j. de his, qui ant. ap. tab. Imô adquirendi verbum proprie reſpi-
cere ad fuos recte dixeris, vt titulus, qui ſequitur, De repudianda, vel abſtinenda,
conuenienter opponatur huie, De adeunda, vel adquirenda. Et ſerua hereditatem
adiri, vel adquiri triplici via:recta, ſi adeas incunctanter: tardiore, ſi habita delibe-
ratione hoc facias, vtraque lubrica: & tutiore tertia, quam aperit Iuſtinianus inl.
vlt ſi facto inuentario bonorum defuncti e fide bona. CVIAC.
Vm debitum parernum
Ce coluiſſe aleges: pre
portione hereditaria d agno-
uiſſe te hereditatem defuncti
non ambigitur e. PP. VI. Id. Fe-
bruar. Maximo II. & Æliano
Coss.
Iure iſto emancipatus non effi-
citur heres ab inteſtato ex ſola ma-
numiſſione, vel alia geſtione. SA-
LYC. Vel ſic: Ille, qui de iure præ-
torio tantum poteſt eſſe heres, licèt
fnciat extra iudicium actus, qui
non poſſunt fieri citra nomen, &
ius heredis: non implicatur oneri-
bus hereditariis: ſecus ſi poterat eſſe
heres de iure ciuili. hoc dicit cum
lſequent. ALEX.
Filius in poteſtate, ſtatim mor-
tuo patre eſficitur heres ipſo iure:
& hereditatem tranſmittit ad he-
redes, eti ſi de immixtione aliter
non appareat: & ſic excluduntur
ali venientes ab inteſtato à ſucceſ-
ſione patris: ſecus ſi eſt emancipa-
tus. ALEX.
1. Imp. ANTONIN. A.
Titia *.
Ià patre emancipa-
V ta, eo defuncto bo-
noru poſſeſſionem
yl non agnouiſti: fru-
ſtrà vereris ne hereditati pater
næ ſis obligataf, quod ſeruum
eius nullo iure manumiſiſti, res
quoque, & mancipia quedam
propter funeris impenſas diſtra-
xiſti. PP. Ralend. Iul. Meſſala, &
Sabino Coss.
Filius ſoluens ſimpliciter debi-
tum patris defuncti præſumitur ſol-
uere vt heres. SALYCETVS poſt
BALDVM.
III. Imp. GORDIANVS A.
Florentino militi.
I fratris tui filius mortis
tempore in patris ſui fuit
poreſtate: ſiue ex aſſe heres
inſtitutus eſt, etiam clauſis ta-
bulis heres potuit exiſtere: ſiué
ex parte, nihilominus ſtatim
ſuus ei heres extitit: nec ea
propter quod intra paucos dies
mortis patris ſui conceſſit in
fatums, tu ad eiuſdem fra-
tris tui potes accedere ſucceſſio-
A. Florentinof nem l. Quod ſi cûm i iuris
militi. ſui eſſet, ante * aditam heredi-
CC 3
II. Imp. ALEXANDER
contrà infrà, de re iudic.
l. ad ſolutionem.
OI fitris. CASVS.
Stlirer tuus teſtame.
tum fecit, filium ſuum
heredem inſtituit, qui
erar in poteſtate patris
mortis tempore: & hoc
in parte, vel in toto: in
hoc ramẽ erat differen-
tia olim, quod ſi aliquis
inſtitutus eſſer in parte,
apertis tabulis adire po-
tuit: ſi in toto, clauſis:
hodie tamen pariter. Si
ergo filius hereditarem
eius non adiuit: licêt in-
tra paucos dies poſt
mortem patris deceſſe-
rit filius, non propter
hoc ad hereditatemeius
admittitur frater: ſed ad
poſteros ſuos eam traſ-
mittit. Si autem ſui iu-
ris effectus, ante aditam
hereditatem deceſſerit
filius: nec aliquis alius
proximior ſit, tanquàm
legitimus heres fratri
tuo ſuccedens, vel per
bono. poſſ- intra annum
ſi nondum tempus pe-
tendi eam exceſſit: bo-
na eius à quocumque
poſſeſſa petere poreſt, ſi
aliquis de deſcendenti-
bus ſuperſtes non fue-
rit.
f Ex parte. hoc ſpe-
ciale in filiis:vt ex par-
te heredes poſſint adire
clauſis tabulis: ſecûs
in aliis ſecundûm anti-
qua iura: vt f. de iur.
& facti ignorantia. l. j.
S. fina. Sed hodie etiam
quilibet e clauſis rabu-
lis poteſt adire heredi-
tatem, etiam ex parte
heres: vt infià de cadu-
cis tollen. l. j. S. cum igi-
tur. & Sin nouiſſimo in
principio S.
g JFatun. Antequâm
adiret hereditatem.
h q Succeſſionem. nam
cum ſit de ſuis, trãſmit-
tit ad poſteros etiam nõ
aditam:quod eſt ſpecia-
le in filiis: in aliis ſecûs:
vt infrà de his, qui ante
apert. tabul. l. j. & de
cad. ollen. S. in nouiſſi-
mo. ſecúdum quoſdam.
Vel hie adiuerat: quod
eſt verum. b Imô vtraq;
i 5 Quod ſi cum. die lectura diſpli-
quod in prima parte e- cet Part Bald.
A Pau. Alexand.
rat in poteſtate, & adi¬& Iaſ. Et die
uit: & tunc tranſmittit quod ſpeciale
ad poſteros: & fic non in filiofami-
habet patruus. vel non lias: quia vigo-
adiuit: & tunc ſimiliter re ſuitatis, he-
non habet patruus, vt toditas non a¬
heres fratris, licét noe dita transfer-
nicet poſſi
o, ncet poſſit tur ad quoſ-
adire, vt heres nepotis, cumque, ſe-
a Hereditatem
clauſis tabulis
quilibet adire
poteſt.
ſi proximiores non ha¬ cundum doſ-
bet, vel alios non inſt; dem.
tuat. In ſecunda verô
erat emancipatus filius,
& non adiuit: vnde fra-
ter ſuccedit fratri ab in-
teſtato, non habenti in-
feriores, vel ſuperio-
res.
e Ante. cum aſceu-
dentibus, vel deſcen-
dentibus.
a Aditam
a JAdeunda. ab extra-
Adire, & noo. ſed* ſui dicuntur ſe
ſe immiſcere immiſcere:vt Inſt. de he-
differunt. red, qualitate, & differ.
Sin extraneis.
b Acquirenda. à quo-
eumque ſuo, vel extra-
neo.
S Ià patreJCASvS.
e Filiæ emancipata
delata erat bon. poſſ. in
bonis patris: ſeruum he-
reditarium manumiſit:
res quaſdam ob funeris
impenſam diſtraxir: an
videatur ſe alligaſſe he-
reditati, quô magis à
creditoribus heredita-
riis cõueniri poſſit, quœ-
ritur? Reſpon. quod nõ,
ſi bon. poſſ. non agno-
uit: quia hoc modo non
videtur ſe pro herede
gerere filia emancipata.
VIVIAN.
c J Obligata. ſubaudi,
ide quôd, &c.
qEt ſic not. quod pro-
Hodie tamẽ prer talia non videtur
filius emanci- gerere pro herede: vt
patus man hi, & ſf de relig. l. at ſi
ittendo, quis S-mterdum.
mancipia pro- ,. .
eris J Sed contra ffeo ſcili.
impenſas di- cet de acquire. hered l. Iu.
ſtrahendo, pro lianus. & aliàs incipit,
herede ger ſi pupillus. S. ſi ſeruum.
vderur yot oi manumittendo fit
ſublatam dif VD ate.
ferentiame- heres. Solu. hic de filia
mancipationis emancipata: ibi de filio
iure Nouella in poreſtate, qui fit he-
ru res, niſi proteſterur: vt
ff eodem titu. l. pro he-
rede. S. j. & infrà de re-
pu. hered. l. j. Fallit ta-
nen in filiofamilias
milite, qui manumit-
tẽdo ſeruum patris non
fit heres, quamuis ſit
in poteſtate: vt ff eo-
dem. l. Iulianus. S. fin.
Vel ibi in d. S. fin. eſt
e Imô ibi fit ide in milite: quia
manumiſſi0 prius ſe abſtinuerat: vn-
de ſeruo no de nõ videtur ponitere
hereditario de abſtinentia manu-
hic de heredi-
tario. ideo ſe- mittendo. ADITIO.
cus. Dy. Bar. Pa. Aduertas quod cùm ho-
Alex. & Iaſ- die per iura authent. ſit
fublata differentia e¬
mancipationis, & patria
poteſtatis: & quilibet
ſuccedat de iure ciuili:
per iſtum actum extra-
iudiciarium de quo hac
l.loquitur, induceretur
aditio: vt hic dicit Bar-
tol. & tenet hic expreſsè
Cynus.
OV ddebitun debitnn,C a.
SVS. Si obligatus
creditoribus teſtamen-
tum feciſti, & heredes
inſtituiſti: an eo ipſo
quod aliquis debitum
paternu ſoluit pro por-
tione hereditaria videa-
tur hereditatem defun-
cti agnouiſſe, quaritur?
Reſpond, quod ſic.
d Hereditaria. id eſt,
portione, qua tange-
ret te, ſi expreſse velles
adire hereditatem.
e Ambigitur. vt ſu-
prà de inofficioſo teſtam.
l parentibus. & ffieodem,
t al. Floren¬ ſcilicet de acquiren. hore.
auno. pro herede. j. Argu.
Codex.
* al Titiana.
DE IVRE DELIBERANDI, ET DE
adeunda, vel acquirenda hereditate.
TITVLVSXXX.
Ie titulus eſt de voluntariis heredibus. Nec enim iure ciuili aliis, quam vo-
HIerulls ſt diaus et ade u mmntis ons dellerraddi; id eſt, poreſtus, & arbbiriun
conſultandi vtrum expediat adire hereditatem, nécne: quia inuiti non adeunt ſuo
periculo, cum ſint voluntari. Iure pratorio competit etiam ſuis: quia ſe abstinere
poſſunt. Neceſſariis neque ciuili, neque pratorio iure icompetit. Et ad deliberandum
quidem vel à teſtatore datur dies, hoc eſt, cretio: vel à iudice, hoc eſt, proprie delibe-
ratio, cui dandæ, ne omnins eſſet in arbitrio principis, vel iudicis, praſcripta eſt pra-
ſcriptio certa in l.vlt. . ſed quia. J. At ſi neque à teſtatore, neque à principe, aut iu-
dice datum ſit tempus ad deliberandum forte nullis poſtulantibus creditoribus, aut
liberis exheredatis, ius, vt opinor, adeundæ hereditatis eſt perpetuum, l. 1. j de ſuis,
& leg.lib. ita Graci notant ad l. qui adm. ad bon. poſſ. To orior dluoν
pôr oxioZ: quibus crediderim magis, quam argumentis Latinorum male
ductu, vel ex l. 8huius tit. vel ex aliis locis. Quod autem ſequitur in hoc tit. &
de adeunda, etiam oſtendit hunc titulum eſſe de votuntariis heredibus, quibus ſolis
aditio neceſſaria eſt: ſuis aditio, aut non. poſſeſſio eſt neceſſaria, l.7. D.de inoffic.
teſt l.17. hoc tit. Et aditio quidem aliàs accipitur pro cretione, qua dicitur intra
tempus à teſtatore conſtitutum: id eſt, pro aditione ſolemni, aliàs pro aditione ſim-
plici, ſiue nuda conteſtatione amplectenda hereditatis, qua hodie vtimur detractis
cretionis ſolemnibus, detracta infinitate ſuperſtitum, detractis formulis, detracta
corporis hereditarij apprebenſione, detracta percuſſione digitorum. Effectus tamen cre-
tionis manet, & effectu ſolo inspecto dicitur aditionem hereditatis eſſe actum legiti-
mum. Nam & pure fit, & ſemel, & per heredem ipſum, non per procuratorem, niſi
Caſaris, non per tutorem, niſi pupillus infans ſit, ſed per patrem recte volente filiof.
vel etiam eo non volente, ſi infans ſit. Quod additur in hoc tit. Vel adquirenda,
cauſam aliam prabet, ne ſuos heredes ab hoc titulo omnino ſummoueamus. Nam
adquirendi verbum generale eſt, quod complectitur & cretionem, & aditionem, &
immiſtionem, & pro herede goſtionem, & existentiam, & animi destinationem ſo-
lam. His enim omnibus modis hereditas adquiritur, & ſuis heredibus, aut neceſſa-
riis existentia, qua à Grecis rapms dicitur, & immistionem proprie. Recte igitur
dixeris, quod ſit hic tit. de omni genere adquirenda hereditatis, & quod prator
etiam ſuis heredibus det tempus ad deliberandum, hunc titulum potiſſimum eſſe de
voluntariis heredibus: ſed nonnihil etiam ad ſuos pertinere, de quibus eſt l.3.8. 13.
& initium 19 quorum pracipuum ius in tranſmiſſione delata hereditatis, aliquate-
nus communicatum tamen voluntariis heredibus conſtitutionibus tribus l. I8. &
19.hoc tir. & l.1. j. de his, qui ant. ap. tab. Imô adquirendi verbum proprie reſpi-
cere ad fuos recte dixeris, vt titulus, qui ſequitur, De repudianda, vel abſtinenda,
conuenienter opponatur huie, De adeunda, vel adquirenda. Et ſerua hereditatem
adiri, vel adquiri triplici via:recta, ſi adeas incunctanter: tardiore, ſi habita delibe-
ratione hoc facias, vtraque lubrica: & tutiore tertia, quam aperit Iuſtinianus inl.
vlt ſi facto inuentario bonorum defuncti e fide bona. CVIAC.
Vm debitum parernum
Ce coluiſſe aleges: pre
portione hereditaria d agno-
uiſſe te hereditatem defuncti
non ambigitur e. PP. VI. Id. Fe-
bruar. Maximo II. & Æliano
Coss.
Iure iſto emancipatus non effi-
citur heres ab inteſtato ex ſola ma-
numiſſione, vel alia geſtione. SA-
LYC. Vel ſic: Ille, qui de iure præ-
torio tantum poteſt eſſe heres, licèt
fnciat extra iudicium actus, qui
non poſſunt fieri citra nomen, &
ius heredis: non implicatur oneri-
bus hereditariis: ſecus ſi poterat eſſe
heres de iure ciuili. hoc dicit cum
lſequent. ALEX.
Filius in poteſtate, ſtatim mor-
tuo patre eſficitur heres ipſo iure:
& hereditatem tranſmittit ad he-
redes, eti ſi de immixtione aliter
non appareat: & ſic excluduntur
ali venientes ab inteſtato à ſucceſ-
ſione patris: ſecus ſi eſt emancipa-
tus. ALEX.
1. Imp. ANTONIN. A.
Titia *.
Ià patre emancipa-
V ta, eo defuncto bo-
noru poſſeſſionem
yl non agnouiſti: fru-
ſtrà vereris ne hereditati pater
næ ſis obligataf, quod ſeruum
eius nullo iure manumiſiſti, res
quoque, & mancipia quedam
propter funeris impenſas diſtra-
xiſti. PP. Ralend. Iul. Meſſala, &
Sabino Coss.
Filius ſoluens ſimpliciter debi-
tum patris defuncti præſumitur ſol-
uere vt heres. SALYCETVS poſt
BALDVM.
III. Imp. GORDIANVS A.
Florentino militi.
I fratris tui filius mortis
tempore in patris ſui fuit
poreſtate: ſiue ex aſſe heres
inſtitutus eſt, etiam clauſis ta-
bulis heres potuit exiſtere: ſiué
ex parte, nihilominus ſtatim
ſuus ei heres extitit: nec ea
propter quod intra paucos dies
mortis patris ſui conceſſit in
fatums, tu ad eiuſdem fra-
tris tui potes accedere ſucceſſio-
A. Florentinof nem l. Quod ſi cûm i iuris
militi. ſui eſſet, ante * aditam heredi-
CC 3
II. Imp. ALEXANDER
contrà infrà, de re iudic.
l. ad ſolutionem.
OI fitris. CASVS.
Stlirer tuus teſtame.
tum fecit, filium ſuum
heredem inſtituit, qui
erar in poteſtate patris
mortis tempore: & hoc
in parte, vel in toto: in
hoc ramẽ erat differen-
tia olim, quod ſi aliquis
inſtitutus eſſer in parte,
apertis tabulis adire po-
tuit: ſi in toto, clauſis:
hodie tamen pariter. Si
ergo filius hereditarem
eius non adiuit: licêt in-
tra paucos dies poſt
mortem patris deceſſe-
rit filius, non propter
hoc ad hereditatemeius
admittitur frater: ſed ad
poſteros ſuos eam traſ-
mittit. Si autem ſui iu-
ris effectus, ante aditam
hereditatem deceſſerit
filius: nec aliquis alius
proximior ſit, tanquàm
legitimus heres fratri
tuo ſuccedens, vel per
bono. poſſ- intra annum
ſi nondum tempus pe-
tendi eam exceſſit: bo-
na eius à quocumque
poſſeſſa petere poreſt, ſi
aliquis de deſcendenti-
bus ſuperſtes non fue-
rit.
f Ex parte. hoc ſpe-
ciale in filiis:vt ex par-
te heredes poſſint adire
clauſis tabulis: ſecûs
in aliis ſecundûm anti-
qua iura: vt f. de iur.
& facti ignorantia. l. j.
S. fina. Sed hodie etiam
quilibet e clauſis rabu-
lis poteſt adire heredi-
tatem, etiam ex parte
heres: vt infià de cadu-
cis tollen. l. j. S. cum igi-
tur. & Sin nouiſſimo in
principio S.
g JFatun. Antequâm
adiret hereditatem.
h q Succeſſionem. nam
cum ſit de ſuis, trãſmit-
tit ad poſteros etiam nõ
aditam:quod eſt ſpecia-
le in filiis: in aliis ſecûs:
vt infrà de his, qui ante
apert. tabul. l. j. & de
cad. ollen. S. in nouiſſi-
mo. ſecúdum quoſdam.
Vel hie adiuerat: quod
eſt verum. b Imô vtraq;
i 5 Quod ſi cum. die lectura diſpli-
quod in prima parte e- cet Part Bald.
A Pau. Alexand.
rat in poteſtate, & adi¬& Iaſ. Et die
uit: & tunc tranſmittit quod ſpeciale
ad poſteros: & fic non in filiofami-
habet patruus. vel non lias: quia vigo-
adiuit: & tunc ſimiliter re ſuitatis, he-
non habet patruus, vt toditas non a¬
heres fratris, licét noe dita transfer-
nicet poſſi
o, ncet poſſit tur ad quoſ-
adire, vt heres nepotis, cumque, ſe-
a Hereditatem
clauſis tabulis
quilibet adire
poteſt.
ſi proximiores non ha¬ cundum doſ-
bet, vel alios non inſt; dem.
tuat. In ſecunda verô
erat emancipatus filius,
& non adiuit: vnde fra-
ter ſuccedit fratri ab in-
teſtato, non habenti in-
feriores, vel ſuperio-
res.
e Ante. cum aſceu-
dentibus, vel deſcen-
dentibus.
a Aditam