DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1979#1136
2167
Codicis Liber octauus.
a In éõtinont qu* incontinenti dicuntur, vidẽtur ineſſe: vt ffſi cert. pet. l.le-
ti qua dicu ta. & maximè ſi adiiciat, & non alio modo. Item expreſſum vi-
tut, e a ineſſe
videntur.
ſtip. S. praterea. De nouo
ergo debet reſpondere,
an purè promiſerit, cûm
non videatur promiſiſſe.
J De ciſtin. Item ſi diceremus eſſe
cione exce- duo, ſcil puram, & con-
pionun vide diionalemhoe non po-
onã Gloin c. teſt eſſe, niſi alternatiue.
exceptionemex nam coniuncta ſciptu-
tra entit. ra, ſcilicet promiſi: ſed
ſub conditione, faceret
tãtûm ac ſi diceret, hoc,
aut illo modo promiſi:
vt ff.de tondit. & demon-
ſtra. l. non ad ea. S.j. So-
lu. videtur diſtingui, an
incontinenti, aut poſt
modicum tempus adii-
ciatur conditio: vt pri-
mo caſu videatur ineſſe,
& ſecundo non: vt infrà
de dona. qua ſub modo. l.
perfecta.
a JConfidis quia dicit te
ſibi teneri in decẽ: quod
ſcis non eſſe verum.
bJ Defenſio.id eſt, exce-
ptio, dummodô non
confitearis.
c J Neceſſaria eſt. niſi vt
neges.
d Confitendo. i. ſcis te
ei teneri, vel credis.
e J Agi.id eſt, cogitari:
quia forte fecit pactum,
vel ſoluiſti.
f JDubitas. id eſt, non
es certus ſit ita, vel non:
cûm forte contractus
bHeres ignr deſcendat à b perſona
contatusa patris. Collige ergo in-
auctore ſuo, terrogatum non ſem-
cui ſucceſſit, per cogidicere, credo d:
initos, vel, non credo:quia po-
c Interroga teſt dicere, dubitoe: vt
tus nõ ſenpe & ſuprà de condic. indeb.
cogitur dice fn & dixi ſupr.de:
re, credo, ve bſin & dixi ſupr de iura.
non credo. calum. l ij 6.j. J Item &
d Teſtis re- collige quod ſemper de-
ſpondere po¬ beat interrogari, & re-
ba er oer ſpondere fivt fide inter-
u, eredo, vel L .,.i . .-.¬
non credo. rogaactio.l. de atate.S ni-
e Teſtis ſe dus hil. quod tamẽ ex cauſa
bitare reſpon fieri debet: vt ff. de inter-
dere poreſt. rog. actio. l. pen. Nam ſi
f Reſpondere quaras à me, & ego di-
quis cogitur. . lAAl..: .à
co quod caluniosè qu
ris, & tu dicas quod ca-
lumniose dicoſic in in-
g Infiniti in finitum8 poſſet proce-
iure non ad diquod eſſe non debet.
mittitur. g J Conteſtatione. ab ini-
tio ſcilicet ex volunta-
te, non ex neceſſitate, ſi
eſt peremptoriataliàs ex neceſſitate:vtS. l. prox &S de prob.l. ex-
ceptionem Sed nonne excipiendo l confitetur? Reſpnon: vt
non ſtatim fa ſſde exceptl non vtique quod eſt verum, quando i primô nego:
tetur: ſeu non ſed ſi appareat me debere, tunc oppono exceptionem. & ſic hic.
omnis, qui ex intellige lprædilam, non vtique n rIo. De iſto videas per
cipit, conſiteri Bart. in lnon vtique ff.de except. & Dynum in cap exceptionemde
reg iur lib vi. & pleniſſimé Abbatem in cap cum venerabilis. in v.
colum extrà de exceptionibus.
h J Demum ſed quia teſtes contra teſtes induci nõ poſſunt, cûm
verbis, ſiqui iam didicit teſtificata, ſecurius eſt opponere eam, & probare.
2 Probauerit. Vide ſcripta ad l.9. S.de prob. CvrAC.
i Probauerit poſt didicita . Ergo demúl poſt teſtificata pro-
reus exceptionem: & ſic eſt contra S de proba auth.at qui ſe-
bare poſſit ex mel. Sed dic, vt ibi in l. exceptionem, & facit ad l.S.de actio & obli-
nn gatio lnegantes & de edenl qui accu ſare.
On exceptionibus.) Muniant. vt & Inſtit de replica. & ff.
Excipiens
videtur.
i De negatio-
nis pramiſſ
effectu dixi in
dem, ſup eod.
An poſt co-
gnitateſtimo bat
nia reus pro-
ceptionem
ſuam.
k
lConcor e*.No l us iuua.
teſtibus. cum Gl. E.o.An
pſtouueion l Ty efenſione CASVs.
blicataextrà de
teſtibus.
detur: quia ſi decem ſtipulor pure, & tu reſpondes ſub conditio-
ne, nulla eſt ſtipulatioiquia non videris reſpondere ad interro-
gata: vt ff. de verb. oblig. l. j.Sſi quis ſimpliciter. & Inſtitut de inuti.
confidist, nulla tibi defenſio b
neceſſaria eſtc. Si verô de hac
confitendod, exceptione f te
munitum aſſeueras, de hac tan-
tûm agit conuenit. Nã ſi etiam
de intentione dubitas , habita
exceptionis conteſtationes, tic
demum, cum intentionem
ſuam ſecundûm aſſeuerationem
ſuam petitor probauerit a,
huic eſſe locum monſtrari con-
uenit. S.III. Non. Nouem. Bur-
tadizi, CC. CosS.
Sicut reus iuuatur exceptioni-
bus: it actor replicationibus.
BALD.
x. Iidem AA. CC. Aquilinæ.
On exceptionibus acto-
Nres, quious reis auxiliunm
tribuitur certis ex cauſis: ſed re-
plicationibus ſuam intentio-
nem, ſi quam habeant, mu-
niant l.S. Ralen. Dec. Nicome-
diæ, CC. CoSS.
Defenſio rei competit fideiuſſori,
niſi reus redimatur abobligatione
permutationem ſtatus.BAL0.
x1. Iidem AA, & CC. Neoni.
Efenſiones, ſiue exce-
ptiones ad interceſſoresm
extendin, quibus reus princi-
palis integro manente ſta-
tu Py munitus eſt, conſtat.
Punitur temerarius aduocatus,
nem iſtam de except. coherente rei, vt eſt de non
iudi, & non de illa, quœ cohæret perſon:vt eſt re
tegrum. VIVIAN.
2168
petendo, de re
ſtitutio in in-
lS Defenſiones. rei cohærentes f, ſecus in perſonali:vt ffaeod. t excepie
l. exceptionos, qua perſona.
qui patrocinium praſat de exce-
ptione præpoſtera. BALD. Vel ſic:
Dilatoria debet opponi ante litem
conteſtatam, non poſteà: aliter op-
ponens punitur. SALYC.
XII. Imp. IVLIANVS A. ad Iulianum
comitem Orientis.
Slquis aduocarus inter exor-
dia litis j prætermiſſam dila-
toriã praeſcriptionem poſteà
voluerit exercere, & ab huiuſ-
modi opitulatione ſubmotus,
nihilominus perſeueret, atque
præpoſteræ defenſioni inſtite-
rit: vnius libræ auri condemna-
tione multetur. Dat. VIl. Idib.
Mart. Antiochiæ, IulianoA. IV.
& Salluſtio Coss.
Exceptio iudicis incompetentis
ante litem conteſtatmm debet op-
poni. Vel ſic: Declinatorta iuriſ-
dictionis debet ante litem conteſta-
tam opponi, & terminari. BALD.
XII1.* Impp. HONORIVS, & THEo-
DOSIVS AA. Symmacho pro-
conſuli Africe.
PRaeſeriones T forl in
principiot litis s à litiga-
toribus opponendas eſſe, le-
gum decreuit auctoritas. Dat.
V. Ralend. Scptembr. Rauen-
næ, Honorio X. & Theodoſio
VI.AA. Coss.
DE LITIGIOSIS.
TITVLVS
XXXVII.
Hle ii eſt de crcep tioe litigioſi Et litisioſ appeatione non res tantunn conine-
tur mobilis, vel immobili de cuius proprietare is qui eam in alium transfert,
do,fideiuſſil parat exceptionem, niſi reus tunc mutauerit
litem habet cum alio, vi deinit No.t11. Sed etiam nomen debitoris, de quo lis eſt, &
actio in iudicii deducta, ſiue chirographum ambiguum, vt loquitur l. 3. Et licet ipſo
iure teneat vẽditio, vel pignoratio, vel donatio, vel qua alia alienatio rei, aut cautio-
n litigioſa l.s7 & 18 D. de rei vin tamen ad irritum conſtituitur, & proinde ac ſi
non interueniſſet, re eodé loco reſtituta, quo fuit ante per eoſdẽ lis peragitur, per quos
inchoata fuit, l.2. & vlt.het, & emptor, vel donatarius, vel creditor, ſi rem perſequa-
tur, repelletur emptione litigioſi l.I.SIffe.l.I.SvIt. D.quæ res pig. obl.l. bonaS.
i. ff. ad Velle. & hoc indiſtincte ſiue ſciuerit rem eſſe litigioſam, ſiue ignorauerit: quia
debuit eſſe curioſus, qua res ſibi venderetur, ne temere emere ab improbo venditore,
qui in hoc ſolum rẽ litigioſam diuendit, vt deteriorẽ faciat conditionem aduerſarij
quaro quando debet, &c.
’4 Litis. Vide ſcripta ad d.l. de probat.
loli, & rei iu-
8 Interceſſores. Inr, icata, lom-
eſſores. Inter- nes ffeod. Cvi.
ceſſorum appellatione r vr exceptio
cõtinentur, fideiuſſores, inopi, qua
mandatores & rei con¬ datur pareti,
ſtitutæ pecunia CVAc. Patrono, ſo-
m J Ad interceſſores. ſi freu. narito,
habeant cõtra reum re¬ ten excepti
rreſſum, rrer conſumtionis
greſlum, non aliter: vt bonorum, qua
ff.de pact. l. quod dictum. debitor tueri
n Extédi etiam inuito oreſtfide.
reovt f de fideiuſl ſi ſti- aunonité.
pulatus. & ffeo. lomnes. de Svlt. in fin
& fac ad liſtam ff. defi-i- ſtt de reple-
deiuſ lex perſona. & In¬ lſ de except.
ſfi dereplie ſe& fidere t’al dieiur
ſcs cond us eſtes Prist dar oi
rvaauS ee princ. cum Gloſ
in medietate bonorum, etrà de cau-
haberet exceptionem ſa paſſs& propr.
contra creditores.
p S Statu. ſed mutato
ſtatu non competunt
circa contractus: vt hâc,
&j. de fideiu l.j, ſed cir-
ca iudicia ſic:vt in eotit.
lſi Lyſias & ffqui ſatiſd.
cog l.ſi deceſſerit. & lſe.
& ſi quis cautio. l. ſed &
ſi quis.
7 J Manẽte ſtatu. id eſt,
reo capite non minuto.
Nam ſciendum, reû, qui
patitur maximã, vel me-
diam capitis diminutio-
nem, ſolui omnib. obli¬ tConc. extra
gationibus, & teneri fi¬ de reiud. ccum
ſeum, ad quem res eius bter monaſte-
perueniunt, l. ffde cap. I’an.
minut. l. 2. j. de bon. pro-
fer. Vide ſcripta ad l.19.
S de prob. CVIAC.
Sl quis CAs. Ad-
uoçatus in initio li-
tis dilatoriam non pro-
ponens exceptionem, ſi
poſteà velit eam propo-
nere, non audietur: & ſi
inſtiterit vt audiatur, in
vna libra auri condem-
nabitur. V1V1A., a Exceptiones
q Dilatoria quae in a dinotr ini
initio erat opponẽda: vt rio litis, ideſt,
J.l. prox. & S. de proba.l. ante lité con-
exceptionem. & S de pro-
cura. l ita demum, &c.
Raſcriptiones.JCASVS.
Puer vule eeuſare
iudicem, hoc faciat ante
litem conteſtatam, po-
ſteà non audietur. VIV.
rS Inprincipio velb an, ſaluo ren
te dationem libelli, vel lari qu
.ſ.... .Ljj pore debeat.
etiam poſt:vt ffde iud. l. cExceptiode-
tExCTh. Ii.
I. 95.
ci debent.
non videtur. dummodô ante litem conteſtatam: vt hic, & S de clinatoria iu-
iuriſomnium iudil nemo & ff de iudil ſed & ſi ſuſceperit in prin ii o¬
Item hac vera, quando ſciunt iudicem non competentemialiàs Por, Prer
ſi ignorant, quandocunque poſſunt opponere: vt S ſi à non com-
paten. iudil. fin. ADDITIO. Tu dicas quod quando pars ſcit iudi-
cem non competentem, debet illam exceptionem opponere in
principio:id eſt, antequam ſit factus aliquis actus, per quem vi-
deatur in iudicem conſentire: vt extrà de re iudic. inter mona-
ſterium. & ibi de hoc per canoniſtas. vnde ſi quis opponeret prius
exceptionem contra perſonam actoris, vel contra libellum, vel
procuratorem, non poſſet poſteà opponere exceptionem iudicis
incompetentis: quia videtur eum dicere iudicem competentem
ad cognoſcendum, & pronunciandum ſuper dictis exceptioni-
bus: & ideo iſta exceptio de incompetenti iudice debet præmit-
ti.ita dicit Bart. hîc, & in l quidam conſulebatffde re iud. verſie.
nenda
Facit ad hie
tit.c.I, cum l.
extrà de aliene
d mu. cauſd.
CVIAC. iud. mu. cauſe
adde huic tit.
Debitori factum pactum de non peten-
e A.. C... rE. II:¬ *, .. Rr dde ca dicit: vt
ſtatum ſuum quin forté fuit deportatus: & intellige reſponſio¬ Quia genus exceptionis res litigioſas inducit, ideo de ua dii
DE LITIGIOSISd.
Guidon. Papa
deciſ.3
teſtatam aii-
r
Codicis Liber octauus.
a In éõtinont qu* incontinenti dicuntur, vidẽtur ineſſe: vt ffſi cert. pet. l.le-
ti qua dicu ta. & maximè ſi adiiciat, & non alio modo. Item expreſſum vi-
tut, e a ineſſe
videntur.
ſtip. S. praterea. De nouo
ergo debet reſpondere,
an purè promiſerit, cûm
non videatur promiſiſſe.
J De ciſtin. Item ſi diceremus eſſe
cione exce- duo, ſcil puram, & con-
pionun vide diionalemhoe non po-
onã Gloin c. teſt eſſe, niſi alternatiue.
exceptionemex nam coniuncta ſciptu-
tra entit. ra, ſcilicet promiſi: ſed
ſub conditione, faceret
tãtûm ac ſi diceret, hoc,
aut illo modo promiſi:
vt ff.de tondit. & demon-
ſtra. l. non ad ea. S.j. So-
lu. videtur diſtingui, an
incontinenti, aut poſt
modicum tempus adii-
ciatur conditio: vt pri-
mo caſu videatur ineſſe,
& ſecundo non: vt infrà
de dona. qua ſub modo. l.
perfecta.
a JConfidis quia dicit te
ſibi teneri in decẽ: quod
ſcis non eſſe verum.
bJ Defenſio.id eſt, exce-
ptio, dummodô non
confitearis.
c J Neceſſaria eſt. niſi vt
neges.
d Confitendo. i. ſcis te
ei teneri, vel credis.
e J Agi.id eſt, cogitari:
quia forte fecit pactum,
vel ſoluiſti.
f JDubitas. id eſt, non
es certus ſit ita, vel non:
cûm forte contractus
bHeres ignr deſcendat à b perſona
contatusa patris. Collige ergo in-
auctore ſuo, terrogatum non ſem-
cui ſucceſſit, per cogidicere, credo d:
initos, vel, non credo:quia po-
c Interroga teſt dicere, dubitoe: vt
tus nõ ſenpe & ſuprà de condic. indeb.
cogitur dice fn & dixi ſupr.de:
re, credo, ve bſin & dixi ſupr de iura.
non credo. calum. l ij 6.j. J Item &
d Teſtis re- collige quod ſemper de-
ſpondere po¬ beat interrogari, & re-
ba er oer ſpondere fivt fide inter-
u, eredo, vel L .,.i . .-.¬
non credo. rogaactio.l. de atate.S ni-
e Teſtis ſe dus hil. quod tamẽ ex cauſa
bitare reſpon fieri debet: vt ff. de inter-
dere poreſt. rog. actio. l. pen. Nam ſi
f Reſpondere quaras à me, & ego di-
quis cogitur. . lAAl..: .à
co quod caluniosè qu
ris, & tu dicas quod ca-
lumniose dicoſic in in-
g Infiniti in finitum8 poſſet proce-
iure non ad diquod eſſe non debet.
mittitur. g J Conteſtatione. ab ini-
tio ſcilicet ex volunta-
te, non ex neceſſitate, ſi
eſt peremptoriataliàs ex neceſſitate:vtS. l. prox &S de prob.l. ex-
ceptionem Sed nonne excipiendo l confitetur? Reſpnon: vt
non ſtatim fa ſſde exceptl non vtique quod eſt verum, quando i primô nego:
tetur: ſeu non ſed ſi appareat me debere, tunc oppono exceptionem. & ſic hic.
omnis, qui ex intellige lprædilam, non vtique n rIo. De iſto videas per
cipit, conſiteri Bart. in lnon vtique ff.de except. & Dynum in cap exceptionemde
reg iur lib vi. & pleniſſimé Abbatem in cap cum venerabilis. in v.
colum extrà de exceptionibus.
h J Demum ſed quia teſtes contra teſtes induci nõ poſſunt, cûm
verbis, ſiqui iam didicit teſtificata, ſecurius eſt opponere eam, & probare.
2 Probauerit. Vide ſcripta ad l.9. S.de prob. CvrAC.
i Probauerit poſt didicita . Ergo demúl poſt teſtificata pro-
reus exceptionem: & ſic eſt contra S de proba auth.at qui ſe-
bare poſſit ex mel. Sed dic, vt ibi in l. exceptionem, & facit ad l.S.de actio & obli-
nn gatio lnegantes & de edenl qui accu ſare.
On exceptionibus.) Muniant. vt & Inſtit de replica. & ff.
Excipiens
videtur.
i De negatio-
nis pramiſſ
effectu dixi in
dem, ſup eod.
An poſt co-
gnitateſtimo bat
nia reus pro-
ceptionem
ſuam.
k
lConcor e*.No l us iuua.
teſtibus. cum Gl. E.o.An
pſtouueion l Ty efenſione CASVs.
blicataextrà de
teſtibus.
detur: quia ſi decem ſtipulor pure, & tu reſpondes ſub conditio-
ne, nulla eſt ſtipulatioiquia non videris reſpondere ad interro-
gata: vt ff. de verb. oblig. l. j.Sſi quis ſimpliciter. & Inſtitut de inuti.
confidist, nulla tibi defenſio b
neceſſaria eſtc. Si verô de hac
confitendod, exceptione f te
munitum aſſeueras, de hac tan-
tûm agit conuenit. Nã ſi etiam
de intentione dubitas , habita
exceptionis conteſtationes, tic
demum, cum intentionem
ſuam ſecundûm aſſeuerationem
ſuam petitor probauerit a,
huic eſſe locum monſtrari con-
uenit. S.III. Non. Nouem. Bur-
tadizi, CC. CosS.
Sicut reus iuuatur exceptioni-
bus: it actor replicationibus.
BALD.
x. Iidem AA. CC. Aquilinæ.
On exceptionibus acto-
Nres, quious reis auxiliunm
tribuitur certis ex cauſis: ſed re-
plicationibus ſuam intentio-
nem, ſi quam habeant, mu-
niant l.S. Ralen. Dec. Nicome-
diæ, CC. CoSS.
Defenſio rei competit fideiuſſori,
niſi reus redimatur abobligatione
permutationem ſtatus.BAL0.
x1. Iidem AA, & CC. Neoni.
Efenſiones, ſiue exce-
ptiones ad interceſſoresm
extendin, quibus reus princi-
palis integro manente ſta-
tu Py munitus eſt, conſtat.
Punitur temerarius aduocatus,
nem iſtam de except. coherente rei, vt eſt de non
iudi, & non de illa, quœ cohæret perſon:vt eſt re
tegrum. VIVIAN.
2168
petendo, de re
ſtitutio in in-
lS Defenſiones. rei cohærentes f, ſecus in perſonali:vt ffaeod. t excepie
l. exceptionos, qua perſona.
qui patrocinium praſat de exce-
ptione præpoſtera. BALD. Vel ſic:
Dilatoria debet opponi ante litem
conteſtatam, non poſteà: aliter op-
ponens punitur. SALYC.
XII. Imp. IVLIANVS A. ad Iulianum
comitem Orientis.
Slquis aduocarus inter exor-
dia litis j prætermiſſam dila-
toriã praeſcriptionem poſteà
voluerit exercere, & ab huiuſ-
modi opitulatione ſubmotus,
nihilominus perſeueret, atque
præpoſteræ defenſioni inſtite-
rit: vnius libræ auri condemna-
tione multetur. Dat. VIl. Idib.
Mart. Antiochiæ, IulianoA. IV.
& Salluſtio Coss.
Exceptio iudicis incompetentis
ante litem conteſtatmm debet op-
poni. Vel ſic: Declinatorta iuriſ-
dictionis debet ante litem conteſta-
tam opponi, & terminari. BALD.
XII1.* Impp. HONORIVS, & THEo-
DOSIVS AA. Symmacho pro-
conſuli Africe.
PRaeſeriones T forl in
principiot litis s à litiga-
toribus opponendas eſſe, le-
gum decreuit auctoritas. Dat.
V. Ralend. Scptembr. Rauen-
næ, Honorio X. & Theodoſio
VI.AA. Coss.
DE LITIGIOSIS.
TITVLVS
XXXVII.
Hle ii eſt de crcep tioe litigioſi Et litisioſ appeatione non res tantunn conine-
tur mobilis, vel immobili de cuius proprietare is qui eam in alium transfert,
do,fideiuſſil parat exceptionem, niſi reus tunc mutauerit
litem habet cum alio, vi deinit No.t11. Sed etiam nomen debitoris, de quo lis eſt, &
actio in iudicii deducta, ſiue chirographum ambiguum, vt loquitur l. 3. Et licet ipſo
iure teneat vẽditio, vel pignoratio, vel donatio, vel qua alia alienatio rei, aut cautio-
n litigioſa l.s7 & 18 D. de rei vin tamen ad irritum conſtituitur, & proinde ac ſi
non interueniſſet, re eodé loco reſtituta, quo fuit ante per eoſdẽ lis peragitur, per quos
inchoata fuit, l.2. & vlt.het, & emptor, vel donatarius, vel creditor, ſi rem perſequa-
tur, repelletur emptione litigioſi l.I.SIffe.l.I.SvIt. D.quæ res pig. obl.l. bonaS.
i. ff. ad Velle. & hoc indiſtincte ſiue ſciuerit rem eſſe litigioſam, ſiue ignorauerit: quia
debuit eſſe curioſus, qua res ſibi venderetur, ne temere emere ab improbo venditore,
qui in hoc ſolum rẽ litigioſam diuendit, vt deteriorẽ faciat conditionem aduerſarij
quaro quando debet, &c.
’4 Litis. Vide ſcripta ad d.l. de probat.
loli, & rei iu-
8 Interceſſores. Inr, icata, lom-
eſſores. Inter- nes ffeod. Cvi.
ceſſorum appellatione r vr exceptio
cõtinentur, fideiuſſores, inopi, qua
mandatores & rei con¬ datur pareti,
ſtitutæ pecunia CVAc. Patrono, ſo-
m J Ad interceſſores. ſi freu. narito,
habeant cõtra reum re¬ ten excepti
rreſſum, rrer conſumtionis
greſlum, non aliter: vt bonorum, qua
ff.de pact. l. quod dictum. debitor tueri
n Extédi etiam inuito oreſtfide.
reovt f de fideiuſl ſi ſti- aunonité.
pulatus. & ffeo. lomnes. de Svlt. in fin
& fac ad liſtam ff. defi-i- ſtt de reple-
deiuſ lex perſona. & In¬ lſ de except.
ſfi dereplie ſe& fidere t’al dieiur
ſcs cond us eſtes Prist dar oi
rvaauS ee princ. cum Gloſ
in medietate bonorum, etrà de cau-
haberet exceptionem ſa paſſs& propr.
contra creditores.
p S Statu. ſed mutato
ſtatu non competunt
circa contractus: vt hâc,
&j. de fideiu l.j, ſed cir-
ca iudicia ſic:vt in eotit.
lſi Lyſias & ffqui ſatiſd.
cog l.ſi deceſſerit. & lſe.
& ſi quis cautio. l. ſed &
ſi quis.
7 J Manẽte ſtatu. id eſt,
reo capite non minuto.
Nam ſciendum, reû, qui
patitur maximã, vel me-
diam capitis diminutio-
nem, ſolui omnib. obli¬ tConc. extra
gationibus, & teneri fi¬ de reiud. ccum
ſeum, ad quem res eius bter monaſte-
perueniunt, l. ffde cap. I’an.
minut. l. 2. j. de bon. pro-
fer. Vide ſcripta ad l.19.
S de prob. CVIAC.
Sl quis CAs. Ad-
uoçatus in initio li-
tis dilatoriam non pro-
ponens exceptionem, ſi
poſteà velit eam propo-
nere, non audietur: & ſi
inſtiterit vt audiatur, in
vna libra auri condem-
nabitur. V1V1A., a Exceptiones
q Dilatoria quae in a dinotr ini
initio erat opponẽda: vt rio litis, ideſt,
J.l. prox. & S. de proba.l. ante lité con-
exceptionem. & S de pro-
cura. l ita demum, &c.
Raſcriptiones.JCASVS.
Puer vule eeuſare
iudicem, hoc faciat ante
litem conteſtatam, po-
ſteà non audietur. VIV.
rS Inprincipio velb an, ſaluo ren
te dationem libelli, vel lari qu
.ſ.... .Ljj pore debeat.
etiam poſt:vt ffde iud. l. cExceptiode-
tExCTh. Ii.
I. 95.
ci debent.
non videtur. dummodô ante litem conteſtatam: vt hic, & S de clinatoria iu-
iuriſomnium iudil nemo & ff de iudil ſed & ſi ſuſceperit in prin ii o¬
Item hac vera, quando ſciunt iudicem non competentemialiàs Por, Prer
ſi ignorant, quandocunque poſſunt opponere: vt S ſi à non com-
paten. iudil. fin. ADDITIO. Tu dicas quod quando pars ſcit iudi-
cem non competentem, debet illam exceptionem opponere in
principio:id eſt, antequam ſit factus aliquis actus, per quem vi-
deatur in iudicem conſentire: vt extrà de re iudic. inter mona-
ſterium. & ibi de hoc per canoniſtas. vnde ſi quis opponeret prius
exceptionem contra perſonam actoris, vel contra libellum, vel
procuratorem, non poſſet poſteà opponere exceptionem iudicis
incompetentis: quia videtur eum dicere iudicem competentem
ad cognoſcendum, & pronunciandum ſuper dictis exceptioni-
bus: & ideo iſta exceptio de incompetenti iudice debet præmit-
ti.ita dicit Bart. hîc, & in l quidam conſulebatffde re iud. verſie.
nenda
Facit ad hie
tit.c.I, cum l.
extrà de aliene
d mu. cauſd.
CVIAC. iud. mu. cauſe
adde huic tit.
Debitori factum pactum de non peten-
e A.. C... rE. II:¬ *, .. Rr dde ca dicit: vt
ſtatum ſuum quin forté fuit deportatus: & intellige reſponſio¬ Quia genus exceptionis res litigioſas inducit, ideo de ua dii
DE LITIGIOSISd.
Guidon. Papa
deciſ.3
teſtatam aii-
r