DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1979#1036
1967
vnde vi quia dico et
debuit primô te audiui
5 Ad hanc legem per-
tinet l. 7. infrà ad leg.
* nc T. ad¬Iuliam de vi.& l.68. de
ditur, & poi plagiariis. Et ex hac l.1.
eaum. Cont remplum peti poteſt
eius, quod dicitur, ſen-
renti rationem adſcri-
bendam eſſe. Hine Ser-
uius neid. 10. ante-
quam dicatur ſententia,
cius prœmittitur ratio.
Vide ſcripta ad S. vltim.
l. qui Rome. ffde verbor.
oblig. CVIAC.
a Prius. Pone caſum,
quod duo ſe poſſidere
contendant:nec conſta-
bat quis poſſideret: pri-
n Sententia mô à de poſſeſſione, quis
lata contra poſſideat, poſtea de in-
ordinem iudi- quietatione, ſiue violen-
orum, an var ria commiſſa, etiam in-
aSe quirendo, & quis, & ad
quem venerit poſſiden-
tem, cognoſcitur. Sed
huic leſt cõtraſj-ad leg.
Iul, de vi pub.l ſi quis. ſed
ibi conſtabat quis poſſi-
deret: hic non. 2. Vel po-
ne caſum ſecundô, cûm
tractaretur cauſa poſſeſ-
ſionis, vnus alteri intu-
lit vim, nihilominus de
poſſeſſione debuit expe-
dire, quod ſi non fecit.
appellatur. 3. Tu dic ter-
tiô ſecundum Ioan cum
tractaretur cauſa poſ-
feſſionis propoſito in-
terdicto, vnde vi, vel cõ-
dictione ex lege, ſi quis
in tantum, id eſt, cûm
tractaretur cauſa ciuilis,
ropoſuit & criminalẽ
accuſationem legis Iu-
li, de vi, & iudex ſuper
accuſatione pronuncia-
uit, male fecitvr ff-vi bo.
rap lij.-Sjj & ffde pubiu.
l iiij. & ideô appellatur.
Huic poſitioni videtur
contra, ffde iud l ſi de vi.
ffad leg. Iulia de vi, l. qui
ctu...j. Sed in vtraque
earum pone vim pr
poſſeſſione violenta, &
poſſeſſionem pro pro-
prietate, & ſie concor-
7
ſen. & interloc. om iud l.
prolatam. ſed aliud eſt 1. Sententia diui SEVERI A. data
in perſona Marci Priſci, idib. Ian.
ferri ſententiam contra
tseurus n rinen ineadem cau-
dixit hoe ad , quo caſu ipſo iure
dendum eſt non valet: vt ibi: aliud
ex manuſerit quado in diuer ſis atten-
tis. An Con. ditur ordovt hc. Item
onc. c ilirr ſa...I...7
t cone, aer ſimiliter ſecundum hue
Le e , rpE! calUm non oſt ..
verb reuuiera.- call non eſt contra,j.
da. circa finain quan, ciu act. cri. pra.l.j.
qpaſtoralu, ex.. Quarti ponut caſum,
tra de eauſa poſ- cum quidam accuſaret
* pro incluſis
E....
Jegitur in ve-
te. manuſc.
pure. Cont.
ſeſio d& proprie alium lege lulia de vi, prouinciæ debuit: quod cûm
dicens ſe expulſum: ad non fecerit,iuſte ab eoJ *
uerſarius dicit hûc non
poſſediſſe, & volebat de
poſſeſſione agere, & iu-
dex pronuciauit prius de
vi, poſtea de poſſeſſione eſt
agi Sed nõne ipſo iure
eſt nulla, cûm ſit contra
legem? Reſpon. imô eſt
aliqua. quia iudex pura-
uliſſe me de poſſeſſione, iudex cûm
& cognouiſſe de interdicto vti poſ-
ſidetis, cognouit prius de violentin, & ided appellatum fuit,
an tite ſit apellatio interuz m is uauoP iuV v moui,ver vMx,l! arur ſe vi à noſaeſmar ei?
Sed dic caſum vt not in gloſſ. & meliûs quatuor modis. VIVIA. batur ſe vi à poſſeſſione ſua deiectum, atque
e,
Codicis Liber ſeptimus.
uari: vt ſſade re iud Leum prolatis. Sed hoc non
ſuper vi, vel poſſeſſione fuit pronunciatum
agendi, vel ordine: prima & tertia placent.A
aritur? Dicitur quod ſie. actum fuiſſe interdicto de vi, & vi armata ab
1968
placet:quia non
: ſed ſuper modo
DDIT IO. Finge
co, qui conquere-
iudicem ſtatim vi
probata ab actore, ſen-
Es ad maius auditorium transfertur non relatione tantum: verumetiam
appellatione. Sed relatione ante, vel peſt ſententiam: appellatione non niſi
poſt ſententiam, l. vltim ſupr. de ſentent. & inter.l. penultim- infr. quor app. non
rec. cuius effectus hic eſt, vt ſententiam extinguat, l.1. in fin. D. ad S. C. Turp.
etiam ſi non recipiatur ab eo, qui iudicauit, le3 hoc tit. & vt vim quoque ſuam d
exerceat aduerſus reſcripta principis, vt ſi poſt miſſam relationem ad principem,
& elicitum à principe reſcriptum ad id iudex conformarit ſententiam ſuam, l.2.
hoc tirul. l. 1.5. 1. D.eod.l. Statius. D. de iu.fiſc. Et eſt appellatio à ſententia mino-
ris iudicis ad maiorem prouocatio, plerunque perlata longius, vt non male Heſy-
chio ſint éxume duuu ai éni Eéne ea cox rn rat. Vel appellatio eſt,
vt interpres Apollonij n pan os dhuppor. qua aut illico fit
viua voce inter acta, aut intra dies x. datis libellis appellatoriis, & intra dies xxx.
acceptis, redditiſque libellis dimiſſioriis, A ſententia. Naim ab interlocutione
perrars ſolet appellari, l.2. ff. de appel, recip. itémque ab executione ſententie,
l. 5. infr. quand. app. non rec.
appellatio, de qua leA-7.1I77 hoc tit. l.ntit. ſequ.l.4.tit. 66. querela potius dici-
tur, quam appellaiio, l.12. C. Th.eod. quoniam appellationis verbum in maio-
ribus rebus dici oportet, quanquam & ipſa appellatio querela ſit, qua in maiori au-
ditorio instituitur aduerſus iniquitatem prioris. Appellatio eſt ſpecies. Qu
genus. Nam & cum ſententia dicitur ipſo iure nulla, hoc non appellatio: ſe que-
rela appellatur, l.3. ſuprà quomod. & quando iudic. Conſultatio vero in hoc tit.
longe aliter accipitur, quam in tit, ſuperiore, l.1 & 3.in illo conſultatio eſt rela-
tio iudicis ad principem, in hoc deliberatio conuentus, conſilium ſiue ſententia,
quam princeps ex appellatione cum conſilio cõlocutus dixit, qua cuoinvois in Baſ.
vt Pſal. 1. uu, quod dixere LXX. teſte Euſebio, Symmachus interpretatur
ouuévoi, vel quam dicunt ſecundum cauſa quantitatem, & iudicum, à quibus
appellatum eſt, dignitatem vnis, vel duo ex Senatoribus, ſiue proceribus, qui ſunt
in comitatu principis, vel vniuerſis Senatus more, & ritu conſultationu, id eſt,
more regio, qualus ſeruatur praſilente ipſo principe, vt l.32.37 38. CVIAC.
uando peruertitur ordo vnius
cauſa ad aliam, ſententia tenet,
licet poſſit per appellationem re-
ſcindi. BARTOLVS. Vel ſic:
Prius debet terminari queſtio poſ-
ſeſſionis, quam criminalis. BALD.
Vel ſic: Ista lex legitur variis
modit, ſecundum primam lectu-
ram h.d. Prius de poſſeſſione, ſi
quis poſſeſſor fuerit, debet cogno-
ſci, quam ſuper turbatione pro-
nunciari, ſecundum ſecundam le-
cturam, h.d. Si iudex pronun-
ciat prius ſuper crimine violentiæ,
quam ſuper poſſeſſorio prius inten-
tato, iuſte prouocatur, ſecundum
dant. Item cont ra. S.de SALYC.
prouocatum eſte.
Duas habet lecturas. Prima
quod loquitur in delegato
principis, & ſic in ſententia la-
ta ex delegatione.
lata ex conſultatione, ſecundim
uit cauſam legibus iu- primam, h. d. A delegato prin-
DE APPELLATIONIBVSS,
& conſultationibus.
TITVLVS LXII. ſione
dum
docui
TIV
& qua à nominatione legitime facta interponitur
uerela ſuper
dam.
& de
tentiam in reum dixiſ-
ſe, non exacta prius ab
actore ſuæ poſſeſſionis
probatione: hoc ergo
caſu Imp reſp de poſeſ-
Prius cognoſcen-
a fuiſſe: hac ſeilicet
ratione, quod non poſ-
ſidentem poſſumus vi
repell
eum, qui. & S. vim vi. .
e vi & i antruan viſſ
ere impune, l js.
vi arm vt latius
in commen. CN.
S.
bS Violontie. ſcilicet
in poſſeſſione admiſſæ
inſtituta accuſatione l.
Iul, publicæ, vel priua-
tæ, cuius pœna eſt Inſt.
de pub. iud.
Iul. de vi.
c Prouocatum eſt. ve
à ſententia contra equi-
tatem data, quæ hodie
contra ius eſt: iure iam
S. item lex
eo conſtituto per
l. iſtam, ſecúdûm quoſ-
dI Noun. Pone
caſum quôd
appellatur? à ſenten-
tia iudicis delegati à
principe, vt & je l. eos.
reſcripto delega
tionis hic dicit, non
autem dicitur in reſcri-
cipis appellatur, non obſtante,
quod illius auctoritate fungatur.
Vel ſic: ſecundum ſecundam le-
cturam: A ſententia lata ſecun-
dum reſponſionem principis factam
relationi, ſeu conſultationi iudi-
cantis, poieſt appellari. SALY-
CETVS.
I1. Imp. ALEXANDER A.
Plautiano.
Ouumd, quod poſtulas,
non eſt, quôd etſi re-
ſcripti mei auctoritas inter-
ceſſerit, prouocandi ta-
men facultas tibi non dene-
getur.
tionis
In præiudicium appellationis
interponendæ, vel etiam interpo-
ſitæ, etiam ſi ſit retecta, nihil de-
bet innouari. BALDVS & SA-
LYCETVS. Vel ſic: Appella-
tione interpoſita, iudicis officium
ſeſſione pronun- conquieſcit. BARTOLVS. Vel
ciare, & ita cri¬ ſie: Appellatione reiecta, vel
men violenti? etiam pendente, nihil debet in-
excutere prœſes nouari pro ſentontia executionis.
hoc dicit. Vel ſic: Poſt appella-
tionem interpoſitam nihil eſt in-
nouandum à iudice à quo, vel per
partem, quod ſit contra appella-
ſit l.j
Pompeiano & Auite
Coss. * pet innouari. DALDVS & SA ciis
Rius a de poſ-
fuerit à iudice à quo receptas
ſed omnia debent remanere in
eodem ſtatu, quo erant tempore
ſententiæ, ſecundum PAVLVM
DE CASTR0.
Secunda in
pro quod non poſſit ap-
pellari:rquod ſolus prin-
ceps poreſt dicere: quia
tune non appellatur: vt
ffà qui appe non licetl.j.
S. fin.2. Vel pone ſecun-
dô quod iudex oſtenſis
literis conſultationis
partibus: ſieut debet, vt
S. titul. j. l. j. conſuluit
principem, & habuit re-
ſponſionem: appellabit
non à literis conſulta-
, quas iam appro-
bauerat: nec à reſcri-
pto, quia contra princi-
pem non appellatur:
ſed contra ſententiam
iudicis.3. Vel ſi ante re-
lationem declarat ſen-
tentiam: quod quando-
que fit: vt ff. quando ap.
in princip. appel-
labit d ab ipſa iniquita-
te iudicis, quaſi menda-
onerauerit eum
apud principem: & ha-
bes hunc caſum ffeo l.j.
S quaſitã. & ad hoe, ff.
quando ap.ſit. l.j. in prin.
& l. fin. qu vltima vi-
detur contraria prim.
Sed, vt dixi, vltima di-
cit à literis non appel-
lari poſt habitam iam
reſponſionem, quaſi
approbauerit: ſed & an-
tea potuit: vt in prima.
..r.. & Sitjlj. Alij dicunt
tionem: ettam ſi appellatio non quod vltima non ſoluit,
ſel quaerit, & in prima
datur ſolutio.
eInterceſſerit. vt ſi au-
ctoritatem prabui.
&Prouocãdi Putà ſi rela
tio iudicis edita nõ ſit li-
tiga
a Appellari
poreſt à ſen
tentia iudicis
à principe de
legati.
b Appellare
à conſultatio-
ne principi fa-
cta,is non po-
teſt, quo con-
ſentiente cõ-
ſultatio prin-
cipi facta eſt
à iudice.
e Appellati
non poreſt
ſententia
principis.
d’Appellari
poreſt à men-
daci conſulta-
tione iudicis
principi facta.
e Approbaſſe
conſultationé
rincipi offe-
rendam is vi-
detur, cui ip-
ſius conſulta-
ionis formu-
la ſemel com-
municata el-
vnde vi quia dico et
debuit primô te audiui
5 Ad hanc legem per-
tinet l. 7. infrà ad leg.
* nc T. ad¬Iuliam de vi.& l.68. de
ditur, & poi plagiariis. Et ex hac l.1.
eaum. Cont remplum peti poteſt
eius, quod dicitur, ſen-
renti rationem adſcri-
bendam eſſe. Hine Ser-
uius neid. 10. ante-
quam dicatur ſententia,
cius prœmittitur ratio.
Vide ſcripta ad S. vltim.
l. qui Rome. ffde verbor.
oblig. CVIAC.
a Prius. Pone caſum,
quod duo ſe poſſidere
contendant:nec conſta-
bat quis poſſideret: pri-
n Sententia mô à de poſſeſſione, quis
lata contra poſſideat, poſtea de in-
ordinem iudi- quietatione, ſiue violen-
orum, an var ria commiſſa, etiam in-
aSe quirendo, & quis, & ad
quem venerit poſſiden-
tem, cognoſcitur. Sed
huic leſt cõtraſj-ad leg.
Iul, de vi pub.l ſi quis. ſed
ibi conſtabat quis poſſi-
deret: hic non. 2. Vel po-
ne caſum ſecundô, cûm
tractaretur cauſa poſſeſ-
ſionis, vnus alteri intu-
lit vim, nihilominus de
poſſeſſione debuit expe-
dire, quod ſi non fecit.
appellatur. 3. Tu dic ter-
tiô ſecundum Ioan cum
tractaretur cauſa poſ-
feſſionis propoſito in-
terdicto, vnde vi, vel cõ-
dictione ex lege, ſi quis
in tantum, id eſt, cûm
tractaretur cauſa ciuilis,
ropoſuit & criminalẽ
accuſationem legis Iu-
li, de vi, & iudex ſuper
accuſatione pronuncia-
uit, male fecitvr ff-vi bo.
rap lij.-Sjj & ffde pubiu.
l iiij. & ideô appellatur.
Huic poſitioni videtur
contra, ffde iud l ſi de vi.
ffad leg. Iulia de vi, l. qui
ctu...j. Sed in vtraque
earum pone vim pr
poſſeſſione violenta, &
poſſeſſionem pro pro-
prietate, & ſie concor-
7
ſen. & interloc. om iud l.
prolatam. ſed aliud eſt 1. Sententia diui SEVERI A. data
in perſona Marci Priſci, idib. Ian.
ferri ſententiam contra
tseurus n rinen ineadem cau-
dixit hoe ad , quo caſu ipſo iure
dendum eſt non valet: vt ibi: aliud
ex manuſerit quado in diuer ſis atten-
tis. An Con. ditur ordovt hc. Item
onc. c ilirr ſa...I...7
t cone, aer ſimiliter ſecundum hue
Le e , rpE! calUm non oſt ..
verb reuuiera.- call non eſt contra,j.
da. circa finain quan, ciu act. cri. pra.l.j.
qpaſtoralu, ex.. Quarti ponut caſum,
tra de eauſa poſ- cum quidam accuſaret
* pro incluſis
E....
Jegitur in ve-
te. manuſc.
pure. Cont.
ſeſio d& proprie alium lege lulia de vi, prouinciæ debuit: quod cûm
dicens ſe expulſum: ad non fecerit,iuſte ab eoJ *
uerſarius dicit hûc non
poſſediſſe, & volebat de
poſſeſſione agere, & iu-
dex pronuciauit prius de
vi, poſtea de poſſeſſione eſt
agi Sed nõne ipſo iure
eſt nulla, cûm ſit contra
legem? Reſpon. imô eſt
aliqua. quia iudex pura-
uliſſe me de poſſeſſione, iudex cûm
& cognouiſſe de interdicto vti poſ-
ſidetis, cognouit prius de violentin, & ided appellatum fuit,
an tite ſit apellatio interuz m is uauoP iuV v moui,ver vMx,l! arur ſe vi à noſaeſmar ei?
Sed dic caſum vt not in gloſſ. & meliûs quatuor modis. VIVIA. batur ſe vi à poſſeſſione ſua deiectum, atque
e,
Codicis Liber ſeptimus.
uari: vt ſſade re iud Leum prolatis. Sed hoc non
ſuper vi, vel poſſeſſione fuit pronunciatum
agendi, vel ordine: prima & tertia placent.A
aritur? Dicitur quod ſie. actum fuiſſe interdicto de vi, & vi armata ab
1968
placet:quia non
: ſed ſuper modo
DDIT IO. Finge
co, qui conquere-
iudicem ſtatim vi
probata ab actore, ſen-
Es ad maius auditorium transfertur non relatione tantum: verumetiam
appellatione. Sed relatione ante, vel peſt ſententiam: appellatione non niſi
poſt ſententiam, l. vltim ſupr. de ſentent. & inter.l. penultim- infr. quor app. non
rec. cuius effectus hic eſt, vt ſententiam extinguat, l.1. in fin. D. ad S. C. Turp.
etiam ſi non recipiatur ab eo, qui iudicauit, le3 hoc tit. & vt vim quoque ſuam d
exerceat aduerſus reſcripta principis, vt ſi poſt miſſam relationem ad principem,
& elicitum à principe reſcriptum ad id iudex conformarit ſententiam ſuam, l.2.
hoc tirul. l. 1.5. 1. D.eod.l. Statius. D. de iu.fiſc. Et eſt appellatio à ſententia mino-
ris iudicis ad maiorem prouocatio, plerunque perlata longius, vt non male Heſy-
chio ſint éxume duuu ai éni Eéne ea cox rn rat. Vel appellatio eſt,
vt interpres Apollonij n pan os dhuppor. qua aut illico fit
viua voce inter acta, aut intra dies x. datis libellis appellatoriis, & intra dies xxx.
acceptis, redditiſque libellis dimiſſioriis, A ſententia. Naim ab interlocutione
perrars ſolet appellari, l.2. ff. de appel, recip. itémque ab executione ſententie,
l. 5. infr. quand. app. non rec.
appellatio, de qua leA-7.1I77 hoc tit. l.ntit. ſequ.l.4.tit. 66. querela potius dici-
tur, quam appellaiio, l.12. C. Th.eod. quoniam appellationis verbum in maio-
ribus rebus dici oportet, quanquam & ipſa appellatio querela ſit, qua in maiori au-
ditorio instituitur aduerſus iniquitatem prioris. Appellatio eſt ſpecies. Qu
genus. Nam & cum ſententia dicitur ipſo iure nulla, hoc non appellatio: ſe que-
rela appellatur, l.3. ſuprà quomod. & quando iudic. Conſultatio vero in hoc tit.
longe aliter accipitur, quam in tit, ſuperiore, l.1 & 3.in illo conſultatio eſt rela-
tio iudicis ad principem, in hoc deliberatio conuentus, conſilium ſiue ſententia,
quam princeps ex appellatione cum conſilio cõlocutus dixit, qua cuoinvois in Baſ.
vt Pſal. 1. uu, quod dixere LXX. teſte Euſebio, Symmachus interpretatur
ouuévoi, vel quam dicunt ſecundum cauſa quantitatem, & iudicum, à quibus
appellatum eſt, dignitatem vnis, vel duo ex Senatoribus, ſiue proceribus, qui ſunt
in comitatu principis, vel vniuerſis Senatus more, & ritu conſultationu, id eſt,
more regio, qualus ſeruatur praſilente ipſo principe, vt l.32.37 38. CVIAC.
uando peruertitur ordo vnius
cauſa ad aliam, ſententia tenet,
licet poſſit per appellationem re-
ſcindi. BARTOLVS. Vel ſic:
Prius debet terminari queſtio poſ-
ſeſſionis, quam criminalis. BALD.
Vel ſic: Ista lex legitur variis
modit, ſecundum primam lectu-
ram h.d. Prius de poſſeſſione, ſi
quis poſſeſſor fuerit, debet cogno-
ſci, quam ſuper turbatione pro-
nunciari, ſecundum ſecundam le-
cturam, h.d. Si iudex pronun-
ciat prius ſuper crimine violentiæ,
quam ſuper poſſeſſorio prius inten-
tato, iuſte prouocatur, ſecundum
dant. Item cont ra. S.de SALYC.
prouocatum eſte.
Duas habet lecturas. Prima
quod loquitur in delegato
principis, & ſic in ſententia la-
ta ex delegatione.
lata ex conſultatione, ſecundim
uit cauſam legibus iu- primam, h. d. A delegato prin-
DE APPELLATIONIBVSS,
& conſultationibus.
TITVLVS LXII. ſione
dum
docui
TIV
& qua à nominatione legitime facta interponitur
uerela ſuper
dam.
& de
tentiam in reum dixiſ-
ſe, non exacta prius ab
actore ſuæ poſſeſſionis
probatione: hoc ergo
caſu Imp reſp de poſeſ-
Prius cognoſcen-
a fuiſſe: hac ſeilicet
ratione, quod non poſ-
ſidentem poſſumus vi
repell
eum, qui. & S. vim vi. .
e vi & i antruan viſſ
ere impune, l js.
vi arm vt latius
in commen. CN.
S.
bS Violontie. ſcilicet
in poſſeſſione admiſſæ
inſtituta accuſatione l.
Iul, publicæ, vel priua-
tæ, cuius pœna eſt Inſt.
de pub. iud.
Iul. de vi.
c Prouocatum eſt. ve
à ſententia contra equi-
tatem data, quæ hodie
contra ius eſt: iure iam
S. item lex
eo conſtituto per
l. iſtam, ſecúdûm quoſ-
dI Noun. Pone
caſum quôd
appellatur? à ſenten-
tia iudicis delegati à
principe, vt & je l. eos.
reſcripto delega
tionis hic dicit, non
autem dicitur in reſcri-
cipis appellatur, non obſtante,
quod illius auctoritate fungatur.
Vel ſic: ſecundum ſecundam le-
cturam: A ſententia lata ſecun-
dum reſponſionem principis factam
relationi, ſeu conſultationi iudi-
cantis, poieſt appellari. SALY-
CETVS.
I1. Imp. ALEXANDER A.
Plautiano.
Ouumd, quod poſtulas,
non eſt, quôd etſi re-
ſcripti mei auctoritas inter-
ceſſerit, prouocandi ta-
men facultas tibi non dene-
getur.
tionis
In præiudicium appellationis
interponendæ, vel etiam interpo-
ſitæ, etiam ſi ſit retecta, nihil de-
bet innouari. BALDVS & SA-
LYCETVS. Vel ſic: Appella-
tione interpoſita, iudicis officium
ſeſſione pronun- conquieſcit. BARTOLVS. Vel
ciare, & ita cri¬ ſie: Appellatione reiecta, vel
men violenti? etiam pendente, nihil debet in-
excutere prœſes nouari pro ſentontia executionis.
hoc dicit. Vel ſic: Poſt appella-
tionem interpoſitam nihil eſt in-
nouandum à iudice à quo, vel per
partem, quod ſit contra appella-
ſit l.j
Pompeiano & Auite
Coss. * pet innouari. DALDVS & SA ciis
Rius a de poſ-
fuerit à iudice à quo receptas
ſed omnia debent remanere in
eodem ſtatu, quo erant tempore
ſententiæ, ſecundum PAVLVM
DE CASTR0.
Secunda in
pro quod non poſſit ap-
pellari:rquod ſolus prin-
ceps poreſt dicere: quia
tune non appellatur: vt
ffà qui appe non licetl.j.
S. fin.2. Vel pone ſecun-
dô quod iudex oſtenſis
literis conſultationis
partibus: ſieut debet, vt
S. titul. j. l. j. conſuluit
principem, & habuit re-
ſponſionem: appellabit
non à literis conſulta-
, quas iam appro-
bauerat: nec à reſcri-
pto, quia contra princi-
pem non appellatur:
ſed contra ſententiam
iudicis.3. Vel ſi ante re-
lationem declarat ſen-
tentiam: quod quando-
que fit: vt ff. quando ap.
in princip. appel-
labit d ab ipſa iniquita-
te iudicis, quaſi menda-
onerauerit eum
apud principem: & ha-
bes hunc caſum ffeo l.j.
S quaſitã. & ad hoe, ff.
quando ap.ſit. l.j. in prin.
& l. fin. qu vltima vi-
detur contraria prim.
Sed, vt dixi, vltima di-
cit à literis non appel-
lari poſt habitam iam
reſponſionem, quaſi
approbauerit: ſed & an-
tea potuit: vt in prima.
..r.. & Sitjlj. Alij dicunt
tionem: ettam ſi appellatio non quod vltima non ſoluit,
ſel quaerit, & in prima
datur ſolutio.
eInterceſſerit. vt ſi au-
ctoritatem prabui.
&Prouocãdi Putà ſi rela
tio iudicis edita nõ ſit li-
tiga
a Appellari
poreſt à ſen
tentia iudicis
à principe de
legati.
b Appellare
à conſultatio-
ne principi fa-
cta,is non po-
teſt, quo con-
ſentiente cõ-
ſultatio prin-
cipi facta eſt
à iudice.
e Appellati
non poreſt
ſententia
principis.
d’Appellari
poreſt à men-
daci conſulta-
tione iudicis
principi facta.
e Approbaſſe
conſultationé
rincipi offe-
rendam is vi-
detur, cui ip-
ſius conſulta-
ionis formu-
la ſemel com-
municata el-