DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1979#1163
eniiievſlſ
eſu fae u.
ata,.n lle
l un N
e rn
nei Siupllj
ſe du le
ua-e n dh
male, ii
dlle N
à o
A Aceptla
tionis formu-
2221
a Iam tibi. loquitur
imperator fratri peten-
ti pro ſorore minore
accepto ferente, cui
forté ſucceſſit, vel de-
fendit eam.
b Solennibus. quia
dixit debitor, habéſne
acceptum, quod tibi de-
beo? Reſpondit ipſe:ha-
beo, acceptûmque tuli:
vt Inſtitu. quib. mod. toll.
obli¬ S. eſt autem. Sed
quomodo hoc fieri po-
tuit etiam cum tutore,
ſcilicet donandi animo:
vt ſuprà de admin tutor.
l. non omni? Reſpon.
lnnat b. ul acepailar non bfuit facta hiea-
2 o tierataa nimo donandiſed aliud
MAApupll, etlam inuicem erat datum, vel
lenonil l luctore tuto dandum: in quo ſi deci-
e, quas õ O llire, non valeti pitur, reſtitui poreſt: vt
quas adA, li bualto ſecus ſi
adAni. lu ſens ſi in i ſuprà ſi aduerſ tranſlj.
(
at
rpllle te
I ah Aln iu
bdſtue ua
n
s cun lanl
d
oe,
n euftioun lun
u tuu
utun datu, pe di inu
ris mdlus
u nulilr faiu luiu
bu ſfii de lulaie
n. Vel ſic: lu l’pli
uius toutr lllae
r tiudipl
mnſſe, nſt uiun?
gluſſe ſiundu polu
uluitn l
l in
luliſeuluis
lphpda
cunia, quam quupuur,
acceperas, lepuû p
lu iltuu!
m Euandrote nm
tAA. & ce
e.
rofittarseius y uiul
euentum ne- ſeip llii
ſ Adiſſe putitlt
aipſi prodſe, udi
n potulaturus pljlitm
iſſett nonii uun puull
alend. lanuar. it leenn
Coss llupdu
ſoluiut, dbt iutmpl
el ſic: Prbal ut lbiuis
condiuitur,
huditiu, uu
LYC. dll
1. & t
r .
i
S Ill huiur
media, C un
umerand. lilli uoil cem accepti-
rau l u llarrioii
auut lPuilationis ali-
tecpſſe, lauid alnudae-
. Acceptila-
aneatio ſine tutore
aneat htegre, ius?
l(ufil
ipſo iure non valet: vt
de in integ. reſtitut. mi-
nor. l. ſi curatorem.
Solẽnibus verbis. Ver-
bor obligatio eſt ver-
a borum ſolemnium o¬
cta, ipſo iure
u p Rnon valet.
l x yeſcripſi in
conedie, l’l pleriſque ma-
le uly
pu nu
bligatio. Ergo & acce-
ptilatio, eſt verborum
ſolennium liberatio:ſo-
lennia verba vertit
Theophilus vi pn
par, in titu. Inſtit.
quib. mod. toll. oblig. S.
1. vtraque eſt pars iu-
ris ciuilis. CVIAC.
c Exoluit. ſcilicet
debitor poſt acceptila-
tionem, credens ſe non
eſſe liberatum: quia il-
la, que erat minor, fecit
acceptilationem tutore
auctore.
dPerſeuerauerit. re-
etens indebitum.
Defenſionibus. Id
eſt, repellitur omnimo-
do, qui ſoluit, ſi ſine tu-
tore ei pupilla acce-
ptum tulerit. At ſi tutor
quidẽ interuenerit: ſed
acceptilatio minus ſo-
lennibus verbis facta
ſit, inutili acceptilatio-
ni inerit pactum. C v¬
IACIVS.
e Defenſionibus. qu
null ſunt ſi accepto
tulit, ſecundum quoſ-
dam. Vel dic quod ali-
que poſſunt eſſe, vt ſi di-
cas non ſolenniter eſſe
factam, vel ſine tutoris
auctoritate, vel eam le-
ſam.
Idonationis. J CA-
SVS. Debebam tibi
decem ex cauſa vendi-
tionis, animo nouandi
tipulatus es ea tibi red-
di: & donandi animo
ea mihi accepto tuliſti:
nunquid adhuc petere
potes? Dicitur quod
non. VIVIAN.
Si donationis gra-
tia. ſecus ſi nõ donatio-
nis:quia tûc ageret pre-
ſcriptis verb. in id, quod
conuenit:vt ff de praſcri-
pris verbis. l. ob eam.
Acceptilationem.
Acceptilatio fit etiã nõ
Codex.
De acceptilationibus. Tit xl
DE ACCEPTILATIONIBVS.
TITVLVS XLIV.
Edit ad ſtipulationes: nam acceptilatione ea tantum obligatio tollitur, qua ex
Rielin ma otgeationes qua re vel conſenſis, vel literis con-
tranantur, non poſſunt tolli acceptilatione, niſi prius nouatione facta transferun-
tur in ſtipulationem Aquilianam, cuius formulam condidit Gallus Aquilius, l.2.
& 3. hoc tit. l. 13. S. tit. proxim. l. 4. 15. 32. 40. ſup. de tranſact. quia acce-
ptilatio verbis fit, & verbis tolli id tantum potest, quod verbis contractum eſt.
CVIAC.
Liberatus per acceptilationem,
errore facti, vel iuris, poſteà ſoluens
repetit. BALD. Vel ſic: Pupillus
cum tutoris, auctoritate poteſt per as-
ceptilationem liberare: nec poteſt con-
ueniri, niſi ex cauſa legitima. SA-
LYCETVS.
1. Imp. ANTONINVS A.
Apronio.
A M tibi a ſcri-
pſi * poſſe apud
M iudicé quri, an
ſolennibus ver-
bis tutoris au-
totate nterueniente, ſoror
tua acceptilatione debitorem
ſuum liberauit: quare ſi in re-
petenda pecunia, quam exol-
uitc, diuerſa pars perſeueraue-
rit d: vteris defenſionibus oe
competentibus. PP. III. Idus
Fe ruar. Duobus, & Aſpris
COSS.
Acceptilatio facta ex cauſa do-
nationis, omnem viam agendi pe-
rimit. BALD.
I1. Impp. DIOCLETIANVS, &
MAXIMIANVS, AA. &
ce. Claro.
I donationis gratia f noua-
tione facta per acceptilatio-
nem 8 præſtitiſti liberatio-
nem, omnis agendi h via pe-
rempta eſt. S. VI. Ralend. Ia-
nuar. AA. & CC. Coss.
Interueniente Aquiliana ſtipu
latione, & acceptilatione ſequente,
niſi creditor ſit talis atatis, cui re-
ſtitutio indulgeatur, omnis agendi
via præcluditur.BALD.
II1. Idem Aa. & ce.
Demetriæ.
pEr Aquilianam ſtipulatio-
nem pacto ſubditam o¬
bligatione precedente ſublata,
& acceptilationel, quæ fuit in-
ducta, perempta : ei, qui ex
nulla cauſa n reſtitui poreſt,
omnis agendi via præcludi-
tur A. S. V. Ralend. Dec. CC.
Coss.
DE EVICTIONIBVS.
TITVLVS
XLV.
Ic titulus eſt de ſtipulatione, qua plerumque venditor emptori cauet pro eui-
ctione: id eſt, in caſum, quo genere vindicationis in iudicio emptor rem,
quam accepit ex cauſa emptionis, vel aſtimationem eius amittat, & eam ei rem
habere non liceat, his fere verbis ſtipulante emptore, vt formulam componam.
Eum hominem, quem de te emi, & accepi, mihi per te, heredémque tuum,
& per omnes habere recté licere: & ſi is homo, quo de agitur, parſve eius
à me petita erit, vel ſi eum hominem, partémve eius ego ab alio petiero, tum
de ea re agenda ad eſſe, cûm tibi, heredive tuo denuntiauero, & eam rem re-
cte defendere: & ſi is homo, parſve eius mihi per iudicem euicta erit, vel
ſi eum hominem ego à poſſeſſore per iudicem euincere non potuerim, tum
duplam mihi rectè præſtari, hæc ſpondéſne? Plerumque euictionis nomine ſtipula-
tur emptor duplam, non quanti res eſt in veritate: ſed quanti emit, vt Ac-
eurfius docet recte in l. 2. ff. eod. & nonnunquam plus, aut minus: ſi ita pacti
ſint, l. ſi dictum. l. ſi plus. ff. eod. nec enim huic rei modum, finémve illum vlla
lex impoſuit. Porro ex formula ſtipulationis apparet eam committi: id eſt, obli-
gationem euictionis contrahi non tantum ſi alio agente in rem aduerſus emptorem,
iudex emptorem condemnet, atque compellat rem reſtituere actori, vel aſtimationem:
ſed & ſi agente emptore in ren aduerſus poſſeſſerem iudex poſſeſſorem abſoluat, l.6.
hoc tit. I. euicta. S. 1. ff. eo-l. qui abſentem. ff. de proc. Euictionis enim no-
mine ſignificatur in iudicio in rem, efficax, & plena victoria eius, qui agit, aduerſus
emptorem, vel cum quo agit emptor. Efficax, inquam, & plena:id eſt, qua ad emo-
lumentum perducatur re abducta, vel ablata, vel poſſeſſione retenta. Plus enim eſt
euincere, quam vincere nec quod vicerit aduerſarius, emptor regreſsi habet ad vẽ-
ditorem, niſi etiam peruicerit, hoc eſt euicerit, l. habere. ff. eodem. Omiſſa autem
ſtipulatione euictionis, bonæ fidei, vel etiam mala fidei, ſi ita pactus ſit emptor aduer-
ſus venditorem, ſupereſt actio ex empto, l.6. qua modo dicitur competere in ſimplam:
& id, quod intereſt:id eſt ad pretium recipiẽdum, & vtilitatem omnem. l.60.& 70.
ffeol. Titius. vltff de actio emp moô in id, quod intereſt, vt l.9. 17.21.25. 29.
hoc ti quod tamen ita debet intelligi, vt in eo, quod intereſt, inſit pretium rei quod act. CVIAc.
A A A a 4
I1j.
2222
facta ſolutione, vt do-
nationis, aut trãſactio-
nis, aut dotis. CVIAC.
g Per acceptilatio-
nem. aliàs ageretur an-
tiqua, & exciperetur:
vt ſuprà de tranſactio. l.
vt responſum. & ff. de
tranſact. l.ij.
h Agendi. ſic ff. de
ſolu. l. qui res. .aream.
& jd proxim.
PE Aauilianam.
CASVS. Debebas
mihi decem ex cauſa
venditionis: ea mihi
promiſiſti per ſtipula-
tionem animo nouandi:
& conuenit, vt ea acce-
pta tibi ferrem, & ſo-
lenniter accepto tuli:
nunquid potero adhuc
petere? Dicitur quod
non. VIVIAN.
i Per Aquilianam
ſtipulationem. ſic dictû:
quia ab Aquilio intro-
ducta fuit:vt a per cam
nouarentur obligatio-
nes iuriſgentium, &
in ſtipulationem dedu-
cerentur, & ſic per
acceptilationem poſsût
tolli: quod aliàs eſſe
non poteſt: vt habes
hic, & Inſtit. quib. mod.
tollit. oblig. S. j. &S
eſt autem. & ff. de re-
gu. iur. l. nihil tam na-
turale. & fa ff. de ſolu.
l. prout quiſque. Super
realibus autem actio-
nibus an poſſit fieri ac-
ceptilatio, cûm non ſit
obligatio, & qualiter:
dic, vt S. de tranſact.l, vt
responſum.
e Pacto.ſic enim con-
uenit vt fieret, & facta
fuit.
lAcceptilatione. id eſt
per aceptilationem.
m Perempta. ſcili-
cet ſtipulatione Aqui-
liana.
n Ex nulla cauſa. Sût
enim cauſe, per quas in
talibus quis reſtitui po-
teſt, vt propter mino-
rem etatem, errorem,
dolum, metû, ſc. ſi dolo,
vel metu inductus fue-
rit ad accepto ferendû:
& ſic agitur actione de
dolo, vel metu, vt ſuprà
de tranſact.l. ſub pratex-
tu inſtrumenti.S. fin. vbi
autem bene, & rite facta
fuit acceptilatio, ſed
non ſeruatur ſides:tune
dic qualiter agatur, vt
S. de tranſactio.l. actione.
Item ſi acceptilatio eſt
inutilis ratione rei, vel
ratione ſolennitatis o¬
miſſ:an ſalté iure nudi
pacti valeat? Reſp. vt
not ff de pactis. l. ſi vnus.
S. ſi acceptilatio.
Pracluditur. Ergo
ſublata obligatione per
acceptilationem nulla
ſupererit actio, ni-
fi de dolo, aut ſi qua
alia ſit inſtitoria. l. 4.
cap. 19. ſuprà de tranſ-
DE
eſu fae u.
ata,.n lle
l un N
e rn
nei Siupllj
ſe du le
ua-e n dh
male, ii
dlle N
à o
A Aceptla
tionis formu-
2221
a Iam tibi. loquitur
imperator fratri peten-
ti pro ſorore minore
accepto ferente, cui
forté ſucceſſit, vel de-
fendit eam.
b Solennibus. quia
dixit debitor, habéſne
acceptum, quod tibi de-
beo? Reſpondit ipſe:ha-
beo, acceptûmque tuli:
vt Inſtitu. quib. mod. toll.
obli¬ S. eſt autem. Sed
quomodo hoc fieri po-
tuit etiam cum tutore,
ſcilicet donandi animo:
vt ſuprà de admin tutor.
l. non omni? Reſpon.
lnnat b. ul acepailar non bfuit facta hiea-
2 o tierataa nimo donandiſed aliud
MAApupll, etlam inuicem erat datum, vel
lenonil l luctore tuto dandum: in quo ſi deci-
e, quas õ O llire, non valeti pitur, reſtitui poreſt: vt
quas adA, li bualto ſecus ſi
adAni. lu ſens ſi in i ſuprà ſi aduerſ tranſlj.
(
at
rpllle te
I ah Aln iu
bdſtue ua
n
s cun lanl
d
oe,
n euftioun lun
u tuu
utun datu, pe di inu
ris mdlus
u nulilr faiu luiu
bu ſfii de lulaie
n. Vel ſic: lu l’pli
uius toutr lllae
r tiudipl
mnſſe, nſt uiun?
gluſſe ſiundu polu
uluitn l
l in
luliſeuluis
lphpda
cunia, quam quupuur,
acceperas, lepuû p
lu iltuu!
m Euandrote nm
tAA. & ce
e.
rofittarseius y uiul
euentum ne- ſeip llii
ſ Adiſſe putitlt
aipſi prodſe, udi
n potulaturus pljlitm
iſſett nonii uun puull
alend. lanuar. it leenn
Coss llupdu
ſoluiut, dbt iutmpl
el ſic: Prbal ut lbiuis
condiuitur,
huditiu, uu
LYC. dll
1. & t
r .
i
S Ill huiur
media, C un
umerand. lilli uoil cem accepti-
rau l u llarrioii
auut lPuilationis ali-
tecpſſe, lauid alnudae-
. Acceptila-
aneatio ſine tutore
aneat htegre, ius?
l(ufil
ipſo iure non valet: vt
de in integ. reſtitut. mi-
nor. l. ſi curatorem.
Solẽnibus verbis. Ver-
bor obligatio eſt ver-
a borum ſolemnium o¬
cta, ipſo iure
u p Rnon valet.
l x yeſcripſi in
conedie, l’l pleriſque ma-
le uly
pu nu
bligatio. Ergo & acce-
ptilatio, eſt verborum
ſolennium liberatio:ſo-
lennia verba vertit
Theophilus vi pn
par, in titu. Inſtit.
quib. mod. toll. oblig. S.
1. vtraque eſt pars iu-
ris ciuilis. CVIAC.
c Exoluit. ſcilicet
debitor poſt acceptila-
tionem, credens ſe non
eſſe liberatum: quia il-
la, que erat minor, fecit
acceptilationem tutore
auctore.
dPerſeuerauerit. re-
etens indebitum.
Defenſionibus. Id
eſt, repellitur omnimo-
do, qui ſoluit, ſi ſine tu-
tore ei pupilla acce-
ptum tulerit. At ſi tutor
quidẽ interuenerit: ſed
acceptilatio minus ſo-
lennibus verbis facta
ſit, inutili acceptilatio-
ni inerit pactum. C v¬
IACIVS.
e Defenſionibus. qu
null ſunt ſi accepto
tulit, ſecundum quoſ-
dam. Vel dic quod ali-
que poſſunt eſſe, vt ſi di-
cas non ſolenniter eſſe
factam, vel ſine tutoris
auctoritate, vel eam le-
ſam.
Idonationis. J CA-
SVS. Debebam tibi
decem ex cauſa vendi-
tionis, animo nouandi
tipulatus es ea tibi red-
di: & donandi animo
ea mihi accepto tuliſti:
nunquid adhuc petere
potes? Dicitur quod
non. VIVIAN.
Si donationis gra-
tia. ſecus ſi nõ donatio-
nis:quia tûc ageret pre-
ſcriptis verb. in id, quod
conuenit:vt ff de praſcri-
pris verbis. l. ob eam.
Acceptilationem.
Acceptilatio fit etiã nõ
Codex.
De acceptilationibus. Tit xl
DE ACCEPTILATIONIBVS.
TITVLVS XLIV.
Edit ad ſtipulationes: nam acceptilatione ea tantum obligatio tollitur, qua ex
Rielin ma otgeationes qua re vel conſenſis, vel literis con-
tranantur, non poſſunt tolli acceptilatione, niſi prius nouatione facta transferun-
tur in ſtipulationem Aquilianam, cuius formulam condidit Gallus Aquilius, l.2.
& 3. hoc tit. l. 13. S. tit. proxim. l. 4. 15. 32. 40. ſup. de tranſact. quia acce-
ptilatio verbis fit, & verbis tolli id tantum potest, quod verbis contractum eſt.
CVIAC.
Liberatus per acceptilationem,
errore facti, vel iuris, poſteà ſoluens
repetit. BALD. Vel ſic: Pupillus
cum tutoris, auctoritate poteſt per as-
ceptilationem liberare: nec poteſt con-
ueniri, niſi ex cauſa legitima. SA-
LYCETVS.
1. Imp. ANTONINVS A.
Apronio.
A M tibi a ſcri-
pſi * poſſe apud
M iudicé quri, an
ſolennibus ver-
bis tutoris au-
totate nterueniente, ſoror
tua acceptilatione debitorem
ſuum liberauit: quare ſi in re-
petenda pecunia, quam exol-
uitc, diuerſa pars perſeueraue-
rit d: vteris defenſionibus oe
competentibus. PP. III. Idus
Fe ruar. Duobus, & Aſpris
COSS.
Acceptilatio facta ex cauſa do-
nationis, omnem viam agendi pe-
rimit. BALD.
I1. Impp. DIOCLETIANVS, &
MAXIMIANVS, AA. &
ce. Claro.
I donationis gratia f noua-
tione facta per acceptilatio-
nem 8 præſtitiſti liberatio-
nem, omnis agendi h via pe-
rempta eſt. S. VI. Ralend. Ia-
nuar. AA. & CC. Coss.
Interueniente Aquiliana ſtipu
latione, & acceptilatione ſequente,
niſi creditor ſit talis atatis, cui re-
ſtitutio indulgeatur, omnis agendi
via præcluditur.BALD.
II1. Idem Aa. & ce.
Demetriæ.
pEr Aquilianam ſtipulatio-
nem pacto ſubditam o¬
bligatione precedente ſublata,
& acceptilationel, quæ fuit in-
ducta, perempta : ei, qui ex
nulla cauſa n reſtitui poreſt,
omnis agendi via præcludi-
tur A. S. V. Ralend. Dec. CC.
Coss.
DE EVICTIONIBVS.
TITVLVS
XLV.
Ic titulus eſt de ſtipulatione, qua plerumque venditor emptori cauet pro eui-
ctione: id eſt, in caſum, quo genere vindicationis in iudicio emptor rem,
quam accepit ex cauſa emptionis, vel aſtimationem eius amittat, & eam ei rem
habere non liceat, his fere verbis ſtipulante emptore, vt formulam componam.
Eum hominem, quem de te emi, & accepi, mihi per te, heredémque tuum,
& per omnes habere recté licere: & ſi is homo, quo de agitur, parſve eius
à me petita erit, vel ſi eum hominem, partémve eius ego ab alio petiero, tum
de ea re agenda ad eſſe, cûm tibi, heredive tuo denuntiauero, & eam rem re-
cte defendere: & ſi is homo, parſve eius mihi per iudicem euicta erit, vel
ſi eum hominem ego à poſſeſſore per iudicem euincere non potuerim, tum
duplam mihi rectè præſtari, hæc ſpondéſne? Plerumque euictionis nomine ſtipula-
tur emptor duplam, non quanti res eſt in veritate: ſed quanti emit, vt Ac-
eurfius docet recte in l. 2. ff. eod. & nonnunquam plus, aut minus: ſi ita pacti
ſint, l. ſi dictum. l. ſi plus. ff. eod. nec enim huic rei modum, finémve illum vlla
lex impoſuit. Porro ex formula ſtipulationis apparet eam committi: id eſt, obli-
gationem euictionis contrahi non tantum ſi alio agente in rem aduerſus emptorem,
iudex emptorem condemnet, atque compellat rem reſtituere actori, vel aſtimationem:
ſed & ſi agente emptore in ren aduerſus poſſeſſerem iudex poſſeſſorem abſoluat, l.6.
hoc tit. I. euicta. S. 1. ff. eo-l. qui abſentem. ff. de proc. Euictionis enim no-
mine ſignificatur in iudicio in rem, efficax, & plena victoria eius, qui agit, aduerſus
emptorem, vel cum quo agit emptor. Efficax, inquam, & plena:id eſt, qua ad emo-
lumentum perducatur re abducta, vel ablata, vel poſſeſſione retenta. Plus enim eſt
euincere, quam vincere nec quod vicerit aduerſarius, emptor regreſsi habet ad vẽ-
ditorem, niſi etiam peruicerit, hoc eſt euicerit, l. habere. ff. eodem. Omiſſa autem
ſtipulatione euictionis, bonæ fidei, vel etiam mala fidei, ſi ita pactus ſit emptor aduer-
ſus venditorem, ſupereſt actio ex empto, l.6. qua modo dicitur competere in ſimplam:
& id, quod intereſt:id eſt ad pretium recipiẽdum, & vtilitatem omnem. l.60.& 70.
ffeol. Titius. vltff de actio emp moô in id, quod intereſt, vt l.9. 17.21.25. 29.
hoc ti quod tamen ita debet intelligi, vt in eo, quod intereſt, inſit pretium rei quod act. CVIAc.
A A A a 4
I1j.
2222
facta ſolutione, vt do-
nationis, aut trãſactio-
nis, aut dotis. CVIAC.
g Per acceptilatio-
nem. aliàs ageretur an-
tiqua, & exciperetur:
vt ſuprà de tranſactio. l.
vt responſum. & ff. de
tranſact. l.ij.
h Agendi. ſic ff. de
ſolu. l. qui res. .aream.
& jd proxim.
PE Aauilianam.
CASVS. Debebas
mihi decem ex cauſa
venditionis: ea mihi
promiſiſti per ſtipula-
tionem animo nouandi:
& conuenit, vt ea acce-
pta tibi ferrem, & ſo-
lenniter accepto tuli:
nunquid potero adhuc
petere? Dicitur quod
non. VIVIAN.
i Per Aquilianam
ſtipulationem. ſic dictû:
quia ab Aquilio intro-
ducta fuit:vt a per cam
nouarentur obligatio-
nes iuriſgentium, &
in ſtipulationem dedu-
cerentur, & ſic per
acceptilationem poſsût
tolli: quod aliàs eſſe
non poteſt: vt habes
hic, & Inſtit. quib. mod.
tollit. oblig. S. j. &S
eſt autem. & ff. de re-
gu. iur. l. nihil tam na-
turale. & fa ff. de ſolu.
l. prout quiſque. Super
realibus autem actio-
nibus an poſſit fieri ac-
ceptilatio, cûm non ſit
obligatio, & qualiter:
dic, vt S. de tranſact.l, vt
responſum.
e Pacto.ſic enim con-
uenit vt fieret, & facta
fuit.
lAcceptilatione. id eſt
per aceptilationem.
m Perempta. ſcili-
cet ſtipulatione Aqui-
liana.
n Ex nulla cauſa. Sût
enim cauſe, per quas in
talibus quis reſtitui po-
teſt, vt propter mino-
rem etatem, errorem,
dolum, metû, ſc. ſi dolo,
vel metu inductus fue-
rit ad accepto ferendû:
& ſic agitur actione de
dolo, vel metu, vt ſuprà
de tranſact.l. ſub pratex-
tu inſtrumenti.S. fin. vbi
autem bene, & rite facta
fuit acceptilatio, ſed
non ſeruatur ſides:tune
dic qualiter agatur, vt
S. de tranſactio.l. actione.
Item ſi acceptilatio eſt
inutilis ratione rei, vel
ratione ſolennitatis o¬
miſſ:an ſalté iure nudi
pacti valeat? Reſp. vt
not ff de pactis. l. ſi vnus.
S. ſi acceptilatio.
Pracluditur. Ergo
ſublata obligatione per
acceptilationem nulla
ſupererit actio, ni-
fi de dolo, aut ſi qua
alia ſit inſtitoria. l. 4.
cap. 19. ſuprà de tranſ-
DE