DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1979#1158
2212
dem. I. 1. S. finali. & l. ij. & iij. in principio, & qu* ſit e.
I u pranptoo & quæ * ſit cauſa aGran
gauior, habes, f’eodemli & v& lſſ quil ex fanoſa d& ſae eur u t
cum ex pluribus. 75, & & pire que
Expreſſit. vel expreſſit creditor: ſed ex interuallo:vt ffaeo.l.ca-
terum in princ.
2211 Codicis Liber octauus.
ita. Siili. Sed argumentum contrà ffiſi certum petat. l. cum quid.
Vltimô not.tres caſus: quia aut eſt actum, vt fiat nouatio, & ex-
preſſum, quo caſu ipſo iure tollitur prior obligatio, ſolaque no-
uatio manet: aut neque actum, neque expreſſum eſt, & remanet
efficax vrraque, vt hac lege. Aut eſt actum tacite, licèt non ex-
preſsè, etiam tuc manet
prima ipſo iure: ſed tol-
litur per exceptionem:
a Bis promit- & meritô.
tens, vt ſemel
ſoluendo libe-
ratur: ita ex
vna tantum
promiſſione
conueniri po-
teſt: non ex
omnibus, vt
hie. Imô ex v¬
traque, gloſſ..
quibus. 18. ff.
de verb. obliga.
Imô ex nouã-
te, vt hic. Imõ
ex nouata, ſeu
priori tantum
permiſſione
conuenitur.
Gloſin l. ſi da-
ri.a5 ff. de ver-
bor. oblig. verû
huius noſtra
degis gloſſam
tenet poſtBar-
tolum, & alios jA t u n uatinnom-n
Iaſon in j licet per nouationem:nüc
quibus, repu- de alio, ſcilicet per ſolu-
diata ſententia tionem, qua tolitur omnis
ibidem Glo. obligatio, vt Inſt. quib.
Dyni, & Decij mod. toll. obli. in prin.
Quid? enim
nis ſuper eodem debito:
agéſne ex omnibus? cer-
te non: quia preſumitur
animo nouandi factum,
vt argum. ff. de pratori.
ſtip. l. pen. Ité & not. hîc
diſtinctionem, nouatio-
num alia voluntaria, a¬
iudic. ljjAcCVRS..
Extrinſecus. Id eſt
nibus, &c.
Dixit b de vno modo
lia, &c. vt diximus S. de
etiam verba. CV1.. 1............ 2.. .L1E..... 9.1..
non etiam verna.OVV’quitur, vt ex contractu obligatio. Solutio eſt cauſa, liberatio effectus. Solutio facti,
DE SOLVTIO. liberatio iuris. Solutio species tollenda obligationis, liberatio genus. Nam & aliis,
7 ..a. -a ..... .. .I.........
quam ſolutione modis pleriſque liberatio contingit, ipſo iure, vel per exceptionem,
ſi multas cautiones. pu-
tà decé per varia tépora
tibi feci, putà in nundi-
tollendi obligationem, ſci-
ineſſe rebus volumus, & non
verbis extrinſecus ſuperue-
nire. Dat. XI. Ralend. Au-
COSS.
DE SOLVTIONIBVS , ET
liberationibus.
TITVLVS XLIII.
Nouation, e delegationt que per ſtipaulatinem tolit prioremobligationen,
vt dictum eſt titulo ſuperiore, inde rapta occaſione adiungit alias rationes,
ſiue modos, quibus & citra ſtipulationem tollitur obligatie, mox rediturus ad ſtipu-
lationes. Et ſumma quidem ratio tollendæ obligationis eſt ſolutio. i. praſtatio eius
quod debetur, vel alterius rei aſtimata volenti creditori facta, vel ei, qui exigendi
IL .... ..I LL . 1. .. ..2... I.La... .. . A1..a-. Ie...
poteſtatem habet à debitore, vel ab alio nomine debitoris. Ex ſolutione liberatie ſe-
veluti nouatione, pacto, tranſactione, donatione, compenſatione, capitis deminutione,
debitoris acceptilatione, obſignatione pecuniæ, confuſione, venditione pignoris, apo-
cha; interitu rei ſine culpa debitoris, quos ego modos veluti in quendam aceruum
contraxi: quia nimis magna eſſet mora in ſingulis, ſi aceruum diruere vellem. Et
quod dicitur in l. ſolutionis. ſf. eod. coniuncta lliberationisff.de verb. ſign. idem
vtroque nomine ſignificari, non pertinet ad hunc titulum, ſed ad titulum de re iu-
dicata, quo à iudicato exigitur, vt ſoluat, l. 4.S ſoluiſſe.ff. cod. vbi ſoluendi ver-
bum eandem vim habet, quam liberandi. CVIAC.
guſti, Conſtantinopoli, Lam-
padio, & Oreſte VV. CC.
d. S In vſuras. debitas.
per ſtipulationem, non
nudo pacto, vt ff. eo. l.
in his. S. ſi auté. Sed aliud
in precio ex pignore re-
dacto, quod etiã in na-
turale debitum poteſt
eligi, vel vſuras natura-
liter tantum debitas, v
t
ff- eod. l. Paulus. ij. S. j.
ff de pigno actiol cum
& ſortis. Quid autem ſi
pacto tantum debean-
tur, vrrûm actum eſt, v
t
pignus pro eis teneatur?
Dic ſecundûm H.idem,
quod ſi debeantur pe
ſtipulationem, ſiue ſol
uantur, ſiue pignus di
r
ſtrahatur, & ſic intellige
ff. eod. l. Pau lus. ij.S.j, &
ita eſt idem ſecundum
eum in debitore ſoluen
te, & creditore pignus
s
diſtrahéte: cûm in vtro-
que caſu in ciuile, & na-
turale debitum, vel na-
turale tantum, pro quo
tenetur pignus, ex con-
Continua Et poteſt dici ſolutio re-
rum, liberatio perſona-
rum. nam per ſolutionem
ſequitur liberatio, & ſic
de ea ſubiicit. veldicit de
ſolutionibus rerum, & li-
berationibus: ſcilicet de
aliis, quàm per ſolutionẽ,
licet largo modo omnis li-
beratio dicatur ſolutio, vt
ffeo.l. ſolutionis verbú.
8 Solutionibus. Eius,
quod debetur. Libera-
tionis verbum refertur
ad obligationem, vel ad
nummos, ad id, quod
debetur. Nam ſolui o¬
bligationem dicimus.
Itémque ſolui númos.
Si ſolutionis verbi re-
feras ad obligationem,
æque laté patet: atque
liberationis verbum,
vtriuſque verbi eadem
vis eſt, l. ſolutionis. ff eo-
dem.l. liberationis. ff. de verborum ſignificatione, quæ coniungend
ſunt. At hoc titu. ſolutionis verbum ſpecialiter refertur ad num-
mos, ideoque in eo ſpè dicitur numeratio, l.8. l.2. infrà. & 23.
eodem. Similiter liberatio in hoc titul. ſpecialirer accipitur, &
ſignificat eam liberationem, quæ debitori ex ſolutione contin-
git, aut quæ non contingit. Nam hoc titul. oſtenditur, qua ſo-
Iutio pariat liberationem, quæ non. Quare ſic explicandus eſt
hic titul. de ſolution. eius, ſcilicet quod debetur: & liberatio-
nibus, quæ ex eis ſolutionibus debitori liberaliter contingunt.
Sic j. libr duodecimo, de ſolution. debitorum ciuitatis. Interea ta-
men tractatur de aliis quibuſdam liberationibus, quæ ſolutionis
iure cenſentur, vt de confuſione in l.2. & compenſatione in l. 7.
CyIAC.
VN poteſtate.J CASVS. Si tenear tibi ad plures ſummas ex
pluribus cauſis, putà ad decem ex cauſa venditionis, ad alia
decem cauſa mutui, ad decem cauſa locationis, & ſolui tibi de-
cem, in electione mea eſt in quam cauſam velim ea eſſe ſoluta: ſi
non elegero, tua erit electio: & ſi tu non elegeris, nec ex-
preſſeris in quam cauſam velis accipere, nec ego: tune primô
conuertuntur ad decem in vſuras, deinde in ſortem. VI-
VIANVS.
a Tempore ſolutionis. id eſt in ipſa ſolutione, vel parum ante,
e Soluens ſo¬ vel parum poſt:vt ſuprà de vſuris. l. ſi vſuras. nam rei meæ di-
lutis rebus le- cere poſſum legem, quam volo, vt hic. & ffeod. l.j, in princip. & l.
pen dicere PaulusiS jſfide pactis l in traditionibus.
bS Conuertitur. debet tamen eligere in grauius debitum, &
incontinenri eligit vterque, non ex interuallo, vt ſic, vel cre-
ditori ſit liberum non accipere, vel debitori non dare, cûm al-
ter non admitrat legem ſolutionis, que alteri placet: vt f. eo-
Debitor ex pluribus cauſis, po-
teſt eligere tempore ſolutionis, in
quam cauſam ſoluat: & ſi ipſe non
eligit, poteſt eligere creditor, in
quam cauſam accipiat: & ſi nemo
eligit, lex præſumit electionem in du-
riorem cauſam: & ſi eſt debitum
vſurarlum, prius in vſuras, dein-
de in ſortem. BALD. & Sa-
LYCETVS.
I. Imp. ANTONINVS A.
Ariſteneto *.
VN poteſtate eius
eſt, qui ex plu-
ribus contracti-
bus pecuniã de-
bet, tempore ſo-
lutionis ? exprimere, in quam
e Ariſtenetæ.
cauſam reddat. Quôd ſi debitor
id non fecit, conuertitur ele-
ctio ad eum, qui accepit. Si neu-
ter voluntatem ſuam expreſſirs,
prius in vſuras dy id, quod ſol-
uitur, deinde in ſortem acce-
pto feretur. PP. Il. Non. No-
uembr. Duobus, & Aſpris Coss.
l. illa, Paulus vbi dicit b
aliam eſſe cauſam debi-
toris ſoluentis, aliã cre-
poteſt dici aliam eſſe in
hoc:quia debitor ſol-
uens poreſt eligere cau-
ſanm, in quam ſoluit. Sed
1.11.1. ſi creditord diſtrahit, ſe-
Si fiſcus ſuccedit debitori, & cre-
ditori, confunditur obligatio. BALD.
Vel ſic: Si ſiſcus ſuccedit debitori,
& creditori etiam diuerſarum ſtat io-
num, liberantur fideiuſſores. h.d.
II. Imp. ALAXANDER A.
Baſſæ.
Iberari f fideiuſſores,
quories fiſcus tam debito-
debitore denegata. Itẽ
ſi primô accipitur in v¬
ſuras, ergo non accipi-
tur in grauiorem cau-
S. de vſuris. l. vſuras.
y In vſuras. Cum non
exprimitur, in quã cau-
ſam ſolutum ſit, tunc in
grauiorem cauſam ſo-
ras potius, quam in ſortem. Vſuræ voraces ſunt ſanguinolent.
Senec. lib.7. de benef cap. 10.CVIAC..
e In ſortem grauiorem ſ vt ffeo. caterum.S fin. & l magis, & l.
in his. ſed ſecundum H. nihil videtur referre an hoc eligat cre-
ditor, an taceat: cum vtroque caſu in duriorem caſum fiat
electio. Sed Ioan. dicit quod tunc prodeſt electio, quando ſunt
æqualiter graues: nam ſi non eligat, intelligitur antiquior: ve
d. l in his. S. j. ſed ſi eligat etiam in nouam, de qua forte
non erant ei probationes: ſicut de prima, valet electio: ſed
hoc non placet: quia non ſie faceret, vt ſuum negotium,
quod debet facere: vt ff. eod. l. j S, penult. Alij dicunt pro-
deſſe in hoc: quia vbi ſunt plures æqué graues, & non eligit,
cedit in vnamquamque pro rata: veff eodem. l. illud. ſed vbi q
eligit, poreſt in vnam eligere. Sed tu dic etiam ſi in leuiorem
eligat, poteſt: ſi modô ſic in re ſua faceret. Et ſi dicas
quod videtur in grauiorem eligere: hoc verum eſt: quia ſic ve-
riſimile eſt, poſſet eſſe tamen contrarium: quia forté talis eſt
perſona.
Iberari. CASVS. Fiſcus habebat duas ſtationes, vnam
accepi mutuô, & fideiuſſores dedi, alia ſtatio tenebatur mi-
hi in centum, & ita fuit debitor fiſci ex vna parte, & creditor ex
alia: deceſſi, & ſucceſſit fiſcus, an fideiuſſores liberentur, que-
ritur? Et dicitur quod ſic. VIVIAN.
Lberari. Hac l loquitur de confuſione. Confuſio iites e
ditor debitori, aut debitor creditori ſuccedat: ſi vnus ſuccedat
debitori, alter creditori, nulla fit confuſio. Vide ſcripta ad l.1.
Cod. de compenſat. CVIAC.
fLiberari. habet fiſcus duas ſtationes, quarum f vni Titins
eſt
ditoris diſtrahentis. Sed
cus, etiam licentia ſibi à
ſam. Sedreſp. vt diximuse.
grauiorem
uent ione retineri poſſit:
non illud naturale, pro
quo pignus non tene-
tur. Cui videtur contrà
t Debitoris
ſoluentis, &
creditoris di-
ſtrahentis
differentia.
t Debitor ſol-
uens poteſt
eligere cau-
ſam, in quam
ſoluit.
d Creditor
diſtrahens
non poteſt
eligere in
quod debitum
ſit ſolutum.
e Vtrûm in
cauſam acci-
pere videatur,
qui in vſuras
accipit.
lutum videtur, vt in vſur
fMalé Accur-
ſius in hac hy-
potheſi fingit
fiſeum debito-
ri ſuo, idem-
ue creditori
ſucceſſiſſe:
cuin ſit po-
nendum duo-
bns fiſcum
ſucceſſiſſe, de-
bitori & cre-
ditori ex di-
uerſis ſtatio-
nibus, & in
Nouella 9!e
duo fiſcalia
debita ſie ac-
cipiuntur, dua:
rum fiſci ſta-
tionum debi-
Cuiacius a
ta inſne fſu
rem, qua vé
didit, euintase
dem. I. 1. S. finali. & l. ij. & iij. in principio, & qu* ſit e.
I u pranptoo & quæ * ſit cauſa aGran
gauior, habes, f’eodemli & v& lſſ quil ex fanoſa d& ſae eur u t
cum ex pluribus. 75, & & pire que
Expreſſit. vel expreſſit creditor: ſed ex interuallo:vt ffaeo.l.ca-
terum in princ.
2211 Codicis Liber octauus.
ita. Siili. Sed argumentum contrà ffiſi certum petat. l. cum quid.
Vltimô not.tres caſus: quia aut eſt actum, vt fiat nouatio, & ex-
preſſum, quo caſu ipſo iure tollitur prior obligatio, ſolaque no-
uatio manet: aut neque actum, neque expreſſum eſt, & remanet
efficax vrraque, vt hac lege. Aut eſt actum tacite, licèt non ex-
preſsè, etiam tuc manet
prima ipſo iure: ſed tol-
litur per exceptionem:
a Bis promit- & meritô.
tens, vt ſemel
ſoluendo libe-
ratur: ita ex
vna tantum
promiſſione
conueniri po-
teſt: non ex
omnibus, vt
hie. Imô ex v¬
traque, gloſſ..
quibus. 18. ff.
de verb. obliga.
Imô ex nouã-
te, vt hic. Imõ
ex nouata, ſeu
priori tantum
permiſſione
conuenitur.
Gloſin l. ſi da-
ri.a5 ff. de ver-
bor. oblig. verû
huius noſtra
degis gloſſam
tenet poſtBar-
tolum, & alios jA t u n uatinnom-n
Iaſon in j licet per nouationem:nüc
quibus, repu- de alio, ſcilicet per ſolu-
diata ſententia tionem, qua tolitur omnis
ibidem Glo. obligatio, vt Inſt. quib.
Dyni, & Decij mod. toll. obli. in prin.
Quid? enim
nis ſuper eodem debito:
agéſne ex omnibus? cer-
te non: quia preſumitur
animo nouandi factum,
vt argum. ff. de pratori.
ſtip. l. pen. Ité & not. hîc
diſtinctionem, nouatio-
num alia voluntaria, a¬
iudic. ljjAcCVRS..
Extrinſecus. Id eſt
nibus, &c.
Dixit b de vno modo
lia, &c. vt diximus S. de
etiam verba. CV1.. 1............ 2.. .L1E..... 9.1..
non etiam verna.OVV’quitur, vt ex contractu obligatio. Solutio eſt cauſa, liberatio effectus. Solutio facti,
DE SOLVTIO. liberatio iuris. Solutio species tollenda obligationis, liberatio genus. Nam & aliis,
7 ..a. -a ..... .. .I.........
quam ſolutione modis pleriſque liberatio contingit, ipſo iure, vel per exceptionem,
ſi multas cautiones. pu-
tà decé per varia tépora
tibi feci, putà in nundi-
tollendi obligationem, ſci-
ineſſe rebus volumus, & non
verbis extrinſecus ſuperue-
nire. Dat. XI. Ralend. Au-
COSS.
DE SOLVTIONIBVS , ET
liberationibus.
TITVLVS XLIII.
Nouation, e delegationt que per ſtipaulatinem tolit prioremobligationen,
vt dictum eſt titulo ſuperiore, inde rapta occaſione adiungit alias rationes,
ſiue modos, quibus & citra ſtipulationem tollitur obligatie, mox rediturus ad ſtipu-
lationes. Et ſumma quidem ratio tollendæ obligationis eſt ſolutio. i. praſtatio eius
quod debetur, vel alterius rei aſtimata volenti creditori facta, vel ei, qui exigendi
IL .... ..I LL . 1. .. ..2... I.La... .. . A1..a-. Ie...
poteſtatem habet à debitore, vel ab alio nomine debitoris. Ex ſolutione liberatie ſe-
veluti nouatione, pacto, tranſactione, donatione, compenſatione, capitis deminutione,
debitoris acceptilatione, obſignatione pecuniæ, confuſione, venditione pignoris, apo-
cha; interitu rei ſine culpa debitoris, quos ego modos veluti in quendam aceruum
contraxi: quia nimis magna eſſet mora in ſingulis, ſi aceruum diruere vellem. Et
quod dicitur in l. ſolutionis. ſf. eod. coniuncta lliberationisff.de verb. ſign. idem
vtroque nomine ſignificari, non pertinet ad hunc titulum, ſed ad titulum de re iu-
dicata, quo à iudicato exigitur, vt ſoluat, l. 4.S ſoluiſſe.ff. cod. vbi ſoluendi ver-
bum eandem vim habet, quam liberandi. CVIAC.
guſti, Conſtantinopoli, Lam-
padio, & Oreſte VV. CC.
d. S In vſuras. debitas.
per ſtipulationem, non
nudo pacto, vt ff. eo. l.
in his. S. ſi auté. Sed aliud
in precio ex pignore re-
dacto, quod etiã in na-
turale debitum poteſt
eligi, vel vſuras natura-
liter tantum debitas, v
t
ff- eod. l. Paulus. ij. S. j.
ff de pigno actiol cum
& ſortis. Quid autem ſi
pacto tantum debean-
tur, vrrûm actum eſt, v
t
pignus pro eis teneatur?
Dic ſecundûm H.idem,
quod ſi debeantur pe
ſtipulationem, ſiue ſol
uantur, ſiue pignus di
r
ſtrahatur, & ſic intellige
ff. eod. l. Pau lus. ij.S.j, &
ita eſt idem ſecundum
eum in debitore ſoluen
te, & creditore pignus
s
diſtrahéte: cûm in vtro-
que caſu in ciuile, & na-
turale debitum, vel na-
turale tantum, pro quo
tenetur pignus, ex con-
Continua Et poteſt dici ſolutio re-
rum, liberatio perſona-
rum. nam per ſolutionem
ſequitur liberatio, & ſic
de ea ſubiicit. veldicit de
ſolutionibus rerum, & li-
berationibus: ſcilicet de
aliis, quàm per ſolutionẽ,
licet largo modo omnis li-
beratio dicatur ſolutio, vt
ffeo.l. ſolutionis verbú.
8 Solutionibus. Eius,
quod debetur. Libera-
tionis verbum refertur
ad obligationem, vel ad
nummos, ad id, quod
debetur. Nam ſolui o¬
bligationem dicimus.
Itémque ſolui númos.
Si ſolutionis verbi re-
feras ad obligationem,
æque laté patet: atque
liberationis verbum,
vtriuſque verbi eadem
vis eſt, l. ſolutionis. ff eo-
dem.l. liberationis. ff. de verborum ſignificatione, quæ coniungend
ſunt. At hoc titu. ſolutionis verbum ſpecialiter refertur ad num-
mos, ideoque in eo ſpè dicitur numeratio, l.8. l.2. infrà. & 23.
eodem. Similiter liberatio in hoc titul. ſpecialirer accipitur, &
ſignificat eam liberationem, quæ debitori ex ſolutione contin-
git, aut quæ non contingit. Nam hoc titul. oſtenditur, qua ſo-
Iutio pariat liberationem, quæ non. Quare ſic explicandus eſt
hic titul. de ſolution. eius, ſcilicet quod debetur: & liberatio-
nibus, quæ ex eis ſolutionibus debitori liberaliter contingunt.
Sic j. libr duodecimo, de ſolution. debitorum ciuitatis. Interea ta-
men tractatur de aliis quibuſdam liberationibus, quæ ſolutionis
iure cenſentur, vt de confuſione in l.2. & compenſatione in l. 7.
CyIAC.
VN poteſtate.J CASVS. Si tenear tibi ad plures ſummas ex
pluribus cauſis, putà ad decem ex cauſa venditionis, ad alia
decem cauſa mutui, ad decem cauſa locationis, & ſolui tibi de-
cem, in electione mea eſt in quam cauſam velim ea eſſe ſoluta: ſi
non elegero, tua erit electio: & ſi tu non elegeris, nec ex-
preſſeris in quam cauſam velis accipere, nec ego: tune primô
conuertuntur ad decem in vſuras, deinde in ſortem. VI-
VIANVS.
a Tempore ſolutionis. id eſt in ipſa ſolutione, vel parum ante,
e Soluens ſo¬ vel parum poſt:vt ſuprà de vſuris. l. ſi vſuras. nam rei meæ di-
lutis rebus le- cere poſſum legem, quam volo, vt hic. & ffeod. l.j, in princip. & l.
pen dicere PaulusiS jſfide pactis l in traditionibus.
bS Conuertitur. debet tamen eligere in grauius debitum, &
incontinenri eligit vterque, non ex interuallo, vt ſic, vel cre-
ditori ſit liberum non accipere, vel debitori non dare, cûm al-
ter non admitrat legem ſolutionis, que alteri placet: vt f. eo-
Debitor ex pluribus cauſis, po-
teſt eligere tempore ſolutionis, in
quam cauſam ſoluat: & ſi ipſe non
eligit, poteſt eligere creditor, in
quam cauſam accipiat: & ſi nemo
eligit, lex præſumit electionem in du-
riorem cauſam: & ſi eſt debitum
vſurarlum, prius in vſuras, dein-
de in ſortem. BALD. & Sa-
LYCETVS.
I. Imp. ANTONINVS A.
Ariſteneto *.
VN poteſtate eius
eſt, qui ex plu-
ribus contracti-
bus pecuniã de-
bet, tempore ſo-
lutionis ? exprimere, in quam
e Ariſtenetæ.
cauſam reddat. Quôd ſi debitor
id non fecit, conuertitur ele-
ctio ad eum, qui accepit. Si neu-
ter voluntatem ſuam expreſſirs,
prius in vſuras dy id, quod ſol-
uitur, deinde in ſortem acce-
pto feretur. PP. Il. Non. No-
uembr. Duobus, & Aſpris Coss.
l. illa, Paulus vbi dicit b
aliam eſſe cauſam debi-
toris ſoluentis, aliã cre-
poteſt dici aliam eſſe in
hoc:quia debitor ſol-
uens poreſt eligere cau-
ſanm, in quam ſoluit. Sed
1.11.1. ſi creditord diſtrahit, ſe-
Si fiſcus ſuccedit debitori, & cre-
ditori, confunditur obligatio. BALD.
Vel ſic: Si ſiſcus ſuccedit debitori,
& creditori etiam diuerſarum ſtat io-
num, liberantur fideiuſſores. h.d.
II. Imp. ALAXANDER A.
Baſſæ.
Iberari f fideiuſſores,
quories fiſcus tam debito-
debitore denegata. Itẽ
ſi primô accipitur in v¬
ſuras, ergo non accipi-
tur in grauiorem cau-
S. de vſuris. l. vſuras.
y In vſuras. Cum non
exprimitur, in quã cau-
ſam ſolutum ſit, tunc in
grauiorem cauſam ſo-
ras potius, quam in ſortem. Vſuræ voraces ſunt ſanguinolent.
Senec. lib.7. de benef cap. 10.CVIAC..
e In ſortem grauiorem ſ vt ffeo. caterum.S fin. & l magis, & l.
in his. ſed ſecundum H. nihil videtur referre an hoc eligat cre-
ditor, an taceat: cum vtroque caſu in duriorem caſum fiat
electio. Sed Ioan. dicit quod tunc prodeſt electio, quando ſunt
æqualiter graues: nam ſi non eligat, intelligitur antiquior: ve
d. l in his. S. j. ſed ſi eligat etiam in nouam, de qua forte
non erant ei probationes: ſicut de prima, valet electio: ſed
hoc non placet: quia non ſie faceret, vt ſuum negotium,
quod debet facere: vt ff. eod. l. j S, penult. Alij dicunt pro-
deſſe in hoc: quia vbi ſunt plures æqué graues, & non eligit,
cedit in vnamquamque pro rata: veff eodem. l. illud. ſed vbi q
eligit, poreſt in vnam eligere. Sed tu dic etiam ſi in leuiorem
eligat, poteſt: ſi modô ſic in re ſua faceret. Et ſi dicas
quod videtur in grauiorem eligere: hoc verum eſt: quia ſic ve-
riſimile eſt, poſſet eſſe tamen contrarium: quia forté talis eſt
perſona.
Iberari. CASVS. Fiſcus habebat duas ſtationes, vnam
accepi mutuô, & fideiuſſores dedi, alia ſtatio tenebatur mi-
hi in centum, & ita fuit debitor fiſci ex vna parte, & creditor ex
alia: deceſſi, & ſucceſſit fiſcus, an fideiuſſores liberentur, que-
ritur? Et dicitur quod ſic. VIVIAN.
Lberari. Hac l loquitur de confuſione. Confuſio iites e
ditor debitori, aut debitor creditori ſuccedat: ſi vnus ſuccedat
debitori, alter creditori, nulla fit confuſio. Vide ſcripta ad l.1.
Cod. de compenſat. CVIAC.
fLiberari. habet fiſcus duas ſtationes, quarum f vni Titins
eſt
ditoris diſtrahentis. Sed
cus, etiam licentia ſibi à
ſam. Sedreſp. vt diximuse.
grauiorem
uent ione retineri poſſit:
non illud naturale, pro
quo pignus non tene-
tur. Cui videtur contrà
t Debitoris
ſoluentis, &
creditoris di-
ſtrahentis
differentia.
t Debitor ſol-
uens poteſt
eligere cau-
ſam, in quam
ſoluit.
d Creditor
diſtrahens
non poteſt
eligere in
quod debitum
ſit ſolutum.
e Vtrûm in
cauſam acci-
pere videatur,
qui in vſuras
accipit.
lutum videtur, vt in vſur
fMalé Accur-
ſius in hac hy-
potheſi fingit
fiſeum debito-
ri ſuo, idem-
ue creditori
ſucceſſiſſe:
cuin ſit po-
nendum duo-
bns fiſcum
ſucceſſiſſe, de-
bitori & cre-
ditori ex di-
uerſis ſtatio-
nibus, & in
Nouella 9!e
duo fiſcalia
debita ſie ac-
cipiuntur, dua:
rum fiſci ſta-
tionum debi-
Cuiacius a
ta inſne fſu
rem, qua vé
didit, euintase