Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Iustinianus <Imperium Byzantinum, Imperator, I.>
Corpus Ivris Civilis Ivstinianei (Band 4): Codicis Dn. Ivstiniani Sacratissimi Imp. PP. Avgvsti, Repetitae Praelectionis Libri Duodecim — Lyon, 1627

DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1979#1265
Überblick
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
2425
a Prouincia. ſie S. de
rapt virg.l.j.
Primates. Id eſt
actores. CVIAC.
b Per literas. ſic de
literis S. de epiſc. & cler.
l. ſi qua per calumniam.
S. praterea.
c Si praſentes, &
ſcientes. ſie & S. de falſ.
mon. l.j. & j. de deſerto.
& occultator. l. j. lib. xij.
ACCVRS..
d Exercenda eſt vt &
S. de accuſ.l fin.

DE REQVIREN-
DIS REIS.
Si accuſetur praſens,
ſuprà dixit: nune ſi ab-
ſens.
8 Rustico. Legend.
Imp. Antoninus A. Ru-
ſtico. Id indicat huius l.
ſubſcriptio, que depra-
uata eſt. CVrac.
Vm Tria a facit.
Primô enim de-
clarat quando debet
fieri adnotatie. Secun-
dô, quando reus ve-
niens bona adnotata re-
cuperat. Tertiô quid
fiet de bonis, ſi reuerſus
intra annum moriatur.
Secunda ibi, poſtquam.
Tertia ibi, ſin verô.
CASVS. Si abſens quis
accuſetur, iudex ad pro-
ferendam ſententiam
non debet feſtinare: ſed
debet citari, & bona
cius adnotari:qui ſi in-
tra annum venerit, re-
cuperabit bona, & ad
defenſionem criminis
admittetur. Si verô poſt
annum, ſuper bonis non
audietur: ſed ſuper de-
fenſione criminis: quod
ſi intra annum deceſ-
ſerit, ad heredes eius
peruenient bona ſua.
Et idem dicit lex ſe-
quens.
e Grauia, ex quibus
pœna capitalis imponi-
tur: vt ff. eod. l.j. ſecus
ſi relegationis: cûm b
abſens poſſit damnari:
vr ff. de pœnis. l. abſen-
tem. S.j. verſicul. ſi ſa-
pius.
Grauia crimina. Id
eſt capitalia. Cvrac.
f Sententia. erat hîc
ergo lis cõteſtata:idem
ſi non erat.
g Adnotari. ſcili-
cet eius bona: id eſt
in ſcriptis redigi, &
poſtea requiruntur per
literas. Vel dic etiam
prius requiri: & dic vt
requiratur: ſcilicet pri-
mo.
h Ad poœnam. ſcili-
cet fit adnotatio bono-
rum.

1.

De requirendis reis. Tit xl.

ciæ?, omnia ciuilia dirigan-
tur auxilia. Sin autem propter
multitudinem fortè eorum, qui
in pradio ſunt, ciuile admini-
culum ſufficere non poſſe con-
ſtiterit, & memorati audaces
executoribus obiecerint ma-
nns, vel aliàs parere diſtule-
rint, tunc iudex prouinci me-
mor periculi ſui, à viro deuo-
to tribuno, ſeu primatibus mi-
litum, qui in locis ſunt, auxi-
lium poſtulet: vt per milita-
rem manum correpti accuſati,
ſine damno, atque leſione cu-
iuſlibet legibus offerantur, &
conuicti pœnas ſubeant com-
petentes: non ignaro iudice,
quod ſi aduerſus innocentem
ob aliam cauſam præter latro-
num, vel aliorum nocentium
inueſtigationem, militare au-
xilium poſtulauerit, aut diſpen-
diis adfici prouinciales conceſ-
ſerit, commotione ſeueriſſima
(prout tua celſitudo iudicaue-
rit) ferietur. Tribuni etiam, ſi-
ue primates numerorum vel
officiorum Jqui in locis ſunt,
admoniti per literas iudicis,
ſi adminiculum militare pre-
bere noluerint, aut ſi ab ipſis
militibus damna prouinciali-
bus inflicta fuerint, & dam-
na, & leſiones reſtituent, &
acerrima condemnatione pro
arbitrio virorum illuſtrium

magiſtrorum militum ſeruen-
tur.
Domini etiam prædiorum,
ſeu procuratores, vel primates
poſſeſſionum impunes non ma-
nebunt, ſi præſentes, & ſcien-
tesS, vltrô non obtulerint no-
centes, vel admoniti eos exhi-
bere diſtulerint: nam dominus
quidem poſſeſſionis dominio
priuabitur: procurator verô, ſeu
primates, perpetuo exilio ſub-
iacebunt.
Ipſi quoque procuratori, vel
domino, vel primatibus poſſeſ-
ſionis, ſi ſe ad comprimendam
multitudinem ruſticanoru ſuf-
ficere non poſſe firmauerint, &
id prouinciali iudicio palam
fecerint: militare auxilium re-
ctor prouinciæ à tribuno, vel
à primatibus numeri faciet da-
ri, ſi ciuilia non poſſe ſufficere
perſpexerit.
Si verô poſt exhibitionem
eorum, qui accuſantur, inno-
centes eos eſſe, & nihil crimi-

nis admiſiſſe paruerit, accuſa-

tores pœnam, quæ in calum-
niatores exercenda eſt d, ſub-
ire cogantur. Exemplo enim
graue eſt ſie latronem requi-
rere, vt innocentibus pericu-
lum fiat T. Data XII. Ra-
lendas lanuar. Conſtantinopo-
li, Mariniano, & Aſclepiodoto
Coss.

DE REQVIRENDIS REIS.

TITVLVS

XL.

DE rri diarit quitreſmutes reiffaunt liri conteſtarine: peſt quam etian abſenm.
tes damnari poſſunt, l inter. ff de publ iud. Nunc dicit e reis, qui fiunt requi-
rendi, nec damnari poſſunt, quod lis cum ei conteſtata non fuerit, quõdque iudicio
ſemper abfuerint. Hi adnotantur inter reos: vt requirantur, non ad pœnam:ſed ad
purgandam innocentiam ſuam, & edictis euocantur, bonis eorum obſignatis, nondum
publicatis. Nec enim damnari poſſunt: videlicet ſi grauia crimina obijciantur: ve
ait l.1. qua l.1.ff.eod. interpretantur eſſe crimina, qua mortem inferunt, vel ſerui-
tutem damnato: vt l.abſentemſf. de pen. Requirendis factis datur annus: intra
quem ſi purgauerint ſe, vel ſi mortem obierint, bona ſua ipſi recipiant, vel heredes
eorum, l. rht l2S. ſi pend. app. mors int. Poſt annum bona publicantur, & ipſi
infames fiunt ipſo iure:nec ſi quandoque poſtea purgauerint ſe, cui rei nulla tempora
praſcripta ſunt, (nam quocun tempore venientes audiuntur, l penff.eo. l. vnius.
S pen ff de quaeſt.) bona ſua recipiunt, l.2 & 3. htit. quia quod cecidit ſemel in
fiſcum, vix vnquam reſtituitur, l. .ff. ad leg. Iul de amb.l. 4.j. de bon proſcl.2.
h.t. Fama reſtitui poſſunt beneficio principis. CVIACIVS.

Contra abſentem de graui cri-
mine accuſatum non fertur defini-
tiua: ſed citati non comparentis
bonorum adnotatio debet fieri: qua
recuperat, ſi intra annun ve-
niens ſe purgat: & ad heredem ea
tranſmittit, ſi interim decedat.
SALYC.

Imp. ANTONINVS A. Rustico 8.

VM abſenti reo grauia crimina in-

tentantur, ſententia f feſtinari non ſo-
let: ſed adnotari , vt requiratur, non vti-
que ad pœnam h: ſed vt poreſtas ei ſit

rgandii ſe, ſi poruerit. Poſtquam verô requiren-

2426

i Purgandi. etiam
poſt annum: ſeilicet de
crimine: ſed de bonis
intra annum tantum.
e Poſtquam vero re-
quirendus. id eſt requi-
ſitus. 2. Vel ided dicit,
requirendus: quia qui-
dam ſunt, qui nec re-
quirendi ſunt: vt qui
accuſari non poſſunt ab
co, à quo accuſantur, de
quibus dixi S qui accu-
ſare non poſſunt ſuper ru-
ricam.
J Intra annum com-
putandum à tempore,
quo fciuit, ſeu adnota-
tus fuerit: vt ff. eodem.
l.j. S. penultim, & laiij.
ACcVRS.

m Purgauerit. ſic er-

go eo ipſo, quod non
venit etiam intra an-
num, præſumitur con-
tra eum: ſed non tan-
tum vt condemnetur:
propter abſentiam ergo
grauatur, vt? probet:
ſicut & accuſator, ſic &
aliàs S. de fal.l. vbi.& J.
de abolit. l. fallaciter. in
fin: ſed nullo probante
abſoluitur.
dJ Signatas. Id eſt, ob-
ſignitas. CVIAC.
n Poſt intimationem.
id eſt, repræſentatio-
nem.

a Contumaciæ
cauſa cõtumax
probandi onus
ſuſtinet.

t Intimationem ſuam.

id eſt, poſtquam adiit
iudicem. GviAC.
Tranſmittat. vt &
ffeodem. l.j.in fin. & fa-
cit S. ſi pendente appell.
mors. l.j. & hoc verum
etiam in crimine lœſ
maieſtatis: ſed licet
dentur heredibus: ta-
men ab eis in crimine
lſa maieſtatis aufe-
runtur:vt Inſt. de hered.

Conc. c. 1.in
prin. cum gl.t.in
medextr.c.I.

qua ab inteſt. S per con-

trarium.
pI QVieqque Pe-
titus. primo
iudicio petitur, poſtea
adnotatur, terti re-
quiritur: vel primô re-
quiritur, quam adnote-
tur.
q Fiſco vindicentur.
Si tamen fiſcus intra vi-
ginti annos non petat,
praſcriptione repelli-
tur: ve ffaeod. Iij, & laiij.
& ff. de iure fiſci. l.j. S.
praſcriptio.

dus l factus intra annuml redierit: fi ſe crimine pur-
gauerit P, res arbitrio iudicis ſignatas recipiat.
Sin verô intra id tempus reuerſus, poſt intimatio-
nemn ſuame, fuerit defunctus: & necdum ſe pur-
gauerit, ad heredes proprios res tranſmittat . Dat.

Tuſco, & Baſſo Coss.

Adnotati bona intra annum non comparentis, irreuoca-



biliter confiſcantur: & postea veniens repertus nocens, puni-
tur: innocens ver abſoluitur, non propterea bona recuperat.

SALYC.
11. Imp. CONSTANTINVS

A. ad Ianuarium .

Vicumque * ex eo die, quo reus fuerit in iudi-
cio petitus ?, intra anni ſpatium noluerit adeſ-
ſe iudicio: res eius fiſco vindicentur. Et ſi poſtea re-

.

pertus

C. Th.9. 1.2.
* Cum hac l.
concor gloſſu-
per verb. proba-
tur poſt princit
cap, veritatis, de
de & con.
 
Annotationen