DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1979#1053
2oOI
a Inueniente. ſe. litem
inchoatam...
a Aduerſarius. Huius
rei exempla ſunt in l.5.
infr de pign l 9.ff de ap-
pell.L1. S.ſi quis ipſius f.
quando appell l 63 in fin.
l de euic. l vlt.ffad Treb.
tooeos. CVIAC.
b Priuilegium. non eſt
ergo ita in aliis, vt dixi-
mus ſuprà de his, qui ad
eccleſ confl. fin.
tcoon ey Ee vn pae,, & ſe
e veniẽs.in ver, lite non conteſtata.
ſufficiens, de re- Dirimore. Poſt ap-
nunc. &2. qõ pellationum tempora.
tappellatores& CVIAC.
e per tuas. de Prouocatum. vtff de
appell. is, qui not infam. l. furt-
, qui not infam.l furti.
ij- reſpon. & ſuprà tit. jl.
ſi cõtra maiores. & l. quo-
niam nonnulli, & in auth.
de appel. coll: viij. in princ.
& de his, qui ingr. ad app.
S ſi verô neuter. coll. v. &
ſuprà eod. l ij in fin. Sed
ſecus in excuſatione tu
torum: quia etſi illam
non proſequor, tamen
ideoque iura- non ex quo datus, ſed
mentum de- ex quo fui iuſſus gerere,
ferri non po- teneor, vt ff de excu tut.
teſt. v. Romar lſi is, qui.
num ſing. 200 ’’ Per iudicem. vt ſu-
prà eod. authent ſi appel-
latione.
f S Inexorabilem, id eſt,
inexcuſabilem, hoc eſt,
in qua non poterat ex-
excuſari.
g Annale. vt Seodem.
auth.ei, qui. ACCVRs.
Annale tempus. Vide
c. 16. de praſcript. Nouell.
49.& 136. CVIAC.
h Retractandis. non a¬
liter:vt S de ſentent praf.
prl j.
i Scriptura. vel ſine
ſcriptura:vtS. de pactisl.
pactum, quod bona.
R qNemini. idem & ſi
vnus tantum hic cõue-
a Poreſt patt nit?: vt ff-à qui. appell.
fieri de nõ ap- non licet.l j. S ſi quus.
pellado à ſen lJ Mitigari not. ſic & ff.
tentia iudicis: de fer. l.j. & S. de pact l.
quod, e eté ſi quis in conſeribendo l&
ſentetia ſoret S-de donat. ante nuptias.
iniqua adde gl. lſi constante in princ. Sed
in la tale pacti. arg. contrà ff quorum le-
S qui prouoca¬ gato.L. j.S quod ait prator
uit ff. de pactis. voluntate & ffiud. ſolui.
l. cum apud. & ff.de poſth.
l.quos prohibet.
2 Et ſic per
duos teſtes.
o
QVANDO PRO-
uocare non eſt
neceſſe.
Superiori titulo quan-
do appellatione reſcindi-
tur ſententia, dixit: nunc
quando ipſo iure eſt nulle.
b Sententia
cõtra ſenten-
tiã non valet,
& nulla eſt,
cum ſecunda
ſnenouo pro
ceſſu, & noua
inſtantia lata Atam) CASVS.
rperiut, & eeſ fgirrei vindiea &
tamen Socinũ ſuccubui: an teneat ſen-
regul 3sinntentia, ſi oſtendatur 9
piente, ſintentia , .........
contra ſenten- alia in contrarium prius
tiam adde glin lata, à qua non fuit ap-
l. nam poſtea,9. pellatum, quœritur? Di-
Sſ dametur citur quod non: nec ab
de iureiur, ea neceſſe eſt appellare.
c Sentẽtia ſe¬ S ..
cunda ſi con¬ mJ Lata ſit.vt quia hre
cordat cõ pri-iudicauit rem meam eſ-
ma, qu iſta- ſe, prior non eſſe. Sed
rum valet. quids ſi cõcordauit ſe-
Quandoprouocare, &c. Titlx
choatam, neque iam terminum
accipere inueniente ?, cum ap-
ellatoris abſentia eam finiri nõ
aeil eoncedat: huiuſmodi ini-
quitatem amputantes, cûm ad-
uerſarius poteſt etiam mini-
me preſente appellatore litem
exercere, quia hoc ſpeciale pri-
uilegium eius eſt, qui appella-
tioni examinand præſidet, poſ-
ſe & ex vna partes cauſam di-
rimere : iubemus eundem ap-
pellatorem, niſi obſeruauerit iu.
diciú, & cauſam vſque ad finem
peregerit: ſed & ſi per eum ſte-
terit, quominus omnia litis cer-
tamina impleantur: appellatione
defraudari, & ſententiam con-
tra eum latam in ſuo robore du-
rare, & ad effectú perduci, tan-
quam ſi ab initio minime fue-
rit prouocatum d: niſi ipſe ap-
pellator euidentiſſimis * proba-
tionibus poſſit oſtendere ſe qui-
dem ſumma ope niſum voluiſſe
litem exercere: per iudicem e
autem ſtetiſſe, vel aliam inexo-
rabilem cauſam ſubfequutam,
propter quam hoc facere mini-
me valuit. Tunc enim aliud ei
annales tempus y indulgemus,
quo effluente, & lite minimè fi-
nem accipiente cadere eum de
appellatorio iuuamine diſponi-
mus: cùm eiſit apertiſſima facul-
tas, & noſtram adire maieſta-
tem, & tarditatem iudicis f in
querelam deducere, & noſtro
beneficio perpotiri.
Statuta in cauſa appellationis,
habent locum in cauſa ſupplica-
tionis interpoſitæ à praſecto præto-
rio.SALYC.
Cui conſentaneum eſt, vt &
in ſententiis omnium ampliſſi-
morum prfectorum prætorio
ex diuino oraculo retractãdis l,
eadem obſeruatio, que ſuprà
dicta eſt, poſt ingreſſum vnius,
pter abſentiam perſonarum,
quam propter ſtatuta tempora
teneat.
Iuri appellãdi poteſt per pactum
renunciari, ac tiam conueniri ne
vllum fatale ſeruetur.hoc dicit no-
tabiliter ſecundum SALYc.
Sin autem partes inter ſe ſcri-
pturai interueniente paciſcen-
dum eſſe crediderint, nemini l
parti licere ad prouocationis
auxilium peruenire, vel vllum
fatale obſeruare: eorum pactio-
nem firmam eſſe cenſemus. Le-
gum etenim auſteritatem * in
hoc caſu volumus pactis liti-
gantium mitigari l. Dat.XV.
Ral. Decemb. Chalcedone, De-
cio V.C. Cos.
QVANDO PROVOCARE NON
eſt neceſſe.
TITVL
On repetuntur in hoc titulo cauſa, ex quibus ante obiter dixit ad reſcindẽdam.
V S LXIV.
ſententiam appellatione opus eſſe. l.1. & ; de ſentent ex per.rec. l. 2. ſi à non
comp.l.2.S. ſi ex fal. inſtr. iud.ſit, niſi vna in l.1. ſen. reſc. non poſ ſed adduntur
pleræque aliæ, quorum omnium ratio hac, quod ſententia ipſo iure reſcindatur. Illa
ſumme notanda, vt victor victo appellante neceſſe non habeat & ipſe appellare,
quod nulla aut minor expenſarum litis & detrimentorum ratio habita ſit, quoniam
hoc ſententia iudicis ad quem victus appellauit, ſuppleri poteſt. Nec etiam quod vi-
ctus tardior ſit in inducenda appellatione, quia & citra appellationem victor diem
appellationis anteferre poteſt, aduerſario denunciato. CVIAC.
Contra ſententiam quæ tranſiuit
in rem iudicatam, pronunciari non
poteſt:ide à pronunciato appellari
opus non eſt.SALYC. Vel hic: Sen-
tentia definitiua lata contra aliam
ſentẽtiam validam, & quæ tranſi-
uit in rem iudicatam, eſt ipſo iure
nulla:nec eſt neceſſe ab ea appella-
re, & exceptio nullitutis impedit
executionem ſententiæ, ſi offeratur
parata probatio nullitatis. PAVL.
DE CAST.
I. Imp. ALEXANDER A. Apollinari
& aliis.
Atam ſentẽtiam di-
Citis, quam ideo vi-
res non habere con-
u tenditis, quod con-
trares prius iudicatas, à quibus
prouocatum non eſt, lata ſitm.
Cuius rei probationem ſi prom-
ptam habetis, etiam citra pro-
uocationis adminiculum, quod
ita pronunciatum eſt, ſent entiæ
auctoritatem j non obtinebit.
PP.VIII. Ral. April. Alexand.A.
COSS.
Sententia lata contra ius conſti-
tutionis, eſt ipſo iure nulla ſecus ſi
contra tus litigatoris. h. d ſecidum
BAR. Vel ſic: Sententia contra le-
gis tenorem lat, errore expreſſo in
ea, non valet ipſo iure. Lata verd
per errorem facti, ſeu contra ius
partis, valet: ſed appellari poteſt.
hoc dicit ſecundum SALY. Vel
ſum iuris errorem, eſt ipſo iure nul.
la, & ſic non eſt neceſſaria appel-
latio ſecus ſi non exprimitur error,
licèt ſit lata contra ius: quia tunc
valet, ſed eſt iniqua, ideo niſi pro-
uocetur, tranſit in rem iudicatam.
PAVL.DE CAST.
I1.Idem A. Capitaneis.
vel vtriuſque partis, tam pro-
ſic Sententta quæ continet expreſ-
Ilj.
2002
cunda ſentẽtia cum pri-
ma? Videtur valere ſe¬ p Nã arguen-
cunda, cûm non ſit pro¬ dus eſt, & cõ.
hibitum. argu ff ex qui- ca prudentiam.
bus cau maio l’necnon c n r uu.
quod ei. Naim leges di- ’ neu-
centes non poſſe reuo-
cari primam per aliam.
niſi per appellationem,
loquuntur quando ſe-
cunda eſt contra pri-
mam: vt ſuprà de ſen-
tent. l. poſt ſententiam. &
ſuprà ſent reſcin non poſſ.
l. j. & ff de re iudic. l. pra-
ſes. & ſuprà de execu rei
iudic l. vt ſi proponis. Sed
in caſu fallit, quo reuo-
catur prima à qua ap-
pellatum non eſt, per
ſecundam: quia dubita-
batur an in prima fuiſ-
ſet iudicatum, & in ſe-
cunda iudicatur nõ eſſe
iudicatum: vt ff.qua ſen-
tent ſine appel l.j.in prin-
cip. 5 Sed quæ eſt ratio
quod non valet? Reſp.
dicãt quidam quod pri-
ma tranſiuerat in rem
iudicatam, & faciebat
iam ius: vt ff. de condi.
indebi l. eleganter. Sſi poſt
rem. & ſic ſecunda non
valet, quaſi contra ius
conſtitutionis lata: vt
ff qua ſentent. ſine appell.
l.j.S.j.quod non placet:
quia in ſecunda non
eſt expreſſus error, vt
ibi dicitur, & ſupr.l. pro-
xim. 2. Dic ergo vt ſit
litium finis: arguffpro
ſolu. l. fin.
n Non obtinebit. ſie e¬
tiam tranſactio non va-
let: vt ſupr. de tranſactio-
nib.l. ſi cauſa. Sed aliud
ſi iudicatur poſt iura-
mentum:ve ff de iureiu-
rand l nam. & poſtea. S. ſi
dametur.
Sed quid ſi appella-
tum eſt à ſententia, quæ
ipſo iure nõ valet?Reſp.
Iudex pronunciabit ap-
pellationẽ iniuſtam, &
inſeret cauſam: quia
nihil valuit ſententia,
& ita denuô retracta-
bitur, cum nec per ap-
pellationem confirine-
tur: vt ffde appella. l. ſi
expreſſim niſi in caſu: vt
ff rem ra. hab. l.iy.S. fin.
Sed ſi cauſam non ad-
iiciat: ſed ſimpliciter
pronunciet appellatio-
nem non tenere, con-
firmari d videtur ſen-
tentia: maximè ſi ap-
pellator dicat in appel-
latione, dico e ſenten-
tiam ipſo iure nullam,
vel ſi qua eſt, appello.
cauſa enim appellatio-
nis principalis eſt qua-
ſtio: ſed incidenter que-
ritur, an ipſo iure ſen-
tentia ſit nulla.
Item pone quod egi
ad decẽ contra Titium,
& ſucéubui, & poſteà
procurator meus agit
* al. auctorita.
tem.
à Sentẽtia ſe-
cunda lata cõ-
tra primam,
quare non va-
leate
bV. Lapum
alleg. 107.
c Appellatum
male eſſe pro-
nunciãs in du-
bio, videtur
etiam ſuper
nullitate ſen-
tenti pronu-
ciaſſe. vt hic.
Contraria ta-
men eſt gloſſa
inl ſi expreſſim,
19 ffide appella.
vbi vide qua
ſcripſi.
j Sie in omni-
bus meis. al.
auctoritate.
d Appellatio
valet, ſi quis
ita dixerit, di-
co ſententiam
nullã, & ſi eſt
aliqua appel-
lo: quia nulli-
tas non cenſe-
tur intentata
acceſſorié. Li-
cet enim ap-
pellari nõ poſ-
ſit à ſententia
lata in poſſeſ-
ſorio, poteſt
tamen opponi
de nullitate.
v. Euerard. in
loco à natu ra
copula adde &
vide plura que
apud Ferra-
rienſen in for-
ma appellatt onis
à ſententia defi-
nit iua. in ver-
bis, fuiſſe & eſe
nullam: & ir
verbis, &
quantune ſ d
li qua,
contra ipſum procura-
torem Titij ad eadem
decem. quæ ſentẽtia va-
let, prima, vel ſecunda?
Reſp. prima valet.
RRr
5 Si